ZWART
SPORTNIEUWS
S.D.L.-nieuws
De stand:
S
o 3
S S 2 "0 a.
O VQ 2. C D.
3 2. 2 5.
2. n> S n> rt D.
d. 3 PT a 3 n>
AVA I 11 10 1 20 18— 9
N. Nied. I 9 7 2 16 25— 3
TSV I 12 7 2 3*16 39— 6
SDL I 11 6 1 1 13 16—11
Zwaluwen I 9 5 2 2 12 26—17
SSV I 10 1 1 B 9 11—29
Oudeslulsl 10 2 3 B 7 6—30
Vrone III 12 1 B 6 7 3-17
MOC I 11 1 1 9 3 2—27
Petten I 8 17 1 128
Naar wij vernemen is de Hand
balvereniging S.D.L. van plan
2 Februari een revue ten tonele
te brengen.
Zie advertentie in dit nummer.
G.S.V.-nieuws
Na een gedwongen rustpoos
van 5 weken speelden j.i. Zondag
GSV I en GSV II resp. tegen
DREO I en DREO II.
Eerst traden de 2e elftallen
binnen de krijtlijnen. Daar de
aangewezen scheidsrechter ver
stek liet gaan, werd de heer
Olsen bereid gevonden de wed
strijd te leiden.
G. verscheen met 3 invallers
in het veld, maar was geenszins
de mindere. Voor de rust wist zij
zelfs een 2—0 voorsprong te
nemen. Na de rust vergrootend
tot 3—0, maar nu kwam het pas
FEUILLETON
Nadruk verboden
detective-verhaal door
24 Nico van Nigtevecht.
Artje had zoo ernstig gesproken, dat
mevrouw Jans hem met groote oogen
aankeek en heel bedremmeld vroeg: „U
meent het?"
Of Artje het nu meende of niet, liet
hij wijselijk in 't midden. „In elk geval
was het niet verstandig van u, gister
avond nog naar het leege huis te gaan
en die pakken havermout te halen, waar
door u waarschijnlijk het onderzoék van
de politie in een ernstige moordzaak ern
stig bemoeilijkt."
„Zou u denken, meneer?" vroeg me
vrouw Hiemstra, die hoe langer hoe
meer onder den indruk kwam. „U zult
wel willen gelooven, dat dit heelemaal
mijn bedoeling niet is geweest."
Artje haalde eerst de schouders op,
doch haastte zich daarna, zijn gastvrouw
te verzekeren, dat hij aan haar goede
bedoelingen in het minst niet twijfelde
„Maar het zal moeilijker voor u zijn, er
den rechter van te overtuigen, dat u
enkel en alleen op die havermout uit
was. U zult trouwens heel erg onder
verdenking van prijsopdrijving komen te
staan. Dat is mijn afdeeling niet, maar
u kunt van mij aannemen, dat ook over
tredingen van de distributie- en prijsbe-
schikkingswet heel streng worden ge
straft. Dat is maar goed ook, want ik
ken niets afschuwelijkers dan prijsopdrij
ving ten koste der gemeenschap. Daar
zijn wij het als redelijk denkende men-
schen dus wel over eens. Als u, me
vrouw, zou weten, dat die havermout
iets met den zwarten handel heeft uit te
staan, dan had u er nooit aan gedacht,
in deze zaak de behulpzame hand te
bieden."
..Allicht niet", antwoordde mevrouw
Hiemstra, die bij zichzelf dacht, dat ze
het met dien goeden inspecteur toch
maar best had getroffen. Als die ..don
derhond" van gisteravond was gekomen,
dan had het er heel wat slechter voor
haar uitgezien.
,.U heeft de havermout zeker een vei
lig plaatsje bij uw eigen voorraad "ge
geven?" evronderstelde Artje vriendelijk.
..Dat had meneer Bunker dadelijk moe
ten doen. dan was er geen kans geweest,
dat een fatsoenlijke en nette dame in
deze affaire werd betrokken. Ik ben er
uit wat of training vermag want
de Q spelers schoten nu in uit
houdingsvermogen te kort op zulk
een zwaar veld en DREO wist
een zeker schijnende nederlaag
nog om te zetten in een 4—3
overwinning. DusQroen-Zwarten,
willen jullie zoo niet meer ver
liezen, dan zal zeker de training
gevolgd moeten worden. Daarna
speelden de eerste elftallen op
een bijna onbespeelbaar terrein.
