M
ALGEMEEN NIEUWS-, ADVER-
TENTIE- EN LANDBOUWBLAD.
(Vier
DONDERDAG 15 NOVEMBER.
UITGEVER P. J. G. DIDERICH.
U I T E¥L V II
ENGELAND.
Londen, 3 Nov. Heden heeft de reeds vroeger aangekon
digde boxpartij om het «Kampioenschap van Engeland"
tusscheu Sain Hurst, bijgenaamd de Slalet/briihjf Infant,
ej» Tom Paddock, in de nabijheid van Aldennaston plaats
gehad. De strijders waren slechts 5 maal aan elkander ge
weest en het gevecht had slechts 10 minuteu geduurd, waar
na Sam Hurst ovcrwiunaar werd verklaard.
No. 164.
'TDDOi BUI BMAlTOim
Voor Schaden1.00,
Franco per post door hel gcheele Bijk1.15.
Afzonderlijke Couranten0.10.
Verschijnt iederen Donderdagmorgen.
Itrlvven Franco.
3)111 ÜDTlU'llH'JiaVl 1
Van een lot vijf rej»cl»f 0 75.
Iedere regel meerder.0 15.
Geboorte-, llunrlijks- en Doodheriglen 0 50.
I)e 35 cenl» tegclregt nicl medegerekend.
Cruote Letters naar de ruimte die tij betlaan.
Afoil-el-Katler.
Seilert veertien jaren was deze naam vergeten en tle rol
van den man die Item draagttelteen voor altijd afgespeeld.
Doelt liet grillige noodlot Itad liet anders beschikt. I)e
beroemde einir, de onverzoenlijke vijand tier christenen zon
in zijne ballingschap hunnen weldoener worden en zijn naam,
zoo gehoout als hij vroeger was, thans hemelhoog worden
verheven. Gedurende de bloedige scène te Datnascus nam
Abd-el-Kader honderde christenen tot zich en beschermde
hen van de woede der Drusen.
Thans wordt hein tleze daatl van menschlievendheid zeer
hoog aangerekend. Even als of menschlicvciidheid en e lel-
raoedigheid nieteenen hoofdtrek van zijn karakter uitmaken.
Hoe heeft hij, de half barbaarsche zoon des Hadji -Ou led-
Mahiddin, in der tijd tier christelijken koning Louis Philips
beschaamd! Gedurende tle vijandelijk heden had hij den
koning geschreven en hein tle uitwisse'ing der gevangenen
verzocht. De koning liet deze brief onbeantwoord. Toen
schreef Abd-el-Kader hem op nieuw; »[k heb u de uitwis
seling der wederzij Ische gevangenen verzocht, en gij hebt
mij niet geantwoord. Doch dit verhindert mij niet, u mijne
gevangenen terug te zenden. Ik heb mijnen pligt gedaan; het
het is aan u, zulks ook te doen",
Eu gelijktijdig leverde hij de gevangenen uit.
Niet minder ridderlijk was de wijze, waarop hij toen
zijne gelukster daalde zich zeiven aan de Erauseljeti overle
verde. Zijn aanval op het vijandelijk leger, fr. December
1817 was mislukt zijne troependoor den vijand achter
volgd. bevonden zich op de vlagt. Hij zelfs zou zich insge
lijks door de vlugt hebben kutinen redden doch hij wilde
zijne familie en zijne getrouwe volgelingen niet prijsge
ven. Met duizend man zag hij de grenzen van Algeriëtt tc
bereiken, om zichnaar het zuidentloor den vijand heen
te slaan. Aan tien Muluia had hij den strijd nog eenmaal
ondernomen, liet was een laatst heldhaftig gevechtdat
voor hem een ongelukkig einde nam. De pas van Ker-
bens, dneenige weg tot redding, vond hij door de vijanden
bezet, en op den 2£4llU December, den dag nè bet laatste
gevecht gaf hij zich aan den generaal Latnoricère over. Hij
liet hem zeggen; »Ik heb genoeg gestreden; nog beb ik de
gelegenheid tnij met m-jne troepen in de woestijn te bege
ven, maar ik zie dit God mijne oudernemin^m niet meer
zegent. Zoo gijzoo als gij mij vroeger aangeboden hebt,
de wil en de inagthebt, mij naar bet oosten te brengeu,
zoo geef ik mij over. Laat mij dus daarheen brengen".
