De erfgenaam Tan Hornegg.
hooren, de 'ronre meerderheid der gemeentele
den is echter daarvan niet gediend en is voor
nemens pogingen in het werk te stellen, om
dea kerkeraad van besluit te doen verauderen.
Zaterdag avond heeft een slachter midden
op de Nieuwmarkt te Amsterdam het vleesch
van twee koebeesten onder hel publiek uitver
kocht, tegen 27 i cent per pond. Hij had daartoe
vergunning gekregen van tien marktmeester, en
ofechoon liet vleesch, tot dien lager» prijs van de
Mnd gedaan, toch den toefs der keurmeesters
'Ton doorstaan weet men met zekerheid
dat de slachter nog zulke goede zaken uiaakte,
dat hij niet een paar knechts er gerust een
gelieele week op zou kunnen teren.
Een voornaam {slachter, die van de hoogte
van zijn fraaie vleeschkar nijdig op dat bedrijf
neerzag, en zich naar liet schijnt eenige spijtige
uitdrukkingen heeft laten uitvallen, werd dooi
de omstanders uitgejouwd, en de goedkoope
slachter beloofde a. s. Zaterdag inet vier koe-
heesten terug te zullen komen.
Men meldt ons uit Venloo:
Het kruisheeren klooster alhier zal den toden
dezer plechtig als kerk gewijd worden. Deze
kerk is een regelmatig en *raai gebouw. Zij
dagteckent reeds van het jaar 1399 als kapel,
en op den qden Mei van het jaar 1400 werd
«le eerste steen gelegd om het gebouw tot
klooster in te richten, waarvan als stichter
genoemd wordt, Ferricos, een Venloonaar,
generaal der Orde van het H. Kruis, die daartoe
toestemming verkregen had van hertog Willem
van Gelderland, Joannes van Beieren, bisschop
van Luik en van paus Bonifacius IX.
I Het was spoedig gereed om er de kruisbroe
ders in te kunnen ontvangen, en in het jaar
a433 werd de daaraan verbonden kerk aan den
H. Nicolaas toegewijd.
De lengte van dit gebouw is 160 en de
breedte 100 voet. Een aantal pilaren onder
schragen het gewelf en verdeelden de kerk in
3 fonten.
De Latijnsche scholen die vroeger in Venloo
waren, werden in het jaar 1622 onder het
toezicht en bestuur der kruisheeren geplaatst,
lot het jaar 1797, toen deze scholen wegens de
suppressie des kloosters ophielden te bestaan.
Toen moesten deze kloosterlingen voor de
Fransche overheersching wijkon, en op den 22
sten Februari 1797 werden zij uit hun klooster
gezet; kerk en klooster werden door liet staats
domein verkocht. Sedert dien tijd dienden kerk
en klooster tot koopmansmagazijnen. Tlmns zijn
beide liet eigendom der parochiale' kerk van
St. Martinus, aan welke zij in Juni i83o hij
schepking werden afgestaan onder voorwaarde,
dat het oude kerkgebouw tot hulpkerk inge
richt en onder toezicht van den tijdelijken
pastoor der parochie, aan de stads-ingezetenen
om niet afgestaan zou worden, zoodra dezen
buiten bezwaar der hoofdkerk zouden voorzien
in de kosten van herstelling alsmede in het
onderhoud of de bezoldiging van den vicaris.
Aan deze voorwaarde wordt reeds voldaan.
In Amerika wordt nog steeds strijd ge
voerd over de wijze van drukken. De revolu
tionairen op dat gebied beweren: Het tegen
woordige stelsel oin zwart op wit te drukken
is geheel verkeerd. Wij zien de voorwerpen
alleen, wannear zij verlicht worden of liever
het licht in onze oogen weerkaatsen. Bij de
boeken en binden, zoo als zij nu zijn, zien wij
dus eigenlijk alles, behalve de letters; wij mee.
nen ze wel te hespeuren, maar zien in werke
lijkheid niets anders dan de ruimte om en tus-
schen de letters. De conservatieven houden daar
entegen vol, dat de lezers weldra groote schade
aan de oogen zouden onder inden, wanneer men
hun witte, dus zichtbare letters voorzette, en
halen als bewijs aan, hoe pijnlijk het is op
een lichtend voorwerp te staren, bijv. op eene
LXXXVIIf.
