M ark tber ich t en
De erfgenaam van Hornegg.
Ad verten tioii.
\bf. SS.
publiek verkoopen
station zal loopen. Dat rijtuig zal dienst doen koopman aangeklampt en eerstgenoemde, veil
middagmaal
aangrenzende
in een sneltrein, die 's morgens ten 10 uur uit
Leeds vertrekt en ten 2 ure te London aankomt. I
De met dezen trein reizende kooplieden kunnen
derhalve zeer geschikt hun tweede ontbijt in
den trein gebruiken, terwijl hun hij de terugrit
die om 54 uur namiddags geschiedt, een goed
wacht. Na tafel, kan inen in de
rookkamer de koffi gebruiken.
Aan het eind van het rijtuig bevinden zich
twee deuren, waarvan de eene naar de keuken
leidt, terwijl de andere toegang tot de eetzaal
geeft. Tusschen de keuken en de eetzaal is een
luik, waardoor de kok de spijzen aangeeft. In
de zaal bevinden zich 6 tafels, 3 aan iedere
zijde, zoodat in het midden een doorgang open
blijft. De zitplaatsen, 10 in getal, zijn bekleed.
Aan het tegenovergestelde einde van het rijtuig
dus tegenover de keuken bevindt zich
een toiletkamer voor dames en een kachel, de
rookkamer en toiletkamer voor heeren. Aan
iederen tafel zijn electriscbe schellen aangebracht.
De bediening in het r\jtuig geschiedt door een
kok een conducteur, die tegelijk kellner is,
en een jongen. De lengte van het rijtuig be
draagt binnenwerks 5a Eng. voet, de breedte
8 voet. Zulk een rijtuig kost p. m. f 35.000.
Aart De Tijd ontleenen wij het volgende
verhaal, omtrent een «rul in de .aardappelen"
In de vorige week werd te Amsterdam een
scène afgespeeld, die als een bijdrage tot het
tegenwoordige volksleven de moeite der beschrij
ving wel waard is. Het feit stond in verband
met de aardappelen beweging en viel voor in
dat gedeelte der stad, hetwelk wij gewoon zijn
te bestempelen met den naam van de Eilanden.
De goede prijs die namelijk in deze dagen te
maken valt voor dc Saksische aardappelen,
bracht een paar speculatieve Duitschertjes op
het denkbeeld 0111 eenige spoorwegwaggons met
dat product te vullen, ze uit het hartje van
Duitschland naar Amsterdam te brengen, en ze
daar met een klein maar zoet winstje van de de bruid te dansen en dronken op haar gezond
hand te zetten. Ze brachten hun koopwaar zelf heid. Zij hadden, zeiden zij, den stoet naar
over, en reden met de wagens naar de Eilanden de kerk zien gaan, en wilden volstrekt »de
Spoedig was er volk bij elkaar en maakte men feestvreugde niet storen.
queue voor de wagens, waarop de Duitschers Nadat zij zich zoo een poosje vermaakt had
mei liet meten en geld ontvangen handen vol den, namen zij afscheid en verzochten alleen
werk hadden. Een stevige ittenhurgsche is dat een der gasten, een bloedverwant
hij was, maakte toen voor de tweede maal
dezelfde toer voor zijn nieuwen principaal, die
zijn aardappelen liet annonceereu voor 4? stuivers
per mud en 19 cents hij de maat »hoin te
probecren.» Nieuwe sensatie onder de Eilanders.
Maar ".vat is dat? Daar klinken de bekkens
voor de derde maal. Zou er weer een «Hoort
burgers, hoortbij.— wonende.onder numero...
in den kèlder zijn te koop puik beste aard
appelen voor 38 stuivers per mud en 15 centen
bij de maat, hom te probeeren.» Er was wer
kelijk een derde zoo stout geweest oin den
omroeper in zijn dienst te nemen en het publiek
behalve dat liet er zijn voordeel mee deed,
amuseerde zich best inet die omroepersgeschio-
denis. Het schijnt evenwel, dat het geval nog
niet geëindigd zal zijn; want een der twee
overblufte concurrenten heelt beloofd een stuk
te zullen vertonnen, waar de kalanders verbaasd
van zullen staan. Wij zullen zien. Intusschen,
die Duitschers inet hun aardappelen hebben
heel wat teweeggebracht.
