14-jarige Amerikaanse wonderjongen geneest blinden, lammen en doofstommen 2 Land- en tuinbouwers bijeen Hij was vijf uur in de hemel en verzamelt nu dollars Noord Holland gebruikte 22 millioen kubieke meterwater DE RIJPER De verkoop van pootaardappelen DE RIJP—GRAFT. Vrijdagavond vergaderden de leden van de LTB, afd De RijpGraft in café Blokdijk. Ondanks de drukte in de bedrij ven. zo deelde de voorzitter, de heer G. J. Visser, mede, meende het be stuur een vergadering te moeten be leggen, teneinde eens van gedachten te wisselen betreffende de verkoop van pootaardappelen en om de juiste manier van handelen te bepalen. Mededelingen Bij zijn mededelingen vestigde de voorzitter er de aandacht op dat de mogelijkheid bestaat dat de fa. Vis ser overweegt het vervoer van de producten per boot te staken. Een definitief besluit was nog niet ver nomen. In een vorige vergadering was het idee geopperd een fonds te stichten, waaruit onvoorziene schadeposten zoals het overblijven van aardappe len, kon worden bestreden. Plaatse lijk bleek dit niet mogelijk, doch op een in Alkmaar gehouden vergade ring waarbij bestuursleden van af delingen van de LTB aanwezig wa ren, was besloten een dergelijk fonds te stichten. Concrete plannen en een zekere kans van slagen was nog niet aanwezig. De mogelijkheid bestaat, zo deelde de voorzitter vervolgens mede, dat men van de Langedijker veiling een voorschot van max. 25 pCt. kan ont vangen voor te leveren goedgekeurde aardappelen. Het Internaat te Voorhout verzocht enkele aandelen van f 100 te plaatsen t.b.h. van de te verbouwen Land bouwschool. Na een breedvoerige be spreking over dit onderwerp, waarbij bleek dat verschillende tuinders het niet eens waren met het voorstel van het bestuur, besloot men op naam van de vereniging, één aandeel te nemen. Pootaardappelen Betreffende de verkoop van poot aardappelen, besloot men na een langdurige gedachtewisseling, de goedgekeurde pootaardappelen op te geven bij de LTB-coöperatie en de aardappelen niet te verkopen dan voor de door deze coöperatie uitge stippelde condities. Wat de tijd van aflevering betrof kon nog weinig vooruit worden gezegd. Over het al gemeen was men van oordeel, dat zo spoedig mogelijk getracht moet wor den de aardappelen te verkopen, doch niet zonder behoorlijke garan tie en leveringsvoorwaarden. Mocht een en ander niet lukken, dan kan men het nog wel enige tijd rustig aanzien. Door sommige leden werd gewe zen op de veranderde omstandighe den wat betreft de vraag naar ver schillende rassen. Verleden jaar werd aangedrongen op het verbouwen van bepaalde soorten aardappelen, waar door andere soorten beter verkoop baar werden. Het toeval wil echter, dat juist deze soorten nu minder ver koopbaar zijn. In het belang van de vereniging werd het geacht, alle soorten zoveel mogelijk in combina tie te verkopen. De heer C. Verdonk vroeg of de niet voor export in aanmerking ko mende aardappelen, ook voor ver goeding uit een eventueel te vormen fonds van het bedrijfsschap, in aan merking komen. Hiernaar zal wor den geïnformeerd. Alvorens met de rondvraag te be- WONINGEN TOEGEWEZEN DE RIJP. In de Dinsdagavond door B. en W. gehouden vergadering, werden de nieuw gebouwde wonin gen op het „Drilveld" toegewezen. Deze woningen die, in tegenstel ling met de tot nu toe gebruikelijke manier, genummerd zullen zijn van 1 tot en met 6, werden aan de vol gende personen toegewezen: De woning Leeghwaterstraat no. 1 aan D. Polman Jr.; no. 2 a;|n G. Beerse; no. 3 aan C. Commandeur; no. 4 aan S. Hooyberg; no. 5 aan J. van Dalen en no. 6 aan H. Nibbering Cz. De nummering begint aan de Zuidzijde dus vanaf de woning van de heer S. v. d. Heide. Naar we vernemen werden de wo ningen toegewezen geheel overeen komstig het advies van de woning commissie. BURGERLIJKE STAND GRAFT. Gehuwd: Klaas Slooten. 