Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
H rn ti <1 spuit dienst.
Du 1 (jxMiiocslcr cn Wethouders van
Sclia,",(Mt
Al aken bij deze bekend, dat op
ZATURDAG den 11 JUNI .1 a. s. des
avonds ten G ure, op de Marktplaats
aldaar, proeven zullen worden «jeno-
iitcti niet de
cn roepen daartoe op al het dienst
doend personeel bij genoemde spuiten
0111 op dien dag vóór of op fzemeld
uur aldaar tcgenwoordifj' te zijn, op
verbeurte eene boete van EEN GUL-
DE.N voor ieder afwezijje welk boete
voor de hoofdlieden wordt verdub
belt!.
Schagen G Junij 1879.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
G. L ANG EN BERG.
I)e Secretaris,
DENIJS.
Een blanke slaaf.
Uit het Hollaudsche kunstenaarsleven.
II.
Gemengde berichten.
Ao. IS79.
23stc Jaargang.
No. 4195.
Dit blad verschijnt twee maal per week: Woens
dag- en Zaturdag avond. Hij inzending tot 's mid
dags ia ure worden advertentiién in het eerslnilkomend
No. geplaatst, ingezonden stukken een dag roeger.
YVT-fi
1'rijs per jaar 3.Franco per post f 3 6ot
Afzonderlijke nummers J 0.07}.
Advcrtentïin van een tot vijf regels ƒ076; ieder
regel meer /o.l5. Groote letters naar plaatsruimte.
Abonnementen op dit blad worden door alle f Postdirecteuren en Hoek band.dareu nangenomr
Naar rolksbeil ronder deugd te dingetv
|s arbeid aan een rots te biên.
FSckciHlmakiiigcn.
Burgemeester en Wethouders van Scha gen
Hrergen naar aanleiding van art. 228, alinea
2 der wit van 29 Junij 1851 (Staatsblad N«.
8a) aan belanghebbenden in herinnering, dat
alle vorderingen ten laste der gemeente, zullen
moeten ingediend zijn binnen zes maanden, volgende
op het jaar watrover di zrlvc loopen en dal bij
gehreke daarvan, die vorderingen zullen verjaard
en vernietigd zijn.
U 01 di nde dus allen, die nog eenigc vordering
ten laste dezer gemeente inoglen hebben, over
den jare 1878, nilgetioodigd die voor den 30en
Junij aanstaande in te leveren, ten einde zich
daardoor voor de nietigheid en verjaring cr van
te vrijwart 11.
Schagen, den 3 Junij 1879.
Hm gemorster en Wethouders voortui.,
G. LANGEN BERG.
De Secretaris,
DENIJS.
ROODE en BLAAÜWE
Frans Hals bewoonde een aanzienlijk buis digt
hij de Hoofdkerk. Hij was ongetrouwd en zijne
huishouding werd, door eene oude bloed verwante,
waargenomen. De schilder was reeds rijk toen
Adriaan brouwer bij hem kwam; bij bezat een
fraai ingericht atelier waar hij voorname tleeren
fatsoenlijk kon ontvangen, die kwamen om zijne
Schilderijen te koopen, of zich door hem te laten
portrettecren. In eene aangrenzende zaal gaf hij
onderrigt aan zijne scholieren, waarvan bij altijd
eenigen bad, talentvolle jongelieden van goeden
huize, die het groote leergeld konden betalen.
De nederlandsche schilderschool had destijds
naar vollen bloei bereikt cn Frans Hals gold
voor een der eerste roeesters.
De kunstenaar bragt den armoedigen en on
wetenden Adriaan Brouwer niet in gezelschap
van zijne overige scholieren, die zich] hiertegen
waarschijnlijk zouden verzet hebben, ook maakte
l'Ü Item niet tot zijn bediende of kleuremnenger
zoo als hij tegen de oude vrouw had gezegd-
Hij wees hom een afgelegen dakkamertje lot
woning aan, gaf hein ellendige kleeren en de
noodzakelijkste levensbehoeften, en gaf hem toen, J
zeer in het geheim, onderrigt in het teekenen,
en later in het schilderen.
De onwetende knaap, die lezen noch schrijven
kon, was een genie in de kunst en wist als door
instinct altijd het ware, voor te stellet). Hals,
had dit met zekeren kunstenaarsblik herkend,
en hierop eene schandelijke berekening gemaakt, j
Hij wilde het genie gebruiken. Adriaan zon zijn
slaaf zijn. Voor de stuivers die hij aan zijn
onderhoud besteedde, zou hij Item zware goud
stukken aanbrengen. Kn werkelijk bedroog de
somhre schilder zich niet, in zijne berekening.
Onder verstandige leiding bragt hij Adriaan
weldra zoo ver dat hij voor den kunsthandel
kon werken.
