12
zwijgtkrijg je er bij mij ook geen woord meer uit, dat snap
je toch zeker S" Edward zal lelijk vast. Maar vader riep hem
op dat ogenblik en hij fietste zwijgend met hem naar huis.
Het dienstmeisje van Mon Repos vond,dat de nieuwe tuinman
een eigenaardig iemand was. Hij scheen een bijzondere voor
liefde te hebben voor de paden rond het huis. Bijna zonder
onderbreking was hij aan het harken. Hij had vast en zeker
evenveel hekel aan voetindrukken op de paden,als zij had
aan vliegen in de keuken. Want zodra hij ergens op een pad
voetindrukken waarnam,kwam hij er op af,bekeek ze met een
doordringende blik, als wilde hij uit die indrukken opmaken
wie het gewaagd, had de tuinpaden te betreden, en nam ver
volgens de hark om de indrukken weg te werken. Zij meende,
dat de man zich zo uitsloofde om bij meneer en mevrouw van
Vlieten een gode indruk te maken. Maar de tweede dag al
vertelde de tuinman haar,onder het drinken van de half-
elf-kof fiedat mijnheer van Vlieten veel moeite gedaan had
om hem in dienst te krijgen, en dat hij nog lang niet zeker
ervan was of hij op Mon Repos zou blijven,want dat hij een
aanbieding had gehad om bij de Koninklijke Tuinen in dienst
te treden. Daar zou hij zich geheel kunnen wijden aan proef
nemingen met kalkhoudende stoffen op struiken,bomen en
bloemen. Toon het meisje ongelovig had gelachen had hij uit
zijn portefeuille het bewijs opgedieptdat hij een gediplo
meerde van Boskoop was. "Loop je daarom de hele dag rond
met die vuile witkalk?" vroeg hot meisje meesmuilend. "Wit
kalk-" Verontwaardigd was de nieuwe tuinman opgestaan en
naar buiten gelopen. Het meisje meende nog steeds,dat hij
een beetje aan het opscheppen was. 's Middagstoen zij aan
tafel diendehoorde zij dat Dolf en Hans zich bij vader be
klaagden omdat de tuinman hen zonder pardon uit het tuin-
huiske had gejaagd. Meneer van Vlieten zei daarop Jullie
vallen de tuinman in geen geval lastig,verstaani Ik ben
veel te blij,dat ik de man op proef in dienst heb kunnen
krijgen. Daar heb ik heel wat moeite voor moeten doen. Het
is iemand met een heel goede naam in tuinderskringen",-
"Bepaald vriendelijk is hij anders niet",merkte Hans op.
"Hoezo?"wilde mevrouw vreten. "Noumoederhij zegt nauwelijks
goededag,geeft geen antwoord als je hem -wat vraagt en hij
loopt maar steeds rond met witkalk of iets dergelijks". -
"Hij neemt proeven, zei meneer, en daarbij mag hij niet door
jullie gestoord worden"-"Onze vorige tuinman vond. ik een
veel leuker iemand"merkte Dolf op.
