m september. Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad. Ao. 1879. 23ste Jaargang. No. 1226 Bekend 111 akinge n. De GIFTDRANK, Aangiite van verhuizing. I11 Broadwaij te New York bad, cenigejarcn de apotheker Phineas Krokus, zijn winkel die gewoonlijk de Pelikaan apotheek genoemd werd. Boven de ingangsdeur bevond zich namentlijk een reusachtig uithangbord, waarop een pelikaan was geschilderd, die zich met zijnen snavel de horst openrijt, om met zijn eigen warm bloed zijne, door den giftigen beet eener slang gewonde jongen te genezen. Een roerend tafereel uit de fabelgeschiedenis der oude Egyptenaren, wat als uithangbord eener Amerikaanscbe apotheek aan het gewenschte kwakzalvers doel niet kon inan- keeren. IAGER Dit blad verschijnt twet maal per week. Woens dag- en Zaturdag avond. Bij inzending tot 's mid dags 12 ure worden advertentiën in liet eerstuitkomend No. geplaatst, ingezonden stukken een dag vroeger. Abonnementen op dit blad worden door alle Prijs per jaar 3.Franco per post f 3.6o. Afzonderlijke nummers J 0.07J. Advertentiën van een tot vijf regels f O 75; ieder regel meer f o. i5. Groote letters naar plaatsruimte. Naar volksheil zonder deugd te dingen Is arbeid aan een rots te biên. Postdirecteuren en Bockhandelaren aangenomen. m POLITIE. VERMIST: op de markt te Schagcn, den 25 September «879, een WIT SCHA&P. inet een rood merk op het schoft. Zij, die hieromtrent inlichtingen kunnen geren, worden verzocht zich te vervoegen ter gemeente secretarie aldaar Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagenvestigen hij deze de aandacht van belanghebbendenop eene bekendmaking van den Heer Minister van Waterstaat. Handel en Nijverheid geplaatst in de Staats Courant van 22 Augustus II., no. 194, van den volgenden inhout In de instructie, gegrond op art. 9 van het reglement betreffende de zamenstellinghet onderzoek van den ijk der GAS ME 1 EBS, vast gesteld bij Koninklijk Besluit van 12 September 1874 Staatsblad no. 128), is onder anderen be paald mhtj de aangifte van eiken gcijklen natten gasmeter, wordt eene aanwijzing met schets afgegeven, waaruit blijkt, op welke wijze de gebruiker den waterstand in den meter kan houden op het peil, waarbij de meter juist aanwijst. Deze aanwijzing is bestemd voorden gebruiker van den meter, terwijl door den ijker eene dergelijke aanwijzing op het deurtje van de wijzerinrichting geplakt, en de aandacht der gebruikers steeds, zooveel mogelijkdaarop gevestigd wordt." Aangezien het gebleken is, dat deze aanwijzing en schetsteekening niet altijd in handen komen van de gebruikers der gasmeters, en niet zelden, door overplakking of op andere wijze, onkenbaar worden gemaakt, worden belanghebbenden od het vorenstaande opmerkzaam gemaakt, en wordt hunne pandacht er op gevestigd, dat, ingeval van verlies van bedoelde aanwijzingen, exem plaren daarvan, aan de voor den ijk van gasmeters opengestelde ijkkantoren, kosteloos verkrijgbaar zijn Schagen 23 September 1879. Burqemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGENBERG Burgemeester. DENIJSSecreta ris. Burgemeester en Wethouders van Schagen, brengen, voor zooveel noodig, met het oog op het verzuim betrekkelijk hel doen van aangifte tei secretarie, bij verhuizing binnen de gemeente, der ingezetenen in herinnering, de volgende artikelen van het politie reglement dezer ge meente, als: Art. 11. Ingeval van verhuizing binnen de gemeente, zal daarvan, binnen acht dagen, behooren te worden kennis gegeven ter secretarie dezer ge meente, op den voet als hierna is bepaaldte weten Voor een geheel gezin, inwonende dienst- en werkboden daaronder begrepen, door bet hoofd van dat gezin; Voor afzonderlyk levende personen door ben zeiven. Art. 12. Overtreding van het vorig artikel wordt ge straft met eene boete van één gulden. Schagen, 26 September 1879. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGENBERG. De Secretaris, DENIJS. 