Een idéé fixe.
ff ElBctrischi Drukkerij en Kantoorboekhandel ff
HET Adres
i Adverteert in dit blad!:
EISMA's fë*
ËM
VULPENHOUDERS
GTItv GT|TV GTITV GT,r^ GT,TV G»T,SV «ic|row<;|TV GTITV GC
G"7) TV v
W?i DE RIJP -:- Telefoon Nr. 1
'/£-$•&_ an* -iSs^Pè'
SW
5 5^1 /TV ^31 V»0 Jg|fl§
s^Ts^J voor hel vervaardigen van ALLE Drukwerk: als Nota's s^&g
/•SS"£? Kwitanties - Programma's - Tekstboekjes - Labels
fes*
Reclame- en Veilingbiljetten
ROUW-, TROUW- en GEBOORTE-BERICHTEN.
Enorme keuze in LEES- EN KINDERBOEKEN
rosipapier en enveloppen - wonvocaues - DonooeKeii
SVG"7)
SVS-S
fes* R°mans in Prachtband, Woordenboeken, Teekenboeken
en Teekenbehoeften, Kantoorboeken in diverse Liniaturen
Tabelarische Registers - BUREAU-BEHOEFTEN
Lak - Inkten - Vloeidrukkers - Linialen - Briefordners jigïpjX
sv^T) Inktpotten - Lijm - Oom - Kleefpasta's - Gekleurd krijt,
fet"^ Gekleurde en Zwarte potlooden - Inkt-potlooden fe)"*
Closetrollen - Servetjes - Vloeipapier - Crêpe-rollen pg'Pi
t^g^ in alle prijzen.
£7^3 De onovertrefbare „CAW"-pen is weer voorradig.
fe)*S De nen voor iedereen, fel*
De pen voor iedereen,
Doozen Luxe Post - Postblokken - Bloknota's, alle maten
G<? sv Gr: KV G"T)|iTV 5^1 7^
^7,TV er rv_Gr; yv G*7]gt;
Ingezonden
(bultan verantwoordelijkheid der Redactie)
Diereabescherming en Circus,
Wie kent niet al die sprook
jes: „Paarden worden afgeran
seld, leeuwen halfdood geslagen,
katten verdronken, honden moe
ten verhongeren, apen worden
opgehangen", enz. enz.
Ik voel mij gedrongen hier
eens eenige woorden over te
zeggen. De beste vereeniging tot
bescherming van dieren is een
rêeele circusonderneming met
een uitgebreid dierenpark. Be
schouw eens aandachtig de ver
schillende dieren in het groote
circus „Qleich". Daar heeft men
om te beginnen de reusachtige
paardenafdeeling. Nog voor er
aan gedacht wordt met den op
bouw van het circus zelf te be
staan de stallen er reeds, voor
zien van groote hoeveelheden
versch hooi en stroo. Worden
de gezamenlijke dieren van den
trein naar het circusveld ver
voerd, dan is en de paarden en
andere dieren krijgen terstond
voor hen bestemde stallingen,
waarin voedsel en water staan
te wachten.
Nog voor de menschen er toe
komen zelf eenige rust te nemen
worden de dieren eerst verzorgd.
Het dier gaat hier voor den
mensch.
De wagens der roofdieren
worden direct gereinigd. Het
devies luidt hier: „Zindelijkheid
is even noodzakelijk als voedsel".
Let nu eens op al de dieren
tezamen, dan zal het U duidelijk
worden, dat alleen dierenvrien
den een zoo goed verzorgd die-
renmateriaal bijeen kunnen hou
den.
Met het oog hierop moest U
eens een oefening bijwonen. Dan
zoudt U moeten erkennen hoe
oneindig veel geduld en liefde
er voor noodig zijn om het con
tact tusschen mensch en dier
aan te kweeken. Ja, contact door
geduld maar niet door ruwheid.