Ook hier kwam het zeer tot uiting,
dat de training slecht wordt ge
volgd en werd Q. kansloos door
de beter getrainde DREO mannen
verslagen. Toen de heer Oosting
het einde aankondigde, had G.
een smadelijke 5—0 nederlaag te
incasseeren gekregen.
Voor a.s. Zondag dient uiteen
ander vaatje te worden getapt,
anders worden het weer neder
lagen.
12 uur: Graftdijk 3EVC 4.
2 uur: Graftdijk 1— Br. in Waterl. 1
2uur: Purmerland 2—Graftdijk2
Dus Groen-Zwarten, afge
sproken: van het begin tot het
einde aangepakt en vechten voor
een zoo gunstig mogelijk resul
taat!
P.P.C.
D.R.E.O.
Na 8 weken rust zijn Dreo 1
en 2 Zondag j.1. weer eens bin
nen de krijtlijnen geweest. Beide
elftallen waren op bezoek bij
onze zuidelijke buren GSV. Het
terrein was niet best en toen ons
eerste elftal, nadat er reeds een
wedstrijd was gespeeld, in het
blij om, dat ik in u een vrouw heb ge
troffen, die alles wat in haar vermogen
ligt zal doen om de politie te helpen,
deze geheimzinnige moordgeschiedenis
tot klaarheid te brengen."
Mevrouw Hiemstra bepaalde zich er
toe, heftig te snikken.
„Misschien mag ik de havermoutpak-
ken eens even zien?" vervolgde Artje,
terwijl hij opstond.
Het was dadelijk duidelijk, dat me
vrouw Hiemstra daar niet op had ge
rekend. „Nee maar, inspecteur, blijft u
toch zittenik mag van u niet ver
langen. dat u naar den zolder gaat
daar ligt die havermout, ziet u."
Artje zag ze niet, maar mevrouw
Hiemstra had al om het meisje gebeld,
die vooraan op den zolder staan, hier".
„Breng dadelijk de pakken havermout,
commandeerde mevrouw. „Meneer wacht
erop."
De meneer, die erop wachtte, onder
drukte met moeite een lachje. Mevrouw
Jans zag er zoo krijgshaftig uit, dat
Artje het toch niet waagde, nog eens aan
te bieden, met het meisje mee te gaan.
Alleen over mijn lijk komen vreemden op
m'n zolder, zóó was de houding van
mevrouw Hiemstra, maar Artje nam zich
voor, straks toch nog even op dien zol
der een kijkje te nemen.
„Ik begrijp eigenlijk niet goed, wat u
hier met die pakken moet", zei mevrouw
Hiemstra op klagelijken toon, toen het
meisje een stapeltje op de salontafel had
gezet en had aangekondigd, dat er nu
nog een stuk of tien waren.
„Hier heb ik ze niet noodig", ant
woordde Artje vriendelijk. „Het maakt
ook nogal wat stofboelik loop wel
even met je mee, meisje." Mevrouw
Hiemstra verstijfde bijna van schrik,
doch Artje glipte langs haar heen voor
ze er goed en wel erg in had en mar
cheerde met het meisje naar boven. „Dat
is allemaal.,, maar heen en weer gesleep
voor niemendal", merkte Artje luchtig
op. „Wij moeten het elkaar hier zoo ge
makkelijk mogelijk maken wat jou?"
vroeg hij de dienstbode.
Het meisje lachte. Zij had er een zicht
baar plezier in, dat haar mevrouw zoo
in het nauw werd gedreven en zij was
Artje in alle opzichten behulpzaam.
De zolder was groot en ruim en de
inspecteur was verbaasd over den groo-
ten voorraad, die hier lag opgeslagen.