29 jaar, wonende te Graft en Janne tje Tito, 25 jaar, wonende te Zuid- en Noord-Schermer. Overleden: Jacobus Smit, 91 jaar, weduwnaar van E. Commandeur. KRASSE BURGERS GRAFT. Maandagmiddag overleed de oudste Inwoner van Graft, de heer Jac. Smit, in de ouderdom van 91 jaar en ruim vijf maanden. Thans is de oudste inwoner de heer B. Ter- maat te Westgraftdijk. De heer Ter- rr.aat is momenteel 89 jaar, hij is ge boren 14 October 1859. Op hem volgi de 89-jarige V. M. Smit. een broer van de overleden Jac. Smit. deze is geboren 15 Juli 1860. ginnen verzocht de voorzitter er vooral voor te zorgen dat de inven tarisatie-formulieren worden ingele verd. Aan de niet aanwezig zijnde leden zal ook een dergelijk verzoek worden gedaan. Rondvraag De heer C. Bakker vroeg de me ning van het bestuur betreffende de bouw van poot-uien. Volgens hem waren hiermee minder gunstige re sultaten geboekt. Over het algemeen, zo meende de heer Visser mogen wij over de resultaten niet ontevreden zijn. We moeten deze bouw zien in het licht van de, aardappelmoeheid. Als experiment is een en ander vol komen geslaagd. Geconstateerd is geworden dat de ongeprepareerde uien hier niet voldoen. De geprepa reerde uien kunnen hier goed wor den verbouwd en kunnen desge wenst voor een deel de aardappel teelt vervangen. Velen tuinders klaagden over de manier waarop bij de aflevering van pootaardappelen, was gekeurd. Ge vraagd werd of via de vereniging te gen een onbehoorlijke manier van keuren of optreden van keurmees ters geageerd kon worden. De voorzitter merkte hierbij op, dat men ook in Langedijk kan laten keuren, doch dit brengt ook zijn moeilijkheden mee. Laten wij er vooral voor zorgen dat de aardappe len goed zijn en er rekening mee houden dat bepaalde voorschriften door de afnemers bepaald worden, waar dan de betreffende keurmees ter maar rekening mee heeft te hou den, zo merkte de heer Visser op. Om te voorkomen dat bepaalde keur meesters onredelijke eisen stellen, zal worden verzocht, vooral bij het begin van de campagne, een hoofd keurmeester te krijgen, zodat men direct weet waar men aan toe is. Met dank voor de grote opkomst en de zeer geanimeerde besprekin gen, sloot de voorzitter de vergade ring daarbij de wens uitsprekende dat de afzet van de pootaardappelen naar wens zal verlopen. Prediker in swing-costuum 103. Pim, Pam en Pom razen ver der in hun jeep. Pim heeft alweer eens een knop geprobeerd. Een luid getoeter weerklinkt, maar de jeep stopt nog steeds niet. „Kijk, daar heb je Tommie en Brommie" roept Pam eensklaps. „Kijk,, ze lopen daar op de brug. Oh, ze zijn natuur lijk op weg naar ons clubhuis. We hebben vanmiddag toch vergade- (Van onze Londense correspondent) DAYTD WALKER, een veertienjarige Amerikaanse „prediker", die zich zelf tot wonderjongen heeft uitgeroepen, en wiens missie, naar hy bescheiden verklaart, is om de wereld te redden en zieke en gebrekkige mensen te genezen, is dezer dagen te Londen aangekomen. Het is zijn eerste stopplaats op een tournee naar een aantal West-Europese hoofd steden. Voor zijn voorstellingen in de Britse hoofdstad, heeft zijn manager maar liefst een hele reeks zalen afgehuurd, waaronder de Albert Hall, die vijf maal zo groot is als het Amsterdams Concertgebouw. Na Londen komt Parijs aan de beurt. Gister arriveerde hij voor een tweedaags bezoek aan Nederland in Amsterdam. Sinds de jongen op zijn negende jaar plotseling verklaard had, dat hy vijf uur in de hemel geweest was, heeft hij de Verenigde Staten doorkruist met het geven van evangelische „shows", waarby hy, volgens de brochures, duizenden blinden, doofstommen en lammen genezen zou hebben. rige Ravmond G. Hoekstra, een van verre Nederlandse voorouders af stammende Amerikaan. Hij woont alle voorstellingen van Kleine David bij en staat steeds klaar om het wonderjong te helpen, wanneer deze soms midden in een Bijbeltekst blijft steken of het antwoord op een vraag moet schuldig blijven. Dit komt ech ter slechts zelden voor. Niet zonder trots vertelde Hoekstra, dat zijn leer ling nooit aantekeningen maakt en zijn lange preken nooit van te voren opschrijft. „Ik ben eigenlijk dominee van mijn vak", legde Hoekstra uit, die gekleed was in een overgetailleerd wit gabar dine pak met een luid gebloemde das. „Ik heb in Indiana een branche van het Calvary Tabernacle (religieuze sekte) opgericht en ben daar domi nee. Verder heb ik daar mijn eigen evangelische Calvary school opge richt, waar, David mijn beste leerling is. Al het geld voor deze tournee's komt uit de collectes, die wij na iedere voorstelling houden en dat is niet zo'n klein beetje. We hebben al