gebeden? Dat heb ik niet. Ben ik stipt mijn geestelijke
oefeningen nagekomen? Neep. Heb ik. de meditatie trouw ge
daan? Ook niet. En als ik het dee,kwamer er dikwijls cir
kelvormige dakspanten in voor en te maken vernuftige sa-
fari-miskoffers. En als ik dan weer in het meditatieboek
keek,kwamen daar helemaal geen dakspanten in voor,noch
cirkelvormig,noch driehoekig; van miskoffers was ook geen
sprake; er stond alleen maar:"Memento,homo,quia pulvis
es: Gedenk,mens,dat ge zult sterven". De handen van de
priester moeten consacreren,zegenen en helen. Dat hebben
■ze ook gedaan,vele malen. Maar als ik nu naar mijn handen
kijk,zit er op de knokkels van mijn rechterhand nog een
lidteken,dat nu bijna verdwenen is. Toen er veertien da
gen geleden een tr.ouwparti j in de missie, was en ze na de
Mis met alle geweld met vijftig man in een k^lein huisje
van de missie wilden,waar er maar twintig in kunnen,en
omdat ik bang was dat ze deuren en ramen zouden vernielen,
was er maar êên uitweg,die ik dan oo'k resoluut volgde.
Ik sloeg er met groot geweld op los. Een van de meisjes
liep het op. Ze kreeg een vuistslag,maar ze moet een
broche of zoiets op haar jurk gehad hebben,want ik haalde
mijn hand open. U zult mij verwijten,dat zulk een hande
ling geenszins ridderlijk,nog minder priesterlijk was. Ik
geef het onmiddellijk toe,maar het was wel afdoende. Het
enige verweer voor mijn handelwijze is,dat ik niet,zoals
Paulusromein werd met de romeinen,of wat meer toepasse
lijk is,munyalla (enkelvoud) met de banyalla (meervoud),
maar' wel wild" werd met de. wilden.
Vandaag herdenken al mijn klasgenoten en ik onze wijdings
dag, Ik zeg "al mijn klasgen.oten",maar êên ervan viert
deze dag niet hier,noch thuis,noch in de missie,maar in
het eeuwige Vaderland, De goede God, die ons deze dag van
ons 12-g--jarig priesterschap heeft gegeven hier op aarde,
heeft êên van ons geroepen om als priester in eeuwigheid
zijn feest te vieren in de herffel. Ik heb hem vanmorgen in
mijn H.Mis speciaal herdacht,want;waar hij is aangekomen,
moeten wij ook eenmaal gaan. Hij is father Thijs Paulisse
uit. Botterdam.
Ik heb de vrijheid genomen,zonder daarvoor permissie te
vragen., om in naam van allen, die op 9 juli 1950 'zijn ge
wijd, te schrijven. Ik maak me sterk,dat met enkele varian
ten hun 12l jaar priesterschap dezelfde zijn geweest als
