Gemengde berichten.
De erfgenaam van Hornegg.
In de op 16 dezer te Schagen gehouden
vergadering van den raad dier gemeente, werd
in de eerste plaats medegedeeld;
1. Missives van Heeren Gedeputeerde Staten
dezer provincie; houdende opgave der bijdrage,
door deze gemeente, in de kosten voor het kan
tonnale huis van bewaring te Helder, over de
laatste negen maanden van het vorig jaar.
3. Idem. van de directie der gasfabriek
alhier, waarhq deze kennis geeftnaar aanleiding
van een des wege namens den raad ontvangen
schrijven, dat, ofschoon de directie het oordeel
des raads. in dezen niet beaamt, de gelden, door
haar ontvangen van den landman H. Bakker,
voor de plaatsing van een lantaarnpaal aan het
Bensgars alhier, ter vervanging van eene der
gemeente behoorende, door Bakkers paard ver
nielde paal, zullen worden gestort in de ge
meentekas.
Vervolgens werd, een besluit vastgesteld be
trekkelijk de gemeentelijke comptabiliteit dienst
1878, en daarna medegedeeld, twee missives,
van den hoofdonderwijzer der gemeenteschool
betrekkelijk de verhuring van zijne door hem
te ontruimen woning, waarbij hij zich wenscht
gereserveerd te zien, het regt, die woning ten
allen tijde, na behoorlijke opzegging, weder te
kunnen betrekken. Na eenige toelichting door
den voorzit ter werd, naar aanleiding van dit
schrijven bepaald dat de verhuur zal geschieden
per jaar, en de onderwijzer, mits tijdig (door
een behoorlijke opzegging) van zijn voornemen
daartoe kennis gevende, bij het verstrijken van
den huurtijd, de woning weder zal kunnen
betrekken. Daarna werd het besluit tot onder-
handschen verhuur definitief vastgesteld.
Nog werd door den voorzitter medegedeeld
dat, naar aanleiding der schorsing van publieke
vermakelijkheden, ten gevolge van het sterven
van Z. K. H. den Prins van Oranje, door hem,
van den heer minister van Binnenlandsche zaken
per telegram is gcyraagd, of de kermis alhier,
aanvangende den 22 dezer, zou kunnen doorgaan;
doch dat het antwoord nog niet is ontvangen.
Bij de nu volgende rondvraag zegt de voorzitter
op eene vraag va n den Heer Stammes deswege,
dal voor de hulponderwijzers vacature aan de
gemeente school, eene voordragt is opgemaakt
welke in de volgende vergadering den raad zal
worden aangeboden. 1
Daarna wordt de vergadering gesloten. i
Heden den 16 dezer leed de gemeente
Schagen een treffend verlies, door den dood
van den heer Jacob Denijs Wz. een harer ver
dienstelijkste raadsleden, een man begaafd met
een juist oordeel, die steeds het ware belang
der gemeente met hart en ziel voorstond, van
wien, in den volsten zin, des woords gezegd
kan worden, wat men helaas van zoo weinigen
kan zeggen»hij handelde als raadslid zonder
aanzien des persoons en zonder eigenbelang".
Meer nog dan de gemeente, lijdt zijn gezin
een onherstelbaar verlies: de toekomst voor
vrouw en kinderen ligt in het stik donker.
Eene noodlottige gebeurtenis waarvan de
001 zaak aan zijn goed en medelijdend hart is
toe te schrijven, maakte een einde aan zijn zoo
nuttig, werkzaam en vlekkeloos leven.
Blijkens te Schagen ontvangen mede-
deeling, van den heer Commissaris des Konings
in deze provincie, is de sluiting der openbare
vermakelijkheden, met I 8 dezer opgeheven, met
uitzondering van den dag der begrafenis van
Z. K. H. den Prins van Oranje.
De kermis gaatdusalhierbepaald door,behalve
op den dag der begrafenis, wanneer die mogt
plaats hebben in den loop der volgende week;
waarvan echter niets officieel» bekend schijnt te
zijn.
Een bij het departement van Koloniën
ontvangen telegram van den Gouverneur Gene
raal van Nederlaudsch Indie bevat het bericht
L.
