De erfgenaam van Hornegg. LIV. 5 Van regenten van het Geref weeshuis, waarbij deze kennis geven, van verdere onder handelingen, betrekkelijk den afstand aan hen van de scheidingssloot ten zuiden van de woning des plaatselijken geneesheers aan de Laan, af te zien. Daarna werd mededeeling gedaan van het procesverbaal van verificatie 'der kas en boeken des gemeente ontvangers, waaruit bleek dal op 3o Junij 11. in kas was J 6314.61. IVelke missives en verbaal worden aangenomen voor kennisgeving. Voorlezing geschiedt daarna van een adres van de, door aen Kerkeraad der Ger. Gemeente alhier benoemde commissie voor de onlangs opgerigte Zondagsschool, houdende het verzoek om daarvoor des Zoudagtnamiddags gebruik te mogen maken van het schoolgebouw der gemeente. Omtrent welk adres wordt aangenomen een voorstel des voorzitters, ter aanhouding daarvan tot zekerheid zal zijn verkregen, dat het onderrigt daarin omschreven wordt gerangschikt onder het onderwijs in de godsdienst bedoeld bi] het laatste gedeelte van art. 23 der wet op 't lager onderwijs Daarna wordt overgegaan tol benoeming van een hulponderwijzer aan de gemeente school, ter voorziening, in de vacature ontstaan door het vertrek van den heer F. G. van den Berg, naar Zaandam. Benoemd werd de heer A. Schwab te Groningen, met wien op de voordragt waren geplaatstde dames J. H. van Lessen en A. M. L dc la Fontaine Verweij hulponderwijzeressen te Groningen en te Almelo Vervolgens werd behandeld, een nota van den gemeente opzigter, wegens diens gehouden toeziqt enz. bij de herstellingen aan den gemeente toren waarvoor door dezen werd gedeclareerd f 200. zijnde ongeveer 3 pCt. der aannemingssom. Of schoon de meerderheid der Vergadering van oordeel was, dat dit opzigt geheel viel onder de vcrpligtingen den declarant bij zijne instructie opgelegd, te meer daar de jaarwedde aan diens betrekking verbondenten vorigen jare was ver hoogd met de bedoeling dat geene gratificatiën voor bijzondere werkzaamheden meer zullen worden verstrekt, dan in geheel exeptioneele gevallen, wordt toch, met het oog op het nog al moeijelijke van het werk tot de toekenning eener gratificatie ad J 100.besloten. Door den voorzittir werd wijders voorgesteld, dit jaar, even als vroeger, een gratificatie te verleenen aan de rijksveldwachters die de ge meente politie hebben geadsisteerd gedurende He' kermisAangenomen mettalgemeene stemmen. Nog werd medegedeeld een schrijven van den heer Mr. 4- Rendorp, rentmeester der heerlijk heid Schagen, waarbij deze berigtte, in antwoord op een schrijven dezerzijds, dat hij eerlang hier ter plaatse dacht te komen, tot het maken van aeiüge voorloopige bepalingen betrekkelijk den aankoop van terrein, door de gemeente, voor deh bouw eener kantonale griffie. Aangenomen voor kennisgeving. Ten slotte deelde de voorzitter mede, dat door den sterken aanbouw van woningen in deze gemeente, gedurende de laatste jaren, een ver nummering der huizen noodzakelijk was gewor. den, en stelde hij mitsdien voor, dat door Bur gemeester en IVethouders daaromtrent een plan worde ontworpen. Dien overeenkomstig wordt besloten. Bij de nu volgende rondvraag vestigde de heer Stammes de aandacht op den voortdurend onbruikbaren staat van de pomp in de gemeente school. Dc voorzitter gaf de verzekereng zulks nauwkeurig te doen onderzoeken. Daarna werd de vergadering gesloten. Clotilde gaf geen antwoord, ze scheen ook niet to willen, dat haar broeder eenig antwoord op haar ge laatstrekken las. Zij ging met de armen op het blad van de tafel liggen en vorborg haar gelaat daarin. Een tijdlang blikte graaf Albrecht op haar neder. Daarop sprak hij „Thans weet je alles en ken je de rol, die je te spelen hebt. Dat je die spelen znlt, woet ik. Je hebt te veel Bernswald's bloed in de andoren, om tegenover je broeder verraad