1. Het was een hoog, smal. donker liuis uit rooden baksteen opgetrokken, zoo als vele huizen in Broadwaij, waarin Krokus inet zijn poeijertjes, pillen en andere geneesmiddelen woonde. De apotheek had een goeden naam en talrijke klanten, ofschoon eenige duitsohe apothekers met grondige pharmacetische kennis reeds lang groote concurrenten van den Yankee collega waren ge- woiden De oude slimme Phineas, begreep, dat ook werkelijk de duitschc bekwaamheid en wetenschappelijke vorming de voorkeur ver-* dienden boven de Amerikaanscbe medicijn brod- delarij. eu had daarom een jongen duitschen apotheker, <1 ie zonder middelen naar New York kwam oin fortuin te zoeken, als provisor ge engngeerd Georg Walter zoo heette de tweeentwintig jarige knappe en flinke jongeling was in der daad blijde zoo spoedig een voorloopig goede betrekking te krijgen. Twaalf honderd dol lars in het jaar werden hem toegezegd en hiervan kon hij gemakkelijk in eenige jaren een aardig sommetje over sparen en zelf eene apotheek oprichten. Dit was zijn wensch en zijne eenige gedachte, want het wezen en voor komen van zijn principaal bevielen hem niet zoo goed, dat hij zich gaarne voor het gausche leven met hem zou hebben willen associéren. Wel was Krokus ten opzichte van den jongen man, dien hij weldra in zijne volle waarde leerde schatten, de vriendelijkheid en bemin nenswaardigheid zelve, maar er was iels vleijends en onaangenaams in zijne vriendelijkheid, iets valsch in den onrustigen glurende» blik van zijne katten oogen. Ook zijne uiterlijke leelijkheid kon er niet toe bijdragen den dagelijkschen omgang met hem aangenaam te maken. Hij had een geel rimpelig gelaat, een kaal hoofd en een groote kromme neus. Met de familie van den apotheker die boven in huis woonde kwam Walter geheel niet nadere aanraking. Des avonds om zeven uur was zijn dagwerk afgeloopen, dan zocht bij zijne woning op, een paar gemeubeleerde kamers in een nabij gelegene dwarsstraat. Hij vond zijne voornaamste bezigheid in het voorste gedeelte van den winkel en bediende de klanten. Hem werd de bereiding toevertrouwd van al die heilzame geneesmiddelen, die door de rondom wonende geneesheeren voor hunne kranken wer den voorgeschreven. De grovere werkzaamheden h. v. aan den vijzel, werden door een ouden somberen Schot verricht, die reeds sedert on heugelijke lijden zijn brood in de Pelikaan apotheek had verdiend en het volle vertrouwen van zijn principaal scheen te genieten. Hij heette Itamsaij en was zoo stil en gesloten dat bij dik wijls in drie dagen geen mond open deed, wan neer hem niets gevraagd werd waarop hij moest antwoorden. In de achterste afdceling van den winkel werden de talrijke algeineene middelen verkocht in de gedaanten van pillen, poeders en gezondheidsdranken. Dit gedeelte van de zaak vercisehte geen buitergewone kennis en werd door Ramsaij verricht, alleen wanneer er veel te doen was, moest Walter wel eens inedc helpen en hij verkocht dan legen zijn zin, allerlei kwak zalversmiddelen, waarvan hij overtuigd was dat de ligtgeloovige koopers, iu de meeste gevallen hun geld wegwierpen. Zoo iets komt echter in alle Amcrikaanschc apotheken voor en is niet te vermijden. Hij troostte zich met de gedachte dat die middelen althans onschadelijk waren voor de gezondheid, waarvan hij zich door naauwkeurig onderzoek van sommigen over tuigde. Van den winkel voerde eene deur in het kantoor van den apotheker en daarachter be vond zich een klein, doorgaans gesloten labora torium, waar de oude Phineas zelf werkte en waarin Walter slechts zelden werd toegelaten. Er stond een groote geslotene kast in, waarin alle soorten van giftige zelfstandigheden werden bewaard, even als in alle grootere apotheken die hunne zorgvuldig bewaakte vergift kamers hebben. Op een plank lagen eenige boeken, belangrijke werken van den beroemden franscben chemist Osfila en van andere Toxikologen die van de studie der vergiften hun levensdoel maakten. Tusschen beide kwamen er lieden bij Phineas Krokus, die vermeden in de eigentlijke apotheek te gaan om hunne aangelegenheden mee te deelen. Ze slopen door den donkeren gang, door een achterdeur in het laboratorium van den Yankee, waar deze zich met hen opsloot, me nigmaal slechts eenige minuten, maar soms uren lang. Welke geheimzinnige zaken daar afgehandeld werden, kwam Walter niet te weten en in zijne argeloosheid zocht hij er niets kwaads achter. Hij leerde de lieden, die zijn patroon op zulk een geheimzinnige wijze opzochten, nooit kennen. Toch scheen het dat Krokus veel geld van hen trok, want bijna na elk bezoek van dien aard, zond bij Ramsaij met wissels van beduidend bedrag naar zijn bankier en die sommen werden niet in de eigentl ij ke apotheek verdiend. Toen de jonge man zich eens bij den somberen Schot naar die zaak informeerde, kreeg bij tot antwoord dat dit geld zeker de opbrengst van andere speculaties was, die met de apotheek niets te maken hadden. Het kon ook wel zijn, dat Krokus zich in het geheim met woeker of iels dergelijks bezighield. Althans zijn provisor

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1879 | | pagina 1