Ouder den grond. «Vijf steden en drie honderd rijf en twintig dorpen rijn door de Drusen afgebrand. Men hereatigt mij, dat rij roorldurend de kerken blijven al breken, welke door deo brand niet ten rolle vernield rijn. I)e Turken rel re houden niet op de Christenen te vermoorden en nit te plunderen, eu waarachijnlijk rullen rij alechta ophouden al» er geen enkele meer iu Syrië tal rijn. aTwee dagen na hel aluiten van dc vrede, had de beweging tegen de Chriatenen te Damaacua plaat», aldaar werden dereïfde vcr- sehrikkelijke tooneclen vernieuwd. Tripoli, Aleppo en Jeruaalem worden bedreigd. Men meldt ona. dat de Kranaelie gerant te Conatantinopel. bij de ontvangst van de tijding der inoordenarijen in Syrië, tien bij den aullan heeft begeven, en dat bij hem gcregd heeft, dat, indien der gelijke miadadeu niet onmiddclijk gestraft werden rijn troon en rijn keizerrijk in puin touden atorten. »Ue aultan hierdoor verachrikl. rond twee of drie pacha», met ver- achcidene oorlogaachepen en eeuige duircnde soldalen. Ilere pachas pogen de Chriatenen door schoone beloften gerust te stellen; doch wie ton aau die beloften kunnen gelooven. als men riet, dat de Turken even veel wreedheden plegen als de Drusen. altver de wreedheden door de Druaen te l>er-K amar gepleegd, ver neem ik het volgeude: «De heer Sonta, een der rijkste burger» van Der-Kamar, wa» met zijne vrouw bij eeuc der voornaamste Tnrkache officieren gevlngl. De officier ontving hen teer beleefd, en stelde hun gerust; duch hij deed onmiddelijk soldaten roepen. »Dete wierpen tieh op den heer Sonta, eu rukten hem tot hel laatste klecdiugstuk van het lijf; daarna sneden tij hem de ooren, neus, lippen, handen en voeten af. In dien jammerlijken toestand wierpen zij hem op de grond en bestrooide hem met buskruid, dat tij in brand staken; hij kwam hierbij om. Doch hiermeé hield de wreed heid der Turksche soldaten niet op; rij kapten het overschot van zijn lijk aan stukken en lieten de overblijfselen liggen. De vrouw van den heer Sonta werd gedwongen, dit wreede en barbaarsche tooneel bij te wonen. «Verscheidene soldaten, welke eene rwangcre vrouw hadden ont moet, rukten haar liet kind uit het lijf en vertrapte het. «Tien mannen waren verborgen en stonden gedurende de rijf dagen tonder voedsel, tol onder dc armen in het water, om aan hunne moordenaars te ontsnappen. «Al de consul», behalve die van frankrijk en Spauje, en al de rijke familiën tiju uit Salda naar Alexandrië eu Marscille vertrokken. De stad is nog steeds vol Christenen, welkeer eene schuilplaats hebben getocht. De Turken en Drusscn hebben reeds verscheidene pogingen aangewend om hen te vermoorden; doch tij tijn er nog niet in ge slaagd. «Dat wij nog in leven tijn, lijn wij verschuldigd aan hel fransche vaartuig dat in de haven gestationeerd is. «Twee of drie dagen geleden had er eene samenscholing van Drusen buiten de stad plaats; tij hebben tieh in betrekking gesteld met de Turken en met de burgerlijke en militaire overheden van S»Ida. Meu vreest voor een aanslag. feu schrikkelijk ongeluk is alhier in het 17 de arrondissement voorgevallen. Maandag ten 9 ure 'smorgens, werden ecnige bewo ner» van een huis, rue du Garde een geweldige brandreuk gewaar, die bij verder ondersoek bleek uit de tweed* verdieping voort te komen. Dit vertrek werd bewoond door de echtgenooten Maire. In de tneeaing, dat de personen afwetig waren, brak men de denr open en bevond de slaapkamer, waar het vuur tijn