W'
a°.
Algemeen Nieuws-, Advertentie- Landbouwblad.
N°. 292.
Zevende Jaargang.
GEMEENTE-AFKONDIGINGEN.
POLITIE.
Ilct nationale gedenkleeken voor 1845.
SCHAGER COURANT.
abonnementsprijs voor drie maanden:
Voor Schagënf 1.00.
Franco per post door het geheele Bijk. „1.15.
Afzonderlijke Couranten„0.10.
Verschijnt iederen Donderdagmorgen:
TJITCrEVEE 3?. O". Gr. DIDEBICH.
PRIJS DER ADVERTENTlëN J
Van een tot vijf regelsf 0.75.
Iedere regel meerder 0.15.
Ce 3 Jj cents zegelrecht niet medegerekend.
Groote letters naar de ruimte die zij beslaan.
BRIEVEN ZFEGA-HSTCJO.
Burgemeester en Wethouders van Schagën-,
Brengen ter kennisse van Ingezeten,
lo. Hat de beschrijving betrekkelijk het perso
neel en patentregt zal aanvangen den 5 Mei
1863 en geëindigd zijn den 19 daaraan volgende
2o. Dat beuoeind zijn tot tegenschatters de
lieereu Kt. 8ELDERBELK. en KI. KANT.
8o. Dat de declaratoiren voor Tappers, enz
binnen drie dagen zullen worden opgehaald.
4o. Dat zij, die bij de opbaling der biljetten
mogten zijn overgeslagen, verpligt zijn dezelve
bij den 's Rijks-Ontvanger te bezorgen
Wordende eindelijk een ieder herinnerddat
de noodzakelijkste inlichtingen betrekkelijk eene
behoorlijke invulling der beschrijving» biljetten,
zoo voor de personeele belasting als bet patent
regt, op die biljetten afgedrukt zijn om door be
langhebbenden te kunnen worden geraadpleegd.
Schagën, den 27 April l->63.
Burgemeester en Wethouders voorn.
H. R. DE MEÈR. Burgemeester.
A. J. van CANTFORT, Secretaris.
Gevonden een zwart Merinos boezel; regtheb-
bende vervoege zich ter Secretarie der gemeente
Schagën.
Is het wonder dat den Nederlandereven
als zijnen Germaauschen broeder, een herinne
ring is bij gebleven van de groote gebeurte
nissen, die het Vaderland verlosten van een
juk 900 knellendzoo ondragelijkals de
loodeu schepter van den eersten Napoleon
hun had opgelegd Is het wouder dat bij
hemnu er bijua vijftig jaren vervlogen zijn
sinds die heugelijke feesten plaats vonden eeu
begeerte is opgewekt om ze te vereeuwigen
door een gedenkteekenzijuer en zijner groo
te vAderen waardig?
Laat ons eeu blik slaan in de geschiedenis
van die dagen.
De laatste stadhouder, Willem V verliet,
door, de Franschen en Patriotten verdreven
deu j 8 Januari) 1795 ons vaderlandPichegru
de Frausche bevelhebber deed twee dagen la
ter zijnen intocht in Amsterdam en al aanstonds
werden maatregelen genomenom den vrij ge
worden Nederlanders, die deze vrijheid later
betaalden met den afstand van Staats-Ylaan-
deren, Staats-LimburgVenlo en Maestricht,
een som van f 100,000,000 in geldhet toe
staan van de vrije vaart op KijnMaas en
Scheldebenevens het kleeden en onderhouden
van 25,000 man Fransche troepeneen
staatsregeling te gevenovereenkomstig met
hunne vrijheid. Elf jaren van voortdurende
verwarring en onlustenvan herhaalde ver
andering der regering volgden tot dat het ein
delijk aan Napoleon behaagdeons land met
•enige vergrooting van grondgebiedeen eigen
Koning te geven. Deze regeerde slechts
vier *jarendoor de aanmatigingen van zijn
broeder tot het uiterste gebrachtdeed hij af
stand van de regering en een dekreet van den
Franschen Caesar wischte Nederland uit van
de rij der Staten en maakte het tot een deel
van het groote Fransche Keizerrijk. Aan 't hoofd
van 't bestuur kwam de Gouverneur-Generaal
Lebrun, Fransche douanen overslroomden het
land, het laatste spoor van handel werd ver
nietigd, de staatsschuld werd getierceerd en
tot overmaat van ramp werdmet terugwer
kende krachtde conscriptie ingevoerddie
jaarlijks duizenden onzer jongelingen ter slacht
bank voerde om daardoor de macht van den
overweldiger te bevestigen enzoo mogelijk
alle kansen op redding uit te wisschen.
Maar Rusland werd de bakermat der vrijheid.
De Koning van Pruissen door zijn Generaal
en Ministerden zoo vaak miskenden daar
om zoo veel te edeler - Scharniiorst aange
spoord sloot zich bij Busland aanvele an
dere Europesche vorstenonder welke die van
Zweden eu Oostenrijkvolgden zijn voorbeeld
en in de volkenslag bij Leipzig 16 18 19
October 1818, werd het bloedig pleit beslist,
waaruit voor Europa eeu uieuwe dageraad zou
verrijzen.
