MiiiaiM
Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
Een Yliigtelingsleven.
\o 371.
Achtste Jaargang.
A°. 1SG4
BERIGT.
Aristocratie.
d$~:
SCHAGER COURANT.
abonnementsprijs voor drie maanden
Voor Schagenf 1,00.
Franco per post door het geheele Rijk n 1,15.
Afzonderlijke Couranten0,10.
Verschijnt iederen Donderdagmorgen.
Abonnementen op dit blad worden door alle
TTITG-EVEB, I». J\ O. DIDERICH.
PRIJS DER ADVERXENTlëN I
Van een tot vijf regels0,75.
Iedere regel meerder- 0,15.
De 85 cents zegelregt niet mede gerekend.
Groote letters naar de ruimte die zij beslaan.
Doekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen.
BIRIIEVEIN" FHANGO.
Onwillekeurig denken wij daarbij aan het be
stuur van het oude Venetie, dat door zijne
aristocratie als het ware ]in een inumie werd
herschapenaan de regeringsvorm in onze
republiek die door hare zelfzuchtige in de
school van familieregering en nepotismus op
gevoede leiders te gronde is gegaan of aan de
Jonker-partij in PruissenJlaag genoeg om in een
von Bismarck zijn heiligt! model te vi-ree-
ren die er de beschaving tegengaat, den
Van Verschillende zijden klag-
ten omtrent het niet ontvangen
van dit blad vernemende, verzoe
ken wij de Abonnés ons hunne
bezwaren zooveel doenlijk met
opgave «Ier vermoedelijke oorzaak,
dier niet-bezorging, schriftelijk, te t
volksgeest verstiktden' troon ondermijnt en
willen kenbaar maken ten einde, vroeg 0f |ut den omleigang van dat rijk zal
met genoegzamen grond Z. E. den 5 bewerken. En alhoewel de engelschc aristo
cratie die door hare zaraenstelling en inrig-
ting zich naauwer aan het volk sluit en daar
door beteren invloed uitoefenteene edeler
vertooning maaktzoo gelooven wij toch
dat ons volk teregt geen vrede heeft met
zulke hoogten en diepten, als in de en-
gelsche maatschappij bestaan. Wij zijn een
burgerlijk volk, en kutinen daarom weinig
op hebben met eene aristocratiedie steeds
begint met te wijzen op adel en geboorte.
Minister van Financiën, omtrent
het plaats hebben van dit misbruik
te kunnen in kennis stellen.
De Redactie.
Het woord aristocratie heeft over het
algemeen bij ons volk geenen aangenamen klank.
3 J unugv/iiuiuvii ivii» i i
Ofschoon het eigeutlijk niets anders beteekent Bij ons geeft in den regel slechts datgene
dan regering der besten, hecht men er wat de mensch zelf is en wat hij zelf gedaan
toch gewoonlijk het denkbeeld aan eener lieer- i heeft hem waardewat zijne voorouders ziju
schappij van een klein getal hoogmoedige en c geweest of gedaan hebben wordt buiten re-
belangzuchtige familiesdie de zaken van het kening gesloten. Het gezond verstand fluistert
land geheel in haar eigen belang besturen. ons daarbij indat wij gelijk hebben en stelt
EertU afdeeling.
Het verraad.
V.
Een Bedelaar.
En welk leeken «uit gij aan de vrienden in de
kloosterruïnen geven.
Uilengekras.
Blaf eens.
Wat bebt gij voor
Blaf «eg ik u.
Wat wilt gy
Dat ik wil? Ten eerate, wanneer gij het niet
doet, blaf ik, vervolgens roep ik, door uilengekras
de vrienden uil de ruïnen bieren lever Albau
en n als verraders aan hen over.
En welk bewijs bebt gij daarvoor, vriend Rosner?
Is zijoe tegenwoordigheid alhier geen bewijs
genoeg
En de uwe bewijst die dan niets tegen n
Zij bewijst slechts dat ik bun plan ontdekt heb
en hen nagereisd benom hun voornemen te
verijdelen en Harras te helpen bevrijden.
Gij wilt bem dus de behulpzame hand bieden
Ja.
En wat wilt gij zoo ik Alban roep
Roep hem! hem zal niets kwaads geschieden
hij mag echter den policieheambtedie daar aan
komt niel spieken. Zeg hem alleen dat gij mij
bier in het rond hebt zien sluipen. Doch neen,
ik zal hem bedaard te gemoet gaan.
Met deze woorden ging hij heen.
Men kon het Sebald aanzien, dat nu hij alleen
bleelbet hem veel ligter om het bart was.
