UaafdacUket Land- en T uinbou wkroniek No. 1676 Zaterdag 25 Januari 1947 38e Jaargang Ttifcet Courant voor de Rijp, Graft, Noordeinde, Oost- en West-Graftdijk, Zuid- en Noord-Schermer, Schermerhom, Beemster en omstreken Uitgever Drukkerij G. J. Hoogcarspei De Rijp, Telefoon 1 Abonnementsprijs: 50 cents per 3 maanden bij vooruitbetaling franco per post f 2,40 per jaar plus incasso-kosten Losse nummers 5 cent Verschijnt wekelijks Advertentieprijs 10 cents per gal)ard regel, minimum f 1.— Inzenden tot uiterlijk Donderdagavond 6 uur EENHEID IN EUROPA? Nu de vredesverdragen met de helpers vau Hlilcr izj kaiaiKn en kruiken zijn en het vredesverdrag met Duitschland aan de orde komt, de eerste beletselen voor een normale ontwikkeling van ons oude werelddeel dus zijn weggenomen, kan het geen kwaad eens na te gaan, hoe dat Europa, waar wij met ons allen in wo nen, waar we met elkaar aan den kost moeten zien te komen, waar we met elkaar, als het een beetje kan, in vrede willen leven, hoe dat Europa zich na de capitulatie heeft gehouden. Lijkt het er op, dat het de les heeft geleerd: dat verbrokkeling en gespleten heid leidt tot onmacht? Beseft het, dat zijn buitenlandsche hulpbronnen zooal niet zijn opgedroogd eerder integen- del maar dat het niet van die hulp bronnen zal kunnen profiteeren in de toekomst, zonder er een materieele tegen prestatie tegenover te stellen? Heeft het begrepen, dat alleen eensgezinde en ge stadige samenwerking het na jaren een welstand kan verschaffen, die weer ge lijkt op die van 1940? Voelt het zijn afhankelijke positie tusschen de twee grootmachten, naar wie het met span ning luistert, of de toon tusschen die twee eeD nuance koeler of hartelijker is? En dringt het tot ons oude werelddeel door, dat die twee grooten hem aan weerszijden trachten te infiltreeren, of zoeken de staten onderling naar aaneen sluiting en een zelfstandigheid in grooter verband f 9 Wanneer we de oostelijke staten van Europa buiten beschouwing laten en be zien als louter dépendances van Rusland wanneer we afzien van Duitschland, dat momenteel tusschen de Europeesche staten een gat vormt, waaruit zich voor- loopig geen positieve Europeesche krach ten zullen ontwikkelen dan valt ons op, dat van een nauwer samengaan alleen sprake is tusschen Nederland, België en Luxemburg. Frankrijk beschouwt zich nog als een groote mogendheid en schijnt daar soms zelf van te schrikken. Over Spanje kunnen we zwijgen en Italië is een verwarde chaos. Zwitserland is een vriendelijke oase in een woestijn van af braakproducten van den oorlog en de Scandinavische landen probeeren, met Zweden vooraan, ieder voor zich op de beste manier uit de gevolgen van den oorlog vandaan te komen. Een ideale situatie voor Amerika om te probeeren de los naast elkaar voort levende naties stuk voor stuk de dicta tuur van den dollar op te dringen een welkome gelegenheid voor Rusland om te probeeren er zijn politieken invloed te laten doorsijpelen. Hoe staat het met die twee? Laten we voorop stellen, dat nagenoeg geen land ter wereld het op het oogenblik zonder de dollarcredieten van Uncle Sam kan stellen. Dat dit voor de betrokken landen consequenties medebrengt, is dui delijk. Ze behoeven niet tot uiting te komen in een dicteeren van politieke voorwaarden, al heeft Tsjecho-Slowakije moeten ervaren, dat het er naast zit, als het van plan is iets te doen, wat Uncle Sam niet zint. Veelal is deze invloed er een achter de schermen. Uit