Onlangs omsingelde een bende Thessa-
lische roovers, in het dorp Katechora, bij Volo,
een huis, waar een bruiloft werd gevierd. De
vroolijkheid werd er plotseling op ruwe wijze
verstoord, door het knallen van een geweerschot.
De roovers, vijftien in getal, hadden een man,
die aan de deur stond en hun de toegang wci-
g rde, doodgeschoten.
Zij waren, ondanks dit onaangename voorval
bijzonder opgeruimd en vriendelijk. Vijf van
hen traden dc kamer binnen, en verzochten
het gezelschap beleefd, zich niet ongerust te
maken, terwijl zij den bruigom verzekerden,
dat zij hem, in de gegeven omstandigheden,
niet zouden meenemen maar alleen verlangden
dat hij hun 5o liere en zijn horloge zou geven.
Daar zij goed gewapend waren, moest men
wel aan hun bescheiden verzoek voldoen. Het
geld en het horloge werden hun ter hand ge
steld, en de roovers waren er op gesteld met
Limburg voor 't lager onderwijs zijn geëxa
mineerd, behooren de meesten tot of zijn bestemd
voor't bizonder onderwijs Dit onderwijs, meestal
door nonnen bestuurd, bloeit daar welig. Alleen
in 'f eerste district ontvangen 1680 meisjes hunne
opleiding op' bijzondere scholen, waartoe de
hoofdstad Maastricht een contingent van 1355
leerlingen levert. In ettelijke gemeenten berust
het onderwijs voor meisjes geheel in handen
van geestelijke zusters en wordt op de openbare
school geen enkele vrouwelijke leerling aange
troffen.
Een dienstbode te Reeuwijk verliet gisteren
avond heimelijk haren dienst, eenige voorwerpen
van waarde met zich nemende. Denzelfden
avond reeds werd zij in het station van den
Ri/nspoorweq te Gouda door de politie aan
gehouden, terwijl de ontvreemde voorwerpen in
haar bezit werden gevonden.
Op het hulptelegraafkantoor aan de
Rozengracht te Amsterdam zal den i5 den
dezer de eerste vrouwelijke beambte als klerk
telegrafiste in betrekking treden.
Alkmaar 8 Nov.. Aangev.
Paarden a
va n een
aan de beurt. »Wa' koste ze «Drei kwart koopman te Volo, hun een eindweegs zoa ver-
jes ein halb mud. - «Goed gooi maar in mijn gezellen om hun den weg naar het gebergte te
boezelaar." Dat kleedingstuk is echter voor] wijten. De man was wel gedwongen, met de
zulk een zwarrn last niet gemaakt. Er springt
een band en alle aardappelen rollen over den
grond.
Het duurde niet lang of de verkoopers wer
den lastig gevallen door een politieagent. »Heb
jelui een patent?" was de vraag. «Patent? was
patent?" Daar wisten ze natuurlijk niets van,
en na lange discussie, waarbij de kooplieden te
vergeefs alle mogelijke toenadering aan den dag
legden, waren zij genoodzaakt terstond een
kelder te huren en hunne ladingen daarin te
laten zakken, tot gtoot genoegen van den Ei-
landschen, die als mieren in den kelder afdaal
den, om met volle manden, zakken en voor
schoten weer op te stijgen.
De aardappeleHwinkeliers in de buurt wenscli-
ten hun lastige concurrenten naar den drommel
en een hunner besloot een ouderwetsch middel
te baat te nemen om zijn klandisie terug te
krijgen, namelijk.... een omroeper. Weldra klonk
nu langs de straten het in geen jaren gehoorde
geklingklang van de koperen bekkens: «Hoort!
burgers, hoort"..., en dan volgde de mede-
deeling, dat bij die en die, wonende daar en
daar, numero zooveel en zooveel, puik beste
aardappelen te krijgen waren voor 48 stuivers
per mud en 20 cents de maat «hom te probeeren.»
Het middel scheen probatum, want spoedig
werd de omroeper door een anderen aardappel
LXXXIX.
