Hachelijk avontuur van Ned.
ballon vaarders in de Vendee
Twee passagiers bij daling uit mand
v geslingerd
SISSEND GAS EN
BEVROREN
BALLAST
Montgomery is een „vreemdeling
in Engeland
Het duizelt de
„Eugelse Iereu"
Deviezen voor motorrijders
Romantisch huwelijksbootje usard
een oorlogsschip
DE RIJPER
In het zwaaiende mandje
DE BALLONVAART VAN DE heer en mevrouw Boesman en de heer
De Vos Klootwijk op Koninginnedag, toen er in Enschedé werd gestart
en 17'2 uur later in de Vendée (Frankrijk) werd geland, heeft heel wat stof
doen opwaaien.
Wanneer we het echtpaar Boesman in zijn gezellige woning in Den Haag
opzoeken is het bijna onmogelijk zich mevrouw Boesman, die als een vol
maakte gastvrouw thee, koekjes en sigaretten ronddeelt, voor te stellen,
alleen in een ballonmand op een hoogte van drieduizend meter, terwijl een
razende wind de ballon in de richting van de Atlantische Oceaan, die slechts
twintig kilometer verwijderd is, voortstuwt. En toch, het is allemaal echt
gebeurd. Het gezegde van de heer Boesman, dat ballonvaren even veilig is als
theedrinken, is door deze vaart afdoende gelogenstraft. r
Spel met de dood
Enschedé vierde zijn Koninginnedag
en duizenden waren opgetrokken naar
het Van Heek-park, waar de heer en
mevrouw Boesman en de heer De Vos
Klootwijk zouden starten voor een
récord vaart. De start was voorspoedig
stralend weer en een licht briesje.
Enschedé—Duitsland, dan weer over
de Achterhoek en dan weer Duitsland.
Wèsel, Krefeld, München Gladbach,
Aken;' boven België begon het reeds
donker te worden. Luik, dwars over
België en toen het licht begon te wor
den omstreeks vier uur in de morgen
bevonden de Nederlandse ballonvaar-
ders zich boven midden-Frankrijk.
Alles was zeer voorspoedig gegaan in
het kleine mandje. Alleen heerste er
constant een temperatuur van tien
graden onder nul. De enigszins vochtige
'ballast, die in Enschedé was ingenomen,
was bevroren en het ballastwerpen ging
met veel moeite gepaard. De instru
menten wezen een windsterkte aan van
meer dan vijftig kilometer per uur.
Toen de ballon steeds meer Westwaarts
dreef werd het hoog tijd om te landen,
wilde men niet in zee drijven.
Spanning
Er heerste een gespannen sfeer in
de kleine mand. De vaarders voelden
dat ze in gevaar waren. De windkracht
nam in .sterkte toe en de zon kwam
hoger aan de hemel, wat tot gevolg had,
dat het gas uitzette en de ballon steeds
hoger steeg. De uitlaatklep bleef voort
durend openstaan, maar dit hielp niet
veel, want hoewel er gas ontsnapte, de
ballon minderde geenszins hoogte. Ein
delijk ging er een zucht van verlichting
óp en de hoogte minderde. Duizena
meter, zevenhonderd, vijfhonderd. De
stormwind hield aan. Plotseling zag
mevrouw Boesman de zee Nee, het
was gezichtsbedrog. De angst ging haar
parten spelen. Er moest worden geland.
Daar beneden achter die wijngaard.
De heer De Vos Klootwijk trok aan
het ventiel en toen, met een snelheid
van ongeveer drie meter per seconde,
viel de ballon naar beneden. Een smak,
NAAR ZWITSERLAND
WEST-GRAFTDIJK. Dinsdagmor
gen vroeg vertrokken de leden van
de P.J.G., afdeling Starnmeer en
Groot Schermer voor hun tiendaagse
reis naai- het land van sneeuw en ijs.
Deze reis staat onder leiding van
de bekende Monte-Carlo rijder, de
heer K. Kruit uit Schagen.
De bus van veertig personen was
geheel gevuld en in opgewekte stem
ming vertarok men. De eerste avond
hoopt men in het plaatsje Ettelbruck
in Luxemburg te overnachten. Daar
na gaat men de volgende morgen
verder naar Interkirchen (Zwitser
land). Dit zal de plaats van bestem
ming zijn en van daar uit zal men zes
dagen "lang de gehele omtrek gaan
verkennen.
BOEKBESPREKING VOOR DE
NED. VER. VAN HUISVROUWEN
GRAFT. Dinsdag j.L hield de Ned.
Vest. van Huisvrouwen, afd. De Rij p-
Graft een bijeenkomst in café Van
de Gragt. Eerst werden enige huis
houdelijke zaken behandeld. De uit
gaansdag is vastgesteld op 1 Juni. De
reis gaat per Hooiberg Tours naar de
omgeving van Arnhem, waarbij' o.a.
een bezoek aan het Openlucht mu
seum, aldaar op het programma
staat.
