De verborgenheden der mijnen.
z»g-
Burgerlijke Stand der gemeente Schagen
Burl. Stand der gemeente Haringcarspel
Burgerl Stand der gemeente St Maarten
Burgerl Stand der gemeente Barsingerhorn
Frederik Karei, die rich jaist le Meti betond. Ver-
r.oroen hebbende dat eene trouw gefasilrerd zoude
worden, deed hij zich de processtukken oterhandi-
gen en na er kennis tan genomen te hebben, vroeg
en terkreeg hij de gebeele kwijtschelding tan de
veroordeelde, welke naar Frankrijk werd teruggezon
den. Deze onbekende heldin, welke het marketent
sters-vaatje meer dan dertig jaren heeft gedragen,
woont in de Vandammestraat, 15, waar zij bekrompen
leeft van haren handenarbeid.
Zij heet Annette Drevon en is 51 jsren oud.
Het is eene tronw tan middelmatige taille, haar
uiterlijk teekent eene groote geestkracht, en haar
ongerimpeld gelaat en zwarte baren ziende, zoude
tnen bijna er aan twijfelen dat zij de fransche regi
menten in Afrika, de Krirn, ltalifc en aan de oeters
van den. Rijn getolgd heeft.
Vrydagatond gingen in de gemeente Doog-
hen (bij Oosterhout) een vader met zijne beide
zonen uit stroopen. Twee opzichters tan de jacht
meenende (e zien, legden zij in alle haast hunne
geweren in den kant tan een sloot neder. Toen
een der zonen - zijn geweer wtrdrr wilde opnemen
ging het af; het schot trof hem in de hand er
de borst, zoodat hij reeds den volgenden morgen
aan de gevolgen overleden is.
Te Wezel zijn de zusters tan het Heilig
Kruis, die met ijver en groot succes een |iei sionsst
voor meisje» bestuurden, aangezegd, dat haien in
richting met het einde dezer maand u ort ge
sloten worden. De Katholieken dier plaats zijn
in corps van de zusters afscheid gaan nemen en
hebben haar eene som gelds en eenige geschenken
ter hand gesteld.
Te Japan is een nieuwe wet op de drukpers
uitgevaardigd. Daarin wordt het volgende gemeld:
Ieder drukker, die een blad wil uitgeven, moet
hiertoe bij den Min. van Binnenl. Zaken ver
gunning vragen, daaibij formaat, titel, tijden van
uitgifte, en/., opgevende, benevens den naam en de
woonplaats van den eigenaar of de eigenaars, van
den drukker en den hoofdredacteur. Deze laatste
moet, even als de eigenaar, Japansch onderdaan
zijn en hij is met den drukker aansprakelijk voor
alle lasterlijke artikelen, welke mochten worden
opgenomen. Elk artikel moet door den schrijver
onderteekend wordenwie een ptendoniein gebruikt
of een valschen naam, wordt met een boete en
een gevangenisstraf van 70 dagen gestraft. Onder
vertaalde artikelen moet zelfs de naam dts ver
talers vermeld staan. Wordt een openbaar ambtenaar
of een burger in een blad aangevallen, zoo zal
hij het recht hebben om een rechtvaardiging daarin
te doen opnemenwordt, deze niet in het eerst
volgende nommer geplaatst, zoo zal er eene boete
kannen worden opgelegd. Wordt iemand door een
dagblad-artikel zoozeer verbitterd, dat hij een
misdaad begaat, zoo zal de schrijver op gelijken
voet terecht slaan als de s< huidige, zelf. Tot een
gevangenisstraf van een tot drie jaren woidt hi.i
veroordeeld, die door zijn artikelen een opstand
aanstookt of dort uitbreken. De journalist die dt
wet schendt of een misdaad geheim houdt, waarvan
hij kennis gekregen heeft, zal, behalve inrt geld
boeten, met gevangenisstraf van een maaud tot
Vervolg en Slot.
Hij droeg het kleed der arbeiders niet meer, hij
sprak als geleider en wtldra vernam men dat inen
den zoon van den eigenaar der mijn voor zich
Ditmaal werd zijn tegenwoordigheid met algemeen
gejuich begroet, hetgeen nog toenam, toen men
hoorde te kennen geven, dat men liever al de
steenkolen der mijn moest laten veibranden, dan
de openingen te slniten, zoolang er nog eenige
hoop bestond om één enkelen der werklieden le
redden.
