De erfgenaam van Hornegg.
LIV.
5 Van regenten van het Geref weeshuis,
waarbij deze kennis geven, van verdere onder
handelingen, betrekkelijk den afstand aan hen
van de scheidingssloot ten zuiden van de woning
des plaatselijken geneesheers aan de Laan, af
te zien.
Daarna werd mededeeling gedaan van het
procesverbaal van verificatie 'der kas en boeken des
gemeente ontvangers, waaruit bleek dal op 3o
Junij 11. in kas was J 6314.61.
IVelke missives en verbaal worden aangenomen
voor kennisgeving.
Voorlezing geschiedt daarna van een adres
van de, door aen Kerkeraad der Ger. Gemeente
alhier benoemde commissie voor de onlangs
opgerigte Zondagsschool, houdende het verzoek
om daarvoor des Zoudagtnamiddags gebruik te
mogen maken van het schoolgebouw der gemeente.
Omtrent welk adres wordt aangenomen een
voorstel des voorzitters, ter aanhouding daarvan
tot zekerheid zal zijn verkregen, dat het onderrigt
daarin omschreven wordt gerangschikt onder het
onderwijs in de godsdienst bedoeld bi] het laatste
gedeelte van art. 23 der wet op 't lager onderwijs
Daarna wordt overgegaan tol benoeming van een
hulponderwijzer aan de gemeente school, ter
voorziening, in de vacature ontstaan door het
vertrek van den heer F. G. van den Berg, naar
Zaandam. Benoemd werd de heer A. Schwab
te Groningen, met wien op de voordragt waren
geplaatstde dames J. H. van Lessen en A. M.
L dc la Fontaine Verweij hulponderwijzeressen
te Groningen en te Almelo
Vervolgens werd behandeld, een nota van den
gemeente opzigter, wegens diens gehouden toeziqt
enz. bij de herstellingen aan den gemeente toren
waarvoor door dezen werd gedeclareerd f 200.
zijnde ongeveer 3 pCt. der aannemingssom. Of
schoon de meerderheid der Vergadering van
oordeel was, dat dit opzigt geheel viel onder
de vcrpligtingen den declarant bij zijne instructie
opgelegd, te meer daar de jaarwedde aan diens
betrekking verbondenten vorigen jare was ver
hoogd met de bedoeling dat geene gratificatiën
voor bijzondere werkzaamheden meer zullen
worden verstrekt, dan in geheel exeptioneele
gevallen, wordt toch, met het oog op het nog al
moeijelijke van het werk tot de toekenning eener
gratificatie ad J 100.besloten.
Door den voorzittir werd wijders voorgesteld,
dit jaar, even als vroeger, een gratificatie te
verleenen aan de rijksveldwachters die de ge
meente politie hebben geadsisteerd gedurende
He' kermisAangenomen mettalgemeene stemmen.
Nog werd medegedeeld een schrijven van den
heer Mr. 4- Rendorp, rentmeester der heerlijk
heid Schagen, waarbij deze berigtte, in antwoord
op een schrijven dezerzijds, dat hij eerlang hier
ter plaatse dacht te komen, tot het maken van
aeiüge voorloopige bepalingen betrekkelijk den
aankoop van terrein, door de gemeente, voor
deh bouw eener kantonale griffie. Aangenomen
voor kennisgeving.
Ten slotte deelde de voorzitter mede, dat door
den sterken aanbouw van woningen in deze
gemeente, gedurende de laatste jaren, een ver
nummering der huizen noodzakelijk was gewor.
den, en stelde hij mitsdien voor, dat door Bur
gemeester en IVethouders daaromtrent een plan
worde ontworpen. Dien overeenkomstig wordt
besloten.
Bij de nu volgende rondvraag vestigde de
heer Stammes de aandacht op den voortdurend
onbruikbaren staat van de pomp in de gemeente
school. Dc voorzitter gaf de verzekereng zulks
nauwkeurig te doen onderzoeken. Daarna werd
de vergadering gesloten.
Clotilde gaf geen antwoord, ze scheen ook niet to
willen, dat haar broeder eenig antwoord op haar ge
laatstrekken las. Zij ging met de armen op het blad
van de tafel liggen en vorborg haar gelaat daarin.
Een tijdlang blikte graaf Albrecht op haar neder.
Daarop sprak hij
„Thans weet je alles en ken je de rol, die je te
spelen hebt. Dat je die spelen znlt, woet ik. Je hebt
te veel Bernswald's bloed in de andoren, om tegenover
je broeder verraad te plegen Ook zul je zwijgen tot
dat de ure van spreken daar is. Daarvoor staat mij
uw eed borg."