Meent U, dat een circusmensch
rustig kan aanzien hoe men me
nige oude klepper, die'zijn ge
nadebrood al lang verdiend heeft,
zonder mededoogen zwaar op
geladen lasten laat trekken? het
draait mij in mijn lijf als ik zie
hoe onbarmhartig een dier dat
van goeden wil is, doch niet
meer kan, door een ruwe brute
koetsier geslagen wordt.
Circusmenschen zijn dieren
vrienden en dierenvrienden heb
ben innerlijke beschaving. Men
schen, die zich met de dieren
bescherming bezig houden, zijn
hoog te achten, maar een foutieve
kijk op de behandeling van het
dier in circus doet hen veel tijd
verspillen. Laten we dan liever
die beschouwingen eens houden,
over de behandeling van onze
medemenschen dat zou beter op
zijn plaals zijn.
De circusmensch is en blijft
een dierenvriend en wij houden
van onze dieren; ze zijn ons
„het eerste" en ook „het laatste".
„Eerst de dieren en dan wij"
is het parool van het circus
Gleich. Hoe zou het anders mo
gelijk zijn, dat wij in ons circus
zooveel jonge dieren hebben?
Jongen, die zonder de zorgvul
digste behandeling, in ons kli
maat niet leven zouden kunnen
blijven.
Dit alles neme elke dieren
vriend eens ter harte 1
Joan Hoppé,
Chef van de Persdienst
van Reuzencircus Gleich.
Landbouw uitvoer eerste halfjaar
De gezamelijke uitvoerwaarde
van Zuivel, eieren, vleesch en
levend vee is, vergeleken bij de
eerste helft van het vorige jaar
gedaald met f 31.000.000 en ver
geleken bij het eerste halfjaar
van 1929 f 50 000.000.
Daar valt 'n ommelet van ts bakken.
Woensdagavond geraakte te
Amsterdam een der gemeentelij
ke autobussen op de hoogte van
de Fokkerfabrieken in botsing
met een vrachtauto bestuurd
door een eierhandelaar uitOost-
zaan.
De chauffeur van de bus reed
de vrachtauto van achteren aan,
waarvan het gevolg was, dat de
auto werd vernield en de han
delaar eenigszins werd verwond.
De lading die bestond uit on
geveer 10.000 eieren ging ver
loren. De auto was verzekerd
doch de eieren niet. Een en an
der gaf begrijpelijkerwijze be
langrijke vertraging in den au-
tobusdisnst.
heeft voor het platte land alléén waarde in de bladen,
welke huis aan huis in alle gezinnen gelezen worden; daar
om is voor U succes te verwachten voor deze omgeving
in UHETRIJPER N1EUWS.EN AD VERTENTIEBLAD
Vraagt ons speciaal tarief.
Het geluk van de aardige en
knappe mevrouw Olivet werd
wreed verstoord door de zoo
onverklaarbaar plotseling opge
komen geestesziekte van haar
man. Het jonge echtpaar bewoon
de sinds korten tijd een luxieus
gemeubileerd appartement in de
Reu Goffin te Parijs. Het was
duidelijk, dat ze zich materieel,
wat men noemt, goed konden
bewegen; dat, gevoegd bij de
arristocratische beschaving van
den heer Olivet en de charman
te gratie van zijn zijn jong vrouw
tje, deed de deuren der Parijsche
salons voor het echtpaar open
gaan en maakte opname moge
lijk in zelfs de meest exclusieve
gezelschappen.
Reeds een paar weken verluid
de het nu, dat de heer Olivet
ongesteld was, zonder dat de
aard zijner ziekte bekendheid
verwierf, maar op den duur was
deze geheimzinnigheid toch niet
vol te houden en het lekte uit,
dat een geestesziekte van haar
man het levensgeluk van de jon
ge mevrouw Olivet verduisterde.
De dokter sprak van een ze
nuwoverspanning en zag het ge
val nog niet al te donker in, maar
met den dag verergerde de toe
stand en de zieke, die aanvan
kelijk langdradig, maar kalm,
over zijn idéé fixe had uitgeweid,
begon nu en dan woede-aanval
len te krijgen, die de situatie
moeilijk maakten.
