Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
M 43S.
Tiende Jaargang.
A°. 1S66.
WAT NU?
De Onkwetsbare.
SCHAGER COURANT.
abonnementsprijs voor drie maandbn
Voor Schagen1,00.
Franco per post door het gehcele Rijk 1,15.
Afzonderlijke Courantenu 0,10.
Verschijnt icdcrcn Donderdagmorgen.
Abonnementen op dit blad worden door alle
Die timmert a.tn den wegh
Verwacht geaegh. (Cats.)
prijs der advertentiên
Van een tot vijf regels0,75.
Iedere regel meerder«0,15.
De 35 cents zegelregt niet mede gerekend.
Orootc letters naar de ruimte die rij beslaan.
Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen.
UITGEVER 3?. J\ Gh DIDEEICH.
BRIEVEN FRANCO.
De ministriële crisis is geëindigd en het volle
licht is opgegaan omtrent de oorzaakdie haar
in het leven riep. Wij kunnen door de mede-
deeling der stukken die met 's Konings vergun
ning in de Staats—Courant heeft plaats gehad
thans volledig oordeelen over de beteekenis der
crisis. Drie vragen daaromtent waren van het
hoogste gewigt.
lo. Stond de crisis in verband met de cul
tuurwet
Geen wonderdat ook wij dit een oogenblik
gevreesd hebben. Dit ontwerp van wet omtrent
ecne zaak van zoo groot algemeen belang en
waaromtrent in het algemeen zoo weinig grondige
keunis bestaat, was in staat van wijzen. Het
ministerie Thorbeckeopgetreden met een liberaal
programma, ook voor onze koloniën, was gelukkig
genoeg geweest eonc regeling dezer zaak voor te
stellendie veler sympathie deelde, Het had in
den minister van de Putte een bekwamen woord
voerder, wien Indië's belang na aan het hart
lag. Het ontleende aan den naam van Thorbecke
Uit de vertellingen van een ouden
Russischen soldaat.
IV.
Vervolgens staarde ik om mij heenom te zien
of er niemand van ons belegeringscorps tot onze
redding kwam opdagendoch bemerktedat de
regimenten in geregelde orde naar hunne leger
plaatsen terugkeerden en zich om onsin het
minste niet bekommerden. Ik dacht bij mij zei
ven dat het zoo zijn moestdat het bepaaldelijk
op die wijze het beste was. De soldaten mogen
de handelingen hunner superieuren niet beoor-
deelen.
Onze troepen waren reeds allen terug getrokken
en de Turken waagden het niet uit hunne ver
schansingen te komen; nog steeds schoten zij van
zekere hoogte op Paul en zijn vaandel. Deze
stond echter bedaard op zijn oude plaats en luis
terde naar het getlnit der geweerkogels; een der-
zelve trof juist den stok van het vaandeleen
ander vloog door zijne mutseen derde scheurde
zijn kapot jas en bleef in een zak zittenPaul
haalde hem er uit en liet mij die zien.
Ziet gij wel, dat de kogels geene magt over u
hebbenriep ik hem toe. Ik begrijp maar niet
hoe gij gewond zijt.
Toen tegen den avond een digte nevel inviel
hielden de schoten van lieverlede op en liet men
onze vlag eindelijk met rust. De nacht kwam en
wij bevonden ons nog steeds op het slagveld.
Zelfs in Siberiën hadden wij nimmer zulk eenen
langen nacht beleefdals deze. De sterren bewo
gen zich langzaamwij stelden hoop op de
een onwcdeistaanbaren steun. En ziet, nu het
oogenblik komt waarop pleit zal worden beslecht,
trekt plotseling Thorbecke zich terug. Als aan
leiding daartoe wordt wel opgegeven een verschil
van mecningomtrent de invoering van de straf
verordening op Java, maar over het algemeen
voldoet die oplossing weinig. Gretig wordt door
de reactionaire partij thans gebruik gemaakt van
het gezag van den vroeger verguisden man. Al
leen het belangrijke wetsontwerp betrekkelijk de
cultures kan het verzoek van Thorbecke wettigen,
en wie kon er twijfelen aan wiens zijde men
zich scharen moestwanneer de bedachtzame,
diepdenkende en kalme Thorbecke zich stelde tegen
over een van de Puttewien men juist bedacht
zaamheid diepdenkendheid en kalmte van geest
ontzeide. Ook wij bekennen eerlijk dat zoo het
ontwerp betrekkelijk de ^cultures oorzaak was ge
weest der crisiswij o-is op het oordeel van
Thorbecke eerder verlaten zouden dan op dat van
van de Putte. Wij zouden dan wel is waar de zijde
van het liberalisme verlaten hebbenmaar niet de
overtuiging dat inderdaad de omstandigheden eene
vrijzinnige rigting van ons bestuur in Indië on
mogelijk maakten.
duisternisdan dachten wij zou men ons komen
afhalendoch er kwam niemandzeker hadden
onze troepen het met den vijand te droklang
zeer lang lag ik daarhalf wakendhalf slapend
eu steeds door vreesselijke droomen geplaagd. Ein
delijk nh een onbeschrijfelijk langen nacht begon
de dag aan te breken.