Het dienstmeisje had er plezier in, hem
alles te toonen. Op rekken stonden alle
mogelijke conserven. Voorts zag Artje
kazen en tal van glazen, waarin geweck
te groente. Langs de zolderwanden wa
ren stellages aangebracht, waarop al die
artikelen waren uitgestald, precies als
veld kwam leek het wel bouw
land. Ons tweede had twee in
vallers en wist een 30 achter
stand om te zetten in een 4—3
overwinning. Vooral het winnen
de doelpunt van J. Blokdijk was
een ver schot èn onhoudbaar.
Ons tweede heeft nu van de
8 gespeelde, wedstrijden al 6 uit
gespeeld, 7 gewonnen en 1 ver
loren, 37 doelp. voor en 14 tegen.
Dreo I was geheel volledig en
heefteen beste wedstrijd gespeeld.
Nadat onze rechtsbuiten de lei
ding had genomen, was het de
midvoor, die er nog voor de rust
2—0 van maakte. Gaf GSV voor
de rust nog aardig partij, na de
rust was Dreo verreweg in de
meerderheid en maakte nog 3
doelpunten. Deze uitslag geeft
ons goede moed voor de nog
komende wedstrijden. Rest ons
nog te vermelden dat vooral de
wedstrijd GSV IDreo I in de
beste verstandhouding werd ge
speeld. En de leiding was heel
goed.
Ons eerste elftal heeft nu 7
wedstrijden gespeeld, 5 gewon
nen, 1 gelijk en 1 verloren, 22
doelpunten voor en 11 tegen.
jammer is het, dat Jan Bakker
ons 30 Januari gaat verlaten en
a.s. Zondag zijn laatste wedstrijd
speelt. Zijn opvolger zal hem
niet gauw kunnen vervangen.
A.s. Zondag komt Purmerland 1
aan de Zuiddijk. Dreo 11 moet
naar Durgerdam.
Zie de punten binnen te haien.
De sportverslaggever
in een kruidenierswinkel.
„Hier is voorloopig nog geen gebrek",
merkte Artje doodleuk op. „Je zou zoo
zeggen, dat er een en ander is geham
sterd."
„Bescheiden voorraadvorming was toe
gestaan", zei mevrouw Hiemstra klein
tjes. Het zou haar niet gebeuren, dat die
man alles in beslag zou nemen. Ze
wenschte Piet Bunker met zijn haver
mout naar de Mookerhei en die meid zou
ze wel krijgen. Die had er plezier in, dat
die inspecteur alles zag. Wat had ze
dien kerel verder den zolder te laten
zien?Straks vertelde ze hem ook
nog, dat ze in den zwarten handel zat.
Nou, dat zou-ie misschien zóó wel be
grijpendie politiekerel was ook geen
sufferddat had ze al in de gaten.
„Hier staan de zakken havermout, in
specteur", zei ze liefjes. „Als we alle
maal een partijtje nemen, zijn ze zoo
beneden."
„Ik denk niet, dat we ze allemaal noo
dig hebben", zei Artje, terwijl hij een
pak greep en die opzij zette. „U weet
zeker, dat alle pakken van den overkant
hierheen zijn gekomen?"
„Dat zou ik wel denken", antwoordde
mevrouw Hiemstra, die zich alweer veel
rustiger gevoelde, nu de inspecteur ver
der geen aandacht aan haar grooten
voorraad schonk. „Ik ben drie keer heen
en weer geloopen, telkens met vijf pak
ken en nu stana ereven tellen
da's vier, zes, acht, beneden nog zes
dat klopt dan precies."
„Nee, allemaal hebben we ze nie* noo
dig", zei Artje tot het meisje, die een
paar pakken beet nam. Neem deze en
die maar eerst. De andere kunnen we
later wel behandelen voorloopig heb
ben we aan dit stel wel genoeg."
Mevrouw Hiemstra sloeg de schrik
weer om het hart. „Behandelen?wat
zou die inspecteur met die pakken heb
ben te behandelen? Enfin, het kon haar
al niet meer schelen hij had nu toch
gezien, hoe groot haar hamstervoorraad
was. Als de vent niet van de goede
richting was, zou ze nu toch onherroe
pelijk zuur zijn. Maar hij zou knap we
zen, als hij van haar iets over anderen
te weten zou komenZe zou zich
van den domme houden ze zou dood
bedaard beweren, dat alles wat op zolder
lag eigen voorraad was behalve dan
die paar pakken havermout, die nu naar
beneden werden gedragen.
