Hoe is de wereld van de nozem?
Deze jongere leeft in een gefractioneerde wereld. Zijn be
grip voor ruimte en tijd,die zijn wereld omlijning moet
geven,is vaag.. De tijd glipt hem voortdurend door de vin
gers. En doordat hij zich hiervan bewust is duren seconden
hem als de eeuwigheid. Het hiermaals-zijn betekent voor
hem een opgesloten zijn,een gevangen zijn. Hij voelt zich
opgesloten en deze sfeer benauwt hem. Aan de andere kant
beangstigt hem niet het hier,dat onbegrensd is en ruimte
loos. Hoe staat het met het begrip "t. hui s"? Dit zou
ongetwijfeld voor hem een ruimte en tijd kunnen herbergen.
Hij ontvlucht het,maar de straat is ook leeg en anoniem.
En daarom is het,dat hij zich gemakkelijk aansluit bij de
groep en hij keert zich dan in deze gemeenschap tot alles
wat voor hem uiterlijke symbolen zijn. Dan ontstaan zinlo
ze daden tegen het maatschapplijk verband: auto's worden
beschadigdverkeerspalen en zuilen worden omgebogen,straat
stenen verdwijnen door de ruiten. Maar heel merkwaardig:
zelfs in de groep is deze nozem alleen, een eenzame.
Zijn relaties zijn kort van duur en fragmentarisch. Dat
wil -natuurlijk niet zeggen,dat ze niet exploisief en in
tens kunnen zijn, Tot een duurzame beleving en binding
zal het niet"'gemakkelijk''komende nozem kan niet' .te lang
met zichzelf geconfronteerd worden. Gevoelens van liefde
en warmte zijn dan ook zeer oppervlakkig en veelal puur
impulsief; fret is een van de hak op de tak springen,een
voortdurend veranderen van levenservaringen,die dan toch
nog wat kleur en afwisseling dienen te brengen. Zo.breekt
de nozem zich met horten en stoten een weg door het leven
en is voortdurend op zoek naar het nieuwe in het leven.
Toch is niets echt en nieuw,en het gevoel van verzanding
eri vastlopen is er voortdurend. Ook heeft hij nooit het ge
voel te kiezen; hij voelt zich eerder gedreven,meegesleurd
en bij voo'rbaat verloren. Hiertegen richt zich zijn protes
en hij laat dit zien door het anders willen in kledingge
drag en taal. We denken hierbij aan de extreme haartooi,
bonte kleding en vlakke"burgerlijke" manieren,de manier
an lopen,de wapens,met de argumentatie"Ik voel,dus ik be
sta". In het laatste geval heeft, de nozem dan "bloed." nodi
om zeker te zijn van zijn wereld.
Hoe reageren de nozems als groep?
De groep komt SAMEN DOOR EEN TOEVALLIGHEID, omdat het za.ter
dagavond is of zondagmiddag,omdat er op dat punt een ijssa
Ion is of een patates-frites kraam of een verbreding in de
weg of een brug. Een bestuur is niet gekozen,er is geen