oorsprong scheen ge nomen te hebben, geheel door de vlammeu vernield. Aan de deur lagen twee lijken, dat van vrouw Maire en het ander van een 3ja- rig jongentje, dat tij sinds eenigen tijd in bewaring had, tegen eene anaandelijksche betaling van zijne ouders. l>e twee lijken waren met talrijke brandwonden overdekt. Dit scheen echter de oortaak van hunne dood niet te tijn; zij waren met een sterk koord aan den hals bijeen gebonden; en dus vóór de brandstichting gewnrgd. Wat verder, tusschen verbrande, meubelen, lag nog een derde lijk, geheel verkoold, hel was dat van den heer Maire. Het bleek duidelijk, dat hier eeue dubbele misdaad was gepleegd, EENE NOVELLE. (Vervolg eu Slot.) De markies vestigde een duivelsche lach op haar, reeds ge loofde hij alles vooruit te weten, wat zy zeggen wilde, en bij verheugde zich zijne voortreffelijke verdediging te kunnen voor dragen. Nu begon Oliva te sprekenhare stem was duidelijkhare voordragt bedaard en ordelijk. Met geene grootere bedaardheid had een geoefend advocaat zulks kunnen wenschen Deze regtsbehandeling brengt mijne dierbaarste belangen iu ge vaar. Het is daarom dat ik het waag, persoonlijk een woord te sprekenter verdediging van datgene wat ik voor regt boude. Wanneer datwat men hier gezegd heeftw aar isdan ben ik aan de bespotting van de wereld prijs gegevenen is mijn naam gebrandmerkt. Ik zeg en beweer; Dat niets van dit alles waar is; het is bedrog en schijn. Ik vraagwaar op berust dan dit geheele verschil? Ja waarop dan, op de zeldzame daadzaak, dat twee be treurenswaardige ongestelden van geest, in hun idee fixe over eenkomen Doch ik ben op veel meer in het oog springende fou ten opmerkzaam geworden.. De schuld zit hierin„Eene uit haar .graf geroofde en weder in het leven teruggebragte vrouw wordt door eene geregtelijke uitspraak, weder aan haren gade terug gegeven, zonder dat iemand zich overtuigd heeft, of deze vrouw werkelijk geroofd en in het leven teruggeroepen is, dan of zij niet, wat veel waarschijnlijker is', nog diep onder den grond rust en den slaap der geregtigen is ingesluimerd." Eene uitdrukking van verrassing liep door de zaal. Op deze tegenspraak was men uiet bedacht geweest. Oliva sprak hierop eenige woordendoor welke zij zich ver moord ti brandstichting, en dat Maire de vermoedelijke dader moest IIJni man. omtrent vijf en dertig jaren oud, waa van een alecht ge- dra», waardoor hij achtercenrolgena overal waa weggetonden ge worden. De Trouw, reed» in de veertig, had eenige apaarpeniiiugen ovcr»egaard. die door Maire al apoedig verbrast werden, eu wau- ncer°»ij hem geen geld genoeg kon geven, miahandelde hij haar. Men kan dus reronderalellen dal hij. na een hevigen woordentwiat, tijne vrouw en hel kind tal verworgd hebben om geen geluigeu van zijn schelmstuk achter te laten. Het is te vermoeden dat dit gruwtaam feit in den vroegen ochtend moet gebeurd lijn; de vrouw wa» half gekleed eu het kind had niets aan dan een hemd. Garibaldi heeft het volgende aan iemand te Brussel geschrevendie hem twee stukken geschut had aangeboden: Ik moet u voor uw vriendelijk aanbod danken, sedert de uitvinding van de bajonuet, houd ik het geschut voor een bijna onnoodig wapen". Een Fransch geneesheer, Dr. Grand-Boulonge, die in 1850 te Havanna praktiseerde, wil een zeker geneesmid del tegen decroup hebben gevonden, dat eenvoudig daarin bestaat, dat men den patiënt voortdurend kleine stukjes ijs in den mond laat houden. Ilij verzekert, dat men