Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad. V. 419. Negende Jaargang. A°. 18#>. Parlementaire Vormen. De eed over het graf. Wordt c iTtolgd.) SCHAGER COÏÏRAWT. ABONNEMENTSPRIJS VOOR DRIE MAANDEN Voor Schagenf 1,00. Franco per post door het geheele Rijk n 1,15. Afzonderlijke Couranten#0,10. Verschijnt iederen Donderdagmorgen. Abonnementen op dit blad worden door alle Die timmert aan den wegh, Verwacht gezegh. (Cats.) TJITG-EVEB 3?. CT. Gk DIDERIOH. PRIJS DER ADVERTENTlëN Van een tot vijf regels0,75. Iedere regel meerderf 0,15, De 35 cents zegelregt niet mede gerekend. Groote letters naar de ruimte die rij beslaan. Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen. f) V W A WOTMJML» BRIEVEN FRANCO. Over eenige weken zal bij ons in de Tweede Kamer der Staten-Generaal weder een aan vang worden gemaakt met de openbare be raadslagingen over de Staats begrooting van het volgende jaar. De oppositie heeft in de laatste jaren steeds gebruik gemaakt van die gelegenheid om met al hare grieven voor den dag te komende regerings partij heeft ter wijl zij in de bres sprong voor het tegen woordige ministeriebij die beraadslagingen hare tegenstanders menige harde waarheid toegeduwd. Wij willen dan ook niet beslissen bij wie de voornaamste schuld lagmaar zeker is het dat daarbij meer bittere woorden werden ge hoord, meer venijn werdt verspild dan voegde in de vergadering van afgevaardigden eener christelijke natieverre van ons is het om af te keuren dat de oppositie de regering wijst op de feilendie men meentdat zij heeft begaan en dat de liberale partij met warmte die regering verdedigtmaar ons hindert het iinmer als wij bemerkten, dat daar, bij den aanval en de verdediging zoo menig woord met geen ander doel werdt gesproken dan om tc kwetsen, wij keuren het af, dat zoo SCHETSEN LIT EEN DAGBOEK. L Hahahalachte Ewalddoch op sulk eene gedwongene wijze, dat ik er van huiverdenog naauwere vriendschap aan deze zijde des grafsNeenneen ik heb dit jaar afgewacht; het is mij niet alleen te doen om het beeld van mijn vriend dat ik mij zeer goed voorstellen kanmaar om een langen strijd in mij zeivente be vredigen. Het is mij onmogelijk eenen vrijwillig gedanen en met den dood bezegelden eed zijne verbindende kracht te ontnemen ik sta op mijn regtDe vloek des meineeds vervolge zijnen geestwaar hij ook zijzoo hij geene kennis van zijn bestaan geefton verschillig hoe Schaam uEwald 1 Gij zijt al te zeer opgewondenanders zoudt gij niet zoo spreken; en daarom zal het u ook niet kwalijk genomen wordenGij wilt misschien in deze zaal nog wat vertoevendoch ik wil naar huiszeide ik geërgerd terwijl ik mij naar de deor wendde. Opgewonden antwoordde hij bedaarder Jaomdat het jaar nog eenige uren over heeft. Doch ook ik verlang naar huisnaar een zaamheid. Wij komen oogenblikkelijk zoo gij nog wachten wilt, tot dat ik nog eenige woorden met mijn vriend gesproken heb; een onverbreekbaar stilzwijgennopens hetgeen, gij van onsgehoord hebtbehoeven wij u im mers niet op te leggen vaak bij dezen gekrenkte eeizacht, bij genen gekwetste ijdelheid, bij den eenen ons beperk te zelfverheffingbij den anderen persoonlijke afkeer zich al te veel lucht geeft. Al te veel wordt uit het oog verloren dat op regering en vertegenwoordiging naast hare taak om wetten vast te stellen eu uit te voeren ook nog de heilige pligt rust om zich als voorbeelden van maatschappelijke deugden voor het oog der natie te vertoonen. Het lezen der beraadslagingen moest het volk niet alleen inlichten omtrent de politieke zienswijze der leden maar moest ook strekken om het wijzer en beter te maken. Maar hoe zal dit doel ooit kunnen bereikt worden als de afgevaardigden zoo weinig zijn doordrongen van de grootheid hunner roeping, dat zij bij de beraadslagen over het heil des vaderland hun eigen vaak zoo kleingeestigen persoon niet kunnen vergeten. Wij weten wel, dat het in onze wetgevende vergaderin gen oneindig minder onstuimig toegaat dan in die van andere rijkenwij weten weldat bij het onstuimigst debat de parlementaire vor men toch hoogst zelden uit het oog