Hierop besprak mevr. Rinsema—
Schipper uit Midden-Beemster het
boek: Onrustig is ons hart van Diet
Kramer. Spreekster heeft met de
behandeling van dit bekende boek
de dames een buitengewoon mooie
avond bezorgd. De boeiende uiteen
zetting werd met aandacht door de
aanwezigen gevólgd.
de mand kantelde en de twee manne
werden er uitgeslingerd en bleven eve
buiten bewustzijn liggen.
Als een caroussel
Toen kreeg de wind weer vat op de
ballon, die nu veel. lichter geworden
was. De ballon draaide rond als een
caroussel en de mand begon hevig te
slingeren. Met een snelheid van acht
meter per seconde steeg mevrouw
Boesman alleen omhoog en zag nog
net hoe haar man tussen de druiven
ranken lag. De heer De Vos Klootwijk
zat naar boven te kijken en maakte
een hulpeloos gebaar.
Dit werd voor mevrouw Boesman
een spel met de dood. Drieduizend
meter hoog, alleen in een mandje
en de Atlantische Oceaan nog geen
twintig kilometer verder, waar zij
met een snelheid van meer dan
tachtig kilometer per uur werd
heengedreven. Maar haar geest
bleef vaardig en haar handen actief.
Zij hield het ventiel waardoor zij
het gas hoorde ontsnappen, stevig
omkneld en ja, de hoogte minderde,
langzaam maar zeker. Plots ging
de daling weer te onrustbarend. Zij
rukte een zakje met bevroren zand
open en wist zodoende de snelle val
enigszins te breken. „Ik had een
gevoel alsof ik op een op hol slaand
paard was gezeten, met de teugels
in de hand".
De teugels waren het ventielkoord
en het touw van de scheurbaan. Een
smak, en weer een smak. Krampachtig
trok zij aan de scheurbaan, waardoor
een grote hoeveelheid gas zou ont
snappen. Helaas, de scheurbaan ging
niet helemaal open en weer werd de
ballon een speeltuig van de wind.
Precies over het dak van een boerderij
met een razende snelheid. Toen een
nieuwe ruk aan de scheurbaan, vlak
boven een klaverveld. ,,Ik moest wel",
vertelde mevrouw Boesman met een
kleur van opwinding, ,,ik moest wel,
want nog geen honderd meter verder
zag ik hoogspanningskabels en dat zou
onherroepelijk het einde zijn geweest".
Bewusteloos
De uitputting en de spanning werdén
haar te machtig en zij raakte buiten
bewustzijn. ,,Toen ik weer bijkwam
stond er een Frans boertje over me heen
gebogen, dat ik van blijdschap om zijn
nals ben gevallen". Zo eindigde deze
gevaarlijke tocht in St. Gemtne la
Plaine aan de Atlantische kust.
Intussen waren enkele Franse mili
taire watervliegtuigen door de heren
Boesman en De Vos Klootwijk gealar
meerd en deze verkenden reêds de
kustlijn van de oceaan om mevrouw
Boesman bij een eventuele landing in
zee direct te kunnen helpen.
,.U heeft er zeker wel gèuoeg van,
na dit avontuur vroegen wij mevrouw
Boesman.Aanstaande Zaterdag stijgen
we weer op in Vaals voor een doel vaart",
was het antwoord.
ZELDZAAM JUBILEUM
Vandaag herdenkt de heer Rein
Hettinga te Bolsward de dag, waarop
hij voor 65 jaar zelfstandig de leiding
van een boerenbedrijf op zich nam.
Deze „Stanfries", is thans 80 jaar en
leidt nog steeds zijn veehouderij on
der de rook van Bolsward. In 1879
won hij de eerste prijs met hardrij
den. Ook de harddravensport was
hem dierbaar. Voorheen bekleedde
deze krasse Friese boer verscheidene
functies, o.a. was hij gedurende bij
na 20 jaar lid van de raad der ge
meente Wijmbritseradeel.
57. Ja, ja, nu moeten de padvin
ders nog een clubhuis zien te vin
den. Het is alweer Wetsnavel, die
uitkomst brengt. De volgende dag,
terwijl Pim de nieuwe leden in een
groot boek schrijft, komt hij met
een opgewonden vleugelslag aan
vliegen. „Jongens", roept Wetsnavel
al van ver. „Ik heb het gevonden.
Ik heb het gevonden".
