14-jarige Amerikaanse wonderjongen geneest blinden,
lammen en doofstommen
2
Land- en tuinbouwers bijeen
Hij was vijf uur in de hemel en
verzamelt nu dollars
Noord Holland gebruikte 22
millioen kubieke meterwater
DE RIJPER
De verkoop van pootaardappelen
DE RIJP—GRAFT. Vrijdagavond
vergaderden de leden van de LTB,
afd De RijpGraft in café Blokdijk.
Ondanks de drukte in de bedrij
ven. zo deelde de voorzitter, de heer
G. J. Visser, mede, meende het be
stuur een vergadering te moeten be
leggen, teneinde eens van gedachten
te wisselen betreffende de verkoop
van pootaardappelen en om de juiste
manier van handelen te bepalen.
Mededelingen
Bij zijn mededelingen vestigde de
voorzitter er de aandacht op dat de
mogelijkheid bestaat dat de fa. Vis
ser overweegt het vervoer van de
producten per boot te staken. Een
definitief besluit was nog niet ver
nomen.
In een vorige vergadering was het
idee geopperd een fonds te stichten,
waaruit onvoorziene schadeposten
zoals het overblijven van aardappe
len, kon worden bestreden. Plaatse
lijk bleek dit niet mogelijk, doch op
een in Alkmaar gehouden vergade
ring waarbij bestuursleden van af
delingen van de LTB aanwezig wa
ren, was besloten een dergelijk fonds
te stichten. Concrete plannen en een
zekere kans van slagen was nog niet
aanwezig.
De mogelijkheid bestaat, zo deelde
de voorzitter vervolgens mede, dat
men van de Langedijker veiling een
voorschot van max. 25 pCt. kan ont
vangen voor te leveren goedgekeurde
aardappelen.
Het Internaat te Voorhout verzocht
enkele aandelen van f 100 te plaatsen
t.b.h. van de te verbouwen Land
bouwschool. Na een breedvoerige be
spreking over dit onderwerp, waarbij
bleek dat verschillende tuinders het
niet eens waren met het voorstel van
het bestuur, besloot men op naam
van de vereniging, één aandeel te
nemen.
Pootaardappelen
Betreffende de verkoop van poot
aardappelen, besloot men na een
langdurige gedachtewisseling, de
goedgekeurde pootaardappelen op te
geven bij de LTB-coöperatie en de
aardappelen niet te verkopen dan
voor de door deze coöperatie uitge
stippelde condities. Wat de tijd van
aflevering betrof kon nog weinig
vooruit worden gezegd. Over het al
gemeen was men van oordeel, dat zo
spoedig mogelijk getracht moet wor
den de aardappelen te verkopen,
doch niet zonder behoorlijke garan
tie en leveringsvoorwaarden. Mocht
een en ander niet lukken, dan
kan men het nog wel enige tijd
rustig aanzien.
Door sommige leden werd gewe
zen op de veranderde omstandighe
den wat betreft de vraag naar ver
schillende rassen. Verleden jaar werd
aangedrongen op het verbouwen van
bepaalde soorten aardappelen, waar
door andere soorten beter verkoop
baar werden. Het toeval wil echter,
dat juist deze soorten nu minder ver
koopbaar zijn. In het belang van de
vereniging werd het geacht, alle
soorten zoveel mogelijk in combina
tie te verkopen.
De heer C. Verdonk vroeg of de
niet voor export in aanmerking ko
mende aardappelen, ook voor ver
goeding uit een eventueel te vormen
fonds van het bedrijfsschap, in aan
merking komen. Hiernaar zal wor
den geïnformeerd.
Alvorens met de rondvraag te be-
WONINGEN TOEGEWEZEN
DE RIJP. In de Dinsdagavond door
B. en W. gehouden vergadering,
werden de nieuw gebouwde wonin
gen op het „Drilveld" toegewezen.
Deze woningen die, in tegenstel
ling met de tot nu toe gebruikelijke
manier, genummerd zullen zijn van
1 tot en met 6, werden aan de vol
gende personen toegewezen:
De woning Leeghwaterstraat no. 1
aan D. Polman Jr.; no. 2 a;|n G.
