i
r
Twee pretendenten naar de
Engelsche kroon.
i Wij lezen iu bet Sloiscb Weekblad: De
Minister komt. Wanneer wij dit geruchtdit men
zegt, deze uiting der hoop meJedetlen bedoelen
wij de aanstaande komst *au den Minister van
Finantiën in dit gewest. Wij hopen er te mogen
bijvoegen ook van den Minister tan Binneniand-
sche zaken want er is bier veel te zien. Anderen
gaan naar Scheveningen Ostende Blmkenberghe,
overal elders, behalve naar het stille Kndzand.J
En dcir daar is ook de Noordzee dr.ar zou
vooral een Nederlandsch Minister het aangename j
met het nuttige kunnen paren. De frissche golven
noodigen er, even als elders tot hare verkwikke
lijke omhelzingen en een goed ulas wijo en een
vriendelijk woord is onzen Bestuurders van harte
gegund. Er is hier veel te zien. Komt eD ziet-
Mijne heeren Wij hebben hierin de eerste plaats
een rnim uitzigt over nieowe poldeis waardoor
eenmaal onze schepen voeren. fe overweldiger
schonk ze een zijner trawanten die ze bedijkte,
en er de vruchten van genoot, en de Nederland-
sche Staat nam deu roof met OostburgIJzen-
dijke,de kinderen der zee, dragen het weduwen-
kleed.
Nog is hier te zien liet ontwerp van eenen
waterweg op stevig kaartpapirr en in naturs
nieuwe polders zonder uitlozing of gemeenscliaps-
wegen. Voorts een telegraaf kantoordat begonnen
is te werken eindigende op een punt
dat den gelnden toestel doelloos maakt en op
een kleine paar uren afstauds van het vaste land
van Europa verwijJeid.
Idem kohieren van Grond-Personele en Patent
belasting, rijk versierd met opcenten bijna alle
ten behoeve van ieder ieder auder behalve ons
zelve.
Hier betaalt de mosterdmolen en de boodschap-
loopster eerst haar zweet en dan haar patentregt,
terwijl onze grootste handelaar gten zweel en geen
patentregt betaalt.
Hier loopen dagelijks een postrijtuig en poMbode
tnsschen de grenskantoren en genieten de brieven
en daubUdeo eenige uien rust in de verschillende
bussen. Ein lelijk is bier nog te zien dejspoorweg
van Maldaghem naar Bresken* in de kranke ver
beelding van een weekbladschrijver eu ecue dosis
bittere herinnering.
daarvoor behoeft Z. E. niet naar Kadzaud te
gaan ook te Schagen is dat te zien.
IV.
Alles ging goed. Een enkel wolkje mogt aan
de kim zijn waar te nemendoch een minder
op zijn goed fortuin vertrouwend man zou door
den aanvankelijk genoten voorspoed mede gewon
nen zijn geworden. Amsterdam was de plaats
der vereeniging. Trots de vertoogen van den En-
gelschen gezant en de beste bedoelingen van de
Staten—Geueraal eu den Stadhouderwist de
Amsterdamsche admiraliteit aan de expeditie van
Monmouth gelegenheid tot uitrusting en vertrek
te geven. Op den 2 Mei 1685 was uit die
zelfde haven Argyle gezeild, die in Schotland
zou landen te gelijker tijd met M o n tn o u t h in
Engeland. Deze echter zeilde eerst 6 Junij uit.
Ons bestek gedoogt niet dat wij ons van Mon
mouth en zijne onderneming verwijderen. Wij
laten das de landing van Argylo in Schotland en
de ongelukkige afloop daarvangeheel buiten be
schouwing.
Het schip, waarop Monmouth zich bevond
heette den Iielderenberg, had 26 kanonnen
en was geladen met wapens en ammunitie. Uit
nog twee kleine schepen bestoud de geheele vloot.
De overtogt echter was niet voorspoedig. Het
weêr was slecht eu de reis lang. Verscheidene
engelsche oorlogschepen kruisten in liet kanaal
doch Monmouth ontkwam, zoowel het gevaar dat
hem van den vijandals van de zee dreigde. De
kleine vloot kuam op den 11 Junij des ochtends
ter hooite van de havenstad Lyme. Daar liet
zij het auker vallen. De verschijning der drie
schepenzonder vlag varende bragt cene groote
ontsteltenis in de stad te weegte meer toen
En nog eens eindelijkwant wij moeien de
sreheele waarheid zeggen hier leeft de hoop dat
bet gerocht waarheid zal zijn en de wakkere van
Bosse met eigen oogen zal zien met eigen ooren
zal hooren of onze eischrn zoo oubiliijk zijn
of dat volk maar altoos schreeuwt f
Ja, wij hebben hoop! Willein III zag op zijnen
ze?rtogt de trouwhartigheid der grensbewoners
welnu 's Koniugs Minister kan er zich eveneens
vsii overtuigen.