tienduizend dollars op zij kunnen leggen als studiefonds voor David. Hij woont met zijn familie bij mij in, maar een vast tehuis heeft hij eigen lijk niet, want we zijn altijd op tour nee. David heeft duizenden blinden, doofstommen en lammen genezen en wij hebben medische attesten om het te bewijzen. Op zijn vijfde jaar was David zelf een jaar lang blind, maar ook hij is door een wonder genezen." In Amerika.... Op de vraag van een Engelse re porter om die medische documenten eens te mogen zien, antwoordde Hoekstra dat hij ze niet hij zich had. Ze waren allemaal in Amerika! Af schriften ervan stonden echter ge drukt in de talloze brochures die voorhanden waren, en die tijdens de voorstellingen zullen worden uitge reikt. De publiciteitscampagne was het werk van David's vader. Deze reisde altijd een maand vooruit en had de reclame-zijde van de gehele Europese tour al verzorgd. Hij was nu al weer op de terugweg naar Ame rika om toekomstige voorstellingen daar te organiseren. Hierop was het woord aan Kleine David. Met een overslaande jongens stem vertelde hij hoe hij prediker geworden was na zijn bezoek aan de hemel. „Voor mijn negende jaar kwam ik niet dikwijls in de kerk", zei hij, „maar toen ging ik eens met een vriendje mee. Dat was in onze missiekerk te Long Beach, Californië. Ik begon te bidden en viel opeens op de grond. Mijn ziel steeg op uit mijn lichaam en vanuit de hemel zag ik mijn lichaam op de kerkvloer liggen. Van de volgende vijf uur op aarde weet ik niets meer, omdat ik in de hemel was. Ik ging eerst een groot hek door, vol met edelgesteenten. Geneeskracht ook per brief Roeping Daar Londen reeds enkele weken is volgeplakt met reclameplaten over de komst van „Kleine David", de wonderjongen uit Amerika, was de persconferentie die de „prediker" onmiddellijk na zijn aankomst in zijn Londens hotel hield, dan ook druk ker bezet dan die van menig diplo maat. Tot de ontgoocheling van de troepen persfotografen die hoopvol gespeculeerd hadden op een soort etherische verschijning in een wit gewaad, maakte de jeugdige wereld redder zijn entree uitgedost in de laatste New Yorkse „bebop"-dracht. het. uniform der swing en jive-hel- den van de goedkopere dansvloeren. David's hel geruite sportjasje reikte tot halverwege zijn knie. Een kana rie-gele, nauw toelopende „bebop"- broek tot even boven de enkel, wit met roodbruine suede schoenen en afgezakte regenboogsokken comple teerden het ietwat onevangelische geheel. Boven dit alles glom een ge zond jongensgezicht met een sproe terige wipneus en een slordige bos roodblond haar. Geeta tekst De „prediker" was vergezeld van zijn onderwijzer-manager, de 36-ja- 104. „Oh, als ze maar voortma ken", roept Pim, terwijl hij hevig toetert. Tommie en Brommie kijken om, als ze het getoeter van de jeep 'horen. „Ha, die Pim, Pam en Pom", roepen ze als ze de jeep zien. „Mo gen we meerijden?" Tommie en Brommie weten niet, dat Pim de wagen niet stoppen kan en blijv vrolijk op de brug staan. 105. Vol verwachting blijven Tom mie en Brommie op de brug staan. „Misschien mogen we wel meerij den", zegt Tommie. Maar als de jeep in volle vaart nadert en geen nei ging tot stoppen vertoont, kijker* ze elkaar angstig aan. „Wat doen die lui gek", zegt Brommie. „Zouden ze ons niet meer willen kennen, nu ze in een auto rijden?" 106. Maar Tommie kan geen ant woord geven. In razende vaart is de jeep de brug gepasseerd. Pim, Pam en Pom hebben alle drie hun ogen stijf dichtgeknepen van de angst. Moet dit het einde betekenen van hun vriendjes? Maar neege lukkig niet. Kijk maar in het water. Tommie en Brommie zijn ijlings over de brugleuning te water gedo ken en kijken nu met verdwaasde blik de auto achterna. Om me heen waren duizenden zin gende engelen in lange witte gewa den. Ik had er zelf ook een aan. Toen kwam ik bij een heuvel met een hoge muur erom heen. Er ston den allemaal mooie gebouwen op, geen aardse gebouwen, maar iets wat jullie je niet voor kunt stellen. Ik wou daar graag blijven, maar een stem zei tegen mij „je moet weer te rug naar de aarde om te preken, je moet de Bijbel verklaren en de zie ken genezen." Toen was ik opeens weer terug in de missiekerk in Cali fornië. Ik heb vijf dagen moeten vasten, voordat ik mijn