„Als ge 't in dien zin opneemt welnu dan
wil ik uw goede opinie niet aan 't wankelen brengen,
door u to doen geloovon, dat ik, om den aard van
de zaak zelve, nog iets voor u te verbergen had.
Mijn geheim is, dat ik langen tijd oen arme, onnoo-
zelfe dwaas, een dolzinnige ben geweest en dat
ik vooreerst nog geen genezing van dien waanzin
zie komen. Mijn geschiedenis heeft wel cenige over
eenkomst met die van den cbevalier de Grieux, of
met die van den armen schilder Greuze. Kent ge
die geschiedenis
„Neen."
„Zijn vrouw bedroog hem, even als Manon de Les-
caut den ehevalier de Grieux bedroog. Gewoonlijk
weten bedrogen mannen zich zeiven te genezen. Zij
vergeten de stormachtige catastrophe niet alleen, maar
ook de verachting, die zij voor de wereld gevoelen,
zoowel als hun haat tegen de vrouwen, welke op be
paalde tijdstippen daaruit is voortgesproten, geraakt
in 't vergeetboek en na ceuigen tijd troosten zij zich
met eene andere vrouw. Maar nu zijn er uitzonde-
rii gen, welke ontrouw niet verstaan cn begrijpen,
dat op den 9<Ien dezer Gliëng, de verblijfplaats
van Panglima Polim in de XXII Moekim, door
onze troepen genomen en, even als de omlig
gende kampongs, getuchtigd is. Men vermeesterde
te Gliëng 25 stukken geschut en veel amunitie
en ook ae woning van Panglima Polim werd
er gevonden.
Naar het t)aghlad verneemt, zou Z. M.
de Koning ten slotte geweigerd hebben het
ontslag, door het Ministerie aangeboden, aan
te nemen.
De aankomst van het stoffelijk overschot
kan Z. K. H. den prins van Oranje te Delft, 't geen
in den avond van dea a5sten Juni e. k. ten 9
ure zal plaats hebben, zal met bijzondere
plechtigheid vergezeld gaan. Ook te Rotterdam
zal een officieele hulde aan de laatste overblijf
seleti van den ontslapen Vorst worden gebiacht.
Een aantal hoog geplaatste dames uit den
Haag, die zich daartoe vereenigden, hebben op
de lijkkist, die het stoffelijk overschot van Z.
K. H. den Prins van Oranje bevat, een krans
van witte rozen doen plaatsen.
Eene gehuwde vrouw te Delft, oud 54
jaar, sedert jaren verslaafd aan sterken drank,
had gisteren zooveel jenever gedronken, dat zij
is gestikt.
Gisteren avond zijn te Baarn door den
laatsten trein naar Amersfoort drie paarden
overreden. Alleen een kort oponthoud was
hiervan" voor den trein het gevolg, daar de
stukken van de paarden aan de locomotief
waren blijven hangen.
Eene arrestatie van een viertal personen,
wonende in de zoogenaamden Duivelshoek te
Amsterdam, Zaterdag door de politie gedaan,
wordt in verband gebracht met den moord
(door verdrinking), op een nachtwacht aldaar
gepleegd.
Dertien gamelan spelers met twee Javaan-
sche danseressen zijn op 3 Mei jl. per stoomschip
Celebes van Java vertrokken, om op de Arn-
hemsehe tentoonstelling de gamelan van pi ins
Mangko Negero te bespelen.
In een hoffelijk telegram, gericht, aan het
Bestuur der tentoonstelling, wordt door den
prins van het vertrek der muzikanten kennis
gegeven, tevens met bericht, dat zijn zoon met
hetzelfde stoomschip eene reis naar Europa
gaat ondernemen,, pm ook Nederland en de
tentoonstelling tq Arnhem te bezoeken. De prins
gaat te Napels aan wal en vertrekt direct naar
Arnhem, om hij de aankomst van het muziek
korps tegeuwoordig te zijn.
Algemeen is men van meening. dat Spaan-
sche hoenders de voordeeligste zijn. Thans heeft
een hoenderliefhebber, na een nauwkeurig ver
gelijkend onderzoek, aangetoond dat het Itali-
aansche ras boven het Spaansche de voorkeur
verdient. "ij bevond dat het gewicht der Itali-
aansehe eieren was: 10 stuks 590 gram: het
kleinste 55 gram, het grootste 67 gram. en dat
der Spaansche: 10 stuks 5ao gram, het kleinste
45, het grootste 60 gram. Ook leggen de Itali-
aansche kippen vroeger en meer eieren dan de
Spaansche.