58. „Gevonden? Wat heb je ge
vonden", vraagt Pam. „Ik wist niet
eens dat je iets verloren had!" „Ach
domkop, dat bedoel ik helemaal
niet", roept Wetsnavel. „Ik heb....
ik heb ons clubhuis gevonden!" ein
digt hij dan trots. Iedereen staart
hem niet begrijpend aan. „Clubhuis
gevonden? Waar? Waar" roepen ze
dan allen eensklaps door elkaar.
Iers avontuur
59. Wetsnavel geniet van de op
winding die hij heeft veroorzaakt.
„Luister", roept hij en vliegt met
zo'n vaart boven op de hoed van
Pim, dat deze over Pim's oren heen-
zakt. Maar hij 'fnerkt het niet eens,
zo opgewonden is hij. „Jullie ken
nen toch allemaal wel die oude hut,
die aan het Zandpad staat? Die hut
staat al een hele tijd leeg en hét
dak is een beetje lek. Maar voor de
rest is het een reuze clubhuis".
60. Ja, daar zijn ze het allemaal
over eens. Dat ze daar niet eerder
aan gedacht hebben. „We kunnen
die hut gemakkelijk zelf wat op
knappen", zegt Wetsnavel weer.
„Weet je wat we doen moesten? Er
eens een kijkje gaan nemen". Zo
gezegd, zo gedaan. Nog diezelfde
middag gaan ze naar de oude, ver
vallen hut toe. En ze spreken af, dat
ze de volgende dag meteen met de
reparaties zullen beginnen.
Verwarde situatie na de afscheiding
van Eire
(Van onze tondeuse correspondent)
CINDS ZU1D-IERLAND op Tweede Paasdag met veel trompetgeschal, kanon-
•n schoten, parades en vuurwerk als onafhankelijke republiek uit het Britse
Gemenebest Is getreden, vragen de bijna twee mlllloen In Engeland woonachtige
Zuid-Ieren zich af, tot welke vlag zij nu behoren. Zij bevinden zich dan ook In
een zeldzame situatie, veroorzaakt door de tegenstrijdige natlonaliteits-bepalingen,
die voor hen zijn vastgesteld door Dublin en Londen. Engeland beschouwt hen n.I.
niet als vreemdelingen hier, terwijl de Ierse republiek hen op het hart drukt, dat
zij in Engeland wel degelijk vreemdelingen zijn, als overzese onderdanen van de
Ierse republiek.! „Wij zijn noch servet noch tafellaken en vallen nu feitelijk onder
en boven alle wetten", Is sinds Pasen het vertwijfelde commentaar van alle Zuid
leren in Engeland.
Van het Engelse standpunt bezien
scheen de oplossing eenvoudig. Het
kwam er op neer. dat deze Ieren een
dubbele nationaliteit kregen. De Engel
se en Ierse tegelijk.
Men had er in Londen echter geen
rekening mee gehouden, dat de Ierse
regering een andere regeling had ge
troffen, omtrent haar twee miliioen in
Engeland wonende onderdanen. Van
Dublin uit kondigde men namelijk aan,
dat die Engelse maatregel alles goed
en wel was, maar dat iedere Zuid-Ier
in Engeland die dat Britse staatsbur
gerschap erbij zou aanvragen, automa
tisch zijn Ierse paspoort zou verliezen!
Dat was voor de leren hier een heel
ding. Een Ier is nu eenmaal bijzonder
trots op zijn groene eiland, zelfs al
moeten velen de kost noodgedwongen
in Engeland verdienen. Men wilde zijn
Zuid-Ierse paspoort echter niet graag
verliezen. Het gevolg hiervan was, dat
van 1 Januari af tot nu toe slechts
3000 van deze twee miliioen in Enge
land gevestigde Zuid-Ieren hun Britse
papieren er bij hebben aangevraagd. De
rest heeft de zaak maar laten lopen en
redeneert, dat Londen tenslotte geen
tijdlimiet voor het aanvragen dezer
papieren heeft vastgesteld en dat het
bovendien niet eens verplicht is. Want
al zegt Londen, dat men zijn Ierse
paspoort erbij mag behouden, wat zou
dat helpen, als Dublin het dan tóch zou
intrekken
„Illegaal"
Duizenden der hier gevestigde Zuid-
Ieren zijn b.v. in Engelse rijksdienst,
honderdduizenden maken deel uit van
de Britse strijdkrachten, terwijl er bijna
een dozijn Zuid-Ieren als „Engelse"
parlementsleden in het Britse Lagerhuis
zitten. Engelse advocaten wijzen erop,
dat al deze leden sinds Pasen feitelijk
illegaal hun functies uitoefenen en dat,
hoewel de Britse regering hen niet als
vreemdeling beschouwt en het verwer
ven der Britse papieren daarom niet
verplicht is, zij hier technisch zeer zeker
vreemdeling zijn volgens het interna
tionale recht.
