8
rektie van de ijzerwarenf abri eken Horendijk-Chassé had
boven over de straaz een soort passage laten bouwen,
die de fabriek met de kantoren verbondzodat men niet
steeds voor het drukke verkeer in de straat behoefae
te wachtenals-men in de andere gebouwen moest zijn.De
ze grote' koker vormde de enige soliede verbinding mei
de huizen aan de Overzijde van de straat,zodat Jimm; in
zijn avontuurlijke tochi over de huizentoppen'geen ogen
blik aarzeldeInplaats van rechtdoor tot aan het aat-
ste huis van de rij te gaan,zoals de technici veron er-
steld hadden,dribbelde hij met kortevoorzichtige r-s-
jes er overheen,wam door de regen was de koker e^ g
glad geworden. Had men Jimmy's wandeltocht over nrhken
en dakgoten niet kunnen volgen,hier zagen mensen bene
den in de straat het duidelijk: een goedgebouwde aap
dribbelde,gekoncentreerd als een voetballerover de
luchtbrug. Er vielen natuurlijk enige dames flauw onder
het slaken van kleinedoordringende gilletjes. Toen ze
weer bijkwamen was Jimmy reeds verdwenen. Oudere heren
schudden hun hoofd om die moderne tijden: vroeger dacht
men er eenvoudig niet aan,dat een aap ontsnapte uit de
dierentuin! Alleen de jongens en meis-jes,die cowboy
verhalen lazen,begrepen dat zoiets kan komen. En de
hele kleine jongens en meisjes vonden het heel gewoon:
liep het paard van Sinterklaas ook niet over daken?
Terwijl de mensen daar beneden in de straat het sensa
tionele geval druk bespraken en enkele,onder andere'
een sjofel gekleed man met een verschoten hoed op zijn
hoofd,hard wegliepen om de politie -die natuurlijk weer
nergens te zien was- en de dierentuin te waarschuwen,
vervolgde Jimmy 'zijn tocht. Had hij een doel? Ja,hij had
een doel! Ergens in hem was er iets,dat hem onweer
staanbaar voortdreef naar een ronde tent,naar een rood
en geel geverfde wagen,naar trompetgeschal,naar een
man,die hem suikerklontjes zou geven,naar hetcirkus
Stil! Met een ruk bleef Jimmy staan achter een bouw
vallige schoorsteenDaar hoorde hij het! Muziek! Au
gust de clown,natuurlijkGindsbeneden in de diepte,
klonken de tonen van een leutig 'muziekjeVan het oude
dak,waar hij zich bevondsprong hij op een ruim platdak,
waarlangs een lage balustrade liep. Met twee,drie reu
zen passen was hij er en leunde met zijn door regen
zwaar geworden pels over de balustrade heen. Onder hem
zag hij iets,dat op een grotevierkante muziekdoos leek.