Men had den emir beloofd, zich teSt. Jean d'Acreofin Egijpte
te inogen vestigen; op deze voorwaarde had Laroorieière liet
verdrag met den overwonnenen gesloten. De Fransche re
gering kwam de overeenkomst niet na. De man dte vijftien
jaren lang de fransche wapens bezig gehouden haddurfde
men de vrijheid niet schenken; hij was belangwekkend ge-
noeg, om na verloop van verscheidene maauden na de over
gave, de uitsluitende nieuwsgierigheid der Fransclieu te
trekken. Doch met de overwinning van den gevangen ge
nomen' emirwaren de Franschen nog niet te vredeu, Abd-
el-Kader werd met ztjne familie naar Toulou iugeseheept,
in Januarij 1S48 naar het kasteel Laraalgue en later naar
Pan overgebragt. Ook de fransche republiek had geea me-
dedoogen met hetn. Napoleon III stelde hemden 2't1-1
December 1852 in vrijheid.
Abd-el-Kader telt tegenwoordig 58 jaren is nog steeds
een krachtvol man en zijne edele gelaatstrekken, zijn inte
ressante blik getuigen van de hooge afkomst waarop bij ziek
beroemd; namelijkdat lij van den propheet zonde af»
stammen.
Abd-e!-Kader's openlijke handelingen begonnen met de
verovering van Algiers door de Franschen, Om dezen tijd
had zijn vader, een bij de Arabische stammen in hoog aan
zien staand persoon, den Turken Mnskara ontnomen in
welke nabijheid Abd-el-Kader geboren w as. De vader stond
de waardigheid van emir, die de veroverde stad hem aanbood
aan zijnen zoon af, en alzoo werd Maskara het centrum,
van waar de magt van Abd-el-Kader zich uitbreide. Tn
het voorjaar van 1832 taste hij het door de Franschen be
zette Oran aan en streed van toen af met afwisselend geluk,
doch steeds met vermeerdering van aanzien en magt, tegen
weerspannigen in-en den vijand buiten liet land. Detersten
gevoelden de kracht van zijnen arm, tegen de lnatsteu voer»
de hij behalve de wapeneneene slimme staatkunde.
De Fransche Gouverneur deed hij gelooven dat hij voor
bereidingen maakte om de Arabische stammen aan de fran
sche heerschappij tc onderwerpen en liet zich door hem van
krijgsvoorraad voorzien, die hij tot uitrusting zijner getrou
wen aanwendde. Daarbij liet hij zich door overloopers, in
de Europeschen krijgskunde onderrigtenvermits hij dezelve
bij zijne oudernemingen voor onmisbaar hield. Daartoe
maakte hij zich den korten wapenstilstand voor de vredes
onderhandelingen van 1831 ten nutte, doch spoedig, nog
in dal zelfde jaar, begonnen de vijandelijkheden op nieuw en
tot aan het einde van het jaar 1817 was Abd-el-Kader's
leven voortdurend dat van eenen onvermoeidensteels be
reid vaardigen en schier zonder ophouden vechtenden oorlogs
held.
De Pransche armee had hare beste krijgsschool in Afrika,
hare keur troepen werden daar geoefend. De maarschalk
Hugeaud en de generaal Ltmoricière vernieuwden daar hun
nen roem.
w Fene ware auecdote, waarin de koningin en twee jeug
dige studenten van Etou de hoofdrolleu spelen, is alhier aan
de orde van den dag. Laatstleden Vrijdag werd de koningin,
juist terwijl zij op haren telganger naar Windsor gallop-
eerde, door eene hevige regenbui overvallen. Bij hare aan-
omst op het plein van de school te Etondat slechts door
den Tbeem» van Windsor wordt gescheidenveroorloofden
zieh twee kweekelingtndie juist aan de poort stonden, aan
H, M. en baar gevolg op hoogst hoffelijke wijze hunne pa-
rapluiëu aan te biedjui, die de koningin dankbaar aannam
en bij hare aankomst op Wiudsor aan de beleefde scholieren
terugzond met haar portret in den vorm van een souvereign,
dien de beide hoopvolle Etonianen, in plaats van zc te ver
kwisten, aan hunne horologieketting hebben doen vasthech
ten, Een der gelukkige parapluïe-leeners was een zoon van
lord Ponsonbii, de ander vau Mr. Salt, lid vau het lager
huis voor stafford,
Een brief uit Haïti deelt mede, dat men in een oud
bnis aldaar ecue buste van lord Nelson heeft gevonden zij
is van wit marmerdoch door den tijd en verwaarloozing
eenigzins gevlekt. Nelson wordt er door voorgesteld in zijn
admiraals uniformujet vijf dccoratijen op de borst, waar»
18!)(>.
