25
Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
Jtè 435.
Tiende Jaargang.
A°. 1
De Kieswet.
De Onkwestbare.
SCHAGER COURAN
abonnementsprijs voor drie maanden t
Voor Schagenf 1,00.
Franco per post door het geheeie Rijk n 1,15.
Afzonderlijke'Couranten0,10.
Verschijnt iederen Donderdagmorgen.
Abonnementen op dit blad worden door alle
Die timmert arn den wegh,
Verwacht ges^gh. (Cats.)
prijs der advertenticn
Van een tot vijf regels0,75.
Iedere regel meerder0,15.
De 85 cents zegelregt niet mede gerekend.
Groote letters naar de ruimte die zij beslaan.
Roekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen.
TJITGrEVEB F. J-. Gr. DIDERICH.
BRIEVEN
In twee naburige, ons als het ware naar den
den geest, aanverwante StatenBelgie en Enge
land heeft de openbare opinie, in den laatsten
tijdzich zeer bezig gehouden met de vraag
of het niet raadzaam zoude zijn om door verla
ging van den census het getal der kiesgeregtigden
uit te breiden? Wij hopen, dat ook bij ons
deze kwestie weldra aan de orde van den dag
zal komenwant naar ons gevoeleneischt het
algemeen belang dat de grondwettige bepalingen
betrekkelijk de kiesbevoegdheid vroeg of laat
worden gewijzigd.
Volgens art. 76 der grondwet worden de leden
der Tweede Kamer gekozen door de meerderjarige
ingezetenenNederlandersin het volle genot
der burgerlijke en burgerschapsregtenen beta
lende in de directie belastingen eene somdie
overeenkomstig met de plaatselijke gesteldheid
doch niet boüulon het Lodrag van f 20 noch
boven dat van f 160 in de kieswet zal worden
vereischt. Terwijl art. 128 der grondwet bepaalt,
Uit de vertellingen van een ouden
Russiscuen soldaat.
L
Laat ik mij het verledene nog eens voor
den geest roepen, laat ik nog een maal aan hem
denken en zijn beeld voor mijnen geest halen,
hoe hijals kindmet mij in het zand speelde
hoe men hem den eersten keer het geweer in de
hand gaf en //voorwaartsmarscha kommandeerde;
laat ik mij nog eens herinnerenhoe wij bei
den oud zijn gewordenik als armoud soldaat
en hij als aanzienlijk, oud generaal.
In het geheeie groote leger was er niemand
dapperder dan hij, honderden van jaren zullen
verloopen, eer zijne nagedachtenis vergeten zal
zijn.
Gij wilt mij wel veroorlovendat ik hem steeds
wmijn Paul* noem. Ik ben het zoo gewoon
zoo noemde ik hem als kind en ook, toen hij
generaal was. Zijnen naam moogt gij zelf be
denken.
Wij waren beiden nog jonge borsten, toen Mu-
rawieff zich bij ons bekend maaktedoch
ik heb niets gezegd. Gij kinderen moogt niet
vragenwie deze Murawieff geweest is. Dat be
hoeft gij niet te weten. Genoeg, zoo ik u zeg,
dat hij reeds dood en vergeten is. Hij stierf;
en moge in vrede rusten. Amen
Toen ter tijde woedde eene vreesselijke épidémie
in het groote Russische rijkeene ziektege
vaarlijker dan de pest, besmettelijker dan de cho
lera, doch gelukkig gemakkelijker te genezen, o,
veel gemakkelijker
Ook wij werden door deze krankheid aangetast,
ook wij werden genezengemakkelijkzeer ge
makkelijk.
dat de leden der provinciale Staten gekozen wor
den door de ingezetenen, bezittende de vcreisch-
ten in art. 76 vermeed. Op deze bepalingen
steunt de kieswet van 4 Julij 1850 (8t. No. 87)
waarbij echter het maximum van den census
slechts tot f 112 is gtbragt terwijl in 493
gemeenten die census nht hooger dan het mini
mum van f 20 is gesteld.
Ofschoon de kieswet ulzoo de grondwet in een
liberalen zin heeft uitgelegdkan men echter
niet ontkennen dat de gebreken van ons kiesstel
sel meer en meer beginnen zigtbaar te worden
en dat ons volk hoe langer hoe meer zich boven
de kieswet als het ware verheven voelt. Naar
ons gevoelen, wordt, gelijk wij reeds meermalen
hebben gezegd, het bezit van de staatsburger-
schapsregten te veel afhankelijk gemaakt van den
aanslag in de belastingen, eu dus vau liet bezit
van geld. Gaarne erkennen wij, dat het in 1848
bij de verandering onzer grondwet allezins in de
regering moest geprezen worden dat zij niet
verder ging. Ware toen het algemeene stemregt,
gelijk men beweert, dat door eenige leden van
de commissie tot herziening van de grondwet,
werd gewenscht in ons vaderland ingevoerd de
rust van Nederland ware waarschijnlijk door dc
zelfde staatkundige schokken gestoordals waar
door in die dagenhet naburige Frankrijk werd
beroerd.