Beerse; no. 3 aan C. Commandeur;
no. 4 aan S. Hooyberg; no. 5 aan J.
van Dalen en no. 6 aan H. Nibbering
Cz. De nummering begint aan de
Zuidzijde dus vanaf de woning van
de heer S. v. d. Heide.
Naar we vernemen werden de wo
ningen toegewezen geheel overeen
komstig het advies van de woning
commissie.
BURGERLIJKE STAND
GRAFT. Gehuwd: Klaas Slooten.
29 jaar, wonende te Graft en Janne
tje Tito, 25 jaar, wonende te Zuid- en
Noord-Schermer.
Overleden: Jacobus Smit, 91 jaar,
weduwnaar van E. Commandeur.
KRASSE BURGERS
GRAFT. Maandagmiddag overleed
de oudste Inwoner van Graft, de heer
Jac. Smit, in de ouderdom van 91
jaar en ruim vijf maanden. Thans
is de oudste inwoner de heer B. Ter-
maat te Westgraftdijk. De heer Ter-
rr.aat is momenteel 89 jaar, hij is ge
boren 14 October 1859. Op hem volgi
de 89-jarige V. M. Smit. een broer
van de overleden Jac. Smit. deze is
geboren 15 Juli 1860.
ginnen verzocht de voorzitter er
vooral voor te zorgen dat de inven
tarisatie-formulieren worden ingele
verd. Aan de niet aanwezig zijnde
leden zal ook een dergelijk verzoek
worden gedaan.
Rondvraag
De heer C. Bakker vroeg de me
ning van het bestuur betreffende de
bouw van poot-uien. Volgens hem
waren hiermee minder gunstige re
sultaten geboekt. Over het algemeen,
zo meende de heer Visser mogen wij
over de resultaten niet ontevreden
zijn. We moeten deze bouw zien in
het licht van de, aardappelmoeheid.
Als experiment is een en ander vol
komen geslaagd. Geconstateerd is
geworden dat de ongeprepareerde
uien hier niet voldoen. De geprepa
reerde uien kunnen hier goed wor
den verbouwd en kunnen desge
wenst voor een deel de aardappel
teelt vervangen.
Velen tuinders klaagden over de
manier waarop bij de aflevering van
pootaardappelen, was gekeurd. Ge
vraagd werd of via de vereniging te
gen een onbehoorlijke manier van
keuren of optreden van keurmees
ters geageerd kon worden.
De voorzitter merkte hierbij op,
dat men ook in Langedijk kan laten
keuren, doch dit brengt ook zijn
moeilijkheden mee. Laten wij er
vooral voor zorgen dat de aardappe
len goed zijn en er rekening mee
houden dat bepaalde voorschriften
door de afnemers bepaald worden,
waar dan de betreffende keurmees
ter maar rekening mee heeft te hou
den, zo merkte de heer Visser op.
Om te voorkomen dat bepaalde keur
meesters onredelijke eisen stellen,
zal worden verzocht, vooral bij het
begin van de campagne, een hoofd
keurmeester te krijgen, zodat men
direct weet waar men aan toe is.
Met dank voor de grote opkomst
en de zeer geanimeerde besprekin
gen, sloot de voorzitter de vergade
ring daarbij de wens uitsprekende
dat de afzet van de pootaardappelen
naar wens zal verlopen.
Prediker in swing-costuum
103. Pim, Pam en Pom razen ver
der in hun jeep. Pim heeft alweer
eens een knop geprobeerd. Een luid
getoeter weerklinkt, maar de jeep
stopt nog steeds niet. „Kijk, daar
heb je Tommie en Brommie" roept
Pam eensklaps. „Kijk,, ze lopen
daar op de brug. Oh, ze zijn natuur
lijk op weg naar ons clubhuis. We
hebben vanmiddag toch vergade-
(Van onze Londense correspondent)
DAYTD WALKER, een veertienjarige Amerikaanse „prediker", die zich
zelf tot wonderjongen heeft uitgeroepen, en wiens missie, naar hy
bescheiden verklaart, is om de wereld te redden en zieke en gebrekkige
mensen te genezen, is dezer dagen te Londen aangekomen. Het is zijn
eerste stopplaats op een tournee naar een aantal West-Europese hoofd
steden. Voor zijn voorstellingen in de Britse hoofdstad, heeft zijn manager
maar liefst een hele reeks zalen afgehuurd, waaronder de Albert Hall, die
vijf maal zo groot is als het Amsterdams Concertgebouw. Na Londen komt
Parijs aan de beurt. Gister arriveerde hij voor een tweedaags bezoek aan
Nederland in Amsterdam.