Plotseling verschenen er kleine, oorspronkelijke
karikatuur teekeningen in den handel, die groot
opzien verwekten onder de kenners te Amsterdam,
Antwerpen en in andere kunstminnende steden-
Zoo vol krachtige waarheid in de karakteristiek
waren nog nooit genrestukken uit het volksleven
vervaardigd. Wel ontbrak aan de teekeningen
alle ideale gehalte, het onderwerp was dikwijls
gemeen en tcriigstootend, de uitvoering echter,
steeds onberispelijk en mecstcilijk, en juist zoo]
hield men er in dien ruwen tijd van in de
Nederlanden. Inzonderheid werden twee op el-
kander volgende reeksen van vijf en twaalf!
kleine teekeningen beroemd; de vijf zintuigen j
en de twaalf maanden des jaars voorgesteld in j
Alegorische gemeen komieke tooneelen. Aanzien
lijke sommen, die voor dien tijd zeer groot
konden genoemd worden, werden voor deze
teekeningen betaald, die gezamentlijk door Fi ans
Hals in den handel werden geiiragt en den naam
droegen van den vervaardiger Adriaan Brouwer,
die echter hij niemand bekend was-
De Haarlemmer kunstenaar cn handelaar werd
onophoudelijk door nieuwsgierigen lastig gevallen l
maar hij vond goed zijn geheim voor zich te
houden. Had hij gezegd:
Brouwer is een idioot dien ik voor tien
guldon gekocht heb en dien ik gevangen hou.
opdat hij in mijn voordeel, meesterstukken van
teekeningen vervaardige, zoo had dit mogelijk
schade gedaan aan de opbrengst van du zaak,
en afschuw jegens hem zclven verwekt.
Hij leefde in de overtuiging dal Brouwer zijn
regtniatig eigendom, zijn slaaf, was, wiens na
tuurlijke begaafdheden, hij zich, zoo goed mo
gelijk ten nutte moest maken. Nauwelijks gunde
hij den zoogeuaamden idioot en slaaf de noodige
rust tot slapen en eten. De beklagenswaardige
jongeling moest, weinige uren cr afgerekend, die
hij met oefeningen in het lezen, schrijven en
rekenen doorbragt, waartoe Hals hem noode de
toestemming gaf, altijd schilderen en arbeiden,
0111 den hebzuchtigen heer te vreden te stellen.
Ook werd hij geheel als een gevangene behandeid.
Hij zag geene andere meiisclien dan Hals, diens
huishoudster, en eene oude knorrige dienstmaagd
welke laatste dikwijls door hem werd uitgelee-
kend, zijn dakkamertje werd zorgvuldig op slot
gehouden wanneer hij aan het werk was, en
tot eenige uitspanning werd aan liet ongelukkige
jongmensch toegestaan des avonds wat frissche
lucht te scheppen, in een door hooge muren
omgeven tuintje, zeer zelden, en meest als het
reeds geheel donker was, ging de meester met
hem wandelen, niet zoozeer uit medelijden dan
wel opdat de liegaafde schilder ook, daar buiten
in het gewoel der menigte, of in een afgelegtn
kroeg, zijne studiën kon maken. Niettegenstaande
deze behandeling, was Adtiann niet zoo onte
vreden met zijn lot, gedurende de eerste jaren
zijner gevangenschap. Hij werd toch niet meer
eiken dag door zijne stiefmoeder geslagen, en
behoefde niet langer onaangenaam huis en tuin
werk te verrigten, wat hem altijd tegen de borst
luid gestuit. Teekenen was de hartstocht van
zijn leven, en 1111 kon hij teekenen van 's mor
gens tot 's avonds; j» hij werd er altijd toe
opgewekt, en geprezen als de arbeid goed ge
lukte.
I11 zoo verre betoonde zich Frans Hals een
eerlijk kunstenaar, dat hij de meesterstukken
vari zijn zonderlingen leerling niet met zijn
eigen naam onderteekende- Adriaan Biouwer
zette zijn naam onder elke schilderij, welke hij
vervaaidigde, en daar hij in het begin niet kon
schrijven, had Hals hem hij het eerste stuk den
naam voorgeschilderddie hij dan namaakte.
Het onderscheid in de manier van schilderen
der beide kunstenaren was zoo opvallend dat
Hals ook mocijelijk met eene valschheid zou
geslaagd zijn. Men zou toch niet geloofd hebben
dat hij de vervaardiger van die kleine vreemde,
geheel eigenaardige karikaturen was.
Zoo gebeurde het dat Adriaan Brouwer in
den tijd van vijf jaren, een in de Nederlandsche
kunstenaarswereld vermaarde naam werd, 0111
wiens gezochte werken de liefhebbers en kun-
steen ars streden. Van jaar tot jaar verhoogde
Hals de prijzen voor de kunstwerken, van zijn
slaaf en vermeerderde daardoor niet weinig zijnen
eigenen rijkdom.
Het onweder en de zware regenbuien van
Zondag waren geen verrassing voor degenen, die
gelet hadden op het bericht van The New York
Herald, waarin dergelijk weer tusschen 7 en 9
Juni waarschijnlijk geacht werd. Voor de dageu
tusschen 11 en t3 dezer wordt thans door hel
weerkundig bureau weder over de Britsche,
Noorweegsche ru Fransche kust zulk ongestadig
weer met lage temperatuur aangekondigd.
Onlangs wandelde op «de Bosenthalwiese»
bij Leipzig, een gezelschap van twaalf personen
toen er een hevig onweder losbarste. De regen
werd hoe langer hoe heviger en allen haastten
zich z.10 spoedig mogelijk het beschermende dak
der huizen te bereiken. Op eens stond liet geheele
gezelschap 111 een vuurzee, terwijl de donder,
dien men terstond daarop hoorde, getuigde dat
de bliksem in de onmiddeiijke nabijheid moest
zijn ingeslagen; drie dames en een heer van bet
gezelschap, die een weinig van de anderen af
liepen, waren verdwenen. Toen de overigen
eenigzins van den schrik bekomen waren, vonden
