HET ROODE VAANDEL.
ingevolge de herhaalde advertentie in dit blad.
De bijval die deze, voor den aankomenden
werkman, zoo nuttige instelling tot hiertoe on
dervond, was thans weder niet minder dan
voorgaande jaren.
Van Schagen meldden zich 3a leerlingen aan,
(waaronder i5 van vroeger); van Barsingerhorn
meldden zich 7 leerlingen aan (waaronder 4 van
vroeger) en van Dirkshorn meldden zich 2 leer
lingen aan zoodat het gezamenlijk aantal leer
lingen 41 bedraagt.
Deze klimmende belangstelling heeft de nood
zakelijkheid doen ontstaan, dit aantal leerlingen
te verdeelen in twee klassen welke ieder twee
avonden per week onderwezen zullen worden,
het gevolg is dat nu voortaan vier malen per
week, bouwkunde en eenmaal per week ornament,
hand teekenen enz onderwezen zal worden-
De noodzakelijkheid van Ornament en Hand-
teekenen wordt nog slecht begrepen; daarvoor
waren slechts IO leerlingen aanwezig.
Schoonheid van alle vormen is in alle vak
ken maar vooral in de Bouwkunst toch een
hoofdvereischte, bij alle voorkomende gelegen
heden en daarom kan men hierop nooit genoeg
de aandacht vestigen
Deze zelfde belangstelling openbaarde zich
aan het Zand en de Zijpe toen Onlangs genoemde
Afdeeling aldaar hare vergadering hield.
Ook eeaige burgers (geen leden dezer afdee
ling, hadden verzocht tot die vergadering te
mogen worden toegelaten. Zij drongen aan op
teekenonderwijs voor den aanstaanden werkman
aldaar met belofte tevens zooveel in hun ver
mogen is voor een geschikt lokaal, licht en
verwarming, geheel kosteloos, te zullen zorgdragen
Waarschijnlijk zal dus ook daar nog dezen
winter teekenonderwijs gegeven worden voor
leden dezer afdeeling.
Ook de leden te Anna Pauloxvna blijven op
teekenonderwijs aldaar aandringen tevens met
belofte van een vrij lokaal, vuur en licht zoodat
deze Gemeente wellicht zeer spoedig daarvan
zal kunnen gebruik maken.
Prijzen werden uitgereikt iste prijs Bouw
kunde L. Roggeveen Pz. van Schagen een boek
werk met ivoren decimeter; 2de prijs Bouwkunde
K. Droog van Barsingerhorn een cirkelpasser
decimeter en dtukboek; 3de prijs Bouwkunde
S. Klerk een teekenhoek en trekpen benevens
een hoofdprijs voor ornament en handteekenen
aan A. Schenk van Schagen een compleete
teekendoos. Wij zullen wel niet méér noodig heb
ben deze inrichting bij voortduring aantebevelen.
Ingevolge achter staande advertentie zal de
eerste les (Ornament en handteekenen) op Maan
dag 7 dezer en die voor Bouwkunde Dinsdag
8 dezer aanvangen, op de bovenzaal van het
koffibuis de Posthoorn.
—Op korten afstand van den Helder, in hot Bui-
tenveld, is de kapitale bouwplaats van S. Hoogvorst,
met den geheelen vooiraad graan, landbouwgereed
schappen, enz., door brand vernield. Hulp kon, om
don grooten afstand, slechts verleend worden door de
brandspuit van Huisduinen.
Ons streven, Courant voor Nederladscho Vrou
wen onder redactie van Agatha, heeft opgehouden
te bestaan. Het blad is aangekohct door de firma
Nijgh Van Ditmar te Rotterdam, dio het heeft
samengevoegd met de huisvrouw, weekblad voor da
mes. dat dus thans het eenigo hier to lande verschij
nende vrouwen orgaan is.
Zaterdagmiddag, kwamen de 8 Hollandsche
harddravers aan de Gare du Nord aan, waar
zij opgewacht werden door den Secretaris der
Commissie, den heer Waldeck, onder wiens ge
leidde ze om 4 uur hel station verlieten en
zich door de rue de Lafayette, de rue de la
Paix en de rue de Ilivoli, over de place de la
Concorde en door de Champs Elysées naar het
Bois de Boulogne begaven, alwaar ze om 6 uur,
in de stallen van het Pavillon d'Ermenonville
aankwamen.