Ook nu zelfs na 18 jaren van ontwikkeling
komt een algemeen stemregt ons verre van be
geerlijk voor. De groote menigte is bij ons te
weinig ontwikkeld om eenig waar begrip te heb
ben van datgene, waartoe zij bij de verkiezing
der volksvertegenwoordiging zoude geroepen zijn
zij zou dan geheel aau den leiband van ande
ren moeten loopen. Het algemeene stemregt zoude
wel verre van de inagt der geldaristocratie te
fnuiken die dus nog veeleer vergrooten, want on
getwijfeld zouden dc fabriek-arbeiders stemmen zoo
als hun meester, dc daglooncr zoo als hun land
eigenaar, de bedeelden zoo als hun diaken het
hun gebood. Men moet het dus als zeer ver
standig in onze wetgevers prijzen, dat ue »^t
slechts diegenen tot dc uitoefening van het kies-
regt heeft geroependie zij tot die uitoefening
Het is iets zonderlings deze ziekteHet bloed
begint in den mensch te kooken het hart wordt
vol, en het oog ziet in een ander licht. Men
wordt ontevreden met hetgeen men bezit en ver
langt het onmogelijke. Vreemde gedachten en
plannen maken zich van de ziel meester en spelen
een eigeuaardig spel met haar.
Stelt u voor den geestdat onze ziekte daarin
bestonddat wij met den loop der dingen in het
groote russische rijk niet te vreden warenen
wilden dat ieder mensch vrij zou zijn, dat de
knecht geen knecht meer ware. De hemel mijne
kindereu, beware u voor deze gevaarlijke ziekte!
Het was een zeer treurige tijd. In naauwelijks
eene maand tijds had deze krankheid zich ver in
het land verbreid. In een ommezienhad zij
zich in ons bloed gevestigd. Er bestaat geene
épidémiedie zulke snelle vorderingen maakt
als deze, en zoo de wijze beheerschers van het
land geene genoegzame voorzorgen nemenbesmet
zij het geheeie rijk. Do:h men nam alle moge
lijke maatregelenmen deedwat doenlijk was
om het vaderland voor dit vreesselijk onheil te
bewaren. Degenendie reeds te zeer door het
kwaad waren aangetast, werden, opdat zij geen
anderen aansteken zouden te vuur en te zwaard
verdelgddie nog te genezen waren werden op
gesloten opdat zij door hunnen ademgeen ge
zonden aansteken zondenen diegenen eindelijk
bij wien de znkte het eerst zigtbaar was, bragt
men spoedig bijeen vormde een afzonderlijk ba-
taillon van hen en zond hen naar Kanen nog
verder op natr Astrakan, aan de oevers van de
IJszeenaar Kamtchatka. Nadat zij eenige jaren
in deze koide landen geleefd haddenvoelde
men hun w;der den polsom te zienof zij
nog altijd zilke koortsachtige, opgewondene, heet-
bloedige lieten gebleven waren. En dan bleek
het doorgaais dat hun bloed veel kouder en rus
tiger geworden was.
Doch wie kan eene dergelijke ziekte vertrouwen
Het is een zeer boosaardig dingdat na verloop
van jaren zelfs een tiental jaren, weder terug kan
keerenzijn duur is niet te bepalenmen dient
even als bij razernijziektezijnen tijd af te wachten
b.v. negen dagen, negen maanden, of negen jaren,
wanneer men het juist het allerminst verwacht
breekt het weder uiteene radicale genezing is
zeer moeijelijk en zeer zeldzaam. Ik weet dit aan
mij zeiven. Ik en mijn Paul dienden in hetzelfde
bataillonniet zelden stonden wij voor de lood-
mijnen te zamen op wacht, en wanneer anderen
bij de ontzettende koudein den vreessclijken
sneeuwstorm onophoudelijk klaagden, konden wij
met hunne klagten niet instemmenhetgeen in
ons branddekon de ijzige koude niet verkoelen.
Dat is nu alles voorbijthans vrees ik voor den
terugkeer dier ziekte niet meer. Een regement
dat van zulke besmettelijke ziekte overvallen was
kon niet in het moederland verblijven. Waar onze
marsch steeds heen ging, wij mogten niet in ste
den of dorpen halt houdenmaar moesten buiten
op het land camperen. Daarbij werd ons leger
rondom van grenscordons voorzienen binnen
dezen omtrek durfde zich geen vreemdeling ver-
toonen. Wij zelf mogten nimmer aan onze fami-
lien schrijven of brieven ontvangen. Zelfs de laatste
onder—officier kwam uit een ander regement, de
subalterne officieren moesten eiken avond, omtrent
ons gedragonze gesprekkenenz. stiptelijk rap
port aan hunne hoofdlieden doen, deze op hun
beurt aan den oversten, de overste aan den gou
verneur, die ze dan eindelijk naar St. Petersburg
zond. Wanneer ik toevallig gevloekt of Paul ge
zucht haddan wist men in weinige dagen te
St Petersburg//Peter beeft gevloektPaul heeft
gezucht.*
(Wordt vervolgt.)
