ken de kring steeds kleiner. Dadelijk zullen ze hem met hun lansen kunnen raken. Dan zullen ze hem alle vier tege lijk doodsteken. Met gesloten ogen wacht de missionaris de verschrikkelijke lansen af... Wat is. dat? Het geschreeuw is ineens verdubbeld. Vlak voor hem op de heuvelhelling gebeurt wat. Daar breekt een indi aanse ruiter door de menigte heen. Hij rent recht op de missioanris af. Bij hem gekomen houdt hij zijn paard,dat dampt van de snelle rit,in. Een ogenblik kijkt de indiaan de priester scherp aan,dan springt hij van zijn paard, trekt zijn poncho van de schouders en gooit die over de priester heen. Wie is die vreemde krijger? Het is allemaal zo vlug gegaan,dat de priester hem niet heeft herkend. De vier ruiters hebben hun kringloop gestaakt. Overal in het rond klinken wilde kreten van protest omdat het wrede spel driegt niet door te zullen gaan. Door een gat'in de poncho ziet de missionarisdat de indiaan recht op Zwarte Gier toe rijdt en hem heftig toespreekt. Ineens gooit Zwarte Gier zijn paard om en rijdt weg,rood van woede. De tove naar,wiens ogen vuur schieten,volgt hem. Overal rondom stijgen kreten op van teleurstelling en verzet. Maar de indiaan,die de poncho over de missionaris wierpstoort er zich niét aan. Kalm keert hij zich om en komt rustig-op de priester toe. Nu pas herkent de missionaris hem. Het is zijn grote vriend Wuivend Gras I Het jonge opperhoofd trékt de poncho weer van hem afzeggend"Sta op,zwartrok, u bent vrij!" Tegelijk snijdt hij met één houw van zijn mes de handboeien van de gevangene door. Met tranen in de ogëh rijkt de missionaris zijn redder de hand"Dank,dank, mijn broeder"zegt hij. Wuivend Gras drukt hem warm de hand. Zijn ogen verraden de blijdschap,dat hij nog juist op tijd gekomen is. "Zwartrok,zegt hij dan kalm en be heerst, gij hebt Wuivend Gras de vrijheid geschonkenzijn hart is verheugd,dat hij het u heeft terugbetaald". Ter wijl rond hem de indiaanse vrouwen nog steeds schelden, knielt de missionaris neer en dankt God voor zijn wonder bare redding. EINDE Hartelijk dank aan Bartholdy voor't- aeerlijkespannende verhaalwaarvan we drie maanden genoten hebben! Redactie

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1964 | | pagina 12