Gij kunt denken dat de stoet dier 8 prachtige
Hollandsche sjeezen, met die forsch gebouwde
1'riesche harddravers er voor, aan de hand ge
leid door de pikeurs, in hooge mate de aandacht
trok der Parijzenaars. voor wie dat een ongekend
schouwspel was. Vooral de prachtig met land
schappen beschilderde sjees van den heer van
Haren bracht hen in verrukking. Zoo iets moch
ten zij al eens gezien hebben in een museum,
dat het in de werkelijkheid nog zoo bestond,
hadden zij zich niet kunnen voorstellen. Trou
wens, men behoefde geen Parijzenaar te wezen
om in enthousiasme te geraken bij het zien van
dien zeldzamen optocht; ik geloof, dat hij in
Amsterdam of Botterdam niet minder de alge-
meene bewondering zou opwekken.
Zondag ochtend is in het Pavillon d'Errae-
nonville de jurv, die daar eerst vergadering hield,
door den Heer M. Coster, als President der
Commissie verwelkomd geworden, bij welke ge
legenheid de Voorzitter van de jury, de heer
N. Wafelbakker, in eenige welgekozen bewoor
dingen hulde bracht aan de ijverige bemoeiingen
van onzen zoozeer gewaardeerden consul-generaal
alhier. De heer W. wees er op, dat niet alleen
het initiatief, om hier te Parijs een echt Hol
landsche harddraverij te houden, door den heer
Coster genomen was, maar dat het ook in de
eerste en voornaamste plaats aan hem te danken
is, dat dit echt nationale feest op zoo grootsche
wijze zal kunnen plaats- hebben en hier met
zoo groote ingenomenheid wordt tegemoet ge
zien. Der jury waren daardoor groote verplig-
tingen opgelegd, maar zij zou die weten na te
komen en ook harerzijds niets verzuimen wat
er toe kan bijdragen om het feest een echten
Hollandschen stempel te geven en volkomen te
doen slagen. Ik behoef u wel niet te zeggen,
dat al de aanwezigen geheel en al instemden
met deze hartelijke woorden, en de heer Coster
door die even ongezochte als onverwachte er
kenning van zijne bemoeienissen, zichtbaar ge
troffen was.
Vervolgens werd overgegaan tot loting, ter
bepaling der volgorde waarin de verschillende
paarden op de haan zullen komen en daarna
aan eiken pikeur een pet ter hand gesteld. Die
petten hebben verschillende kleuren en worden
op de programma's achter de vermelding van
elk paard aangeduid, waardoor men met een
oogopslag kan zien welke paarden telkens aan
den rit deelnemen.
De uitslag der loting laat ik hier volgen, terwijl
ik de kleur der pet er tevens bijvoeg.
Voor paarden onder den man, Dinsdag na
middag 2 uur:
1 Prinses, eigenaar dei heer P. Smit Jr., Slik
kerveer. Pikeur P. van Santen. Rood. 2. Graaf
Adolph, eigenaar G. van Sevenfiüijzen, War-
menimizen. Pikeur W. de Boer. Oranje, 3.
Koningin, eigenaar de heer G. Rees, Dordrecht.
Pikeur P. Langendain. Paars. 4- Zebra, eige
naar de heer .lurgens, Oss. Pikeur J. de Boer.
Blauw 5. La fitesse, eigenaar de heer Smits,
Dubbeldam. Pikeur A. de Koning. Geel. 6.
Sophia, eigenaar de heer J. Zeehandelaar, Am
sterdam. Pikeur A. de Graaf, Zwart. 7. So-
phiaeigenaar de heer Jhr. Quarles van Ufford,
Loosduinen, Pikeur J. Koster, IVit. 8. IVil-
helmina, eigenaar de heer H. van Haren, Am
sterdam. Pikeur P. Koek, Zwart.
Voor aamgespannen paarden, Donderdag na
middag 2 uur:
1 Sophia, van Jhr. Quarles van Ufford.
2. Zebra. -t- 3. Sophia, van den heer Zeehan
delaar. 4- Princes. 5. Koningin. 6. La
Vitesse.7. Graaf Adolph, 8. Wilhelmina
De pikeurs dragen dien dag natuurlijk dezelfde
pet als twee dageu te voren.