„De erfgenaam van Hornegg zijt gij, Leonliard
Korn! Men heeft uwe afkomst, uwen waren naam
voor u geheim gehouden, men heeft u willen bcroo-
ven van uwe rechten dien heor, daar* Max
zap met een van toorn gloeienden blik naar
Albrecht dankt gij het, dat men uw recht heeft
ODtdekt, uitgevorscht en helder als het zonnelicht
aan den dag heeft gebracht bewijs hem daarvoor
uwe dankbaarheid, door thans met ons het huis te
verlaten, zander onderzoek te doen naar do redenen
waarom men u hier heeft binnen gelokt!"
sik eeu zoon van den vorst van Hornegg?" zeide
Leonhard, diep ademhalend, „van wien ik niets weet,
dien ik nooit heb gezien, die zich nooit om mij hoeft
bekommerd?"
Hij staarde de aanwezigen een veor een aan, alsof
hij in hunne golaatstrekken de bevestiging lezen
wilde.
Graaf Albrecht, die tijd had gehad om bij zich
zelvon tot besluit te komen, dat zijn spel verspeeld
was, greep de gelegeuheid aaD, die zich aanbood,
om zich te WTeken hij kon althans in de laatste
woorden, die hij waarschijnlijk ooit weder met Leon
hard zou wisselen, een angel leggen, die hem zijne
plotselinge heerlijkheid moest vergiftigen.
„Gij zijt toch wel zeer dom," riep hg uit, „als gij
vlam en op de sterren. Niettegenstaande deze
bezwareo schijnt de hervorming langzamerhand
veld lu winnen; in de Amerikaansche sleden
zijn de nauien der straten meestal in witte let
ters gedrukt op een zwarten of blauwen grond,
en in New-York komt een blaadje uit, dat op
dezelfde manier is ingericht. De grootste uiocie
lijkheid bestaat op het oogenblik in het ont
breken van een geschikte witte inkt, die niet
gemakkelijk door wrijving onduidelijk wordt.
Door de vorige Directrice der nlgemeene
bewaarschool aan den Burg op 'l excl, welke
dame thans in ondertrouw is met den heer B.
aldaar, werden 11. Woensdag de kinderen der
bewaarschool zeer prettig onthaald. De kleinen
in het beste pakje getooid en voorzien van
vlaggetjes, vermaakten zich uitstekend. Als een
blijk hunner erkentelijkheid vereerden zij bruid
en bruidegom een fraai geschenk. Dat genoemde
bewaarschool, eerst het vorige jaar geopend,
werkelijk eene behoefte was, moge daaruit
blijken, dat zij reeds door 94 kinderen bezocht
wordt.
Iemand die onlangs den omtrek van Tien-
hoven bezocht, zag tot zijn genoegen, dat de
Tienhoven Maarscheveensche plas nu voor goed
droog is gemaakt Reeds was er dezen zomer
koolzaad, rogge, haver, gerst, enz, verbouwd, en
wel inet een buitengewoon goed beschot. Bijna
600 hectaren water zijn dus weer in vruchtbaar
land herschapen, en dat de plas thans na zoovele
jaren voor goed droog zal blijven, hiervan is
gedurende dezen natten zonrer het voldoende
bewijs geleverd ook nu nog, terwijl overal elders
vele landen onder water staan, is de plas zoo
droogdat hij een groot aantal rundvee en
paarden tot voedsel strekt.
Van Alkmaar werden dezer dagen te Texel
8 vaartuigen met ruim 3oo stuks rundvee aan
gevoerd, welk vee door veehouders van dat
eiland op de najaarsmarkl te Alkmaar was
gekocht.
NIj kerk. Door Baron van Pallandt »an
Eerde tot den Beerenkamp is aan al zijne pachters
zoowel van boerderijen als van bouw» en weiland,
een derde der pacht kwijtgescholden.
De Maasbode verneemt uit goede bron,
dat een commissionair te Rotterdam, in Friesland
5<> prachtige kalveren heeft doen aankoopen voor
Pincoffs te New York. Deze laatste moet het
plan hebben een liollandsche veefokkerij op te
richten. Hij wordt dus veehandelaar. Gaat het
met de kalven goed, dan zou Pincoffs, volgens
het blad, voornemens zijn eene partij gebiolo
geerde ezels uit Rotterdam te ontbieden.