Eergisterenavond te 9 uren is, in een door
cavalarie gevolgden transportwagen, het lijk van
den Prins van Oranje uit zijne woning, Rue
Auber 19, naar het hotel der Nederlandsche
Ambassade, Avenue Bosquet, overgebracht.
Achter den transportwagen reden verscheidene
rijtuigen van het personeel der legatie, (de gezaut
van Zuylen, alsmede de heeren van Capelle,
de Stuers en Ruysseuaers), de adjudanten v.
Rentinck en de Koek, enz. De oude kamerdie
naar Donker, die 24 jaren in dienst is geweest
van den Prins v. Oranje, heeft het lijk van zijn
meester niet willen verlaten.
In de vestibule van het gezantschaphotel,
evenals de geheele benedenverdieping met zwart
afgezet met zilveren franjes, behangen en voor
zien van een met zilveren sterren bezaaid
omdat de sleutel daartoe hunjontbreektuitzouderiugen,
die uiet aan haar gelooven en met de taaie volhar
ding van een hond aan de ontrouwe vrouw blijven
hangen Tot dit aantal behoorden de beide ongeluk
kige Franschen
„E" gjj?"
„En ook ik helaas want ik heb langen tijd
iets van dienzelfden aard gevoeld. Is dat nu iets
anders dan waanzin
„Dat is geen waanzin,* gaf gravin Clotilde hoofd
schuddend ten antwoord- „Volstrekt niet. Elke ware
liefde heeft diezelfde hondentrouw. Een vader heeft
zijn kind op die wijze lief, al heeft het hem ook mo
gelijk tienmaal door slechte streken het hart verbiei-
zeld."
.Maar," riep hij met ontwakende hartstochtelijk
heid, uit, „als de vrouw den man verraadt als
zij openlijk, overmoedig, roekeloos 1*
Gravin Clotilde maakte eene beweging met de hand
die hem deed ophouden.
,0 stellig, stellig zeker is die ontrouw verachte
lijk die is zonder een laag karakter niet denkbaar.
Maar is die nu slechter dan moord en roof, dan
landverraad En zal het u toch niet doen ontroeren
als de vrouw van den ellendeling, die wegens roof
en moord terechtgesteld, of wegens landverraad dood-
plafond, wachtten Z. K. H. Prins Alexander
met zijn adjudant de Grovestins, mevr. Van
Zuylen en haar dochter, dr. Vinkhuyzen en ds.
Bersier de lijkkist op, die met een zwart flu-
weelen kleed overdekt was en onmiddelijk
(kwart voor tien uur) in de als rouwkamer
ingerichte voorzaal werd gedragen, onder een
verhemelte van zwarte draperiën, met palmtak
ken en laurierbladen, zilveren boeken en randen
geornamenteerd, en omgeven door groote zilveren
kandelaars met waskaaren. Schilden met de
wapens van Oranje en Nederland in kleuren
prijken aan de wanden, en op de kist liggen ver
scheidene prachtige kransen van witte rozen,
camelia's, viooltjes enz. neeigelegd door Prins
Alexander, Prinses Matilde, Prinses d'Henin,
baron van Zuvlen, de Jockeyclub enz. Ds. Bersier
sprak bij het lijk een kort gebed uit, waarvoor
Prins Alexander hem hartelijk dank zeide. De
eigenlijke lijkdienst is bepaald op Woensdag
a5 Juni. Slechts genoodigden zullen bij die
lijkdienst toegang hebben.
In eene correspondentie uit Parijs wordt
gezegd, dal men den dood van den Kroonprins
aan eene onvoorzichtigheid van den zieke zelf
zou mogen wijlen. Hij moet namenlijk, ondanks
liet verbod van den geneesheer, in zijne ziekte
een vrij groote hoeveelheid bier, zijn gelief-
koosden drank, gedronken hebben.
Bij gelegenheid van den aspergetijd worden
een paar anecdotes in herinnering gebracht
uit de vorige eeuw. Fontenelle, de geestige
schrijver, die honderd jaar leefde (1657 17^7)
was een zeer groot liefhebber van asperges.