„En als ik als ik die afschuwelijke rol vol trouwe
loosheid en bedrog, die ik om uwentwil vervullen
zou, nu eens niet verkies op mij te nemen
„Dat zou zeer noodlottig wezen," antwoordde graaf
Albrecht op doffen toon. „Je weet mijn onwrikbaar
besluit omtrent Hornegg; je weet ook, dat ik vast
heid van wil genoeg heb om tot bereiking van een
groot doel niet kieskeurig op de middleen to zijn."
„Zou je Leonhard dus uit den weg ruimen als
hij u met zijn aanspraken in den weg trad
„Slaap wel, zusje," antwoordde graaf Albrecht met
een leelijken trek om den mond. „Komt nacht, komt
raad, zegt men. Daarom wil ik je dezen nacht niet
verkorten, nu kun je alles eens goed en klaar in je
hart overleggen. Ik geloof, dat je in je avondgebed
een goed woord voor mij zult invlechten, omdat ik
je zulke verblijdende tijdingen heb gebracht het
uitzicht namelijk op den braafsten echtgenoot, dien
je kunt verlangen en op den in geen enkel opzicht
besnoeiden eigendom van den l audenburg, dezen
Ij oogst dichterlijken grondslag voor uw gelijk iu de
Men schrijft on» uit Winkel:
„Jl. Yiijdag werd alhier dealgemecne vergadering
van aandeelhouders der Modelboerderij gehouden.
Tot directeur werd benoemd de heer N. Loder, in
de plaats van den he^r W- Sluis, die verzocht had
niet meer in aanmerking te komen. Tot commissa
rissen werden gekozen de heeren K. Winkel en J.
Witsmeer. Naar den uitgesproken wensch der ver
gadering zal voortaan me r bepaald het oog gehou
den worden op de oorspronkelijke bedoeling, die bij
de oprigtmg der zaak heeft voorgezeten, nl. de ver
betering van den veestapel, eu aan dat belang meer
waarde gehecht worden dan aan het landbouwbe
lang."
- De uitgave van het Zondagsblad voor
Texel, Vlieland en Terschelling, een liberaal
weekblaadje, dat gedurende ruim twee jaren
door den onlangs overleden Heer S. Giltjes, te
Helder, werd uitgegeven, is met ultimo Juni
gestaakt.
Ook de uitgave van het H aarlemsch Dagblad
is gestaakt.
Het zilverliuwelijksfeest van den Heer D.
C. Loman, burgemeester van Texel, werd Zondag
11. met veel opwektheid gevierd. De deelneming
was algemeen, en bijna uit alle woningen wap
perde de driekleur. Het ontbrak den jubilaris
bij zooveel blijken van sympathie ook niet aan
bewijzen van stotlelijken aard.
Bij de marine te Nieuwediep komen te*
gen woord ig zeer veel gevallen voor van koorts
met diarrhee en andere verschijnselen. De ziekte
schijnt niet gevaarlijk, doch van enkele schepen
zijn meer dan dertig lijders in het hospitaal
opgenomen.
Arnhem beeft bet voorrecht een gemeente
dansmeester te bezitten, die reeds 70 jaren die
betrekking vervult. Hij noemt dan ook reeds
bijna mytiesche personen, als pages van Koning
Lodewijk, onder zijne leerlingen en dirigeerde
indertijd een bal van Keizer Napoleon. Hij is
nog altijd met veel ambitie werkzaam.
Uit Orenburg wordt medegedeeld, dat
men een middel heeft ontdekt tegen de zooge
naamde Siberische pest, de vreeselijke ziekte,
waardoor sedert tal van jaren niet alleen Siberië
maar ook het trans llralische gebied wordt
geteisterd. Het middel is zeer eenvoudig en
werd het eerst door een boerin aangewend. De
ziekte vertoont zich eerst in een jeukende roode
vlek; den tweeden dag zwelt die op en wordt
den derden dag grooter en zwart van kleur; op
den vijfden of zesden dag bezwijkt de zieke
onder ondragelijke pijnen door het geheele
lichaam.
Een vrouwrin liet district Birks heeft ontdekt;
dat salpeterzuur een uitmuntend middel is tegen
deze ziekte. Het gezwel met de zwarte vlek
wordt door een pap van uien en gesmolten
boter week gemaakt, en daarna wordt de zwarte
vlek, zoodra die zich duidelijker vertoont, met
salpeterzuur bestreken. Als dit verscheidene
malen herhaald is, breekt hel gezwel door, er
valt een harde punt uit en de zieke is gered.