Overigens zullen de paarden, zooals reeds
vroeger gemeld is, oianje dekken dragen, terwijl
de hoofdstellen versierd zijn met een oranje fron-
tal en kokardes met de nationale kleuren. De
pikeurs zijn gekleed met zwart fluweelen buis
met dito kniebroek, hlaauwe kousen en lage
schoenen.
De juryleden dragen als onderscheidingsteeken
een kleine koperen plaat met het woord »jury«;
de leden van de commissie een nationale kokarde
met oranje fond.
V.
En steeds bleef hij als ijlhoofdig rondloopen.
De hertogin begreep dat hij haar wilde ophangen
en viel weenende voor zijne voeten neder....
Maar ziende, dat hij niet naar haar luisterde en
de koorden van de gordijnen afrukte en ze aan elka&r
hond, .riep zij uit, terwijl zij zich in hare gansche
lengte oprigtte:
Ellendeling! gij zult een prinses van koninklij
ken bloede niet verwurgen!
En zij haalde een dolk uit, welke in haar boezem
verborgen was.
Desraarais sprong eene schrede terug, maar zich
bedenkende, sprong hij op het wapen toe
Mevrouw de Longeneville beval hare ziel aan God
en bood op eene heldhaftige wijze hare borst aan.
Desmarais lachte luidkeels, en stak het lemmet
tusschen de deurHet staal brak op bet slot af,
en woedend riep hij uit:
HofdolkIk zou een bijl noodig hebben.
De hertogin bereidde zieh ten dood.
Toen eerst zag de vader dat zijne dochter een
grooten sleutel in hare hand hield-
Wat is dat? vraagde hij.
De sleutel van den kelder, der kruidkamer.
Ha! dat is onze redding, als wij dit vertrek
kunnen verlatenmaar hier moeten wjj uit, voor don
drommel! Het is tijd er een eind aan te maken.
De prins en de prinses vervielen van kwaad tot
erger. Van den dood door het koord, kwamen zij tot
dien door ontploffing.
Maar, onmensch, 'riep Conti hem toe, wat wint
gij er bij door het stadhuis in de lucht te doen vlie
gen? Ziet gjj dan niet, dat de vrees voor die ont
knooping uwe vijanden reeds op do vlugt gedreven
heeft, en in plaats van met uwe vrienden meester
van het strijdperk to blijven, wilt gij u met hou onder
de bouwvallen begraven!
Ik heb geene vrienden, riep Desmarais met
bijtende ironie uit. Ik ben een geesel een tiran, een
monster! Dat weet iedereen! Mijn God, mijn God!
hoe kom ik in den kelder?
En wanhopend bonste hij tegen de deuren; hij
wierp er de meubels tegen aan, om ze te doen open
springen.
Die woedende dwaas heeft niets menschelijks
meer! zeide de hertogin, men zon moeten brullen om
zich door hem te doen verstaan. Maar gij dan me-
jufvrouw, voegde zij er bij, zich tot Angélique wen-
De baan heeft een lengte van 325 meters etr
is geheel op de Hollandsche wijze ingericht;
trouwens alles zal tot in de geringste bijzon
derheden toe plaats hebben, zooals bij onze
gewone harddraverijen steeds gebruikelijk, is. De
heer Waldeck heeft daartoe de vlaggetjes en wat
verder noodig is, uit Holland medegebracht.
Voor de harddraverij met paarden onder den
man op Dingsdag den I dezer, is een zilveren
room kom met lepel, op zwart marmeren voet
stuk bestemd; voor de harddraverij met paard
en sjees op Donderdag 3 dezer een zilveren pièce
de milieu, ook als roomkom kunnende dienen
en eveneens op zwart marmeren voetstuk. Beide
stukken komen uit de fabriek van de heeren
J. M. van Kempen Zn. te Voorschoten, en
reeds dit alleen is voldoende om u te doen be
grijpen, dat gij hier te doen hebt met een paar
kunststukken in den volsten zin des woords.
Bij de op 1 dezer gehouden harddraverij was
winner de merrie schimmel van Jan Smit te Slik
kerveer. De premie werd behaald door de bruine
merrie van Van Haren.
De partij was schitterend, eu werd door Mac-
Mahon, den Prins van Oranje, den Nederlandschen
ambassadeur en verscheidene notabiliteiten bij
g ewoond.