Mijn Paul zat steeds tusscken de lijken toen
hij bemerkte, dat ik stil zweeg, keerde hij zich
naar mij en riep mij bij mijnen naam. Ik had
hem gaarne geantwoord doch het was mij uit
zwakte onmogelijk een woord uit te brengenop
eens riep hij
Eene witte vlag waait van de vestiug
Zoo was het ook, de Turken gaven den onzen
eenen korten wapenstilstand, om hunne dooden
te kunnen begraven.
Spoedig daarop kwamen de doodgravers met
hunne dubbelde karren. Zij werden begeleid door
een officier en nog een ander persoon die geen
uniform droegen wiens werk eerst na den slag
begon. De vijandelijke kanonnen waren niet zoo
gevreesdals de hand van dezen man. Hij bezag
de ter aarde liggende lijken één voor één, en
riep daarbij koud en gevoelloosdooddood.
Degenen die hij aangewezen hadwerden da
delijk begraven. Alleen wij beiden gaven teeke
nen dat wij nog leefden. Ik hield mijne wond
voor hem verbolgen, want ik vreesdedat men
dadelijk den geheelen arm zon afzetten alleen
zeide ik dat de op mij liggende lijken mij ver
hinderden op te staan. Naanwelijks bad men
dien vreesselrjken last van mij verwijderdof ik
liep naar mijn Paul.
Met de grootste voorzigtigheidwerd hij door
mij, met behulp van de doodgravers bij de hand
genomenten einde hem uit het zand te trekken.
Maar thans blijkt het dat Thorbecke zijne ge-
heele gedachte heeft gezegd toen hij in de Kamer
verklaarde dat de cultuurwet in hare algemeene
beginselen zijne sympathie wegdroeg. Immers wel
verre, dat die wet hem tot aftreden aanzette
blijkt uit de openbaar gemaakte stukken dat op
den 22 Janurij 11. door Thorbecke is voor
gesteld de kwestie die tot de crisis
aanleiding gaf te verdagen tot na de
afdoening der cultuurwet. De liberale
pers kan niet dikwijls genoeg dit feit in het
licht stellen. De cultuurwet wordt ondersteund
door Thorbecke. Indien hij zitting neemt in de
Kamer zal hij dit ontwerp als zijn ontwerp
verdedigen. Hierop stuit elke argumentatie af
tegen de wet uit het ontslag van Thorbecke ont
leend en vervalt het grootste bezwaar tegen de
aanneming der wet en tegen den duur van dit
ministerie-
2o. Hoe verlaat Thorbecke de Staatsdienst
Het is aan de talrijke vijanden van dezen
staatsman niet mogen gelukken, hem te doen val
len. Een der werkzaamste geesten van zijn land
heeft hij zich niet alleen getoond in daden maar
ook in gedachten. Praktijk eii theorie vormden
En ziedaargeen zijner ledematen was beschadigd,
zijne voeten waren zoo onverlet als de mijue, hij
had geen enkele wondedie goede jongen.
De dokter verklaarde ons de zaakde kogels
hadden jnist voor zijne voeten den grond geraakt
en een diep gat gemaaktwaarin Paul gevallen
was en het nedervallende zand had zijne beenen
tot aan de knieën bedekt, en daar hij zich zoo
vast iugesloteu gevoeldezelf stellig geloofddat
hij beide beenen verloren had.
Dit geval werd als een wonder beschouwd. De
soldaten namen mijn Paul op huune schouders en
droegen hem onder gejuich door het leger heen.
De officieren zagen verbaasd naar zijne verscheurde
en doorboorde kleederenen konden zich niet
verklaren hoe de held zonder eene enkele zelfs
de allergeringste verwonding, had kunnen blijven.
Hierop werd naar Petersburg gemeld, dat het
Ozaner-regement zijn pligt gedaan had. Buiten
dien werd hooger op melding gemaaktdat van
het Ozaner-regement één man gewond en één
ongekwetst overgebleven warende eerste was ik
en de tweede natuurlijk mijn Paul. Mijn Paul
ging als majoor in den slag en keerde als ge
neraal er uit terug. En toen steeg hij steeds
hooger op de ladder des roems en in de genade
van den Czaar.
Doch welk een groot manaanzienlijk heer hij
ook mogt wordenmij vergat hij nimmeren
steeds wist hij het door te zettendat men mij
verplaatste, waarheen hij ging. Wanneer hij re
vue hieldsprak hij mij altoos aanzoo ik op
post stond, zocht hij mij niet zelden op en
menigmaal dronk hij brandewijn uit mijne veld-
tiesch, en gaf mij het noodige om ze weder te
kunnen vullen.
Slot tolgl.)