Dat Amerika ons Europa in vele opzichten
vooruit is, blijkt uit eene beschrijving van de
inrichting der Amerikaansche spoorwagens, die
in het Berl. Tagehlad wordt gegeven. De cor
respondent begint met het menu mee te deelen
van den ververschingwaggon. Het buffet bevat
oesters, kippensoep, oeslersoep. gebakken blei
beefstuk, reeboet, kalkoen, boen corned beef.
Dan aardappelen op verschillende wijzen toebe
reid en kostelijke maisperen. Verder vruchten
perziken, appelen, peren, noten, rozijnen, meloe-
liefde voegde hij er spottend bij.
Met die woorden ging hij heen en liet Clotilde al
leen alleen met den storm, dien hij door zijn ora
keltaal had doen opkomon, tegen weikon zij, zoolang
Albrechts oog op haar rustte, slechts met moeite was
bestand geweest en aan welken zij zich thans met
een gevoel van wellust, zich eindelijk niet meer te
moeten inhouden, volkomen overgaf. Met kiampachtig
in elkander geklemde handen, als door een stuip
trekking overvallen, opspringende om zich daarna
weer in haar stoel te laten vallen, riep zij uit
„O mijn God dat alles is immers in staat om
iemand waanzinnig te maken
Inderdaad was haar hart op zulk een ruwe, on-
raeedoogende wijzo aangegrepen, dat zij voor al wat
Albrecht had gezegd, slechts verachting eu toorn ge
voelen kon. En gaf zij aan 't geen, waartoe die toorn
aanspoorde, gehoor dan was Leonhards lot beslist,
en ja, dat was het verschrikkelijke, het vernie
tigende ook het hare want wat baate het of zij
zich toornig maakte, of zij zich met alle macht daar
tegen aankantte het was werkelijk waar haar
hart had zij aan Leonhard geschonkenzijn lot was
van nu af aan bet hare geworden
Eenvoudig," „zeer eenvoudig" was, zooals Clotilde
gezegd had, graaf Albrechts plan. Mair juist omdat
het zoo eenvoudig was, was het een welberekend
plan. Hij had niets meer noodig dan de werkelijke,
onwederlegbare bewijzen voor Leonhard's afkomst;
daarmee gewapend kon bij op Hornegg verschijnen
en in de eerste plaats prins Emile, die ongelukkige
copie van een man, naar het schimmenrijk zenden
om daarna Leonore's stijfhoofdigheid" te breken en
haar te dwingen hem aan te hooren want die trot-
scbe stijfhoofdigheid had en dat is nu eenmaal de
zielkundige wet van het mannelijke begeerte vermogen
juist hetzelfde te voorschijn geroepen, wat oen
nen. Daaroa namen wij nog een kop koffie,
tbee of New Yorker ijscream fk boop
schrijft hij, dat gij voldaan zult zijn Maar ook aan
drankeo is hier geen gebrek. Er staat hier bier,
porter en ale gereedook allerlei soorten van
Bordeaux wijnen en zeven verschillende merken
champagne. Wie na het eten een borreltje wil
drinken, vindt mede een ruime keus. Ook kan
men hier de beste sigaren krijgen, maar voor
we die opsteken moeten wij den eetwagen ver
laten en ons naar den practischen rookwaggon
begeven. Dit geheele diner, natuurlijk zonder
de dranken, kost slechts 75 ets- (ca. f 1.87^.
Nu gaan wij verscheidene waggons door en
komen in den rookwaggon; hier gaan wij op
een gemakkelijke sofa liggen, of aan een tafeltje
zitten, en spelen kaart, of koopen de nieuwste
couranten en lezen ons in slaap. En dal alles
gebeurt terwijl de trein rusteloos naar de plaats
zijner bestemming voortsnelt en wij door de
spiegelvensters van den waggon ons het land
schap zien voorbijvliegen.
Moet ik 11 nog een fraaien slaapwaggon be
schrijvenMoet ik nog spreken van de heldere
verlichting, de verwarming, de ventilatie en
van zooveel andere gemakken Waarom zou ik?
Het zou ons daardoor slechts hoe langer hoe
duidelijker worden, dat wij Europeanen, bij de
Amerikanen vergeleken, niets anders dan »arme
reizigers» zijn.
