Algemeen Nieuws-, Advertentie- Landbouwblad. 12 NQYII11EL Zevende Jaargang. A«. BROODZETTING. M 320. GEMEENTE AFKONDIGINGEN. 1S13. SCHAGER COURANTI abonnementsprijs voor drie maanden: Voor Schagenƒ1.00. franco per post door het geheele Rijk. „1.15. Afzonderlijke Couranten0.10. Verschijnt iederen Donderdagmorgen. s=5A i Stet i1 I M 11 UITGrEVER IP. J". O. DIDERICH. PRIJS DER ADVERTENTlëN Van een tot vijf regelsf 0.75. Iedere regel meerder0.15. De 35 cents zegelrecht niet medegerekend. Groote letters naar de ruimte die zij beslaan. BRIEVEN PEANOO. De Burgemeester der gemeente Schagen als daartoe door den Raad uitgenoodigd brengt ter kennis van de Ingezetenen Dat, ter herinnering aan de heugelijke om mekeer van zaken in November 1813, van wege de gemeente op Dingsdag17 Novem ber aanstaande, op luisterlijke wijze, het 50 jarig jubilé van de verlossing van ons dierbaar Vaderland uit de Fransche overheersching en deszelfs herstel als vrije en onafhankelijke staat, zoo door het uitsteken van nationale vlaggen als het illumineren van het Raadhuis, zal worden gevierd. En noodigt mitsdien alle Ingezetenen uit op dien dagde feestvreugde te helpen verhoogen, door zooveel in hun vermogen is het door het Gemeentebestuur gegeven voor beeld te volgen. Schagen, den 3 November 1863. De Burgemeester voornoemd, II. R. DE MEER. Ingaande Maandag den 9 November 1863. Maximum van den prijs waarnaar hef brood, binnen de Gemeeute Schagen mag worden ver kocht. Tarwebrood, 1p. soort per IN. ft. 21 et; 7$ N. Onc. 16 ct; 5 N. Ouc. 10$; 2* N. Onc. 0">$ ct. Tarwebrood, 2e. soort per 1 N. ft. 17$ ct; 7N. Onc. 13$ ct; 5 N. Ouc. 09$; 2$ N. Ouc. 05 ct. Tarwebrood, 3e. soort, per 1 N. ft: 14 ct; 7$ N. Onc. 10$ ct; b N. Ouc. 07 ct; 2$. N. Ouc. 03$ ct. Roggebrood, per 3 N. ft. 30 ct; 1 N. ft. 15 ct; 7$ N. Onc, 07$. Aldus vastgesteld door Burgemeester en o U ethouders van Schagen, den 7 Nov. 1863. H. R. de MEER, Burgemeester A. J. VAN CANTFORT, Secretaris Wanneer men geen vreemdeling is in de letterkunde onzes land en in die onzer nabu ren, de Duitsehersdan herinneren wij ons met genoegenhoe we in onzen vroegeren leeftijd dweepten met een der schoonste voort brengselen van Rellstabb's lettervruchten, ook op Xederlandschen bodem overgeplant. Eene behagelijke voorstelling der zaken alsof we die aanschouwdeneene levendige schildering der gebeurtenissen, eene waarheid en zedelijkheid ten grondslag des romans ziedaar zoo vele kenmerkendie Rellstabb's 1S12 geliefd doen zijn bij landgenoot en nabuur Wat ons thans voor den geest staatis de gesteendrukte titel des boeks: daarop vinden we niets te zien dan de titelopgave, geen vignet, het een of ander hoofdmoment uit de geschiedenis van dien tijd maar bovenaan, als hoofdtitel, als kenmerkend ouderscheidend, eene donkere wolk, door schitterende bliksemstra len verlicht, en op den zwarten grond dier wolk, in vurig cijferschrift, 1812. Zie, Lezer! wij weten niet welke staatkun dige geloofsbelijdenis gij zijt toegedaan't is ons onbekend, of, als u noemend antirevolu tionair, gij de staatkunde vermengt met de godsdienst, het heilige met het profane, of ge de godsdienst de staatkunde doet volgen, dan wel of uwe staatkunde een gevolg is van uw godsdienstig leven en dan uw geheele denken ontaardt in eene valsche historische voorstel ling. 't Is ons onbekend, of gij, wars van het monarchaal beginsel, alle heil verwacht van de zegeningen eener eenige en ondeelbare re publiek. Wij weten niet of gij tot de weini gen behoort, wier ideaal van regeringsvorm zich uitspreekt in den wensch naar een een hoofdig absoluut vorstelijk bestuurdat zich beroemt de vertegenwoordigerja, de plaats vervanger der godheid op aarde te ziju en dus alleen aan eene hoogere macht rekenschap ver schuldigd is. Dat alles, wij weten het niet. Maar dit weten wij, dat u hier beneden een vaderland gegeven is, dat recht heeft op uwe liefde, dat eischen heeft op uwe dankbaarheid dat de