7
vroeg :"Zie jij iets bijzonders?n-"Neeri, dat verwachtte ik ook
niet. Wat zou er voor bijzonders te zien moeten zijn?"-"Dat
weet ik ook niet,maar ik dacht"-"Kijk eensonderbrak
Edward haar. "Wat is er?"-"Kijk eens goed naar die Rododen
dronstruiken: zie je er niets bewegen?"-"Neenik zie niets,
wijs eens aan".-"Ik zal wel wijzer zijn;als ze ontdekkendat
wij iets merkensturen we misschien alles in de war".-"Wat
denk je dat het kan zijn?"-."Weet ik niet...iet op!"-"Ja,ja,
je hebt gelijk. ..er beweegt iets tussen de struiken". Nu
stonden ze toch stil. "Als ik na de Mis vader zie,zal ik
het hem vertellen;ik vertrouw dat zaakje niet!" Langzaam
passeerden ze Mon Repos. Teleurgesteld zei Rudie:"De pauw
is er vandaag niet; dat vind ik niks leuk van hem". Onder
de Mis had Edward moeite zijn aandacht bij zijn missaal te
houden. Telkens weer moest hij denken aan Mon Repos en aan
die vreemde beweging tussen de rododendronstruiken. Voor
uit, daar nu niet aan denken! Met inspanning van al zijn
krachten richtte hij zijn geest op de misgebeden en de ver
strooidheid verdween. Na de Mis keerden ze langs de kort
ste weg naar huis terug. Zodra ze thuis waren ging Edward
naar de werkkamer van zijn vader. "Vader "-"Ja boy?"-"va
der, ik heb tot twee keer toe iets zien bewegen tussen de
rododendronstruiken van Mon Repos". Edward had. gedacht, dat
zijn vader meer belangstelling zou tonen. "De tweede koer
heeft Ali.cc- het ook gezien"-"Wat heb je gezien?"-"! wi
weet ik nu juist niet,maar ik vertrouw het nietS"-"Kot
boy,niet zo dramatisch ^misschien was het een van d hor-den.
van Mon Repos,of een pauw of een ander dier,want er -oj n
er genoeg rond". De nuchtere opmerking van vader deed
ward inzien, dat hij zich eigenlijk wel wat erg gauw druk ad
gemaakt. "Een speurderEdward,zei vader die zijn gedachten
scheen te raden, een speurder moet vooral rustig blijven, en
zich niet opwinden".-"Zeg,vader,gaat u er nog heen van
daag?" -"Ja aanstonds" -"Mag ik mee.?"-"Als je vlug opschiet
met je ontbijt, zal ik op je wachten"-Edward was al weg
naar de huiskamerwaar hij vlug zijn boterhammen naar binnen
werkte"Alice,ik mag met vader mee naar Mon Repos".-"0,
zeg,ik ga ook vragen of ik mee mag!" en meteen sprong zij
van tafel op. "Héla,zei moeder,en ik dan? Ik dacht dat je
me vandaag eens flink zou helpen* we zouden de slaapkamer
toch een goede beurt geven. Ben je onze afspraak vergoten?"
"Neemoedermaar toen wist ik nog niet,dat er op Mon Repos
zou worden ingebroken"-"Afspraak is afspraak,meisje"zei