te plegen Ook zul je zwijgen tot dat de ure van spreken daar is. Daarvoor staat mij uw eed borg." „En als ik als ik die afschuwelijke rol vol trouwe loosheid en bedrog, die ik om uwentwil vervullen zou, nu eens niet verkies op mij te nemen „Dat zou zeer noodlottig wezen," antwoordde graaf Albrecht op doffen toon. „Je weet mijn onwrikbaar besluit omtrent Hornegg; je weet ook, dat ik vast heid van wil genoeg heb om tot bereiking van een groot doel niet kieskeurig op de middleen to zijn." „Zou je Leonhard dus uit den weg ruimen als hij u met zijn aanspraken in den weg trad „Slaap wel, zusje," antwoordde graaf Albrecht met een leelijken trek om den mond. „Komt nacht, komt raad, zegt men. Daarom wil ik je dezen nacht niet verkorten, nu kun je alles eens goed en klaar in je hart overleggen. Ik geloof, dat je in je avondgebed een goed woord voor mij zult invlechten, omdat ik je zulke verblijdende tijdingen heb gebracht het uitzicht namelijk op den braafsten echtgenoot, dien je kunt verlangen en op den in geen enkel opzicht besnoeiden eigendom van den l audenburg, dezen Ij oogst dichterlijken grondslag voor uw gelijk iu de Men schrijft on» uit Winkel: „Jl. Yiijdag werd alhier dealgemecne vergadering van aandeelhouders der Modelboerderij gehouden. Tot directeur werd benoemd de heer N. Loder, in de plaats van den he^r W- Sluis, die verzocht had niet meer in aanmerking te komen. Tot commissa rissen werden gekozen de heeren K. Winkel en J. Witsmeer. Naar den uitgesproken wensch der ver gadering zal voortaan me r bepaald het oog gehou den worden op de oorspronkelijke bedoeling, die bij de oprigtmg der zaak heeft voorgezeten, nl. de ver betering van den veestapel, eu aan dat belang meer waarde gehecht worden dan aan het landbouwbe lang." - De uitgave van het Zondagsblad voor Texel, Vlieland en Terschelling, een liberaal weekblaadje, dat gedurende ruim twee jaren door den onlangs overleden Heer S. Giltjes, te Helder, werd uitgegeven, is met ultimo Juni gestaakt. Ook de uitgave van het H aarlemsch Dagblad is gestaakt. Het zilverliuwelijksfeest van den Heer D. C. Loman, burgemeester van Texel, werd Zondag 11. met veel opwektheid gevierd. De deelneming was algemeen, en bijna uit alle woningen wap perde de driekleur. Het ontbrak den jubilaris bij zooveel blijken van sympathie ook niet aan bewijzen van stotlelijken aard. Bij de marine te Nieuwediep komen te* gen woord ig zeer veel gevallen voor van koorts met diarrhee en andere verschijnselen. De ziekte schijnt niet gevaarlijk, doch van enkele schepen zijn meer dan dertig lijders in het hospitaal opgenomen. Arnhem beeft bet voorrecht een gemeente dansmeester te bezitten, die reeds 70 jaren die betrekking vervult. Hij noemt dan ook reeds bijna mytiesche personen, als pages van Koning Lodewijk, onder zijne leerlingen en dirigeerde indertijd een bal van Keizer Napoleon. Hij is nog altijd met veel ambitie werkzaam. Uit Orenburg wordt medegedeeld, dat men een middel heeft ontdekt tegen de zooge naamde Siberische pest, de vreeselijke ziekte, waardoor sedert tal van jaren niet alleen Siberië maar ook het trans llralische gebied wordt geteisterd. Het middel is zeer eenvoudig en werd het eerst door een boerin aangewend. De ziekte vertoont zich eerst in een jeukende roode vlek; den tweeden dag zwelt die op en wordt den derden dag grooter en zwart van kleur; op den vijfden of zesden dag bezwijkt de zieke onder ondragelijke pijnen door het geheele lichaam. Een vrouwrin liet district Birks heeft ontdekt; dat salpeterzuur een uitmuntend middel is tegen deze ziekte. Het gezwel met de zwarte vlek wordt door een pap van uien en gesmolten boter week gemaakt, en daarna wordt de zwarte vlek, zoodra die zich duidelijker vertoont, met salpeterzuur bestreken. Als dit verscheidene malen herhaald is, breekt hel gezwel