De vorige week moest een veroordeelde, een
zeer sterke knaapnaar het Huis van Correctie
te Hoorn worden overgebrachtalwaar hij zijn
straf moest ondergaan. C oor dat hij in den
cellitlairen wagen werd gebrachtboeide men
hem, deed hem daarna in den wagen plaats
nemen en reed men met den gevangene naai
den IVcsterdoksdijk om hem naar de boot, die
op Hoorn vaart, over te brengen. Men kwam
bij de aanlegplaats der boot, deed den wagen
open en eer dat de rijksveldwachters, drie in
getal, het konden verhinderenwas de veroor-
deelde de wagen uitgesprongen. Het vreemdste
was echter, dat hij, behoorlijk geboeid in den
wagen gebracht, er vrij en los weder uitsprong.
Onder den rit had hij zijn boeien weten te ver
breken. Er had een worsteling tusschen hem en
zijn geleiders plaats, die eindigde met het op
nieuw in de boeien brengen van den veroordeelde.
Deze had onder het uiten van allerlei ver-
wenschingen en beleediginqen jegens zijne rechters
het plan zich in het IJ te verdrinken. Slechts
een halven meter was hij nog van den wal af, en
waren de rijksveldwachters niet drie in getal
geweest en hadden niet een paar matrozen van
nuar het mij voorkomt, moeite hebt, om dit to geloo-
ven. Gij liadt toch reeds lang kannen denken, dat
men niet alleen om uwe mooie oogen zich do moeite
zon geven, om u herwaarts to halen, u hier to boeion
en uit alle kracht met een muzikant te coquettecron.
Hebt gij werkelijk u verbeeld, dat eene gravin Berns-
wald zich in do armon vau een muzikant zou hebben
geworpen, als zij niet in hem don voor eene niet zoo
bijzonder jonge, maar zooveel te verstandiger damo,
bogeerenswaardigen man bad bevonden?"
Leonhard zag verschrikt naar Clotilde; hij werd
do^delijk bleek. Clotilde beautwoordde zijn blik open
en waardig. Een woord van wederlegging kon zij
hier, tegenover al die mannen, niet geven. Maar
inwendig glooiende van toorn, sprak zij
„Zoudt gij moenen, dat graaf Albrecht Bernswald
den brand zou steken in zijn eigen huis, wannoer
hem die brand niet meer voordeel aanbracht, dan
het huis waard is?"
„Dos op mijn dood was het aangelegd?" zeide
Leonhard halfluid.
Clotilde dacht, genoeg gezegd te hebben, tot be
st raflBng van haren broeder. Zij zweeg, stond op en
ging heen.
Leonhard zag haar zwijgend na. Hij sprak geen
woord. Had de boosaardigheid van graaf Albrecht
hare werking niet gemist? Gevoelde hij op hetzelfdo
oogenblik, waarop het lot hem eer en rijkdommen in
den schoot wierti, alles te hebben verloren wat hem
aan die eer en aio rijkdommen waarde moest bjjzet-
de boot mede geholpenhij zou zeker zijn plan
volvoerd hebben. Onder het transport naar Hoorn
verzekerde hij zijn geleiders, dat men hem toch
niet in het Huis van Correctie zou houden.
In Japan woedt op dit oogenblik eene
verschrikkelijke cholera opidemie. In April jl
werden de graven der soldatendie in 1877
aan de cholera bezweken, geopend ter wille
van eenige kerkelijke pleqtighedcnzegt de
Küln. Ztg. Terstond daarop werd de gehecle
streek aangetast. Tol half Augustus jl. waren
cr 4°000 gevallen met doodelijkcn afloop
voorgekomen, en tegen het begin van October
moeten cr omstreeks 100000 personen aan de
vreesclijke ziekte zijn bezweken.
In Schotland en het noorden van Enge
land is het weêr plotseling zeer winterachtig
geworden- Zaturdag viel in geheel Schotland
een digte sneeuw. Ook verscheidene districten
in het noorden van Engeland en in Noord
Staffordshire werden op dien dag door een
sneeuwstorm bezocht. Te London was het jl.
Dingsdag vinnig koud.