worden verlorenwij weten weldat men zelf dan als men zijn tegenstander op het hevigste aan valt hem toch nog altijd in beleefde woorden Daar kunt gij op rekenen 1 hernam ik en snelde naar buitenhet belangrijke gesprek had mij reeds lang verveeld. De plotselinge dood van hem, wiens plaats ik ingenomen had! de eed! die vermetele uitdagingdie laatste oogenblikken van het door den eed verbonden jaar 1 Dat alles te zamendeed mij zelfs huiveren. Eerst na laog wegblijven verscheen Ewald weder aan de deur en noodigde mij door een wenknaar de stad terug te keeren. Ik gingen daar ik bemerktedat Ewald nog met Leithold in ernstig gesprek was, liet ik hem vooruitgaan en bleef eenige passen achter, om niet op nieuw in het zoo onaan gename onderhond gewikkeld te worden. Ewald had mijom der waarheid hulde te doen schrik aangejaagd. Wij kwamen in #de drie kroooen* waar het nog zeer levendig toeging, daar de meeste terugkeerenden hier waren afgestapt en zich met muzijk en dans onderhielden. De kamers waren vol met gasten men speelde billard en kaartat en dronk. Ik herinnerde Ewald aan zijne belofte om spoedig verder te gaanhij scheen echter geheel dezelfdevro lijke Ewald als vroeger. Hij verzocht mij, nog eenigen tijd onder de bekenden te blijven en een klein sonper te nemen, hij zon in dien tijd bet rijtuig weder doen inspannen. Natuurlijk kon ik hem zijn verzoek niet weigerenik mengde mij zoo goed mogelijk in bet gezelschapten einde aan mijne gedach ten eene ander* rigting te geven, doch dit wilde niet gelukken j met groot verlangen zag als den geachten afgevaardigde blijft aanspre ken maar wie het bijblad met opmerkzaam- beid leestzal toch bevinden dat er bij al de iuachtneming der parlementaire vormen toch menige pijl wordt afgeschotendie diep in het hart moet doordringen. Waar een woord wordt gesproken om te wonden daar maakt de in achtneming van beleefdheid en parlementaire vorm de zaaknaar ons gevoelen eerder erger dan beter. Het beleedigendste is de hoon die ons on der beleefde vormen wordt aangedaan die hardheid is het hardstewelke ons met zoet sappigheid wordt toegediend. Bij zoo menige onder beleefde parlementaire vormen in de Tweede Kamer uitgesproken hartelijkheid kwa men ons onwillekeurig in gedachtenenkele tooneelenvan Molières meesterstukken, waarin die groote menschenkennerdie zoetsappige hartelijkheid in het ware daglicht stelt b. v. het tooneel nit den Tartuffewaarin de deur waarder Loyal onder de zachtzinnigste be woordingen en niet de fleemendste taalden ongelukkigen Orgon wil noodzaken om zijne woning met al zijn hekben en houden op s taanden voet te ontruimen of het tooneel uit het gedwongen huwelijk, waarin een brutale duellist een armen sukkel met de ik derhalve zijne uitnoodiging om te vertrekken te geraoetom zoo spoedig mogelijk vaji Ewalds gezelschap ontslagen te worden. Daar ik Ewald uit het oog verloren had ging ik hem bij het rijtuig opzoeken doch vond hem niet, van het inspauuen der paarden was geen spoor te zien. Ook Leithold was verdwenen. Om de zeer onaangename stemming waarin ik verkeerde te verdrijvennam ik de uit noodiging van eenige het'ren om een glas pnnsch met hen te drinkenaanik begon weer opgeruimd te wordentot dat ik na langer dan een nnr, Ewald eindelijk zag binnenkomenen de bleeke kleur van zijn gelaat mij weder aan het vroeger gebeurde herinnerde. Toen ik hem te gemoet tradvroeg hij mij zeer hartelijk verschooning, voor dat hij mij zoo lang had laten wachtenhij had, zoo vertelde hijeene groote schuld sfgedsau door met Leithold een bezoek bij het graf en ver volgens bij de weduwe van Freisin te bren gen. Het was als of ik weder door een elec- trieken slag getroffen werd, en gaf aan zijne uitnoodigingom nog eenigen tijd in het vrolijke gezelschap te vertoevendes te gereeder toe te meer daar it met huivering aan den eenzamen nachtelijken terugkeer dacht, dien ik hoopte door eene of andere toevallige omstandigheid geheel te kannen ontgaan. Ewald scheen opzettelijk deze terugreis te willen uit stellen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1865 | | pagina 1