öebrs ZURLOHE
DE RIJP
ICMICERTI
op Woensdag 28 luli a.s.
PRIMA AARDAPPELEN
V I
HOOFDPREM1ÊN
11'" TREKKING op 3 AUGUSTUS a.s.
DUS 001 VOOR 0 Di KANS!
Een Schoone Schuldenares
CAÖ
mm
pn
BOTERHAM
F. R1JKES
Christiaan de Wet
WEDEROM VERKRIJGBAAR
D. van Tiel, De Rijp
LET WEL! behalve bovenstaande Hoofdpremiën en
.,c—behalve 20 000 andere oremipn
Nog* eens 300 Extra-Premiën
Wij raden U dringend aan
Uitverkocht zullen zijn
-
wm Dames-, Meisjes- en Kinder* Onderjurken
- Dames Hemden met bijpassende Pantalons -
KOÜSBN mam CORSETTEN
BB Witte Directoire Pantalons alle maten h
Ziet de Etalages! Ziet de Etalages*
van
te Groot-Schermer
's avonds 8 uur (Nieuwe tijd)
voor het Raadhuis.
per 25 kilo. Lage prijzen.
mmst VOOR DE
Nieuwe Jams per pot 55 cent
in 6 verschillende smaken.
Uitgewogen per pond 40 cent
Appelsiroop
per K.O.-bus 45 cent
Wit Hagelslag per ons 14 cent
De Jong's
Chocolade Hagelslag
do fijnste, per ons 18 cent
Ontbijtkoek per pond 20 cent
Verkade's Gemberkoek
per stuk 321I! cent
Verkade's Gemberkoek (klein)
per stuk 22 cent
Verkade's Honigkoek
per stuk 35 cent
DAM 203 - DE RIJI'
van fl. 10.000.- fl. 7.500.- fl. 5000.- fl. 5000.-
en Ruim 20 DUIZEND Premiën
met fl. 1000.- fl. 500.- fl. 100.- fl. 50.- enz.
MOETEN WEER VALLEN
in de eerstvolgende
op de overal zoo ..Populaire Amsterdammertjes". Zij
zullen weer TERSTOND zonder een cent korting voor
het volle bedrag in contanten aan de gelukkige
winnaars worden uitbetaald.
om in één klap een belangrijk fortuin te winnen.
en wel voor slechts 2 LUTTELE KWARTJES
Het zijn de onovertrefbare Populaire Amsterdammer
tjes" die jong en oud klein of groot, ja iedereen de
gelegenheid geven om deze mooie kansen aan te grijpen.
Ook deze trekking geven wij QRATIS I
en wel in contanten: 5 premiën elk met fl 100-
5 premiën elk met f160.- 5 premiën elk met f140.-
10 premiën elk met f130,- 25 premiën elk met f125.-
50 premiën elk met fl 10.- 100 premiën elk met fl 5.-
en 100 premiën elk met fl 2.50.
niet met koopen te wachten, daar zij weer spoedig
Nog in beperkt aantal verkrijgbaar ook na
ontvangst van postwissel verhoogd met 10 ct voor
porti-kosten bij den
Doofdageit C SIEKERMAN, Noordeiade 9 Wirtaerreer
en bij de Agenten te
Oosl-Graftdijk, fb. BAS; te West-Graftdijk, W. TON;
Driehuizen, C. NAPDe Rijp, C. KWADIJK, Rechtcitraai
Groot-Schermer, D. PASCHA.
Voor aanvrage van Agentschappen, iich UITSLUITEND te richten
tot den Heer C. SIEKERMAN, Noordelnde 9, WORMERVEER.
vervolg II
Toen de dame heengegaan was,
stak hij zijn lamp aan en zette
zijn werkzaamheden voort, zon
der verder een oogenblik na te
denken over zijn norsche houding.
De zaken gingen slecht, de firma
had aanzieniijke betalingen te
doen, en de uitstaande posten
moesten onverbiddelijk geïnd
worden. En buitendien, dit geval
van den heer Keiler gold een
leening van contanten. Waarom
zou hij van dat geld afstand doen,
nu hem ter oore was gekomen,
dat Keller's nagelaten familie een
fraaie grondbezitting had? De
wissel lag ter inning op zijn
schrijftafel gereed.