Wederom is eene lading runderen en scha
pen van Tonningen (Engeland) san de landings
plaats door den veearts aangehouden omdat de
schapen bevonden werden de pokken te hebben.
Door dit nieuwe geval van besmetting zullen voor
eenigen tijd noch van daar, noch van Hamburg
schapen naar Londen komen omdat de cargadoors
eenparig besloten hebben ze niet te laden. Men
vreest echter, dat mei, nu zal trachten ze door)
Belgie of Holland te voeren oin ze aldus langs
dien weg naar Londen te ver/enden. Te ineer
vreest men daarvoor, omdat, volgens ingewonnen
informatiezij reeds naar Parijs getransporteerd
worden. Men acht het dus volstrekt raadzaam,
dat de N'ederlandsche afzenders er op bedacht
zijn dat wanneer hun vee zich aio boord bevindt
van een vaartuig, waarin ook Dnitsch vee geladen
is en de Dnitrche schapen aan boord zijn «ange
tast de N'ederlandsche schapen even goed' worden
nangnhouden al waren zij ook nog zoo gezond.
De Tonningsche lading bestoud uit 350 stuks
hoornvee en 900 schapen.
Deed het gerucht omtrent vermoedens van moord
op den afgeseh. prrd Woudsina van Ultruin die
spoorloos verdwenen is de ronde in vele bladen
die de vorige week het licht zagen thans meldt
de Dragtster Courant van 13 Augustus, liet volgende
Ten aanzien van het lot van Da. Woudsina is
nog niets naders bekend. Meer en meer begint
de meening veld te winnend»t ZEerw. uiet
vermoord is noch zich zelfs heeft van kant ge
maakt manr uit eigen beweging naar den vreemde
is vertrokken. Hij zoa dan zelf het noodige lub
ben gedaan om anderen lil den waan te brengen
d-l hij verdronken is.
De kerkeraad der nederdoitsch-hervormde ge
meente Ie 's Hage heeft besloten herziening te
vragen van de uitspraak der synodus contract»
wat betreft haar eerste gedeelte, bij de volle sy
node. .Dit eerste gedeelte geldt de vernietiging
van het vooni; van het proviuciaal kerkbestuur
van Zuidbolland van 13 Mei jL, waarbij is uit
spraak gedaan dat de predikant dr. J. C. Zaal
berg behoort ontslagen te worden. Bij deze aan
vrage om herziening heeft de kerkeraad het be-
rigt gevoegd dat hij tegenover het door de sy-
nodus contracta uitgesproken oordeel volhardt bij
zijne bewering, dat het weder-optreden van dr.
Zaalberg eene zedelijke onmogelijkheid is en de
gemeente aan bespotting en verguizing zou bloot
stellen. Nog heelt de kerkeraad bij de kennisge
ving, dat hij herziening verlangt, medegedeeld,
dat hij zoo de volle synode de' uitspraak van de
synodus contracta mogt handhaven handelen zal
zooals hij meent verschuldigd te zijn aan zijn hei
lige roeping om alle medewerking aan hel weder-
optreden van dr. Zaalberg van zich af te werpen
eu te ontgaan.
Een der Engelsche minisfers bezocht, onlangs
de gevangenis van Coldbath'sField. Bij den tred
molen (tiead mill) het verschrikkelijkste instrument
eener Engelsche gevangenisvroeg bij den gouver
neur w at die lieden misdaan hadden. De gouver
neur gaf zulks op, en zeide van een, met grijze
haren „Och die laatste heeft in zijn leven meer
zakken geledigd dan glazen bier wat nog al iets
zegt." De minster wilde aan die handigheid niet ge-
looven en meende eiken zakrolder op de daad te
kunnen betrappen. Hij was ook nog nooit gerold.
»Uwe Exc.", hervatte de gouverneur vis bekend,
anders"rAnders zou men mij beet ge
nomen hebben als ieder anderwilt gij zeggen.
Ik denk het niet." Toen het bezoek geëindigd
waswerd den minister uitgeleide gedaan. Alvo
rens aan de deur te komen moest men over een
groot plein. Midden op hetzelve schieten, twee ge
vangenen te voorschijn een oude eu een kind.
De oude hield den jongen bij de kraagom hem
af te ranselen schoou hij zich best verweerde. De
vechtenden roldeu tot voor 's ministers voeten.