ouders kon overtuigen, dat ik moest gaan predi ken. Ik ben heel Amerika doorge weest en heb duizenden genezen. Iedereen, die gelooft, wordt genezen- Vervolgens vertelde de wonder jon gen", dat hij zojuist veertien dagen lang voorstellingen had gehouden in een Amerikaans kerkje, waarna vijf tig doofstommen, voor het eerst had den kunnen spreken en horen. Ook hiervan waren de originele bewijs stukken echter in Amerika. Schriftelijke hulp Ondanks de „hemelse zending" van Kleine David, wordt de zakelijke kant van zijn roeping op wei zeer aardse wijze geleid. Hoewel de col lectes een ruim inkomen verschaffen aan de „prediker", zijn vader en de heer Hoekstra worden deze inkoms ten nog aanzienlijk verhoogd door David's „mail-order"-bureau. Per adres postbox 9037, Dallas, Texas, kan men n.1. ook genezing per post bestellen, waarop de „wonderjongen" door hem gezegende zakdoeken en bidlintjes laat verzenden. Teneinde ook deze dienst zoveel mogelijk be kend te maken, geven een aantal hierbij geïnteresseerde Amerikaanse zakenlieden een eigen tijdschrift uit voor Kleine David, dat grote adver tenties bevat omtrent de resultaten der zakdoeken en bidlintjes. Volgens deze advertenties, die ook in andere Amerikaanse tijdschriften verschij nen, kan men de wondergenezing verkrijgen door zo'n lintje maar op het zieke of defecte lichaamsdeel leggen en dan maar te geloven. Op een laatste vraag, of Holly wood hem nog geen filmcontract had aangeboden, antwoordde Kleine Da vid dat hij herhaaldelijk aanbiedin gen krijgt, maar er onmogelijk tijd voor heeft. Daar slechts de tijdsfac tor hem ervan weerhouden scheen te hebben om zijn „hemelse gaven" in klinkende Hollywoodmunt om te zet ten, moesten wij tot de zeer aardse conclusie komen, dat de preektour- nees en de „mail-order" bidlintjes in derdaad wonderen verrichten, geld- wona xren voor Kleine David Keert Swift terug? Het is mogelijk dat Frank Swift, en van Engeland die de wedstrijd sport verleden jaar vaarwel zei en 'n baantje kreeg bij een levensmidde- lenbedrijf, terugkeert naar het gi-oene veld. Alev Thurlow, zijn ver vanger in het doel van de City, lijdt namelijk aan een ziekte die een eind dreigt te maken aan zijn voetbal carrière en in verband hiermede heeft de voorzitter van Manchester aan Swift gevraagd zijn oude plaats weer in te nemen. Swift verklaarde dat hij, hiertoe bereid zou zijn indien hij zeker was dat het publiek zulks wenste, alhoe wel hij er niet aan denkt zijn tegen woordige betrekking op te geven. Aangezien zijn werkgever geen be zwaar maakt, en er geen twijfel aan kan bestaan hoe het publiek van Manchester City Swift zou ontvan gen, ziet het er naar uit dat de be- r> emde Frank eerlang de gelederen van zijn oude club weer zal verster ken. Waterverspilling blijft de aandacht vragen Blijkens het jaarverslag van het Prov. Waterleidingbedrijf van Noord-Holland is de afgeleverde hoeveelheid water in 1948 ongeveer gelijk geweest aan het voorgaande jaar, n.1. 22.212.500 m3, tegen 22.442.403 m3 in 1947. Kon in 1947 het abnormaal grote ver bruik nog ten dele worden toegeschre ven aan de strenge winter en de bui tengewoon warme zomer, in 1948 deden zich zulke klimatologische exces sen niet voor, zodat deze ook niet van invloed kunnen zijn geweest. Het op lossen van het vraagstuk der beteuge ling van de watervoorziening blijft alle aandacht vragen. r De lengte van het hoofdleidingnet op 31 December 194S bedroeg 2.630.922 m. Het aantal abonnementen was 120.025 (117.585). In het laboratorium van het bedrijf werden proeven genomen ter oplossing van het vraagstuk op welke wijze het water uit het IJselmeer zo economisch mogelijk gezuiverd zou kunnen worden. Het ligt in de bedoeling deze proeven op groter schaal voort te zetten, ter plaa^e waar de wateronttrekking aan het IJsselmeer eventueel zal plaats hebben. De opbrengst van het afgeleverde water bedroeg f 3.173.833.06 tegen f 3.008.952.04 in 1947, dus een vermeer dering van 5.5%. Het nadelig exploita tiesaldo, bedragende f 86.102.68, is een gevolg van de algemene stijging van lonen en prijzen der materialen. Het P.W.N. heeft 442 man personeel ia dienst, tegen 405 het vorig jaar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1949 | | pagina 2