Te Pesth is onlangs een proces over aan-
tienlijke goederen beslist, dat niet minder dan
1 11 jaren geduurd heeft. Het hoogste gerechtshof
heejt daarbij het in eerste instantie uitgesproken
vonnis bekrachtigd.
Dinsdag namiddag omstreeks half vier
uur is de. stoomboot Willem. III. varende tus
schen Heugden en 's Bosch, te Zoden gezonken.
Met inspanning van alle krachten is het
gelukt de passagiers, ruim dertig in getal, te
redden.
Men doet thans een eenvoudig middel aan
de hand, om hij het inkoopen van aardappelen
die voor winterprovisie moeten dienen, te
onderzoeken ot zij goed, d. i. of zij melig zijn
of niet. Men strijde namelijk een aardappel door
en drukke de heide stukken tegen elkander.
Blijven zij dan aaneenkleven, dan is de aard-
appel goed.
Het grootste bewijs, welk een geringe
waarde het vee tegenwoordig bezit, is wel dat
op de veemarkt te Woerden een boer het de
moeite niet waard heeft geacht om eene koe
weder meê naar huis te nemen. Het beest is
er blijven staan.
In Maarsen zijn zeven personen, die te
zamen 622 jaren tellen en dus door elkander
ieder ongeveer 90 jaar oud zyn.
In Parijs heeft een persoon, die in zeer
benarde omstandigheden, liefelijk door zijn
broeder was opgenomen, zijne dankbaarheid
betoond door de vrouw zijns broeders met en
henevens een waarde van 200,000 fr. mede te
tiemen op reis naar Algerie.'Tijdig zijn de lieve-
vlugtelingcn eehter nog achterhaald.
Kort maar krachtig is voorzeker de vol
gende advertentie, die dezer dagen in een
llongaarsch blad te vinden was: Den 21 dezer
heeft een straatslijper mijn deur uitgehaakt ei»
medegevoerd. Indien de mij bekende dader de
deur niet binnen 24 uren terugbrengt, zal ik
haar op zijn kop stnk slaan."
Te Parijs is overleden Louis Dejean, die
van slachteisleerling zich had weten op te
werken tot iemand, die een inkomen genoot
van 40,000 fraucs; alles op eerlijke wijs en door
noesten arbeid. Hij was een echt athlcet eu
bezat een krachtig uiterlijk, dat niet weinig
bijdroeg ter beklanting van zyn winkel. Toen hij
op 5ojarigen leeftijd zijn zaak overdeed en rust
wilde zoeken in het buitenleven, beviel dit liein
volstrekt niet en kwam hij op de gedachte een
circus op te richten. Hij werd aldus de stichter
van het cirque Olvinpique en van liet cirque
in de Champs Elysées. Met het eerste verhond
ten
Ook de anderen zwegen. De vier mannon stonden
rondom hem, alsof zij van hem besluiten en bevelen
verwachtten. Leonhard gevoelde iets van dio juist
overwonnen bezwijming terugkeererj en zich van hem
meester maken. Het was het vreemdste oogenblik,
waarin het van zonderlinge toevallen afhankelijke
leven iemand kan aanbrengen. En wat ook do gewaar
wordingen van anderen in dergelijke omstandighedou
mochten zijn, of zij uitbundig juichten over de
plotseling zich voor ben uitsluitende heerlijke rijke
toekomst, dan of zij verschrikt stonden bij een zoo
onverwacht gclnk hij gevoelde auepn als het ware
een taak, die hem was opgelegd, een last, die hem
op de schouders was gelegd, en waartoe bem de
kracht, oih dien te dragen, ontbrak, die hem dreigde
neer te drukken, maar die hem toch het bewustzijn
liet, dat hij al zijne mannelijke kracht moest bijeen
rapen, om dien waardig te dragen. En zoo, diep
ademhalend en fier zich oprichtende, reikte hij aan
Max Ritter de hand, zeggende:
„Gij zijt eeu te oprecht vriend, om mij te willen
bedriegen. Ik kan u vertrouwen. Niet waar, dat kan
ik?"
„Gij kunt het, prins Leonhard."
„Laat dien prins, die mij nog als oen spotnaam in
de ooren klinkt, achterwege op hot oogenblikdat
gij als een vriend mCt mij spreekt. Ga mede, om te
zien of er uit den brand genoeg is gered, dat ik mij
kan kleedeu,"