door, er valt een harde punt uit en de zieke is gered. Dat Amerika ons Europa in vele opzichten vooruit is, blijkt uit eene beschrijving van de inrichting der Amerikaansche spoorwagens, die in het Berl. Tagehlad wordt gegeven. De cor respondent begint met het menu mee te deelen van den ververschingwaggon. Het buffet bevat oesters, kippensoep, oeslersoep. gebakken blei beefstuk, reeboet, kalkoen, boen corned beef. Dan aardappelen op verschillende wijzen toebe reid en kostelijke maisperen. Verder vruchten perziken, appelen, peren, noten, rozijnen, meloe- liefde voegde hij er spottend bij. Met die woorden ging hij heen en liet Clotilde al leen alleen met den storm, dien hij door zijn ora keltaal had doen opkomon, tegen weikon zij, zoolang Albrechts oog op haar rustte, slechts met moeite was bestand geweest en aan welken zij zich thans met een gevoel van wellust, zich eindelijk niet meer te moeten inhouden, volkomen overgaf. Met kiampachtig in elkander geklemde handen, als door een stuip trekking overvallen, opspringende om zich daarna weer in haar stoel te laten vallen, riep zij uit „O mijn God dat alles is immers in staat om iemand waanzinnig te maken Inderdaad was haar hart op zulk een ruwe, on- raeedoogende wijzo aangegrepen, dat zij voor al wat Albrecht had gezegd, slechts verachting eu toorn ge voelen kon. En gaf zij aan 't geen, waartoe die toorn aanspoorde, gehoor dan was Leonhards lot beslist, en ja, dat was het verschrikkelijke, het vernie tigende ook het hare want wat baate het of zij zich toornig maakte, of zij zich met alle macht daar tegen aankantte het was werkelijk waar haar hart had zij aan Leonhard geschonkenzijn lot was van nu af aan bet hare geworden Eenvoudig," „zeer eenvoudig" was, zooals Clotilde gezegd had, graaf Albrechts plan. Mair juist omdat het zoo eenvoudig was, was het een welberekend plan. Hij had niets meer noodig dan de werkelijke, onwederlegbare bewijzen voor Leonhard's afkomst; daarmee gewapend kon bij op Hornegg verschijnen en in de eerste plaats prins Emile, die ongelukkige copie van een man, naar het schimmenrijk zenden om daarna Leonore's stijfhoofdigheid" te breken en haar te dwingen hem aan te hooren want die trot- scbe stijfhoofdigheid had en dat is nu eenmaal de zielkundige wet van het mannelijke begeerte vermogen juist hetzelfde te voorschijn geroepen, wat oen nen. Daaroa namen wij nog een kop koffie, tbee of New Yorker ijscream fk boop schrijft hij, dat gij voldaan zult zijn Maar ook aan drankeo is hier geen gebrek. Er staat hier bier, porter en ale gereedook allerlei soorten van Bordeaux wijnen en zeven verschillende merken champagne. Wie na het eten een borreltje wil drinken, vindt mede een ruime keus. Ook kan men hier de beste sigaren krijgen, maar voor we die opsteken moeten wij den eetwagen ver laten en ons naar den practischen rookwaggon begeven. Dit geheele diner, natuurlijk zonder de dranken, kost slechts 75 ets- (ca. f 1.87^. Nu gaan wij verscheidene waggons door en komen in den rookwaggon; hier gaan wij op een gemakkelijke sofa liggen, of aan een tafeltje zitten, en spelen kaart, of koopen de nieuwste couranten en lezen ons in slaap. En dal alles gebeurt terwijl de trein rusteloos naar de plaats zijner bestemming voortsnelt en wij door de spiegelvensters van den waggon ons het land schap zien voorbijvliegen. Moet ik 11 nog een fraaien slaapwaggon be schrijvenMoet ik nog spreken van de heldere verlichting, de verwarming, de ventilatie en van zooveel andere gemakken Waarom zou ik? Het zou ons daardoor slechts hoe langer hoe duidelijker worden, dat wij Europeanen, bij de Amerikanen vergeleken, niets anders dan »arme reizigers» zijn. Maar, om rechtvaardig te zijn, moet ik ook op de schaduwzijde der Amerikaansche spoor wegen wijzen, en ik heb het recht daartoe, want ik heb zelf