Hij beschouwde ze als een middel om lang te
leven en toonde zijn oom Thomas Gorneille in
tal van voorbeelden - o. a. het zijne aan,
dat men om een hoogen ouderdom te hereiken,
zoo lang mogelijk asperges moet eten. Eens
verzocht Fontenelle den kardinaal Dubois en
Mme de Tencin bij zich ten eten. Het waren
gasten,die de asperges ieder op een bijzondere ma
nier toebereid wilde hebben. Mme Tencin at ze
liefst zonder, Kardinaal Dubois met witte saus,
en Eoritenelle had ze liefst met olie toebereid.
De kok had order gekregen om voor den
Kardinaal een goeden schotel asperges met
witte saus klaar te inaken. Het was etenstijd,
cn men wachtte slechts op Dubois om aan
tafel te gaan, toen een lakei het bericht kwain
brengen, dat de kardinaal overleden was. Zoodra
hij die tijding vernam, riep Fontenelle met
een stem die door de keukens weergalmde:
»Iiok! al de asperges inet olie!» Dat was de
eenige lijkrede, die door den wijsgeer op den
kardinaal gehouden werd. Mme. Tencin zei niets
anders dan; »Die arme kardinaal! Zou hij er
nog aan gedacht hebben mij een inkomen van
twintigduizend livres na te laten, zooals hij
beloofd had
Ook Voltaire was een groot vriend van as
perges. Toen de schrijvei van Candide eens aan
een zijner vrienden, die buiten woonde, een
bezoek bracht, was zijn eerste vraag: „Kweekt
ge asperges? Zijn ze goed?» Vervolgens begon
hij te spreken over de beste manier van den
grond te bemesten om goede asperges te krijgen
Tot hen, die het niet met hem eens waren,
zei Voltaire: »Ga maar naar Toucy, by Auxerre
en ge zult zien dat daar de beste asperges van
de wereld groeien.»
Verder deelen wij omtrent deze plant, die in
de lente een onzer kostelijke spijzen is, nog
mede, dat volgens Theophrastus, de asperge
door de Grieken zeer op prijs werd. gesteld.
Ook de Romeinen waren er verzot op, en vooral
op die van Ravenna, waarvan er drie op een
pond gingen. Aan den beroemden La Quintinie,
tuinman te Versailles onder Lodewijk XIV,
komt de eer toe van het middel te hebben
uitgevonden om de asperges, in broeikassen,
het geheele jaar door te laten groeien. In Tur
kije is de asperge een zeer geliefkoosde spijs,
men kweekt ze in het Oosten met de meeste
zorg. De Turken hebben deze plant een schil-
derachtigen naam gegeven, n. 1. „kouch Koninax
geschoten werd, op diens graf ned-rknie't cn het met
haar tranen besproeit Waarom zou het mij niet treffen,
als een man tranen vergiet om eene vrouwdie
een zware misdaad tegen hem heeft gepleegd
Hij heeft haar nu eenraaal lief en de liefde ziet over
schuld en zoude heen."
„Dat wil ik u toegeven, alhoewel ik niet weet of
gij gelijk hebt, of een gezond gemoed niet elkea
band voor immer verscheurd voelt, teiwijl hij de ge
slagen wonde daarna met zijn trots heelt- Ik wil u
toegeven, dat de waanzin niet in de trouw ligt, die
de misdaad niet toerekent, die blijtt bestaan, De
waanzin ligt in die liefde, die zich zelve gelijk is ge
bleven, veel verder terug tot in den tijd, waarin het
reeds heeft moeien blijken, dat er verschil van ka
rakter, dat er verschil, vijandigheid zelfs Tan levensbe
schouwing bestond, waarin h. t contrast, dat de beide
karakters vormdeo, aldus voortdurende wrijving gaf,
waariu de kleine oorlog niet ophield te bestaan,
waarin de een voortdurend hamer was en de an
dere het niet met zich zeiven overeen kon brengen,
steeds aanbeeld te zijn. Daarin is de waanzin gele
gen, zoowel, als in de ellendige zwakheid van ka
rakter, die er niet toe komen kon zich los te ruk
ken.*
„Waanzin, zegt een ieder, is de liefde altijdher-