Maar, om rechtvaardig te zijn, moet ik ook
op de schaduwzijde der Amerikaansche spoor
wegen wijzen, en ik heb het recht daartoe,
want ik heb zelf op een reis iets zoo vreeselijks
beleefd, als misschien niet voor de tweede maal
in de jaarboeken der spoorwegongelukken voor
komt.
Ik ging op een mooien Zondag met eenige
kennissen per spoor naar Philadelphia. Wij
hadden tot tijdkorting kaarten medegenomen en
waren spoedig geheel en al in ons quadrillespel
verdiept. Maar op eens ik had juist met
een gelukkigen glimlach een solo aangekondigd
daar wordt een hand op mijn schouder gelegd
en een barsche stem riep: »Halt,« We sprongen
allen verschrikt op. Do conducteur stond voor
ons, vergezeld van de andere passagiers, die ons
met dreigende blikken aanzagen. «Halt» riep
de conducteur nogmaals op luiden toon: »de
heilige Zondag mag niet ontwijd worden, dat
spel is vandaag verboden weg met de kaarten'
riepen allen in koor. Wat stond ons te doen?
Wij staken de kaarten weer in den zak en wa
ren blij dat wij er heelhuids afkwamen.
»En ik had nog wel eene solo met vier matadors
in de hand... 't Was een der droevigste oogen-
blikken van zijn leven.»
Omtrent de jonge dame, die in de vorige
week te Botterdam zoo ongelukkig het leven
verloor door een tramwagen, zijn in verschillende
bladen zóó geheel verkeerde berichten mede
gedeeld, dat wij gaarne voldoen aan het verzoek
der ons sinds jaren vriendschajipelijk bekende
familie, om een juiste opgaaf bekend te maken.
De overledene was mej. Ereke B. J. W.
Dingemans uit Hossuin, bij Zalt-Bommcl, als
secondante werkman op de school van de dames
Prehin in den Houttuin te Rotterdam, wier
liefderijke behandeling door de familie niot
kan worden geroemd. Mej. Dingemans was te
2 uur uitgegaan, om een paar commissies te
doen en was op den terugweg naar haar woning
toen zij, vermoedelijk door een duizeling over
vallen, voor den tramwagen nederstortte. Haar
horloge was op 2.5o blijven stilstaan.
Hoe smartelijk het haar moeder, een weduwe,
moest vallen op dergelijke wijze een 23 jarige
werkelijke, waarachtige hartstocht voor Leonore Stein-
burg in hem zou hebben teweeggebracht don
toornigeu wil namelijk, van haar te winnen en ou-
dauks alles hiar hand te verwerven.
En terwijl hij aldus in zegejiraal op het vorstelijke
slot te Hornegg verschijnen zou, om daar aan den
geheelon stand van zaken een nieuwe wending, on
wel een gelukkige wending, te geven, omdat hij den
vorst een zoon en Leonore de bevrijding van een hu
welijk bracht, dat zij in haar innerlijke gemoed toch
slechts met den grootsten weerzin kon aangaan
terwijl dat alles op Hornegg zou plaats hebben, zou
ook op den Randenborg eeu allergelukkigste lotswis
seling komen Daar zou Leonhard plotseling met de
hoogste gaven des geluks lettert jk overstroomt wor
den hij zou een schitterenden aristocratische!) naam
een der hoogste rangen in de maatschappij, eengroot*
fortuin en een edele, schoone vrouw bekomen, welke
laatste ieder sterveling hem kon benijden 1
En dat hij, de arme muzikant, dat hij, door zooveel
licht en glaus verblind, in een zaligen zwijmel niot
op alles ja en amen zeggen zou, was immers niet
denkbaar, niet mogelijk Dus meende graaf Albrecht
zich, wat die quaestie aangaat, volstrekt niet te be
hoeven te vermoeien, of dien factor als van groot
belang in zijn berekeningen te moeten nemen.
Hij wilde liever aan zich zeiven, als aan den al-
gemeenen geluk en zegenbrenger, aller goeden genius
denken, die daarbij nog zoo wijs, was, volgens het
oude spreekwoord het hemd is nader dan de rok,
te werk te gaan En bij die gedachte voelde hij een
zekere aandoening in zich opkomen't was alsof
een inwendige stem hem zei, dat hij toch eigenlijk
„een goeje vent" wasen hoe verrasend die ont
dekking voor hem wezen mocht, liet bij toch geen
oogenblik na die aandoening nagenoeg vast te stel-
leu en te bekrachtigen door er de beste voornemens