Sinds de jongen op zijn negende jaar plotseling verklaard had, dat hy
vijf uur in de hemel geweest was, heeft hij de Verenigde Staten doorkruist
met het geven van evangelische „shows", waarby hy, volgens de brochures,
duizenden blinden, doofstommen en lammen genezen zou hebben.
rige Ravmond G. Hoekstra, een van
verre Nederlandse voorouders af
stammende Amerikaan. Hij woont
alle voorstellingen van Kleine David
bij en staat steeds klaar om het
wonderjong te helpen, wanneer deze
soms midden in een Bijbeltekst blijft
steken of het antwoord op een vraag
moet schuldig blijven. Dit komt ech
ter slechts zelden voor. Niet zonder
trots vertelde Hoekstra, dat zijn leer
ling nooit aantekeningen maakt en
zijn lange preken nooit van te voren
opschrijft.
„Ik ben eigenlijk dominee van mijn
vak", legde Hoekstra uit, die gekleed
was in een overgetailleerd wit gabar
dine pak met een luid gebloemde das.
„Ik heb in Indiana een branche van
het Calvary Tabernacle (religieuze
sekte) opgericht en ben daar domi
nee. Verder heb ik daar mijn eigen
evangelische Calvary school opge
richt, waar, David mijn beste leerling
is. Al het geld voor deze tournee's
komt uit de collectes, die wij na
iedere voorstelling houden en dat is
niet zo'n klein beetje. We hebben al
tienduizend dollars op zij kunnen
leggen als studiefonds voor David.
Hij woont met zijn familie bij mij in,
maar een vast tehuis heeft hij eigen
lijk niet, want we zijn altijd op tour
nee. David heeft duizenden blinden,
doofstommen en lammen genezen en
wij hebben medische attesten om het
te bewijzen. Op zijn vijfde jaar was
David zelf een jaar lang blind, maar
ook hij is door een wonder genezen."
In Amerika....
Op de vraag van een Engelse re
porter om die medische documenten
eens te mogen zien, antwoordde
Hoekstra dat hij ze niet hij zich had.
Ze waren allemaal in Amerika! Af
schriften ervan stonden echter ge
drukt in de talloze brochures die
voorhanden waren, en die tijdens de
voorstellingen zullen worden uitge
reikt. De publiciteitscampagne was
het werk van David's vader. Deze
reisde altijd een maand vooruit en
had de reclame-zijde van de gehele
Europese tour al verzorgd. Hij was
nu al weer op de terugweg naar Ame
rika om toekomstige voorstellingen
daar te organiseren.
Hierop was het woord aan Kleine
David. Met een overslaande jongens
stem vertelde hij hoe hij prediker
geworden was na zijn bezoek aan de
hemel. „Voor mijn negende jaar
kwam ik niet dikwijls in de kerk",
zei hij, „maar toen ging ik eens met
een vriendje mee. Dat was in onze
missiekerk te Long Beach, Californië.
Ik begon te bidden en viel opeens op
de grond. Mijn ziel steeg op uit mijn
lichaam en vanuit de hemel zag ik
mijn lichaam op de kerkvloer liggen.
Van de volgende vijf uur op aarde
weet ik niets meer, omdat ik in de
hemel was. Ik ging eerst een groot
hek door, vol met edelgesteenten.