Eene menigte werklieden, voorzien van de noo-
dige middelen om die ongelukkigen te hulp te
komen, vergezelden Francis. Hij geeft hun het
voorbeeld der zelfopoffering en daalt in de mijn
af, alwaar hij zich beijvert den brand af te sluiten
en de instortingen weg te ruimen, welke den in
gang dier gallerijen verstoppen, waarin zij, die men
zocht, eene schuilplaats hadden kunnen vinden.
De brand was veel minder uitgebreid dan men
vermoed bad, maar de instortingen waren talrijk.
Na ongehoorde inspanningen en alleen door het toe
val, dat hunne nasporingen geleid had, bereikte
men hen, die men aan den dood wilde ontrokken.
Velen hunner wartn omgekomen, andere zon
den hunne wonden niet overlevenmaar men kende
het lot van allen, één uitgezonderd
Anna namelijk!
Niemand weet wat er van haar geworden was
en te vergeefs stelt FraDcis nasporingen in bet
werk naar het ongelukigke meisje, waaraan hij zooveel
belangstelling en dankbaarheid heeft gewijd. Eerst
hoopt hij dat zij op het oogenblik der ontploffing
niet in de mijn geweest is, maar dat is eene dwa
ling, waarin hij niet lang kan blijven verkeeren.
alen is er zeker van dat Anna toen in een der
een jaar worden gestraft.
Fen ijzingwekkend schouwspel dred zich
onlangs op zee voor aan boord van de Gb-nsston
kapt. Bolton, te Liverpool binnen. De kapitein
rapporteert hierover het volgende; De Glenaston had
te Calcutta o.a. geladen ,een ijzeren kooi, bevat
tende vier prachtige Bengaalsche tijgers en een
kist met drie zeer venijnige slangen, alle bestemd
voor den soölogischen tuin te Berlijn. De kisten
werden tosschendeks geplaatst. Aanvankelijk ging
alles naar wensch; de oppasser, een Indiër nit Ben
gaten, voedde tweemaal daags zijne schrikverwekken
de kostgangers, die zich zeer bedaard hielden.
Eens evenwel, in de straat van Malacca, was de
Indiër dronken, en dientengevolge bleven de
tijgers nuchteren. In den daaropvolgenden nacht
boorde men rensklapa tosschendeks een verschrik
kelijk gehuil van de tijgers, dat toenam naarmate
hunne woede grooter werd, waartoe de een den
ander aanzette. Eenige oogenblikken daarna vielen
de ijzeren traliën en sprongen de tijgers op het
dek. Het geschreeuw: sde tijgers zijn losgebroken1'
deed alle passagiers ontwaken. Kapitein bolton
'bleet, evenwel bedaard en met donderende (tem
dreigde bij hem, die zijne hut verliet, te zullen
neerschieten; aan de bemanning gaf hij bevel op
liet dek te komen. Men gehoorzaamde. De vier
tijgers, geschrikt toen zij eene zeer onstuimige zee
om zich heen ontwaarden, waren naar achteren
gevlucht. Inmiddels liet kapitein Bolton zijn volk
uapenrn .slaat mij deze jacht organiseeren,' vroeg
de Iweede stuurman, sik ken dat volkjes 'Het
zij zoo! was het antwoord. Acht van de bekwaamste
schutters moesten toen op gelijke hoogte in de
touwladders klimmen en op gegeven sein tegelijk
vuur geven. Deze toebereidselen werden genomen
zonder dat de tijgers, die indcraad verwonderd
schenen, zich verroerd hadden, s Vuur ko.omandeerde
hierop kapt. Bolton. Acht echoten kna den op het
zelfde oogenblik. Twee Tijgers stortten doodelijk
getroffen ter neder. De derde sprong gewond op
het dek, terwijl de vierde zich tr.el een vervaarlijken
sprong op een matroos in de ladder wierp. De
aanval van het verwoede dier was zoo overweldigend,
dat beide overboord in zee vielen en verdronken.