Daar ben ik, voor eenigen lijd, van een ge
vaarlijk mensch ontslagen, was ik maar geheel
van hein bevrijd I sprak hij tot zich zeiven terwijl
hij zjjne opmerkzaamheid op iets auders vestigde.
VI.
Een Inspecteur van policie.
Op den rijweg kwam in een harden draf een
rjjtuig met twee postpaarden bespanoea aanrijden
en voor de herberg stilhouden.
De postillon sprong van het paarden een
inspecteur stapte uit het rijtuig, hij trad op den
waard die inmiddels in de denr verschenen was
toe en vroeg hem zijt gij de waard zelf
Om a te dienen, wat is uw verlangen?
De inspecteur wees met de band op de vracht
wagens en zeidegij moet die aau de andere zijde
laten plaatsen. Ook wenschte ik te welen of hier
extra-postpaarden aangekomen zyn.
Viermet twee postillons.
Zijn er vreemdelingen in huis
Behalve de posttillona slechts zes voerlieden, die
by die vrachtwagens behooreu.
Anders niemand.
Ik geloof nog een landman doch weet het niet
zeker.
Goed, laat mij thans uw gebeele hnia van bin
nen eens bezigtigen.
Tegen over den policie beambte was de man
geen heer in zijn eigen hnia meer, en dit is in
Duitscbland anders als in Engelanddaar zegt men
Mg home U mg caetle. Nadat de inspecteur het
huis bezigtigd hadkoos hij drie kamers nit en
bestelde een avondmaal voor negen personendat
binnen een half nar gereed moest ryn vervolgens
wilde hij zich naar buiten begeven, ten einde te
zien of het reisgezelschap dat hij wachtende was
aankwamteen hem de landman te gemoet kwam.
de dwaasheid van den aristocraat die aan
spraak maakt op voorregtenop grond dat
zijne voorouders iets bijzonders gedaan hebben,
op gelijke lijn met de dwaasheid van een
sollicitant in een zeker stadje die vroeg om
voorzanger te wordendewijl zijn grootvader
eene goede stem had gehad.
In iedere dwaling ligt echter eenige waarheid
en het beloont steeds de moeitezoo men in
de dwaling die waarheid tracht op te sporen
om haar gelijk het goud uit den groven erts-
klomp te voorschijn en in het volle daglicht
te brengen. Ook in het denkbeeld van be-
voorregting door geboorte, waar adel en aris
tocratie op steuntligt eenige waarheid. Waar
heid die zelfs voor een burgerlijk volkals
wij zijn van nutte kan wezen.
Toen de fransche wijsbegeerte in het laatst der
eeuwbij monde van Rousseau en Beau-
mare ha is het veroordeeleud vonnis velde over
bcToorregting door geboortewas zij volkomen
in haar regtzij zag echter over het hoofd
dat behalve bij het leven en de ontwikkeling
der individuende maatschappij ook groot be
lang heeft bij den langdurigen bloei en het
bestaan der familien en geslachten. Van dezen
toch ontleent zij eene kracht en duurzaamheid,
die haar de verwoesting der eeuwen doet trot
seren. Ziet terwijl de individuen als de blade^
Pardon zyt gg de inspecteur van policie
Ja, wat verlangt gg
Kent gij mij niet
M>er kon de landman niet zeggen, hij was
doodsbleek geworden.
Wat verlangt gij, herhaalde de inspecteur
Niets! later stotterde de landman.
Alban de baron van Elbewas zich zeiven
nog niet geheel meester, en men kon aan zijn
gelaat bemerken wat er in zijn binnenste omging,
daar, terwijl hg met den inspecteur sprak, Rosner
zich in de verte had laten zien, op welk gezigt
Alban zoo Zeer ontstelde.
Nadat Alban zich verwgderd bad, trad Rosner
op den inspecteur toe tn verhaalde hem het ge
heele plan, dat men tot bevrijding van Harras ge
vormd had.
Eenige oogenblikken hierna hield een huurrijtuig
voor de herberg stil en eene dame vergezeld van
twee kinderentrad uit hetzelve de herberg
binnen.
Hebt gij meerdere vreemdelingen in huis? vroeg
zij den waardmet eene bevende stem.
Tot op het oogenblik slechts een was het
antwoord.
Een gevangene.
Neendie heer daar. De waard wees op
den policieheambtedie in tijne uniform digt bij
stond.
De dame zag den beambte en moest zich van
schrik bijna vasthouden.
Die heer verwacht gezelschap en ik vermoed -
Wijs mij eene kamer, verzocht de 'naetn
volgde met hare kinderen den waard.
Zeer onaangenaam 1 zeide de beambteterwgl
hij hen nakeeken zag hij weer deu weg op
waarop nog niets te zieu was.