Geneeskracht ook per
brief
Roeping
Daar Londen reeds enkele weken
is volgeplakt met reclameplaten over
de komst van „Kleine David", de
wonderjongen uit Amerika, was de
persconferentie die de „prediker"
onmiddellijk na zijn aankomst in zijn
Londens hotel hield, dan ook druk
ker bezet dan die van menig diplo
maat. Tot de ontgoocheling van de
troepen persfotografen die hoopvol
gespeculeerd hadden op een soort
etherische verschijning in een wit
gewaad, maakte de jeugdige wereld
redder zijn entree uitgedost in de
laatste New Yorkse „bebop"-dracht.
het. uniform der swing en jive-hel-
den van de goedkopere dansvloeren.
David's hel geruite sportjasje reikte
tot halverwege zijn knie. Een kana
rie-gele, nauw toelopende „bebop"-
broek tot even boven de enkel, wit
met roodbruine suede schoenen en
afgezakte regenboogsokken comple
teerden het ietwat onevangelische
geheel. Boven dit alles glom een ge
zond jongensgezicht met een sproe
terige wipneus en een slordige bos
roodblond haar.
Geeta tekst
De „prediker" was vergezeld van
zijn onderwijzer-manager, de 36-ja-
104. „Oh, als ze maar voortma
ken", roept Pim, terwijl hij hevig
toetert. Tommie en Brommie kijken
om, als ze het getoeter van de jeep
'horen. „Ha, die Pim, Pam en Pom",
roepen ze als ze de jeep zien. „Mo
gen we meerijden?" Tommie en
Brommie weten niet, dat Pim de
wagen niet stoppen kan en blijv
vrolijk op de brug staan.
105. Vol verwachting blijven Tom
mie en Brommie op de brug staan.
„Misschien mogen we wel meerij
den", zegt Tommie. Maar als de jeep
in volle vaart nadert en geen nei
ging tot stoppen vertoont, kijker* ze
elkaar angstig aan. „Wat doen die
lui gek", zegt Brommie. „Zouden
ze ons niet meer willen kennen, nu
ze in een auto rijden?"
106. Maar Tommie kan geen ant
woord geven. In razende vaart is de
jeep de brug gepasseerd. Pim, Pam
en Pom hebben alle drie hun ogen
stijf dichtgeknepen van de angst.
Moet dit het einde betekenen van
hun vriendjes? Maar neege
lukkig niet. Kijk maar in het water.
Tommie en Brommie zijn ijlings
over de brugleuning te water gedo
ken en kijken nu met verdwaasde
blik de auto achterna.
Om me heen waren duizenden zin
gende engelen in lange witte gewa
den. Ik had er zelf ook een aan.
Toen kwam ik bij een heuvel met
een hoge muur erom heen. Er ston
den allemaal mooie gebouwen op,
geen aardse gebouwen, maar iets wat
jullie je niet voor kunt stellen. Ik
wou daar graag blijven, maar een
stem zei tegen mij „je moet weer te
rug naar de aarde om te preken, je
moet de Bijbel verklaren en de zie
ken genezen." Toen was ik opeens
weer terug in de missiekerk in Cali
fornië. Ik heb vijf dagen moeten
vasten, voordat ik mijn ouders kon
overtuigen, dat ik moest gaan predi
ken. Ik ben heel Amerika doorge
weest en heb duizenden genezen.
Iedereen, die gelooft, wordt genezen-
Vervolgens vertelde de wonder jon
gen", dat hij zojuist veertien dagen
lang voorstellingen had gehouden in
een Amerikaans kerkje, waarna vijf
tig doofstommen, voor het eerst had
den kunnen spreken en horen. Ook
hiervan waren de originele bewijs
stukken echter in Amerika.