En zoo werd van lieverlede de gedachte aan haar
hem den sleutel tot die nieuwe wereld, waarin hij
zon intreden en die hem beangstigde en verschrikte;
de gedachte aan Clotilde deed in in den geest
moedige en vaste schreden doen in die Tcor hem
liggende wereld. Zij deed hem voortdurend daarmede
ifieer vertrouwd wordendeze wereld immers was
het, die hem alles versterkte, wat hij noodig had
om haar niet alleen to mogen beminnen, maar ook
open en met vrijen oogopslag, haar tot zijne vrouw
to mogen vragen.
Dat deed hem langzamerhand vrijer ademen en dan
ook blijder luisteren naar alle dingen, die Max Ritter
hem verklaarde en vervalgens met levendige belang
stelling vragen doen en ophelderingen begeeren.
Zijne voornaamste belangstelling gold natuurlijk den
vorst, den man, die hem «00 nauw verwant was van
nature en van wien bet lot hem zoover had verwij
derd; en terwijl Max hem dezen afschilderde, vloog
zijn geheele gevoelvolle hart, dien vader tegemoet, die
daarboven op zijn hoog kasteel zeo eenzaam woonde;
de beste voornemens vervulden hem.
En dan dacht hij weder aan Clotilde hoe zij
in staat zou zijn om dat alles aan te vullen en te
vergoeden, wat de vorst in hem zei ven zon missen,
ten gevoke van zijne vroegere opvoeding en levens
omstandigheden; hoe l ij met Clotilde een hem ver-
onwelkome gasten meê te gaan. Hij is, volgens
de laatste berichten, nog niet terug, maar de
roovers hebben in zijn plaats een brief gezonden^
waarin f 54oo gulden als losprijs voor hem
gevraagd wordt.
Gisteren middag omstreeks half zes is
tusschen den hoek van hel IJ en Marken de
stoomboot »Pomoma«, beladen met koeijen van
de Hoornscho veemarkt en i bestemd naar Be
verwijk, aangevaren (naar men zegt) door een
Broekenhavener jacht, niet het gevolg, dat de
stoomboot een gat boven water in den boeg
kreeg, terwijl door den schoot van het vaartuig
dat voor den wind liep, twee koeijen van het
dek werden gesleept Een werd opgevischt door
de stoomboot «Burgemeester Heemstra» doch
naar de andere is vergeefs gezocht.
Te Amsterdam zijn geruchten van aan
randingen op de publieke straat aan de orde van
den dag. Van welken aard echter soms die
«aanrandingen zijn, blijkt uit eene mededeeling
van het Handelsblad. Aan een der politie bureaux
vras namentlijk aangifte gedaan, dat in de Mar-
nixstraat iemand eene dienstbode onder de kin
gestreken had!
Onder de vrouwelijke candidatendie in
want, gelijksoortig wezen in huis zou brongen, en
leven en vreugde zou overplanten, in dat stille
sombere hnis.
En teen, hoe ontroerde hij, toen Max begon te
spreken van Martin Korn, van zijno ziekte, van zijne
begeerte om Leonhard te zien. Geen zweem van
wrok of bitterheid tegen dien man, die het hoofd-
werktnig was geweest van de aan bem gepleegde
misdaad, kwam er bij hem op. Hij dacht alleen aan
de teedere zorg, waarmede deze over zijne kindsheid
en zijne jeugd bad -gewaakt, hij dacht er alleen aan,
wat bij hom verschuldigd was en niet in het minst
oiu hera ter verantwoording te roepen. En dan nog
wel thans, nn hij ziek, ernstig ziek was! En dat hij
Leonhard, daarvan niet het minste had vermoed! Dus
had graaf Albrecht zijne brieven onderschept. Dat
moest het geval zijn. Maar nog meer had niet
gravi* Clotilde hem er over gesproken, dat zij Martin
Korn bad gezien? Bevestigde Max Ritter het thans
niet, dat hij gravin Clotilde had aangetroffen aan
het ziekbed van Korn? Wat had haar belet daarvan
melding te maken? Dat was raadselachtig en ondanks 1
al zijn peinzen vond Leonhard den sleutel niet tot
dat raadsel!
Des te meer wecschte hij thans dat de paarden,
die hem naar het naaste station van den spoorweg
brachten, vleugels hadden en toen dat station bereikt
was en hij in den eerst vertrekkenden trein had
plaats genomen, dat het stoomros dubbele kracht
mocht bezitten, dat hem met zijne gezellen ratelend
voortsleepte door het in winteisdbsch gehulde land-
Koeion f a ICnucht Kalveren f 12 a24
45 Schapen fa 12 20, Lammeren a g
magere Varkens f 10 a 10, 142 Biggen f 4.a 7.
