w as buiten verwachting. joops ogen werden als schoteltjes
en puilden uit hun kassen. h'lj werd doodsbleek en liet zijn
revolver haast uit zijn vingers glippen. "sla gerss tra at
stotterde hij. lammers besloot er nog een schepje bovenop
te doen om üoop helemaal murw te maken. zelf voelde hij
zich al een heel stuk prettiger. als hij die revolver maar
eens te pakken kon krijgen... n J a J o o p d a a r behoef je echt
niet zo van te sc h r i k k e n mij n jongen. dat is niet het be
langrijkste wat hij daar gaat doen. hlj moet op de eerste
plaats een blauwe ford ïaunus ophalen,die in haarlem is
geweest..." Het was genoeg. Joop was volkomen van streek.
Het kostte Lammers weinig moeite om hem met een snelle
uitval zijn revolver afhandig te maken. üoop dacht er niet
aan zich te verdedigen. met een tik op zijn achterhoofd
stelde Lammers hem buiten gevecht. Met een diepe zucht tui
melde Joop op de vloer. "Ziezogrinnikte Lammers,dat is
dan dat; van hem hebben we voorlopig geen last meer11.
Daar zat Lammers dus met een bewusteloze Joop in een ramme
lende bestelwagen ergens in de buurt van den haag. Op het
ogenblik was het nog wel uit te houden,maar eens zou de
wagen stoppen,en wat dan? lammers begon een nauwkeurig on
derzoek in te stellen. de deuren waren op slot. een ver
binding met de bestuurders'cabine was er niet. het weinige
licht kwam door een roostertje in het dak. ïoen onderzocht
hij de zakken van joop. tot zijn verrassing vond hij zijn po
litiepenning terug. Die kon nog van pas komen. Een bos
sleutels en een dolkmes veranderden ook van eigenaar. een
zaklantaarn stelde hem in staat wat meer te zien. HlJ ont
dekte, dat de deuren ook van binnenuit geopend konden wor
den. Geen van de sleutels van Joop pastten er echter op.
Toen probeerde hij het met een ijzerdraadje dat hij van de
wasmand haalde. het was een lastig karweitje,want de wagen
schudde hevig; in zijn linkerhand had hij de zaklantaarn en
met de rechter hield hij het ijzerdraadje vast. alleen met
zijn benen moest hij zich staande zien te houden. verschil
lende keren botste hij met zijn hoofd tegen het dak van de
wagen en dat kon toch al niet veel meer hebben sinds de
ontmoeting met het bierflesje. hij vloekte zachtjes en wil
de het opgeven toen de wagen een grote sprong maakte waar
door hij achterover sloeg en boven op het slappe lichaam
van Joop terechtkwam. "Verdullemebromde Lammers; enfin,de
vloer is harder; en in de richting van joop". het spijt me,
arme jongen!" Hij bleef even zitten om zijn zinnen bij elkaar
te rapen. Nu schudde de wagen bijna niet meer. Ze waren ze
ker op een betere weg aangeland. het geluid van de motor
