Keirodat er veel werk is in de tuinen. "Er zijn hutten,
zegt ze,waar je voor 15 cent 's nachts kunt slapen er
voor 35 cent kunt eten". Keiro is opgelucht -als hij dit
hoort. Zijn dollar is geslonken tot -95 cent,want hij
heeft geroosterde erwtjes, gekocht om de ergste honger te
stillen. "Is het nog ver?" vrs.agt. hij» --"0,ne.e,zegt de.
vrouw,van hier niet langer dan twee uur".-"Drie uur pre-
ciesjzegt de man. Als we aankomen,doe je, verstandig met
een naar mister Tekele te gaan. Hij 'zal je een nummer ge
ven. Verlies dat nummer niet. Voor iedere 15 kilo,die je
aflevertmoet je dat nummer tonen".-"Dank je, zegt Keiro;
maar hoe kan ik die mister Tekele vinden?". De jongeman-
echter meent voldoende gesproken te hebben en doet er het
zwijgen toe» De zon is achter de boomkruinen gezakt. Een
late voetganger haast zich met een korte groet naar huis.
Een naakt jongetje drijft met veel geschreeuw een troep
koeien naar stal'. "De plantage", zegt de vrouw opeens en
ze wijst tussen de bomen door naar eindeloze rijen koffie
struiken. De jongen kijkt haast eerbiedig naar de gele en
rode vruchtjes. "Rood,geel,rood,geel tot ginds,tot achter
aan toe,waar het huis van mister Awden staat. Een groot
huis met een dak van' zilveren golfplaten en wit gekalkte
muren. Er klinkt rumoer van stemmen als ze de grote weg
verlaten en het brede pad naar de plantage inslaan. "Wat
is dat?" wil Keiro weten. "Uitbetalen,zegt de jongeman;
ga in de rij bij dat huis staan,voegt hij eraan toe; en
tot ziens 2"-"Ben je nieuw?" vraagt de vrouw,die voor hem
in de rij.staat. "Ja",zegt Keiro. "Heb je al onderdak ge
vonden?'"^ "Neen, dat moet ik. nog; zoeken".-"Ik heb een plaat
open"-"Wat vraag je?"-"Twintig cent voor slapen en 5G
voor. eten"-"Veel te duur,mengt een man zich in het ge
sprek.; ik vreet een. hut waar je voor 15 cent kunt slapen
en voor 35 kunt eten".-"Dan moet ik daar zijn",zegt Keiro
"Kom bij mij, zegt de vrp.uw; eten en slapen voor 60 cent".
"Koffie zonder zout en klef brood",zegt de man op verach
telijke. toon. De. vrouw kijkt hem boos aan. "in d_ie hut
van jullie zijn geen ratten,omdat er helemaal niets te
eten is".. De man lacht. "We houden een kat.zegt hij,omdat
we de melk zelf niet opkunnen".-"Vijftig cent voor eten
en. slapen", zegt Keiro.' "In ord.e,vindt de man; als we hier
klaar" zijn, zal ik. je de hut wijzen".-"Vijftig cent, genoeg
om honger te li j.den"zegt de vrouw hatelijk. Hét is haar
beurt. Door de opening in de muur reikt ze haar nummer.
"Een dollar vijftig"zegt een stem. "He,ben jij het.Wolet
