7 GLASWERK PORSELEIN AARDEWERK P.N.VELZEBOER vers zien,dat Roxiaan ontwaakt is,roept Kutsla hem vanaf de ingang toe,dat ze hem vandaag niet met eten zullen las tig vallen,omdat zij uit ervaring weten,dat honger een goe de medicijn is voor zwijgzame lieden. "Misschien zullen we je vandaag nog wel niet aan het spreken krijgenmerkt Kut sla cp,maar ik vermoed toch wel,dat we over vier dagen de schat v/eten. En als je je al te halsstarrig mocht tonen, dan kennen we ook nog andere medicijnen, hoor iDe vier an dere rovers lachen schaapachtig bij deze woorden en vinden hun hoofdman blijkbaar buitengewoon geestig. Roxiaan peinst en peinst. Hij is een dapper ridder,maar er zijn nu eenmaal situaties in het levenwaarin geen dapperheid, redding kan brengen. Gebonden handengeboeide voeten en een uitgehon gerd lichaam,dit is voor de dapperste ridder genoeg om al zijn moed te verliezen. Maar Daslo is er ook nog! Reeds van af de vroege morgen heeft hij op zijn uitkijkpost gelegen,bo ven op de rots. Hij heeft gezien hoe Mark en Barth de paar- den weer uit de rots haalden; hij heeft geluisterd naar de gesprekken, die de rovers voerden en hij heeft de woorden gehoord,die Kutsla zijn vader heeft toegeroepen. Nu is het middag geweest. Zojuist zijn Kutsla,Mark en Barth weggere den. "Je kunt nooit weten,meende Barth,misschien vinden we die twee zakken goud wel. We weten toch ongeveer de plaats. Het is in ieder geval de moeite van het proberen waard". De afspraak was spoedig gemaakt. Met z'n drieen zouden ze gaan zoeken en Luc en Lap zouden de gevangene bewaken. Nu wordt het spannend voor Daslo,want alles zal afhangen van het gedrag van de twee achterblijvende rovers. Hij ziet al spoedig,dat Luc en Lap niet van plan zijn hun middag te slij ten als onbewogen wachters aan de ingang van hun hol. Ze. maken nu eens een kuiertje naar links en dan weer naar rechts,maar blijven toch gevaarlijk dicht in de buurt. "Wat eten we vanavond?" vraagt Luc. "Tja,dat is waar ook,dat zwijntje is op"antwoordt Lap. "Zullen we er nog even eentje neer gaan leggen?" Even aarzelt Luc. Dan gaat hij naar bin nen,komt even later terug en verzekert Lap,dat de gevange ne stevig genoeg gebonden is. Ze nemen hun bogen en verdwij nen in het bos. Dit is het uur voor Daslo. Als de weerlicht zoekt hij de bewuste plek op,verwijdert mos en planken en laat zich dan door de opening in de paardenstal vallen. Hij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1956 | | pagina 7