bij deze behandeling het gevaar reeds na 84 uren te boven komt. In het Westersche Afrika is eene apensoort, ontdekt, welke niet grooter is dan onze gewone muis. De zendeling Thomson, telkoneto, bezat een exemplaar van dit kleine diertje, dat zeer tam was. Na den dood daarvan zond Thom son het inspintus naar Londenalwaar Murray het afge beeld en beschreven heeft. Deze kleinste aap wordt door hem Galago Murinus genoemd. De decoratie van het legioen van eer voor Abd-el-Ka der zal 14,000 francs kosten. Er zal eene nieuwe brochure over de Syrische zaken worden uitgegeven; er wordt daarin voorgesteld een Oos- tersch rijk te gronden met Abd-el-Kader als souverein. De schrijver beschouwt de Turksche regering als onvoldoende, om waarborgen voor de toekomstige rust te geven. Euro- peesch Turkeije moet tusschen de aangrenzende mogendhe den worden verdeeld en Aziatisch Turkeije, van den Bos- phorus tot den Oceaan en van de Middelandsche Zee tot den Euphraat onder het bestuur van Abd-el-Kader wordtgesteld. Volgens berigten uit Malta van de 4den dezer, is het te Damascus rustig, hoewel er nog enkele moorden op liet platte land gepleegd worden. Ongeveer 3000 vrouwen zijn a 25 piasters voor de harems verkocht. Saïd-pacha en de overige Egyptische prinsen hebben geldelijke ondersteuning toegezonden. De Drusenwelke door den Engelschen con sul worden betaaldhebben Christenendie weg gevoerd waren, naar Beyruth teruggebragt. De koning van Napels heeft reeds alle toebereidselen tot zijn vertrek gemaakt. Hij zal zich inschepen op het Rus sisch fregat, dat op de reede van Napels ligtdaar hij geene gelegenheid wil gevendat men hem beschuldige eene voor keur voor Oostenrijk te hebben. De regtbank te Soissons heeft een vonnis uitgespro ken in zake van een jagtdelict; dat onder zeer vreemde ontschuldigdedat zij deze aanmerkingen gemaakt haden de president van het geregtshof antwoordde haardat zij het regt daartoe bezat. Terstond kregen nu zes geregtsdienaars bevel om naar het kerkhof te gaan, en de doodkist van Amalie, zoo zij die daar vonden mede te brengen; zij werden vergezeld door de gezwo renen de advocatenden markies en Ardent alsmede eene groote menigte nieuwsgierigen. Alles geschiedde jnet de meest mogelijke publiciteit. In tegenwoordigheid van misschien duizend getuigen, werd de grafkelder geopendmen steeg de trappen af, en vond de dood kist, waarvan het deksel behoorlijk gesloten was; men droeg dezelve, met wapen en lijkkleed, de geregtszaal binnen. Eene rilling van ontroering drong door aller ledentoen men deze treurige getuige op de groene tafel in de geregtszaal neder zette, deze stomme getuige, sprak toch zoo overtuigend, zoo verschrikkelijk 1 Sidderend, met iugehouden adem zag men hoe de geregts dienaars, de nagels uit de doodkist haalden, en het deksel openden, alleen Malmont lachte, Ardent zag diep bewogen, ijajir eene andere zijdebeiden waren overtuigd dat zich niemand in deze doodkist bevond. Men sloeg het doodlaken open, en zie daar in de dood kist lag Amalie Lizardin, met gesloten oogenzij waa een lijk. Eene kreet van ontzetting verbrak de huiveringwekkende stilte in de zaal, eene kreet, die het bloed deed verstijven. Het was Ardent die dezelve geuit hadmet één sprong was kij bij de doodkist, groep de koude hand van de doodeen viel achterover dood neder. Een gebroken hart! Arden^ had de waarheid gesprokentoen hij zeidedat zijn

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1860 | | pagina 2