den aard der zaak is het doordrin gen van den politieken invloed van Rusland via de op haar gerichte landelijke poli tieke partijen, duidelijker, al is de uit werking geringer. De Socialistische Een heidspartij in Duitschland, ijverig bevor derd door Rusland, en bedoeld om als „zuigkanaal' in het overige gedeelte van Duitschland te worden gebruikt, heeft niet beantwoord aan de verwachtingen. De invloed in Scandinavië is zwak evenals in ons land. Gaan we naar het Zuiden, dan zien we den invloed groeien en via België komen we dan in Frank rijk, waar de communistische partij de grootste des lands is. Noord-Italië met DIE KLEINE WAKE Als een rustig peinzend oog, uitziend over 't donk're water In de sterrenloze nacht, staat het kleine rode licht Van een scheepje, dat langs d' oever veilig voor zijn anker ligt. '1 Neergehaalde tuig en zeil, opgeborgen, wacht Sof later. Binnen is een moede mens tot een goede slaap gekomen, Niemand weet vanwaar hq komt, er hangt stilt' en eenzaamheid Rond zijn onbekende woning, doch in die beslotenheid, Rust hij vredig en vertrouwd, wiegt hij ais een kind in dromen. Nu en dan hoor ik het riet langs d'onzichtb're boorden schaven, in de dichte duisternis bloeit alleen de innigheid Van die kleine rode wake; zwerver, wie of wat g' ook zijt 'k Wens U morgen goede vaart en een nieuwe veil'ge haven. J. KOSTELiJK-BOM. (Nadruk verboden) Officieele bonnenlijst Nieuw aangewezen bonnen 26 Januari t.m. 8 Februari 1947 Bonkaarten KA, KB, KC 701 (Strook no. 3) zijn overwegend communistische bevol king in de industriecentra van de Po- vlakte, vormt als zoodanig een brug tus schen het Russische massief in het Oos ten met zijn sterksten vooruitgeschoven post in het hart van Europa. Het is geen moedgevend beeld van het Europeesche vasteland, dat nog slechts een goede dertig jaar geleden het cen trum der wereld was, financieel, econo misch en cultureel. Maar het geeft den Nederlander moed, dat zijn land ten minste temidden der onderling ver scheurdheid naar nauwere bindingen zoekt met zijn buren. ONZE POTERS. Harlingen is een havenstadje. In de haven ligt een bootje net groot genoeg om er de zee mee over te steken. Het laadt aard appelen. Aardappelen, die in de loods aan de haven voor verzen ding worden klaar gemaakt. Ze worden ook wel per auto van el ders aangevoerd. Na de doode jaren van de be zetting doet het deugd de gesta dige drukte aan te zien; de scheepvaart herleeft de han del herleeft de export, die ons aan de, in letterlijken zin brood- noodige deviezen moet helpen, om tenminste iets van onzen in voer te betalen, neemt toe. Wat er in Harlingen wordt verladen, is een exportproduct bij uitnemendheid: pootaardappe- len! Pootaardappelen, die van Harlingen uit hun weg aanvan gen door de wijde wereld. Laten we er meteen bij zeggen, dat dit voorrecht niet alleen Harlingen is beschoren, maar ook een be langrijk deel der poters per as gaat. Onze export berust voor een belangrijk gedeelte op de voort brengselen van het land en uit den aard der zaak bestaat die uitvoer uit de edelste, de ver fijnde producten die de grondslag moeten vormen voor de cultuur van de landen el ders. Onze pootaardappelen hebben een reputatie en ze worden druk afgenomen. Drukker dan voor den oorlog! Hoe komt dat? Onze afnemers waren geduren de den oorlog van goed pootma- teriaal verstoken. Deels omdat de stuctuur van den bodem van dien aard was, dat uit de gekweekte knollen geen goed