Nederland had intusschen niet lijdelijk op ver
lossing gewacht Adam Frans Baron van der
Duijn van Maasdam, Gusbert Kabel van
Hogendorp, Leopold Graaf van Limburg
Stirum en Jhr. Mr. Johannks Melchior Kem-
per hadden reeds dadelijk na den ongelukki-
gen terugtocht uit Rusland plannen beraamd
om het gehate juk af te schuddenen of
schoon nog vele Nederlanders onder de Fran
sche vanen dienden en vooral nog vele aan
zienlijke jongelingen bij de Garde <T honneur zoo
vele gijzelaars waren van Nederlands trouw
aarzelden zij niet het hoofd op te heffen. Den
17den November vertoonden zich Stirum en
de zonen van Hogendorp te 's Hage in 't open
baar met de oranje kokarde zoolang verbor
gen, op den hoed. De Franschen trokken te
rug uit 's Gravenhage, weldra volgden de be
zettingen van vele andere steden het voorbeeld
van die der Hofstadde kozakken naderden
en op weinige vestingen na was Nederland
van de Fransche overheersching bevrijd.
Hogendorp en van der Duijn van Maas
dam namen in naam van den Prins van Oranje
het bewind in handen de Prins werd uitge-
noodigd over te komenhij landde den 80
November te Scheveningen. Den dag daarop
werd hij tot souverein vorst der Nederlanden
uitgeroepen.
Wij achtten het noodig deze feiten even aan
te stippenwant zoo het ooit waar moge zijn
Eere wien eere toekomtdan zal men toch
zeker bij de oprichting van een nationaal ge
denkteeken ter gedachtenis van den volksgeest
van 1813 de hoofden niet mogen vergeten,
door wier voorgang, medewerking en onmid-
delijke aanvoering een zoo gewenschte gebeur
tenis, plaats vondwij achtten die aanhaling
dubbel noodig, opdat het volk ingelicht zij
wien het zijne vrijheid in de eerste plaats
verschuldigd isnu de heer Bouricius pro
vinciaal directeur der directe belastingen enz.
in de provjncic Utrecht aan al zijne ambtena
ren in de provincie een circulaire heeft gericht,
waarin hij hun verzoekt hem het bedrag toe
te zenden dat ieder hunner zou kunnen
en willen afzonderen als bijdrage tot het op
te richten monument ter eere van Koning
Willem L
Wij willen niet treden in de wijze, waar
op liet hoofdbestuur zich in den aanvang
vormde, noch in het meer of minder wen-
schelijke dat mannen als Bouricius en d' En-
gelbronner zich in verbond met eenige
Ilaagsche industrieelen aan 't hoofd stelden
van een beweging, die onder hunne leiding
wel zeer zeker niet nationaal zal zijnal
heeft ook Prins Frederik zich de keuze als
voorzitter der Hoofdcommissie laten welgeval
len. Hoewel wij allen eerbied hebben voor
Iloogstdeszelfs rechtschapenheid en onpartij
digheid hoewel die verre boven onzen lof
verheven en thans ook wederom ten duide
lijkste gebleken zijn in het voorstel dat van
Z. K. H. uitging om uit elke provinciale
hoofdstad een afgevaardigde als stemgerech
tigd eerelid der Hoofdcommissie toe te laten,
vreezen wij toch dat de wijze waarop de
verschillende sub—commissiën zijn zamenge-
steld de goedkeuring van 't publiek niet zul
len wegdragen. De benoeming door de Hoofd
commissie blijft eeu schijn van eenzijdigheid
behoudendie ons ongerust maakt.
Wij zijn de commissie, die den Prins het
eerst op het denkbeeld bracht van een zooda
nige herinnering aan 1813 dank schuldig, dat
zij een grootsche gedachte der Nederlandsche
natie geopenbaard heeft maar zij had niet ver
der behooren te gaan, dan die gedachte uit te
spreken en zich hoogstens mogen constitueeren
tot een regelings commissie. Voorzien van de
goedkeuring van den Prins, had zij uit Hoogst-
deszelfs naam de provinciale besturen uit kun
nen noodigen om de verschillende gemeente
besturen kennis te geven van het plan om een
gedenkteeken op te richten ter herinnering van
1813, met verzoek de belangstellenden daarin
op te roepen om een vergadering te beleggen,
waarin zij zich een commissie konden kiezen,
die zich met de verdere regeling voor de ge
meente belasten zoude en naderhand één harer
leden zou afvaardigen naar 's Gravenhage. Die
afgevaardigden hadden de Hoofdcommissie moe
ten vormen en uit hun midden hadden zij zich
een uitvoerende commissie knnnen kiezen, die
voor de uitvoering der genomen besluiten zorg
moest dragen.
Zoo doende ware een nationale zaak natio
naal gebleven onder een eigen gekozen bestuur;
zoo doende waren ook meer elementen in da