Vermoedelijk als gevolg van
een vroegere erfeniskwestie, liep
de heer Olivet rond met de ge
dachte, dat zijn vrouw zijn ju-
weelenbezit had verduisterd.
Met klem drong hij dan aan,
dat de juweelen, die haar toch
niet toebehoorden zouden wor
den teruggegeven; hij eischte,
hij smeekte...hij begon nu zelfs
te dreigen. We zeiden het alhet
geval verergerde zienderoogen.
Schreiend was mevrouw Oli
vet dezen morgen den geneesheer
komen bezoeken, hem toonende
de blauwe plekken op haar hals
en op haar armen, teekenen van
het geweld, door haar man op
haar gepleegd, toen hij in een
bui van razernij en allerlij ver
warde verhalen doende, zijn ju
weelen had teruggeëscht.
De dokter ging aanstonds met
haar mee; zóó ging het inder
daad niet langer. De heer Olivet
was nog in een vreeselijken toe
stand. Hij praatte honderd-uit
over zijn waan-idee en slechts
met tact gelukte het den dokter
om zijn vrouw voor nieuw ge
weld te behoeden. Kalm trachtte
hij den ongelukkige te overtui
gen van de noodzakelijkheid om
eenigen tijd rust te nemen in
een ziekenhuis, maar de patiënt
was ontoegankelijk voor raad en
rede; hij wond zich zóó op, dat
hij eindelijk uitgeput op een di
van neerzeeg.
Toen de dokter met mevrouw
Olivet de kamer verlaten had,
wist hij deze te overtuigen van
de droeve noodzakelijkheid om
haar man, zelfs tegen diens zin
in een gesticht te laten opnemen.
Hij troostte haar met de ge
dachte, dat het om haar mans
bestwil was en de opname mis
schien slechts voor korten tijd
noodig zou zijn. Hij zou voor
een machtiging zorgen en een
paar sterke doch menschkundige
verplegers met het ophalen be
lasten.
De arme mevrouw Olivet
schreide bitfer, maar schikte
zich in haar droevig lot.
Om 6 uur 's namiddags, vol
gens afspraak, reed de zieken
auto voor. Een broer van mevr.
Olivet leidde de verplegers naar
boven en liet ze in de kamer,
waar de ongelukkige vrouw met
haar, nu blijkbaar kaimen gemaal
samen was.
Heeren, zei ze met droeve
slem, doet uw plicht, maar heb
medelijden met hem. U zult me
wel veroorloven, dat ik't is
waarlijk te droevig
De verplegers knikten, terwijl
mevrouw Olivet wegschreed.
Pardon, zoo liet nu echter de
heer Olivet zich hooren, maar
mag ik vragen, de juweelen
Snel liepen de verplegers op
den ongelukkige toe, terwijl me
vrouw met een luide snik de
deur achter zich sloot.
De heer Olivet protesteerde luid,
vocht, riep hulp en moord,
schreeuwde om de juweelen, die
hij hebben moestmaar niets
hielp tegen de stoere kracht van
de twee verplegers, die den
luidruchtigen patiënt tenslotte
toch konden overmannen en on
danks zijn protesten wegvoeren.
Het duurde lang, eer men in
het gesticht wat meer waarde
ging hechten aan de verhalen
van den patiënt. Eerst toen de
ontboden huisdokter zijn patiënt
volstrekt niet herkende, luister
de men met grooter belangstel
ling naar... den heer Collé, eer
ste bediende in de bekende ju
welierszaak van Dupont en Cie.
Die was, zoo deelde hij mee,
na een bezoek van mevrouw O-
livet aan de zaak, met een col
lectie kostbare juweelen naar
het appartement der Olivets ge
gaan om er een keuze uit te laten
doen. En toen
Ja, maar eer alles tot den dok
ter en den directeur-geneesheer
van het gesticht was doorge
drongen, en zoowe! Dupont en
Cie, als de politie waren ge
waarschuwd had een snelle race
auto de echte heer Olivet en
zijn charmant vrouwtje met de
kostbare juweelen al lang de
grens overgedragen.
