7
INTWOORD: De schoolmis is reeds lang een kwestie voor de
zielzorgers en wordt als zodanig besproken op konferenties
&n in tijdschriften. Er zijn,zoals alle menselijke instel
lingen eigen is,ook aan de schoolmis voor- en nadelen ver
bonden. Een van de doeleinden van de schoolmis is: aan kin
deren (en ouders) te leren -óók in de week de weg naar de
kerk te doen vinden,wanneer er geen school is of wanneer
men deze heeft verlaten. H-et door vragensteller gesignaleer
de verschijnsel geeft reden tot ernstige bezorgdheidwant
er blijkt uit,dat men de weg naar de kerk buiten schoolver
band nog niet heeft gevonden,
HET GEHEIM VAN DE „SPOORSTRAAT
door R.Geintjes
(k) Het waren drukke dagen geweest voor vader Kwikman,maar
Jan en André hadden zich nog zelden zo verveeld. Vier dagen
lang hadden ze uren en uren gezeten op dat bankje om uit te
zien naar ongure typen,maar het waren allemaal nette mensen
die de hallen betraden. André vond de inzet van de vakantie
niet zo geweldig en Jan begon te twijfelen aan het praktisc
vernuft van zijn vader. Ze hadden verwacht hier scènes te
beleven,ze hadden gedacht,dat het zou wemelen van dieven en
zakkenrollers en dat alle kunstenaars hun produkten van s
morgens vroeg tot 's avonds laat met beide hand.en moesten
vasthouden om ze te ontrukken aan de greep van onguur ge
boefte. Maar niets van al die heerlijkheden. Het leek meer
op een groot feest,waar men wedijvert in nette manieren er-
vriendelijk gedoe. Nee hoor,dan kon je toch beter in zo'n
oud fordje zitten en met een vaartje van 60 km.in een se her
pe bocht hangen... "Zeg,jö,laat me zitten,zuchtte André;
wat zal ik blij zijn als dit morgen afgelopen is!" Jan veer
de op uit zijn dromerijen en juist wilde hij met een stort
vloed van woorden deze ontboezeming van zijn vriend onder
strepen, toen zijn oog viel op een net gekleed heer in grijs
kolbert,die meer aandacht scheen te hebben voor de deuren
en ramen van de hal dan voor de tentoongestelde schilder
stukken. Met een half oog bekeek hij af en toe een schilderij
en voor de rest was hij een en al aandacht voor de deuren en
ramen. Hij bekeek ze van onder tot boven,maakte ze als spe
lend open en dicht en gedroeg zich als een portier. "Dat be
valt me niet"fluisterde Jan. "Och wat,jó,doe niet zo onno
zel! "spotte André. "Hij heeft zijn gezicht en zijn kleren
niet mee,maar voor de rest gedraagt hij zich als een door
trapte schurk"verklaarde Jan. "Jij leest te veel detectie-