Schriftelijke hulp
Ondanks de „hemelse zending" van
Kleine David, wordt de zakelijke
kant van zijn roeping op wei zeer
aardse wijze geleid. Hoewel de col
lectes een ruim inkomen verschaffen
aan de „prediker", zijn vader en de
heer Hoekstra worden deze inkoms
ten nog aanzienlijk verhoogd door
David's „mail-order"-bureau. Per
adres postbox 9037, Dallas, Texas,
kan men n.1. ook genezing per post
bestellen, waarop de „wonderjongen"
door hem gezegende zakdoeken en
bidlintjes laat verzenden. Teneinde
ook deze dienst zoveel mogelijk be
kend te maken, geven een aantal
hierbij geïnteresseerde Amerikaanse
zakenlieden een eigen tijdschrift uit
voor Kleine David, dat grote adver
tenties bevat omtrent de resultaten
der zakdoeken en bidlintjes. Volgens
deze advertenties, die ook in andere
Amerikaanse tijdschriften verschij
nen, kan men de wondergenezing
verkrijgen door zo'n lintje maar op
het zieke of defecte lichaamsdeel
leggen en dan maar te geloven.
Op een laatste vraag, of Holly
wood hem nog geen filmcontract had
aangeboden, antwoordde Kleine Da
vid dat hij herhaaldelijk aanbiedin
gen krijgt, maar er onmogelijk tijd
voor heeft. Daar slechts de tijdsfac
tor hem ervan weerhouden scheen te
hebben om zijn „hemelse gaven" in
klinkende Hollywoodmunt om te zet
ten, moesten wij tot de zeer aardse
conclusie komen, dat de preektour-
nees en de „mail-order" bidlintjes in
derdaad wonderen verrichten, geld-
wona xren voor Kleine David
Keert Swift terug?
Het is mogelijk dat Frank Swift,
en van Engeland die de wedstrijd
sport verleden jaar vaarwel zei en 'n
baantje kreeg bij een levensmidde-
lenbedrijf, terugkeert naar het
gi-oene veld. Alev Thurlow, zijn ver
vanger in het doel van de City, lijdt
namelijk aan een ziekte die een eind
dreigt te maken aan zijn voetbal
carrière en in verband hiermede
heeft de voorzitter van Manchester
aan Swift gevraagd zijn oude plaats
weer in te nemen.
Swift verklaarde dat hij, hiertoe
bereid zou zijn indien hij zeker was
dat het publiek zulks wenste, alhoe
wel hij er niet aan denkt zijn tegen
woordige betrekking op te geven.
Aangezien zijn werkgever geen be
zwaar maakt, en er geen twijfel aan
kan bestaan hoe het publiek van
Manchester City Swift zou ontvan
gen, ziet het er naar uit dat de be-
r> emde Frank eerlang de gelederen
van zijn oude club weer zal verster
ken.
Waterverspilling blijft de
aandacht vragen
Blijkens het jaarverslag van het Prov.
Waterleidingbedrijf van Noord-Holland
is de afgeleverde hoeveelheid water in
1948 ongeveer gelijk geweest aan het
voorgaande jaar, n.1. 22.212.500 m3,
tegen 22.442.403 m3 in 1947.
Kon in 1947 het abnormaal grote ver
bruik nog ten dele worden toegeschre
ven aan de strenge winter en de bui
tengewoon warme zomer, in 1948
deden zich zulke klimatologische exces
sen niet voor, zodat deze ook niet van
invloed kunnen zijn geweest. Het op
lossen van het vraagstuk der beteuge
ling van de watervoorziening blijft alle
aandacht vragen. r
De lengte van het hoofdleidingnet op
31 December 194S bedroeg 2.630.922
m. Het aantal abonnementen was
120.025 (117.585).
In het laboratorium van het bedrijf
werden proeven genomen ter oplossing
van het vraagstuk op welke wijze het
water uit het IJselmeer zo economisch
mogelijk gezuiverd zou kunnen worden.
Het ligt in de bedoeling deze proeven
op groter schaal voort te zetten, ter
plaa^e waar de wateronttrekking aan
het IJsselmeer eventueel zal plaats
hebben.
De opbrengst van het afgeleverde
water bedroeg f 3.173.833.06 tegen
f 3.008.952.04 in 1947, dus een vermeer
dering van 5.5%. Het nadelig exploita
tiesaldo, bedragende f 86.102.68, is een
gevolg van de algemene stijging van
lonen en prijzen der materialen. Het
P.W.N. heeft 442 man personeel ia
dienst, tegen 405 het vorig jaar.