8
opzoeken- Het is iedere dag een feest voor hem om te luis
teren naar de verhalen van deze oude man. Iedereen in het
kasteel weet,dat Pedro veel heeft meegemaakt. Hij is op
kruistocht geweest en bij de strijd om Damiate heeft hij'een
been verlorenmaar toch had hij toen doorgevochten. Zijn
vrienden hadden na het gevecht het been met teer dichtge
smeerd; hij had maanden met zware koorts te bed gelegen,maar
toen hij. zijn krachten weer voelde opleven had hij gesmeekt
toch verder te mogen gaan en te strijden voor de zaak van
Kristus. Gezeten op zijn strijdros had hij nog menig gevecht
geleverd en hij was er bij geweest, toen Jerusalem op de vijand
werd veroverd. Teruggekeerd uit het Heilige Land,had ridder
Roxiaan hem poortwachter gemaakt. Het was een onbezorgd le
ven,dat hij nu leidde, 's Avonds,als de laatste man binnen
was,haalde hij de slotbrug op en 's morgens,als Jeroen op
zijn hoorn had geblazen,liet hij ze weer neer. Voor de rest
van de dag zat hij aan de -waterkantamuze er de zich met vis
sen en maakte graag een praatje. "Hallo,die Pedros" begroet
te Daslo zijn oude vriend. "Zojongen, en heeft het kalkoen
tje gesmaakt?" informeert Pedroterwijl hij' voortdurend zijn
dobber in het oog houdt. "Het was geen kalkoen,maar een
echte woudpauw,hoorik heb hem zelf geschoten". Pedro be
gint te lachen. "Ik heb het gehoord,Dasloen je vader heeft
een slangetje gedood,is het niet?"- "Ze was wel vier meter
lang en..." Met een ruk. trekt Pedro zijn hengel op en een
knaap van een paling kronkelt in het gras. Met de handig
heid van een volleerd vakman bevrijdt Daslo de paling uit
zijn netelige positie en deponeert hem bij Pedro in een hou
ten bak. *"t Is een kan jer zeg" merkt hij op. "Ja, ja,ze bij
ten goed. vandaag, hoormaar in Constantinopel heb ik toch
nog wel grotere visjes gevangen"zegt de oude poortwachter,
terwijl hij behoedzaam een piertje aan de haak peutert. "0,
ja?" vraagt Daslo nieuwrsgierig. En dan begint Pedro 'te ver
tellen over zijn wonderbare visvangst te Constantinopel ;hoe
hij in vier uren tijds genoeg vis uit het water sleepte om
het hele garnizoen twee dagen te voeden. Tot in de kleinste
bijzonderheden weet Pedro die herinneringen op te halen. Als
een waar kunstenaar laat hij die oude taferelen leven voor
de Verbaasde ogen van Daslo. Lij hangt aan de lippen van de
oude man en ze bemerken niet,dat Daslo's moeder stiekem
achter hen is komen staan en eveneens geniet van Ped.ro's
sterk verhaal. "Ik heb het daar meegemaaktdat er vier man
nodig..." Weer rukt hij een forse paling uit de gracht.