op een reis iets zoo vreeselijks beleefd, als misschien niet voor de tweede maal in de jaarboeken der spoorwegongelukken voor komt. Ik ging op een mooien Zondag met eenige kennissen per spoor naar Philadelphia. Wij hadden tot tijdkorting kaarten medegenomen en waren spoedig geheel en al in ons quadrillespel verdiept. Maar op eens ik had juist met een gelukkigen glimlach een solo aangekondigd daar wordt een hand op mijn schouder gelegd en een barsche stem riep: »Halt,« We sprongen allen verschrikt op. Do conducteur stond voor ons, vergezeld van de andere passagiers, die ons met dreigende blikken aanzagen. «Halt» riep de conducteur nogmaals op luiden toon: »de heilige Zondag mag niet ontwijd worden, dat spel is vandaag verboden weg met de kaarten' riepen allen in koor. Wat stond ons te doen? Wij staken de kaarten weer in den zak en wa ren blij dat wij er heelhuids afkwamen. »En ik had nog wel eene solo met vier matadors in de hand... 't Was een der droevigste oogen- blikken van zijn leven.» Omtrent de jonge dame, die in de vorige week te Botterdam zoo ongelukkig het leven verloor door een tramwagen, zijn in verschillende bladen zóó geheel verkeerde berichten mede gedeeld, dat wij gaarne voldoen aan het verzoek der ons sinds jaren vriendschajipelijk bekende familie, om een juiste opgaaf bekend te maken. De overledene was mej. Ereke B. J. W. Dingemans uit Hossuin, bij Zalt-Bommcl, als secondante werkman op de school van de dames Prehin in den Houttuin te Rotterdam, wier liefderijke behandeling door de familie niot kan worden geroemd. Mej. Dingemans was te 2 uur uitgegaan, om een paar commissies te doen en was op den terugweg naar haar woning toen zij, vermoedelijk door een duizeling over vallen, voor den tramwagen nederstortte. Haar horloge was op 2.5o blijven stilstaan. Hoe smartelijk het haar moeder, een weduwe, moest vallen op dergelijke wijze een 23 jarige werkelijke, waarachtige hartstocht voor Leonore Stein- burg in hem zou hebben teweeggebracht don toornigeu wil namelijk, van haar te winnen en ou- dauks alles hiar hand te verwerven. En terwijl hij aldus in zegejiraal op het vorstelijke slot te Hornegg verschijnen zou, om daar aan den geheelon stand van zaken een nieuwe wending, on wel een gelukkige wending, te geven, omdat hij den vorst een zoon en Leonore de bevrijding van een hu welijk bracht, dat zij in haar innerlijke gemoed toch slechts met den grootsten weerzin kon aangaan terwijl dat alles op Hornegg zou plaats hebben, zou ook op den Randenborg eeu allergelukkigste lotswis seling komen Daar zou Leonhard plotseling met de hoogste gaven des geluks lettert jk overstroomt wor den hij zou een schitterenden aristocratische!) naam een der hoogste rangen in de maatschappij, eengroot* fortuin en een edele, schoone vrouw bekomen, welke laatste ieder sterveling hem kon benijden 1 En dat hij, de arme muzikant, dat hij, door zooveel licht en glaus verblind, in een zaligen zwijmel niot op alles ja en amen zeggen zou, was immers niet denkbaar, niet mogelijk Dus meende graaf Albrecht zich, wat die quaestie aangaat, volstrekt niet te be hoeven te vermoeien, of dien factor als van groot belang in zijn berekeningen te moeten nemen. Hij wilde liever aan zich zeiven, als aan den al- gemeenen geluk en zegenbrenger, aller goeden genius denken, die daarbij nog zoo wijs, was, volgens het oude spreekwoord het hemd is nader dan de rok, te werk te gaan En bij die gedachte voelde hij een zekere aandoening in zich opkomen't was alsof een inwendige stem hem zei, dat hij toch eigenlijk „een goeje vent" wasen hoe verrasend die ont dekking voor hem wezen mocht, liet bij toch geen oogenblik na die aandoening nagenoeg vast te stel- leu en te bekrachtigen door er de beste voornemens

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1879 | | pagina 2