MiiiaiM Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad. Een Yliigtelingsleven. \o 371. Achtste Jaargang. A°. 1SG4 BERIGT. Aristocratie. d$~: SCHAGER COURANT. abonnementsprijs voor drie maanden Voor Schagenf 1,00. Franco per post door het geheele Rijk n 1,15. Afzonderlijke Couranten0,10. Verschijnt iederen Donderdagmorgen. Abonnementen op dit blad worden door alle TTITG-EVEB, I». J\ O. DIDERICH. PRIJS DER ADVERXENTlëN I Van een tot vijf regels0,75. Iedere regel meerder- 0,15. De 85 cents zegelregt niet mede gerekend. Groote letters naar de ruimte die zij beslaan. Doekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen. BIRIIEVEIN" FHANGO. Onwillekeurig denken wij daarbij aan het be stuur van het oude Venetie, dat door zijne aristocratie als het ware ]in een inumie werd herschapenaan de regeringsvorm in onze republiek die door hare zelfzuchtige in de school van familieregering en nepotismus op gevoede leiders te gronde is gegaan of aan de Jonker-partij in PruissenJlaag genoeg om in een von Bismarck zijn heiligt! model te vi-ree- ren die er de beschaving tegengaat, den Van Verschillende zijden klag- ten omtrent het niet ontvangen van dit blad vernemende, verzoe ken wij de Abonnés ons hunne bezwaren zooveel doenlijk met opgave «Ier vermoedelijke oorzaak, dier niet-bezorging, schriftelijk, te t volksgeest verstiktden' troon ondermijnt en willen kenbaar maken ten einde, vroeg 0f |ut den omleigang van dat rijk zal met genoegzamen grond Z. E. den 5 bewerken. En alhoewel de engelschc aristo cratie die door hare zaraenstelling en inrig- ting zich naauwer aan het volk sluit en daar door beteren invloed uitoefenteene edeler vertooning maaktzoo gelooven wij toch dat ons volk teregt geen vrede heeft met zulke hoogten en diepten, als in de en- gelsche maatschappij bestaan. Wij zijn een burgerlijk volk, en kutinen daarom weinig op hebben met eene aristocratiedie steeds begint met te wijzen op adel en geboorte. Minister van Financiën, omtrent het plaats hebben van dit misbruik te kunnen in kennis stellen. De Redactie. Het woord aristocratie heeft over het algemeen bij ons volk geenen aangenamen klank. 3 J unugv/iiuiuvii ivii» i i Ofschoon het eigeutlijk niets anders beteekent Bij ons geeft in den regel slechts datgene dan regering der besten, hecht men er wat de mensch zelf is en wat hij zelf gedaan toch gewoonlijk het denkbeeld aan eener lieer- i heeft hem waardewat zijne voorouders ziju schappij van een klein getal hoogmoedige en c geweest of gedaan hebben wordt buiten re- belangzuchtige familiesdie de zaken van het kening gesloten. Het gezond verstand fluistert land geheel in haar eigen belang besturen. ons daarbij indat wij gelijk hebben en stelt EertU afdeeling. Het verraad. V. Een Bedelaar. En welk leeken «uit gij aan de vrienden in de kloosterruïnen geven. Uilengekras. Blaf eens. Wat bebt gij voor Blaf «eg ik u. Wat wilt gy Dat ik wil? Ten eerate, wanneer gij het niet doet, blaf ik, vervolgens roep ik, door uilengekras de vrienden uil de ruïnen bieren lever Albau en n als verraders aan hen over. En welk bewijs bebt gij daarvoor, vriend Rosner? Is zijoe tegenwoordigheid alhier geen bewijs genoeg En de uwe bewijst die dan niets tegen n Zij bewijst slechts dat ik bun plan ontdekt heb en hen nagereisd benom hun voornemen te verijdelen en Harras te helpen bevrijden. Gij wilt bem dus de behulpzame hand bieden Ja. En wat wilt gij zoo ik Alban roep Roep hem! hem zal niets kwaads geschieden hij mag echter den policieheambtedie daar aan komt niel spieken. Zeg hem alleen dat gij mij bier in het rond hebt zien sluipen. Doch neen, ik zal hem bedaard te gemoet gaan. Met deze woorden ging hij heen. Men kon het Sebald aanzien, dat nu hij alleen bleelbet hem veel ligter om het bart was. Daar ben ik, voor eenigen lijd, van een ge vaarlijk mensch ontslagen, was ik maar geheel van hein bevrijd I sprak hij tot zich zeiven terwijl hij zjjne opmerkzaamheid op iets