„Breng ze maar in de keuken, juf",
verzocht Artje. „Je aanrecht schoon en
droog? Mooi. dat treft dan kunnen
we onmiddellijk met het onderzoek be
ginnen."
Tot groote verbazing van mevrouw en
LICHT OP
Yoor AÜTO's en RIJWIELEN
Zaterdag
5.42 uur
Zondag
5.44
Maandag
5.46
Dinsdag
5.48
Woensdag
5.50
Donderdag 6.62
Vrijdag
5.54
Zaterdag
5.56
Loop der bevolking
van de gemeente
Zuid- en Noord-Schermer
over het jaar 1946
De tot. bevolking op 1 Jan. 1946
480 m.
434 v.
Totaal
914
m. vr.
totaal
Vermeerdering
door geboorte
7 20
27
vestiging
60 55
115
Vermeerdering
67 75
142
Vermindering
door overlijden
8 10
18
vertrek
55 70
125
Vermindering
63 80
143
480 434
914
Toename der
bevolking:
67 75
142
547 509
1056
afname
63 80
143
Bevolk.31.12.46
484 429
913
het meisje maakte Artje een der pakken
havermout open en keerde het daarna
boven de aanrecht om.
„Het kan natuurlijk zijn, dat we te laat
komen", zei Artje, terwijl hij met de hand
het havermoutbergje gladstreek. „Dit is
tenminste al mis."
Hij greep een tweede pak om dit pre
cies als het eerste te behandelen. „Mooi
zoo nu hebben we meer geluk", mom
pelde de inspecteur tevreden. Uit den
tweeden havermoutberg graaide de poli
tieman een klein opgevouwen papiertje
te voorschijn. Het leek wel een poeder,
welke de man met een genoeglijk gezicht
in zijn zak liet glijden, dadelijk nadat hij
haar te voorschijn had getooverd.
„Wie volgt?"
Het meisje had zelf al een pak ge
nomen benieuwd, of zij er ook zulk
een papiertje uit zou halen. Het leek
wel wat op een loterij tjeWat zou
den dat voor poeders zijn, die in de pak
ken waren verstopt? Pa na pak werd
opengemaakt en uitgestort, doch het
eigenaardige was, dat alleen Artje de
prijzen trok.
„Nu kunnen we voor de zekerheid de
andere ook nog even nazien, ofschoon
ik vermoed, dat daar slechts nieten in
zullen zitten", zei Artje, nadat ook de
pakken, die in den salon waren gebracht
op de aanrecht waren leeggemaakt. De
overgebleven pakken werden door het
meisje van den zolder gehaald en vlug
werden zij afgewerkt. Op aanraden van
Artje had het meisje van mevrouw een
groote bus geihaald, waarin de losse
havermout nu kon worden bewaard, al
zou dat dan ook misschien niet de be
doeling zijn geweest van den oorspron-
kelijken eigenaar.
Mevrouw Hiemstra, die zich tot toe
kijken had bepaald, kon haar nieuwsgie
righeid niet langer bedwingen en stelde
de vraag, of zij misschien mocht weten,
wat het voor briefjes waren, die in de
havermout bleken te zijn verborgen.
„Het was mijn plan, mevrouw, u vol
ledig in te lichten", verzekerde Artje
hoffelijk. „Zullen we weer naar uw ge-
zelligen salon terugkeeren?"
Ofschoon dit voorstel lang niet naar
den zin van het dienstmeisje was, dat
zelfs durfde brommen, dat men haar
weer met den vuilen boel liet zitten,
werd het door haar mevrouw met beide
handen aangegrepen. Daar was ze, meer
dan in de keuken, op eigen terrein.
„Ik heb wel gemerkt, dat het u niet
bekend was, dat er meer dan havermout
in die pakken zat", begon Artje, toen
ze in den salon terug waren. „U hebt
dergelijke pakketjes zeker nog nooit ge
zien? Voorzichtig er mee, mevrouwl"