De gewonden tijger werd, onder den h fstigsieu
tegenstand, met revolvers en bijlen afgemaakt. De
passsagiers in hunne hutten gilden van schrik. Toen
men eindel'jk het dier meester was, waren negen
matroozen gewond en vier hunner zeer zwaar. Daar
na werden de passagiers gerust gesteld en de doode
tijgers in hunne kooi gebracht. Tusschendeks gek--
nu ii, ontstond er nieuwe schrik. De tijgers hadden
door hunne sprongen de kist geopend, waarin de
slangen zich bevonden, en twee er van waien ont
snapt. Kapitein Bolton had den matrozen die In-l
ontdekt hadden, doen zwerm het stilzwijgen
te bewaren, om de passagiers niet le doen
ontstellen. Een lange jacht volgde nu door eeuig>
mannen; die, inet hooge laarzen aan, oreral rondzoch
ten. In alle hoeken van hel lusscht-ndek waren kom
uien met melk neergezet. Drie dagen gingen voorbij,
zonder dat men de slangen bespeurde. De kapitein
was terneergeslagen en droefgeestig, sprak weinig,
niettegenstaande de passagiers met belangstelling
naar de oorzaak daarvan vroegen.
kindergalerijeu werkte; de verondersielling dat zij
in de vlammen zou omgekomen zijn, wordt mei
zooveel afschuw door Fiancis verworpen, dat inen
haar niet ineer in zijn bijzijn durft uitspreken en men
zet de nasporirigen voort, waaraan hij zelf zulk een
ijverig aandeel neemt.
Na vier dagen arbeids beginnen de werklieden
eindelijk den uioed op te geveu en Francis zelf
gevoelt dat hij hem begint te ontzinken. Al had
de brai.il Anna gespaard, moest zij dan niet flen
hongerdood gestorven zijn Achwist men maar
naar welke zijde men de na<poringi-n wenden moest!
Maar men gaat slechts op goed geluk vooruil.
Eindelijk denkt Francis er aan, dat de zoon van
Tom waarschijnlijk nuttige inlicntingeii zal kunnen
geven. Hij loopt naar Jack ooi hem te vragen w*ar
hij Anna het laatst gezien heeft. Jack's antwoord
fs niet voldoende, want hij wijst eene plaats aan,
welke men reeds vruchteloos noorzochl heeft, maar
hij deelt eene belangrijke omstandigheid mede.
Anna had namelijk, even als hare medgeze'len,
de gewoonte om het mandje, waarin zij haar mond
voorraad mêebragt, in eene galerij, welke niet meer
gebruikt werd, neêr te zetten. Zij zon naar dien
kant hebben kannen rlugten, waar zij zeker w„s
eenig voedsel en zelfs een klein beekje te vinden.
Francis becht zich met de levendigste vreugde
aan de hoop, welke deze mededeeling doet ont
staan, en niet zonder moeite haalt hij Lucy over
om haren zoon toe te staan weder in de steenko
lenmijn af te dalen, ten einde den arbeiders tot
gids te verstrekken.
Jack weifelt niet en weet met zekerheid de plaats
aan te wijzen, waarvan hij gesp oken heeft. Zonder
hem zon men er niet aan gedacht hebben de na
sporingen naar dien kant te rigten, welke tamelijk
ver verwijderd was van de gallerijen, waarin de
kinderen zich gewoonlijk bevonden.
Eindelijk nadert men tot bet doel, en reeds is
Opeen nacht eebfer, terwijl hij met een der
passagiers, Barbier gelieeten, stond te praten, nadert
hem een stuunr.au en fluisterde bera eei'ige woorden
in. De kapitein gaf van schrik een schreeuw en
ging dadelijk heen. Maar wat zegt hij De heer
Haibier had, toen hij op het dek was gegaan, zijne
hut opengelaten, de beide slangen warm naar
binnen geschuifeld en hadden zijn zoon, een knaapje
van 12 jaren gebeten Het zal wel overbodig
zijn den angst van den knaap en de smart van
den vader te schetsen. De kapiteiu zelf doodde de
beide slangen.
Te Anna Panlowna is eene afdeeling van
vVolksonderwijs' opgericht.
Te Beemster en te Landsmeer, is de raufl-
korfverordening afgekondigd.
Ingeschreven van 21 27 September 1875.
