"De riveir in, zei mijn vader grimmig; in een. jute zak met een steen verzwaard". '"Ver "van huis loslaten,zei mijn moeder,en dan hard terughollen". Mijn broertje observeer de Keurig,die bedachtzaam zijn voorpoot bevochtigde en de resten van slap van zijn gezicht wreef, "Heb je hem wel eens horen spinnen?" begon hij tegen mij. Het gesnor van een poes bij de haard,terwijl "de koffie in de pot pruttel de en buiten in de kille virereld de regen maar niet op hield te vallen,gaf een groot gevoel van veiligheid. Maar nu wisten we, dat we nooit vei3_ig zouden zijn, want Keurig kon niet spinnen. We keken elkaar aan als mensen,die een gedachte hoorden uitdrukken,welke reeds actief in ons leefde. "Deze ordinaire kat kan niet spinnen",herhaalde mijn vader nadrukkelijk. "Geen aanhankelijk beest,zei mijn moeder; een flinke kattoegegeven,maar teveel roofdier". "Hij is niet geschikt voor de huiskamersprak mijn broer tje; meer een dier voor een asyl".~"Asyl« Juistzei mijn vader uit zijn stoel opspringend. Hij bladerde haastig in de telefoongids en draaide vervolgens het nummer van het asyl. "Halen en afmaken,meneer,hoorde hij'een stem zeg gen, vijf gulden vijf en zeventig". "In orde,in orde",mom pelde vader en legde de hoorn op de haak. "Herinner jij je "die rossige poes van drie vijf en tachtig nog?" wendde mijn broertje zich tot mij. "Neenneen, zei mijn va'der snel; een pony is een mooi dier,een edel dier zelfs. We zouden het schuurtje in- de tuin voor hem kunnen inrichten". "Maar het dak van het schuurtje is zo lek als een zeef", wierp mijn broertje tegen. Denk aan de diei-enbescherming" "Tja"antwoordde mijn vader verslagen en hij keek bezorgd in de richting van mijn moeder. "Een hond,zei ze,is een trouw dier".-"Maar honden hebben natt'e neuzen,antwoordde mijn broertje,en die drukken ze overal tegenaan; tegen de deur-en,'tegen het dressoirtegen de piano. En soms springen ze- zomaar midden in de nacht bovenop je bed en je begrijpt wel, dat je dan-"de schrik van j.e leven krijgt" .-"Je be doelt toch niet,dat je voor je volgende verjaardag witte muizen wilt hebben?",vroeg mijn moeder angstig. EINDE HARTELIJK DANK AAN SIEM OMMESIJDE VOOR ZIJN PSYCHOLOGISCH UITERMATE FIJNGEVOELIG EN LITERAIR ZEER FRAAIE VERHAAL. EN WE HOPEN OP MEER: Redactie V_E_R_H_A_A_LV_0_0_ED_EJ_J_U_G_D Deze week ontvingen we van Bortholdydie reeds eerder in "Op de Hoek" schreef,een verhaal voor de jeugd,dat we

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1964 | | pagina 4