auders vestigde. VI. Een Inspecteur van policie. Op den rijweg kwam in een harden draf een rjjtuig met twee postpaarden bespanoea aanrijden en voor de herberg stilhouden. De postillon sprong van het paarden een inspecteur stapte uit het rijtuig, hij trad op den waard die inmiddels in de denr verschenen was toe en vroeg hem zijt gij de waard zelf Om a te dienen, wat is uw verlangen? De inspecteur wees met de band op de vracht wagens en zeidegij moet die aau de andere zijde laten plaatsen. Ook wenschte ik te welen of hier extra-postpaarden aangekomen zyn. Viermet twee postillons. Zijn er vreemdelingen in huis Behalve de posttillona slechts zes voerlieden, die by die vrachtwagens behooreu. Anders niemand. Ik geloof nog een landman doch weet het niet zeker. Goed, laat mij thans uw gebeele hnia van bin nen eens bezigtigen. Tegen over den policie beambte was de man geen heer in zijn eigen hnia meer, en dit is in Duitscbland anders als in Engelanddaar zegt men Mg home U mg caetle. Nadat de inspecteur het huis bezigtigd hadkoos hij drie kamers nit en bestelde een avondmaal voor negen personendat binnen een half nar gereed moest ryn vervolgens wilde hij zich naar buiten begeven, ten einde te zien of het reisgezelschap dat hij wachtende was aankwamteen hem de landman te gemoet kwam. de dwaasheid van den aristocraat die aan spraak maakt op voorregtenop grond dat zijne voorouders iets bijzonders gedaan hebben, op gelijke lijn met de dwaasheid van een sollicitant in een zeker stadje die vroeg om voorzanger te wordendewijl zijn grootvader eene goede stem had gehad. In iedere dwaling ligt echter eenige waarheid en het beloont steeds de moeitezoo men in de dwaling die waarheid tracht op te sporen om haar gelijk het goud uit den groven erts- klomp te voorschijn en in het volle daglicht te brengen. Ook in het denkbeeld van be- voorregting door geboorte, waar adel en aris tocratie op steuntligt eenige waarheid. Waar heid die zelfs voor een burgerlijk volkals wij zijn van nutte kan wezen. Toen de fransche wijsbegeerte in het laatst der eeuwbij monde van Rousseau en Beau- mare ha is het veroordeeleud vonnis velde over bcToorregting door geboortewas zij volkomen in haar regtzij zag echter over het hoofd dat behalve bij het leven en de ontwikkeling der individuende maatschappij ook groot be lang heeft bij den langdurigen bloei en het bestaan der familien en geslachten. Van dezen toch ontleent zij eene kracht en duurzaamheid, die haar de verwoesting der eeuwen doet trot seren. Ziet terwijl de individuen als de blade^ Pardon zyt gg de inspecteur van policie Ja, wat verlangt gg Kent gij mij niet M>er kon de landman niet zeggen, hij was doodsbleek geworden. Wat verlangt gij, herhaalde de inspecteur Niets! later stotterde de landman. Alban de baron van Elbewas zich zeiven nog niet geheel meester, en men kon aan zijn gelaat bemerken wat er in zijn binnenste omging, daar, terwijl hg met den inspecteur sprak, Rosner zich in de verte had laten zien, op welk gezigt Alban zoo Zeer ontstelde. Nadat Alban zich verwgderd bad, trad Rosner op den inspecteur toe tn verhaalde hem het ge heele plan, dat men tot bevrijding van Harras ge vormd had. Eenige oogenblikken hierna hield een huurrijtuig voor de herberg stil en eene dame vergezeld van twee kinderentrad uit hetzelve de herberg binnen. Hebt gij meerdere vreemdelingen in huis? vroeg zij den waardmet eene bevende stem. Tot op het oogenblik slechts een was het antwoord. Een gevangene. Neendie heer daar. De waard wees op den policieheambtedie in tijne uniform digt bij stond. De dame zag den beambte en moest zich van schrik bijna vasthouden. Die heer verwacht gezelschap en ik vermoed - Wijs mij eene kamer, verzocht de 'naetn volgde met hare kinderen den waard. Zeer onaangenaam 1 zeide de beambteterwgl hij hen nakeeken zag hij weer deu weg op waarop nog niets te zieu was.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1864 | | pagina 1