Op den betaaldag had een zaak
hem reeds in de vroegte in de
omgeving der stad gevoerd. Tegen
den middag keerde hij naar zijn
woning terug. De coupé, waarin
hij plaats nam, was leeg, hij
haalde de courant uit den zak
en begon te lezen, terwijl de
trein nog wachtte. Onder andere
reizigers, traden ook twee dames
het perron op, een jonge en een
oudere, beiden in den rouw ge
kleed, Het gelaat de jonge dame
trok voor een oogenblik zijn
opmerkzaamheid, bepaald schoon
was het niet, ten minste niet in
dien geest, waarin hij de schoon
heid van het rijke meisje had
gevierd, dat hem had afgewezen,
maar 1 haar trekken bezaten de
uitdrukking van edele energie en
iets bepaald geestvols en plotse
ling schoot het hem te binnen,
dat deze dame wel Elize Keiler
kon zijn.
Toen beide dames de open
staande deur zijner coupé nader
den, verborg hij zijn hoofd ach
ter de courant en in die houding
bleef hij, terwijl beiden gingen
zitten in den hoek tegenover zijn
plaats. Achter de courant ver
scholen, kon hij onwillekeurig
haar zacht gevoerd gesprek af
luisteren.
„Was er toch maar wat aan
te doen", zeide de oudste dame
zuchtend.
„Onmogelijk", antwoordde de
jonge dame. „En wees verzekerd,
mama, dat wij geen salon meer
noodig hebben, bijgevolg kunnen
wij ook zeer goed de meubels
missen".
„Maar de pianino," fluisterde
de oude dame op klagenden toon.
„Och, denk daar maar niet
over," trooste de andere, „het
moet zijn."
„En dat tegen zulk een spot
prijs, 't is waarlijk weggegeven,"
hield de ander vol.
"Ik zeg u, denk er maar niet
over," herhaalde de jongere met
een ietwat scherperen nadruk
beiden zwegen.
Herbert Heine wist nu precies
wie zijn beide medepassagiers
waren. Hij erkende de stem der
jonge dame en de inhoud van
het gesprek liet bij hem geen
twijfel meer over, dat moeder
en dochter, om de schuld van
Keiler aan hem te betalen, een
deel van haar meubilair, wellicht
het kostbaarste zelfs, hadden
moeten verkoopen. Elize Keiler
had hem dus de waarheid gezegd,
zij bevonden zich niet in gunsti
ge omstandigheden en bijna had
hij nu berouw over zijn hard
vochtigheid. Hij zou ze weder
goed hebben willen maken en
toch scheen het hem toe, alsof
het daartoe te laat was, want hij
herrinnerde zich, dat heden de
vervaldag van den wissel was,
en hoogstwaarschijnlijk bevonden
de dames zich reeds op weg
naar zijn kantoor. Om zich niet
te verraden hield hij zorgvuldig
de courant voor zijn aangezicht
en herademde als 't ware toen
de trein stilhield en de dames
voor hem uitstapten.
Hij had zich niet vergist, de
dames sloegen de richting in van
de straat, waarin hij woonde, en
hij volgde haar langzaam. Toen
hij in de nabijheid van zijn huis
kwam, zag hij de oudere dame
alleen staan en op zijn kantoor
wachte Elize Keiler reeds op hem
Zij beantwoordde zeer effen zijn
groet en legde 1500 Mark op
tafel neer.
„Zie het geld maar eens na,"
zeide zij, „het zal wol jn orde
zijn. Mag ik u thans den wissci
verzoeken
Aarzelend trad hij naar de tafel
wiprp onn blile op h®t geld.
Het scheen hem toe. als moest
hij iets doen, om de dame te
verzoenen. Hij keek haar aan,
doch op haar gelaat stond slechts
een koude, afwijzende trots te
lezen.
„Ja, het is in orde," antwoord
de hij verlegen.
Thans was hij als betooverd
door het bijzijn van dit meisje;
niets liever had hij gedaan, dan
haar om vergiffenis te vragen
voor zijn vroeger gedrag en haar
het geld teruggegeven. Elize
Keiler begreep echter de ver
anderde uitdrukking van zijn ge
laat niet, zij stond fier opgericht
voor hem en verwachtte de te
ruggave van den wissel. Werk
tuigelijk greep hij er naar en
reikte haar het papier over. Hij
hoopte, dat zij het een en ander
zeggen zou, dat hem in het vaar
water van een gesprek zou bren
gen, zij echter zei alleen maar
„Dank u," vouwde het papier
samen en nam haar handtaschje op
„Ik dank u," sprak hij verlegen
en terwijl hij haar nogmaals
vriendelijk aanzag, liet hij er op
volgen „Gij hadt vandaag mooi
weder op uw korte reis".
Hij had de woorden ternauwer
nood uitgesproken, of hij besefte
reeds, dat hij een laffe opmerking
had gemaakt. Het meisje ant
woordde ook hier niets op, maar
mat hem met een koelen, bijna
verachtelijken blik en verliet met
een stomme buiging het kantoor
(Wordt vervolgd.)
voorradig in
Eisma's Boekhandel Da Rijp
