veverhaaltjes,man. Als iemand je tweemaal aankijkt wil je
de politie al bellen en iedereen,die modder aan zijn schoe
nen heeft,zie je aan voor een doortrapte schurk. Dat is
niet zo heel erg kristelijk,geloof ik".-"Zeg, jongens,gaan
jullie mee?"klonk de vriendelijke stem van Kwikman,en enkele
minuten later zaten ze achter een heerlijk glas limonade. De
man in grijs kolbert ?ra.s vergeten. Mijnheer Kwikman was in
z'n schik omdat alles zo goed was verlopen en de jongens
waren blij omdat het afgelopen was. Nog een nachtje slapen
en dan kwam oom Frans hen halen en dan zou de vakantie pas
voorgoed beginnen.
"Ringggggggnrinkelde de telefoon in het slaapvertrek van
mijnheer Kwikman. In een wip zat hij overeind,greep de hoorn
van het toestel en"Ha.llo ,met Kwikman. .wat zegt u?...toch
niet zekerinbraak in hal B. ..mijn Spelende Jongen gesto
len!... ik kom onmiddellijk!"...
Het was een hele drukte !s morgens. Bij de vierde ronde had
de nachtwaker het gemerktvertelde vader; hij had direkt
groot alarm geblazenmaar qen had niet méér kunnen doen dan
de politie waarschuwen en konstaterendat de zes beste stut
ken door twee verbrijzelde ruiten verdwenen waren. Enkele
uren later kwam oom Frans de jongens halen,maar hij trof
een terneergeslagen drietal aan. 't Was ook inderdaad een
zware beproeving voor Kwikman. De trots en de hoop van zijn
kunstenaarsschap was verdwenen. Wel zag men de hele dag po
litiehonden aan de hand van hun begeleiders de straten af-
snuffelen,maar al het zoeken was tevergeefs. Toen oom Frans
na de middag zijn Ford '53 startte, liet hij een treurende
kunstenaar achter,maar nam twee vrolijke jongens mee,want de
jeugd is het leed gauw vergeten...
VIERDE HOOFDSTUK: De verdwenen auto.
Het was voor Jan,André en Piet,de zoon van oom Frans,een
machtig intressante vakantie. "Nog nooit heeft iemand op
deze aarde zo'n mooie vakantie gehad"schreef hij naar huis,
en hij liet dan een lang relaas volgen van de plaatsen en
streken,die ze bezocht hadden en van de avonturendie ze
hadden beleefd. Oom Frans en zijn vrouw,tante Truus,hadden
er plezier in te zien hoe de jongens zich amuzeerden en ook
voor hun zoon Piet vonden ze het onvergetelijke dagen. Voor
al dat fordje deed wonderen en oom Frans besefte nog maar
half v/elk een onmetelijk plezier hij de jongens gedaan had
door dit karretje te kopen en er de jongens van te laten
profiteren. (wordt vervolgd)
