SCIIAGER C OU II A NI van DONDERDAG 15 NOVEMBER 1877. Ingez ondcri Brieven uit Parijs. BEHOORENDE TOT DE De redactie veretnigt zich niet altijd met de ge togens der inzenders van geplaatste aiukken- Slakkengang" is de naam, welke men geeft aan toestanden en aan den loop van ztken, die weinig vordering maken. Hoe onaangenaam dit woord ook moge klinken, het he<ft toch dit voordeel dat het met juistheid den toestand toekent, van iets wal in het leven geroepen is, on daarna zonder zorg of bekwaamheid aan zijn lot wordt overgelaten, of te langzaam wordt behandeld. Wanneer uien dit woord zou kunnen toepassen op de wijze waarop ons marktwezen verbeterd wordt, dan zou ik er nog vrede meê kunnen hebben, maar helaas, die ver betering verditnt nog niet eens dien naam, daar men in dat opzicht hier zelfs geen leven bespeurt Ik heb mij zeiven herhaaldelijk afgevraagd is ons marktwezen voor geen verbetering vatbaar, en het antwoord op die vraag luidt /rja«, er is veel, zéér veel verbetering voor de toekomst aan te bnngen maar eene flaauwe onverschilligheid weet g.-en partij te trekken, van de gunstig- liggii g die onte ge meente als marktplaats heeft. Wij moeten met schaam te bekennen, dat «ij het niet zijn, die de belang rijkheid van d« thans hier beslaande hebben in het leven geroepen; maar dat het een toestand is, die zich zeiven als het ware heeft gevormd. Idoet dit zoo blijven voortduren ik geloof dat wij qrt zelfbehoud daarop neen moeten antwoorden. Daar het gemakkelijker iets te bedillen, dan iets te verbeteren, zoo meen ik, Hat de verplichting op mij ruet, bronnen aan te wijzen, vraaruit veel voordcel voor ons zou kunnen vloeien. Welaan dan! begeef u iedrren Donderdagmorgen in onze bekende koffiehuizen, en gij zult, tamelijk verspreid, een zekeren handel in granen bespeuren. Die handel geschiedt natuurlijk op monster zooals dat op graanbeurzen gebruikelijk is. Dat die graat- handel nog al iets beteekenf, blijkt uit het feit, dat graanhandelaars uit verschillende streken we kelijks in onze koffiehuizen te spreken zijn. Dat men hier evenwel van de prijzen der verhandelde granen niets verneemt, is alleen te wijten, omdat de een hier, de ander dddr zaken verricht. Kon men hier dien handel op ééue plaats con- centreêren dan zouden de conranten wekelijks een behoorlijk marktbericht van granen kunnen opne men, en ik voor mij geloof, dat dit doel gemak kelijk kan worden bereikt. Is er geen enkel par ticulier die een lokaal, uitsluitend voor ^korenbeurs* zou willen afstaan, dan meen ik toch, dat het voor de gemeente geen onoverkomelijk bezwaar, zou zijn voor eene lokaliteit te zorgen. De som daarvoor uitgegeven is volstrekt niet als verloren te beschouwen, daar men door verpachting altijd, voor een groot deel de rente zou 'kunnen dekken; ik ben overtuigd, dat de H.H. Landbouwers uit den omtrek een dergelijk besluit zouden toejuichen Ik hoor echter al vragen, welke voordeel hebben wij bij een zoodaoigen beurshandel, ja ziet ge ik ben nog al laag bij den grond gebleven, en nu dien ik wel een weinig hooger te vliegen; ik ken evenwel mijne personen te goed, om niet te denken dat illusiën maken dwaasheid is; want men ver langt hier zooveel mogelijk houvast". Ik durf echter beweren, en op gror.d, dat er in deti gras handel belangrijke zaken zouden worden gedaai Nu is het gebruik dal hij dien handel, plaats vat levering wordt bepaald, en dan zal het opnieut blijken hoe allertreurigst onze communicatie l« wafcr gesteld is, zoodat, wil onze graanmarkt wor den wat zij kan zijn, eene flinke verbetering nood zakelijk is. B.r.r.r. een kanaal boor ik meer da één uitroepen; neen volst'ekt niet; ik zou nie graane wenschen dat iemand uwer de nachtinerri kreeg, en daarom haast ik mij u te zeggen dat il veel lager timmer. Ik zou alleen wenschen een verbetering van ons vaarwater op Alkmaar, en ik ineen dat »ulks te verkrijgen is. Hoedanig die ver betering aan te brengen, ontvouw ik u bij gele- geilheid laten; luten wij echter beginnen met het begin, en niet toestaan dat de vreemdeling, over sus sprekende, uitroept: Men kent in Schagen nog niet rc-ns den Slakkengang. PARIJS 8 November 1877. Het wtêr is hier steeds zijn tijd vooruit. Hebben we een Septembermaand gehad kouder dan in jaren het geval was, Oclober heeft het niet beter gemaakt. Het is koud en guur ge wi estuitmuntend weerom verkouden te worden en hadde ik niet steeds een paar doosjes Pate-Zed in voorraad lezers, een middel dat ik u reourauiandeeren kan dan zou ik stellig ook al lang tut die helft der Parijzenaars behooren, die ons allerwege onthalen op, den zooals de schoolmeester zich uitdrukt, dat, vneusdoek— verslindend neuzengesuuit" en op een aanhoudend gehoest en gekuch. Een Reporter toelf, heeft alles uit de eerste hand, iet leed niet te vergeten. Waar een ander even een kijkje gaat nemen, maar al spoedig zijn biezen pakt oindat het hem te koud of te tochtig is, moet hij blijven tot het einde toe, opdat hem niets zuude ontgaan en iedereen den volgenden ochtend in een geinakkelijken stoel of des noods op zijn >ed een en andt-r haar k fijn zou kunneu lezen en alzoo op de sociëteit of in het ko'fijbuis over alles zou kuuneu mêe piaicn, precies alsof hij er zelf bij geweest was; iets dat menigeen zich dan ook zoo graag laat aanleunen. Doch laat mij u waarde lezers, daar niet hard over vallen. Gij bobt strikt genomen gelijk, ten minste wij Dagbladschrijvers zouden groot ougelijk hebben, als we ons daarover het harnas giogen aantrekken. Menig onzer immers vertelt u ook dikwerf zonder blikken of blozen dit of dat met eigen oogen gezien te hebben, terwijl later blijkt dat er eigenlijk niets te zien is geweest. De reder ligt voor de hand. Nieuws moet er wezen, is het er niet, welnu dan wordt het maar gefabriceerd. Zoo las ik kort geleden in het Handelsblad in een brief »an een bnitengewonen correspondent, een klacht over de fiacsche post-administratie wegens het ongeregeld laten bezorgen van hollandsche bladen en wel miostens een dag later dan gewoonlijk, dik werf in het geheel niet. Ik kan me zoo voorstellen hoe grootmoeder, in haar grooten stoel gezeten, met haar knijpbrillelje op en de 8de pagina der oprechte Haarlem""

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1877 | | pagina 5