Het Britse parlement zal dan ook
zeer binnenkort de zaak in behandeling
nemen, nu gebleken is, dat de destijds
zo eenvoudig lijkende oplossing van
het erbij verwerven van Britse pa
pieren" gefaald heeft, daar met uit
zondering van de genoemde 3000, alle
betrokken twee miliioen Zuid-Ieren
hier hardnekkig aan hun Eire-paspoort
vasthouden. Men zal een nieuwe wet
geving tot stand zien te brengen, die
hun positie hier wettig maakt.
Intussen is nu de zotte situatie
ontstaan, dat iedere Zuid-Ier in de
Britse strijdkrachten lustig kan gaan
deserteren, zonder dat hét leger het
recht heeft hem te grijpen. Tech
nisch gesproken hebben de zeer veie
Ierse agenten in de Engelse politie
macht nu niet het recht om een
arrestatie te verrichten en zóu de
arrestant op het horen van de on
miskenbaar rijke Ierse tongval het
recht hebben de agent te vragen of
hij tot de bewuste 3000 „gelegali
seerde" Ieren behoort. Zo niet,
dan zou hij zich tegen arrestatie
kunnen verzetten.
Geen der ontelbare Zuid-Ierse rijks-
en gemeenteambtenaren, doktoren,
rechters en officieren enz. oefent zijii
ambt hier nu wettig uit, voordat de
Britse regering er hals over kop een
nieuwe wet over uitvaardigt, daar
alleen Britse personen dergelijke func
ties kunnen bekleden. Geen der twee
hXillioen Zuid-Ieren heeft momenteel
feitelijk het recht om te stemmen, zelfs
veldmaarschalk Montgomery niet! De
in Zuid-Ierland geboren Montgomery,.
hoofd van het Brtisé leger en opper
bevelhebber van de strijdkrachten der
Western Union landen, is wel het meest
opmerkelijke voorbeeld van deze be
lachelijke situatie! Hoewel hij er trots
op is south of the border" géborén
te zijn, is hij Brits in hart en nieren,
maar is sinds Pasen technisch een
vreemdeling" hier. Het is dan ook
geen wonder dat de nodige wetsont
werpen omtrent de Ieren hier in record
tijd door het Britse parlement gejaagd
zullen worden.
Geen wonder, dat het de Ieren
nu duizelt.
Dublin laat zich echter niet af
schepen. Hoewel Engeland hard
nekkig weigert om Eire als een
vreemde mogendheid te beschouwen
en daarom geen gezant of ambassa
deur naar Dublin zal zenden, zal
Eire de huidige Ierse Hoge Commis
saris te Londen binnenkort wel
degelijk omdopen tot Gezant!
{Nadruk verboden.)
Voor België en Frankrijk
Naar de K.N.M.V. mededeelt wór
den door sommige deviezenbgnken
aan motorrijders, die in het bezit zijn
van een deviezen vérgunning voor
een vacantiereis naar Frankijk en-
Zwitserland;, doorreisdeviezen voor
België en eventyëel Frankrijk ge
weigerd, aangezien bedoelde facili
teit voor „motorvoertuigen" geldt en
hieronder door hen geen motorrij
wielen wordt verstaan.
De K.N.M.V. heeft zich naar aan
leiding hiervan met de Nederlandse
Bank in verbinding gesteld en thans
van haar de bevestiging ontvangen,
dat bovengenoemde regeling inder
daad eveneens van toepassing is op
motorrijwielen.
SCHACHT NAAR CHILI.
Dr. Hjalmar Schacht, Hitiers mi
nister van Financiën, zal voor de
technische leiding van een textiel
firma te Santiago naar Ghili komert,
aldus meldt het weekblad „Vea".
Volgens onbevestigde bérichten zal
Schacht tevens optreden als assessor
van de Chileensè financiële autori
teiten.
O, die vrouwen
Wreed getorpedeerd
Onlangs stond een bruidegom
voor de historische kerk van de „Hei
lige Maria der Engelen" te Assisie
zijn bruid na te kijken, die met een
andere jonge man in eén auto het
hazenpad had gekozen.
Juist toen de huwelijksplechtigheid
in bijzijn van wederzijdse ouders en
vrienden zou beginnen, daalde de
bruid de altaartreden af onder het
voorwendsel, dat zij haar handtasje
buiten in een auto had laten liggen,
Zonder zich verder te bedenken stap
te zij in de race-auto van een andere
jongè món, die zich haastte haar
buiten bereik van zijn rivaal te bren
gen.
Als pleister op de wonde der ge
krenkte trots eiste de bruidegom, dat
de zuster der bruid mét hem in dé
echt zou worden vérbonden. Na éen
lange discussie met de pastoor en de
beide families werd dezè eis afge
wezen en de bruidegom verliet riièt
zijn vrienden de kerk om zijn troost
in het bruiloftsontbijt te zoeken. A