meester is over al uwe levenskrachten, en vermogens. Is het eene waarheid, dat Nederland en Oranje één zijn, onafscheidelijk één; dat de ramp van het eene ook de ramp van het andere is; dan wordt de cisch om liefde tot uw vaderland nog dringenderde zucht tot eendracht tusschen die beiden tot wet. Wij zagen boven het cijfer 1812 door blik semstralen omringd en wij schreven aan 't hoofd van dit opstel 1813. Mij deden dat met opzet, om onze Lezers te bepalen bij den nacht en den morgen van ons vernieuwd volk- bestaan, om ze te wijzen op de dagen, die aangebroken zijn, als de herinnering van 50 jaren uitsprekende. Mij zetteden voorop, Lezer! dat we niet wetenwelke staatkundige geloofsbelijdenis door u wordt beledenwij deden datomdat wij meenen, dat deze belijdenis geen invloed mag maken op uwe vaderlandsliefde; maar wij deden dat tevensom van onze zijde eene poging tot opwekking te doen voor den aan staanden gedenkdag; om u in dezen aan te manen tot vrede en eendracht. Onze overtuiging is en blijft het, dat Ne derland en Oranje, wanneer beiden of de een van den ander zich niet moedwillig afscheiden, één belang, één bestaan hebben, en in de gegeven omstandigheden der historische feiten en herinneringen niet gescheiden kunnen worden. Veroorloven we ons eenen terugblik op de geschiedenis, dan zien we eene Republiek met een constitutioneel Vorst aan het hoofdals uitvoerende macht in den Staat: wie aan op permacht of streveu naar oppermacht denkt, doet de geschiedenis geweld aan. Het opdra gen der gravenkroon aan den eersten Willem is meer eene gedachte geweest van enkelen, dan wel de uiting van den volkswil. Buiten dien, de Zwijger was populair genoeg, om zich onmiddelijk na den opstand die kroou zelve op de slapen te drukken, maar juist die po pulariteit, zijne wijze staatkunde weerhielden hem, en wij zien de latere Oranje-Vorsten optreden, zoo als zij waren, Stad- of Stede houders: Stedehouders voor de Republiek, dragers harer waardigheid, harer souvereiniteit en deze waardigheid van Stadhouder, niet de waardigheid van heerscher, werd later erfelijk, alzoo den weg bereidende tot den constitutio- nelen troon. M'ij zouden liefst die Stadhouders vergelij ken met de Israëlitieche Rechters, uitvoerders van het bewind eener, zij het toen ook theo cratische, Republiek, waarmede hun op- en aftreden, gelijk ook de nooden en uitreddingen der Republiek vele puuten van overeenkomst hadden. Opmerkelijk is het, dat de Germaansche stammen voor hunne oorlogen en onderhande lingen zich heitvoerders, hertogen (den heirtocht leidende) kozen M'illem I, de eerste Nederlandsche consti tutionele Koning, kende, toen hij de verklaring aflegde, om zonder constitutie niet te willen regeren, beter den volksaard en de geschiede nis, dan de weinige, nog in onzen tijd be staande partijmannen, die'plus Orangist es que le Prince", aan autocratie, als beeld der theocratie, dachten. Willem I offerde de hem in een enthousiastisch oogenblik opgedragen souvereiniteit op omvolgens zijn eigen wensch en wil, grondwettig Vorst te worden. 't Is waar, later zien we die grondwet in de schaduw en de alleenheersching in het volle licht, doch de schuld daarvan ligt bij Vorst en Volk evenzeer. Wiixem wilde en meende alles te kunnen; in den beginne vertrouwde 'tvolk hem alles toe; 'tgiug van kwaad tot erger; het kwaad (want ktcaad was dat inconstitutioneel regeren werd ingeworteld en, hoe men M'illem ook beoordeele, naauwelijks zag hij, dat hij niet meer paste in het raderwerk des bestuur» veel min dat hij daarvan later de hoofdveer kon zijnof hij legde kroon en schepter ne der, om ze, 'tzijn zijne eigene woorden, in jeugdiger en krachtiges handen over te geven. M'illem's begin was goed, M'illem's midden was slecht, Willem's einde dat midden waardig Wij moeten ons, om eenen nieuwen term te gebruikenhierbij nederleggenen de geschie-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1863 | | pagina 1