pootmateriaal kan worden gewonnen, deels ook, omdat de veredelings-techniek daar nog niet zoo ver wras gevor derd, dat men er aan kon den ken, van den invoer af te zien. De laatsten zijn dus klanten, waarvan we het risico loopen, ze op den duur te verliezen. Ook al is het de vraag, of daar verede- lingsbedrijven kunnen worden opgebouwd, die binnen afzienba- ren tijd de behoefte van het land kunnen dekken. Bovendien is het nog de vraag of die buitenland sche bedrijven voor een prijs kun nen werken, die tegen den onze op kan. Maar dit laatste zegt niet veel, wanneer de regeering daar, om zich onafhankelijk te maken van het buitenland, die bedrijven gaat steunen. Waar ze heen gaan. Waar blijven onze poters? Per schip worden ze vervoerd naar de landen rondom de Middel- landsche Zee per as gaan ze naar Noord-Frankrijk, Zwitser land, Oostenrijk, Duitschland en België. De vraag is ook groot, omdat de import van voedingsmiddelen uit andere landen stagneert en men dus een extra uitbreiding wil geven aan het areaal, dat kan voorzien in eigen behoefte. Een factor dus, die de vraag naar die voedingsmiddelen straks ook weer zal doen afnemen. Intus- schen nemen deze klanten ruim twee keer zooveel af als voor den oorlog. Van 150.000 ton, toen, steeg de uitvoer thans tot ruim 300.000 ton. Als de achterstand is ingehaald, ligt het echter voor de hand, dat de vraag zal afne men. Trouwens, nog uit anderen hoofde is men geneigd de huidige „boom-periode" niet als blijvend te beschouwen. Ook hier is er concurrentie en de V.S., Canada, Algemeen 57-3 57-4 57—5 57-6 375 gr zachte zeep 2 eieren 500 gr sinaasappelen 500 gr suiker, boterham- strooisels of 1000 gr jam, stroop enz. Bonkaarten KD, KE 701 (Strook no. 3) Algemeen 58—3 375 gr zachte zeep 58—4 2 eieren 58—5 1000 gr sinaasappelen 586,687 250 gr suiker, boterhamstrooisels of 500 gr jam, stroop enz. Reserve 58—3 E 375 gr zachte zeep Bonkaarten MA, MD 701 (Strook no. 3) 57—4 suiker 375 gr suiker, boterham strooisel enz. of 750 gr jam, stroop enz. Tabakskaarten enz. T 67 2 ranis. (abaksartikeien V 68 200 gr choc. of suikerw. X 67 2 rants. tabaksartikelen X 68 150 gr choc. of suikerw. EIEREN Wanneer op de voor 2 eieren aan gewezen bonnen 57 4 en 58—4 alge meen niet onmiddellijk kan worden afgeleverd, dient het publiek deze bon nen bij zijn handelaar vóór in te leveren, waarna aflevering zo spoedig mogelijk zal plaats hebben. SINAASAPPELEN De bonnen 57—5 en 58—5 algemeen voor sinaasappelen moeten uiterlijk 29 Januari a.s. door het publiek bij een handelaar in groenten en/of fruit wor den ingeleverd, waarna aflevering zal geschieden naar mate de aanvoer plaats heeft. Ierland, Groot-Brittannië en Tsjecho-Slowakije verschijnen met meer of minder succes op de markt. Wanneer wij in de toekomst aan de verminderde vraag en aan de vermeerderde concur rentie het hoofd willen blijven bieden, zullen we niet alleen de kwaliteit, maar ook den af zet in de hand moeten houden, zij het dan ook niet op die sterk gecentraliseerde manier, die op het oogenblik nog van kracht is. De boer zelf moet niet alleen betrokken zijn bij de opvoering van de kwaliteit, maar ook bij den afzet. Wanneer de voor-oorlogsche afzet-crisis een sterkere organisa tie had gevonden, zou ze niet zoo funest hebben gewerkt, als ze deed. Wij behoeven ons niet met de hoop te vleien, dat zulk een crisis in de toekomst uit zal blijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1947 | | pagina 1