Over de Belgische expeditie in de binnen
landen van Afrika is een onzettende tijding in
omloop, welke evenwel gelukkig nog bevesti
ging behoeft. De expeditiezoo luidt het ver -
haal zette onder de beste omstandigheden en
in de uitstekendste gezondheid haren tocht in
de binnenlanden voort. Niets boezemde haar ee
nige ongerustheid in integendeel, alles ging naar
wensch. Terwijl zij door een streek trok, waar
een inlandsche stam kampeerde, zond het hoofd
van dien stam, volgensgewoonte, een geschenk,
bestaande in een levende geit. Het geschenk
werd dankbaar aaagenomen. Tot dusver was al
les in orde; doch de gebruiken van het land
vorderen dat de beleefdheid door het hoofd
van stam bewezen met een beleefdheid worde
beantwoord. Het hoofd der expeditie had den
voornamen inboorling aan zijn tafel moeten ver
zoeken. Dit achterwege te laten stond gelijk
met een oorlogverklaring. Het hoofd der expe
ditie scheen dit echter niet te weten; althans
h'j noodigde den Afrikaan niet uit, doch stel
de zich, bij de verorbering der Jgeittevreden
met een hartelijken dronk aan den schenker te
wijden. De inboorling ontstak over de hem aan
gedane krenking in woede, en van woede komt
het bij de wilden snel tot wraak. Toen de Bel
gen den volgenden dag hun tocht wilden voort
zetten stieten zij op een troep gewapende wil
den. Er ontstond een bloedige worsteling, en de
overwinning bleef aan de Afrikanen, die verre
weg de overmacht hadden. De vraag is nu
aangenomen, dat het verhaal werkelijk waar
is - of het aan alleof minstens aan eenige
leden der expeditie gehikt is aan het bloedblad
te ontkomen. Men begrijpt, dat in België in
angstige spanning het antwoord op die vraag
wordt tegemoet gezien.
De Précurseur, die het eerst het vreeselijke
bericht verspreidde, deelde het onder reserve
mede. De Indépendance Beige meende nog groo-
tere gereserveerdheid in acht te moeten nemen
en het Journal de Bruxelles is van oordeel, dat
er van de gansche zaak geen jota waar kan zijn,
daar anders de Regeering ongetwijfeld zou zijn
ingelicht. Maar is het Journal de Bruxelles wel
zoo zeker, dat dit niet het geval is?
Naar aanleiding der verloving van gravin Marie
von Bismack worden verschillende bijzonderheden uit
haar levensgeschiedenis modegedeeld dat veel van
een roman heeft. Zij heeft in vroeger jaren zooveel
aanbidders oen blauwtje laten loopen, dat men reods
hieruit kan optnaakon dat haar gevoelsleven sterk ont
wikkeld moet zijn geweest. Papa Bismarck had som
tijds heel wat met al die vrijers te stellen vooral toen
de ministerieele jonggezellen Delbrück en Camphau-
sen bij hem aan huis verkoerden en hij al zijn di
plomatiek beleid noodig had om die heeren te weerhou -
den de hand zijner dochter te vragen. Bij gelegenheid
van het huwelijk van den heer von Delbrück moet de
dende, gij zult ons toch wel begrijpen, gij, die, even
als wij, het slagtoffer van dien tijger zijt!
Mijn vader een tijger! ik zijn slagtoffer! sprak
het meisje, die dit zonderling tooneel niet eens opge
merkt had. Hoe! riep zij treurig uit, is zijn aanblik
dan niet voldoende geweest, om n die dwaling to
ontnemen, om u te bewijzen dat hij het slagtoffer van
de overigen is Zie hem dan toch eens aan, mevrouw!
Eindelijk beschouwden de prins en de prinses den
heer Desmarais met aandacht, en zagon niets anders
dan een goed man, die geheel van zijn stuk was, in
zijne tranen baadde, en zijne vaderlijke armen tot hen
uitstrekte.
Angélique loste dit treffend tooneel op door een
voudig de waarheid te verhalen.
Ja, dus besloot de goede koopman, zich op zijn
beurt voor de hertogin op de knieën werpende, die
marteling lijd ik sedert twee maanden Dat is
de tijger, het monster, de geesel, de brandstichter,
de schrik van Bordeaux! Monseigneur, mevrouw, ver
geet mij! Flab medelijden met mij !|Red mijne dochter
door ons dit vertrek te doen verlaten en ik zal u
allen, met dezen sleutel, door de kelders van het
stadhuis doen ontvlugten.
Wordt vervolgd*