Eindelijk komt de jongen los en verklaart beurte
lings snikkend en driftig waarom hij vervolgd en
geslagen is. Op den ouden gevangenen wordt niet
gelet. De gouverneor zegt er nota van te zullen
nemen. Toen de minister in het rijtuig wilde stap
pen, vroeg de gouverneur hem: «Wil Uwe Exc.
ook even zien hoe laat het is? Waarom?"
»Om u te overtuigen van de handigheid waar
mede vpick pockets werken." Het horologie was
weg doch spoedig kwam de oude man met het
grijze hoofd en bragt het terug, 't Was de oude
gevangene, dien de gouverneur had uitgenoodigd
men opmerkte dat de ambtenaren van liet gouver- M on mou th leve de P ro t e s t a n t s c he
nement, die als gewoonlijk naar boord der sche-godsdie n s t kwam de gansche bevolking op de
pen waren gegaan, niet terugkeerden. Het volk j been. Een blaauwe vlag, door Monmouth als
stond aan het strand naar de schepen te turen vaandel aangenomenwerd op het midden der
men vermoedde eenig geheim maar kon liet niet markt geplantde wapenen werden op het stad-
doorgrouden. Ten laatste zag uien uit het groot- 's huis geborgeu en van de pui werd eeuc vcrkla-
ste der drie schepen 7 booten bemannen en naar ring afgelezenwaarin het doel der expeditie
wal roeijen. Omstreeks 18 man, goed gewapend werd uiteengezet.
en uitgerust traden uit die booten. Onder ben j In die verklaring, opgesteld door Ferguson den
was Monmouth. kwaden engel van Monmouth, werden ouder de
Zoo had hij dan nu weder den voet op En- ware grieven ook de zonderlingste aantijgingen
gelscben groud. De banneling was teruggekeerd tegen den regerenden koning aangevoerd. De lier
en met geen ander voornemen dan om den kouing tog van Yorkdie zich koning noemdebad de
te onttroonen. Hoe ligt vertrouwend wij ons Mou-v stad Londen iu brand doen steken Essex had hij
inouth ook voorstellenhet kost moeite ons eene de keel doen afsnijdenkoning Karei had hij ves-
roorstelling te vormen van de ligtziunigheid waar- giftigd. Voornamelijk op grond van dien broe-
mede met eene zoo luttele magt eene onderne- dermoord werd Jacobus verklaard tot vijand des
ming zoo vol bezwaren ondernomen werd. Aan
vankelijk echter ofschoon nog niets was ge
land* als overweldiger, moordenaar en tiran. Het
zwaard kon niet uit de vuist worden gelegd voor
wonnen was eene groote stap gedaan, Hij dat de verrader was gestraft. En daartoe was
stond in Engeland, gewapend en kon niet meer Monmouth gekomen. 'sLands bestuur zou worden
terug. Is het wonder dat op het oogenblik zijner gewijzigd in gunstigen z:n voor de vrijheid. Allen
aankomst het besef zijner daad hem dwong tot prolesiauiscbe secteu zouden gelijke bescherming
hooger hulp op te zien Godsdienstigheid vin- genieten. Alle vrijheden zouden worden hersteld,
den wij niet, waar hij uaauwelijks te land, knieltParlementen zouden jaarlijks gehouden worden en
stilte beveelt, en God dankt voor zijne en der niet meer kunnen worden verdaagd of ontbonden
zijnen redding den Goddelijken zegen afsmeekende door een gril des konings. En dit alles zou hij
op zijn verder pogen. Maar toch ligt het geheel doenMonmouthdie bewijzen kon de wettige
in het karakter van den zorgelooze de verant- regthebbende te zijn op den troonals geboren
woordelijkheid van het gevaar, waarin hij verkeertuit een wettig huwelijk van Karei de II, doch
gin Iwe^ op te dragen aan God. die voorloopig zijne aanspraken rusten liet om die
N'aauwelijks is de plegtigheid afgeloopen of hij - te brengen voor een vrij gekozen parlement en
trekt den degen i -
en voert z:jne mannen binnen thans niets anders begeerde dan beschouwd te
worden als kapitein generaal der Vereenigde En
gelsche protestanten in oorlog tegen tirannv en
pausdom.
Men ziet dat de koninklijke titel wel werd ge-
eischt doch niet tferd genomen. Het was de
voorwaarde geweestwaarop de meeste togtgenoo-
de stad.
Hoezeer ging alles voor de hand. Zoodra het
bekend was onder wiens leiding en met welken
toeleg de vijand kwam kende de geestdrift der
bevolking geene grenzen meer. De kleine stad
i was in oproer en onder de kreeten van leve