GEBOREN: 21 Sept. Martinuszoon van Wijber
tus Keizer en Catharina A'lewert. 20 dito Maria
dochter van Aafje Dekker. 22 dito Thomas zoon
van Jacobus Bottelieren Maria Geertruida de Jong.
25 dito Gerrit zoon van Klaas Mooij en Maar-
tje Pronk.
ONDERTROUWD: G-ene.
GEHUWD: 24 Sept. Pieter Koedoder jm. van
beroep kleermaker oud 31 jaren en Adriana Alle-
wert jd. van beroep naaister oud 30 jaren beiden
wonende te Schagen.
OVERLEDEN: Geene.
Ingeschreven van 13 27 September 1875.
GEBOREN: Jan zoon van Jan Spaansen en
Guortje Sluijs. 14 dito Dirk zoon van Jan
Bruin en Neeltje Blaauboer. 18 dito Johanues
zoon van Jan Weel en Marijtje IJof.
OVERLEDEN: Geene.
ONDERTROUWD: 25 Sept. Klaas Kos oud
39 jaren weduwnaar Jelletje Jongeling wonende
te St. Maarten en Trijntje Swaag oud 49 j. weduwe
van Jan Swager wonende te Haringcarspel. 25
dito Franciscu9 Pot j n. oud 23 jaren en Grietje
Koedijker jd. oud 23 jaren beiden wonende te
Haringcarspel.
GLHUtVD: Geene.
Ingeschreven van 14 28 September 1875.
GEBOREN: Geene-
ONDERTROUWD: Geene.
GEHUWD: Geene.
0\ E RLE DEN 14 ^ept. W ilhelmina Poentjes
■uil 6 maanden dochter van Comelis Boontjes en
van Christin» Hagen. 25 dito Willem Makker
oud 55 jaren echtgenoot van Trijnije Bood.
Ingeschreven van 21 28 Sept. 1875.
GEBOREN 22 Sept. Comelis, zoon van Klaas
van Keten en van Aaglje Dekker. 24 dito
Aiiaantje, dochter van Jan Prins en van Jacoba
Buij. 2tf dito. Jacob, zoon van Jan Groot en
er eene opening merkbaar, waardoor men welligt
de plaats zal bereiken, alwaar de ongelukkig Anna
op het punt staat onder de hevigste folteringen
den geest te geven. Elke minuut is onbetaalbaar:
mts chien is de hulp, welke nu nog redden kan,
over een kwartier, ja welligt over vijf minuten,
nutteloos! Francis verzoekt, smeekt Jack zich in
dien gang te wagen, waar slechts een kind schijnt
door te kunnen. Jack aarzelthij weent als men
hem van het ongelukkig lot zijner kleine rnedge-
zePin sp'eektmaar, nog vervuld van den schrik,
welken hij onlangs heeft ondervonden, durft hij zich
niet aan een nieuw gevaar blootstellen, en weigert
het geld en de beloften, waarmede men hein over
laadt.
Welaan I rowpt Francis uit, vertoornd over
dit gedrag, dat hij lafhartig noemt, ik zal zelf be
proeven wat hij weigert te ondernemen.
En zonder naar eenige voorstelling te willen
luisteren, neemt hij de noodige geteedschappen
mee, welke hij noodig kan hebben om den gang,
waar hij door moet kruipen, te verwijden, en vangt
zijne gevaa'lijke onderneming aan.
Twintig malen is hij op dien togt op het punt
om te sti-ken en te bezwijken op plaatsen waar,
hij zich noch voor- noch achterwaarts kan bewegen
twintig malen is hij genoodzaakt zijne borst tecen
den g.ond plat te drukken, terwijl de rotsen, waar
onder hij voortglijdt hem de schouders aan bloed
mtenmaar door moed en behengdigheid in het
gebruik der werktuigen, welke hij bij zich heeft,
komt hij aan een wijde uitholling.
Het ge-normei van een beek.e doet hem sidde
ren, daar dit een bewijs voor hem is, dat hij ter
bestemder plaatse is aangekomen.
Dit was het beslissende oogenblik als Anna daar
niet was, dan moest men alle hoop opgeven haar
terug te vinden.
Francis roept verscheidene malen, en blijft daar-