11 Bokken en Geiten f4 a 8, Bokjes et., Boter
per kop 0.85 a0.90 ets.
Furmeiende 11 Nov. Kaas: aangevoerd 240 stapels
kloino f 36.(8 stapels middolbaro f 38 50 a
Boter f 1.40 a 1.50 por kg. Eijoren Kip- f 7.—
a 0.Eenden f per 100 st.
336 Rundoren, vlug, vast
paardon; 124 votto Kalveren f ,60 a0.80 por Kilo
stug; 104 nuchtoro dito f(8a 24 por stuk, stug; 154
vette Varkens 38 a 48 ct por pond, vlug10 magoro
f 8 a f 20, 198 Biggen f 3 a f 5, 2868 Schapen
votto vlug; andere prijshoudend.
IIOORN, 8 Nov. 3 hoctol. Tarwo f 12.—; hl,
Roggo f 28 hl. Gorst f 6.50; 50 hl. Haver,
f5.50; Mosterdzaad f21.—; Karweizaad f 17.89
hl. Boonen: bruine f 17.witte f Paarden
f 8.—; 58 hl. Erwton: YaloflG.hl. groene f
hl. graauwo f 22.hl. witto f 16.alles por
hoctl. 1452 KG. Kopbotor f 1.40 a 1.60 per K.G
800 Kip Eijoren f 5.50 a 6.Eond-Eijorcn
f 5.50 a 7.boiden per 100 stuks.
40 Paardon f 45 a 180; Koeijon f a
12 Kalveren f 6 a 13; 90 Schapon f 18 a 28;
Lammeren f a 60 Varkens f9 a 17; 5
Zeugen f 20 a 40; 215 Biggen f 3 a 7.50; 300
Kippon f 0.50 a 2.Eondon f aalles
por stuk.
notaris te Winkel, zal op Dinsdag 18 November
1879, ('es avonds ten 6 ure, in de herberg van
S. GBOOT, te Oude Niedorp, na bekomen rep-
terlijk verlof 7267
Een perceel uitmuntend WEILAND, gelegen
te Oude Niedorp, kadaster sectie G, No, 180,
groot 3 Hectaren, 46 Aren, 10 Gentiaren.
Toebehoorende aan de erven A. STRIJBIS.
schap, door van blad beroofde wouden en over groot»
woeste vlakten do hoofdstad tegemoet.
In de hoofdstad werd intusschen een eigenaardig
toonoel afgespeeld in oen der huizen, hetwelk wij
reeds bij een vroeger bezoek aan die hoofdstad
hebben betreden. Het was het pensionaat vpor alleen
staande dames, dat onder leiding van mevrouw Harris
stond. Op den voormiddag van dien dag had het
kamermeisje van mevrouw Harris haar de boodschap
gebracht, dat er beneden in den salon een jonge
man en eene jonge dame wachtten, welke haar be
geerden te spreken. Toen mevrouw Harris naar
beneden ging en in den salon kwam, deinsde zij als
verschrikt terug en werd zeer bleek. Toen echter
deed zij, blijkbaar met groote wilskracht zich zelve
beheerschende, een paar schreden vooruit en wees
zwijgend óp een paar stoelen, terwijl zij zelve, met
een vragend gezicht naar de vreemdelingen gericht,
bij de tafel ging staan en de hand daarop legde, als
om een steun te hebben.
„Mevrouw," begon het jonge meisje, „gij moet
het mijn neet, die mij vergezelt, wijten, dat ik mij
tot u wend met een verzoek. Voor eenigen tijd kwam
hij toevallig bij u in huis en hij bracht van daar
een indruk mede, die mij aanleiding gaf, mij bij
voorkeur tot u te wonden, met het verzoek mij eene
plaats in uw huis te willen toestaan.
„Het zal voor geruimen tijd zijn," viel hier de
jonge man in met eene bewogeno stem en den m
het oogloopend schuwen blik afwendende, „mijne
nicht wenscht zich hier in de stad te bekwamen,
t
