het verschil van goed en slecht weer,hadden ze al gebro
ken. Twee maanden van tevoeren was de hofmeester in T j i -
l'atjap van de wal teruggekeerd met een koelie achter zich
aan, die zeven broodmagere kwetterende ganzen,de poten en
'vleugels samengebonden droeg "WA t mot je met dat beetje
beentjes?" had de bootsman zuur gevraagd. en de hofmeester
had teruggekaatst "wat denk je van cie braisee a la chou-
croute op kerstmiswat?01e braisee a la choucrcute,
zei ik,sarde de hofmeester; of als je het liever duidelijk
hebt: gebra1e gans met zuurkoc l1'-"o, zefi dat dan,zei de
bootsman; maar je. moet weten,dat ik alleen van kluiven
hou als er vlees op de beentjes z i tn -'"p.ust i g broer ha d
de hofmeester geantwoord; dat vlees komt erop. |k ga die
beesten vetmesten in het lege varkenskot. en met de haver
moutpap,die jullie 's morgens niet lusten en -t !s de
hemel geklaagd- gewoon over de muur goc i en1', toen had hij
de koelie betaald en was het met groot misbaar makende
verengeval naar het achterschip verdwenen. de ganzen waren
inderdaad moddervet geworden in twee maanden tijds. de koks
maat pleegde die laatste avond in de rc d E ZEE een viervcu
dige moord in het varkenskot en borg de cadavers op in de
koelkamer. "ZE moeten bestErvEn ze i h ij en morgenmiddag
gaan ze |n de braadslee". dezelfde avond keek kerstmis
reeds om de hoek van de o f f 1 c i erenmess de jongste machi
nisten hadden' in het geheim zitten knutselen,wat tot re
sultaat had een i m i t at e-ke rstboomp j e dat wel stijf en hou
terig was,maar in elk geval grc enen er hingen blinkende
dingetjes aan de takken. d.at boompje stond onder het a-
vondeten midden op de tafel. "wel aardigmeende de tweede
stuur; maar zet dat geval tijdens het eten op de kast; ik
kan de schalen niet zlenl" de tweede stuur was geen gemak
kelijk mens. De vooruitzichten werden prettig: in SuEZ zou
natuurlijk de post van thuis aan boord komen, en dan was er
het kerstdiner met gebraden gans,de kerstboom,de koelte
en w|E weet wat ncg meer. en nttuurlijk bestond bij aan
komst in suez de mogelijkheid het kerstfeest |n de kerk te
verenhetgeen velen dan ook heel graag zouden doen. üe.
"sentcsa" bereikte al spoedig suez,waar men na het lezen
van de post van thuis de wal op ging om in de kerk kerst
mis te vieren. Toen de boots jongen nog aarzelde of hij ock
naar de nachtmis zou gaan,wees de tweede stuur hem op zijn
eigen manier terecht "Vergeet jij n i ks j ongske? Je moet er
voor u|t durven komen. wat ze je thuis geleerd hebben,
moet je hier niet nalaten. d!r is trouwens geen durven
aan. 't Zijn beste maats en geen heidenen,al hebben sommi-
