Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
28 IIMT.
Ao. 1SS0.
24 stc Jaargang.
No. 1278
Bekendmakingen.
Eeii slachtoffer van trouw.
Gemengde berichten.
schrei courant.
4i<i laJiuv» i.üb ló'pi JrtHWi Wi ïjii j f j1TnoT ;f n*jli ,T"u
li ^ÜD9]Jor >jb (jool Htm II U»0 ,qf-J i M, .1 nft .4. aj gl^a0<l .,4 LJ
Dit blad verschijnt twee maal per weet. fPoens
dag. en Zaturdag ajjqnd. Bij inzending tot innl
dags li lire worden advertenti'èn in het «erstiiilkomend
No. geplaatst, ingezonden stukken een dag vroeger.
Abonnementen op dit blad \vorden door alle
Prijs per jaar f 3.Frahco per post f 3 6o.
Afzonderlijke nummers J o.sy}l. i
Advertcntién van een tot vijf regels f O 7Ü; ieder
regel'meer f b.ta. Orooté I .ttërs naar plaatsruimte.
Naar volksheil ronder deugd te dingen
Is arbeid, aan een rots te biên.
tn«» .Jtlaolr l O'nn v.iv net 'iCtlubK ns
Postdirecteuren en Boe'; band jla reu aangenomen.
3
Hl,
Jacht en Visscherij
De Burgerïieëster'dër gemeente Relingen, brengt
ter kennis van de irtgezetenep, dat de aanvragen
ter bekoming van jagt- en viscbacten en van
kostelooze vergunningen tot uitoefening der
visscberij, voor het seizoen i88qj8i ter Secretarie
voor de belanghebbenden ter invulling ver
krijgbaar zijn, dagelijks. Zon- en Feestdagen
uitgezonderd, des voormiddags van 9 tot 12 ure,
Schagen, den 27 Februarij 1880.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBEÏIG.
1 r' b'-'"-.' "I}'- a,b,'i,r.'ij v-.v.- I
De Voorzitter van den Gemeenteraad van
Schagen, brengt bij deze ter' kennis der belang1
hebbenden, dat de lijsten der kiezers van leden
idbODii.s i'WWlliiM waioioyMiB qiwwiooli I
den gemeente raad,
de provinciale Staten,
de Tweede Kamer der Staten-Generaal,
den i3 Maart jl; vastgesteld, op heden, krachten^
dt
het
bepaalde bij art. 286 der Gemeentéwët^
zijn gesloten en ter Secretarie dezer Gemeen!
van nu aan voor een ieder ter inzage liggéii
alsmede dat exemplaren derzelve zijn aangeplak
aan bet Gemeentehuis.
Aldus afgekondigd en aangeplakt te
Sébagen, den 27'en Maart 1880
De Voorzitter voornoemd.
G. LANGENBERG,
imjponi;) b|i* u >y<
Op den drempel bleef bijstaan. .Jager Philip,
sprak hij op luiden gebiedenden toon.
De heel onverwachte verschijning van den
vorst op (leze plaats werkte als een electrieke
Schok op de aan den avondmaaltijd verzamelden
Zij was een dier plotselinge opwellingen van
het oogenblik, zoo als dien Karei Christiaan
dikwijls overvielen en dje hij niet onderdrukte
daar hij tot dusverre zelden oorzaak had gehad
er berouw over te gevoelen.
Allen hadden zich van hunne zitplaatsen
verheven, met ernstige verwachting was iedets
bl;k op den ongeveer dertig jarigen slanken
inan in jagercosluum gevestigd, die zonder het
minste teeken van verlegenheid zijnen vorste-
lijken gebieder tegemoet ging, ofschoon dieus
houding en gelaat genoeg te kennen gaven dat
het geen bizonder genadig, of wtlwillend plan
was, wat den boogen lieer aan deze plaats
bracht.
Philip Allendorf bad zich geene vrienden onder
zijne mededienstbaren weten te verwerven. Zijn
sombere, geslotene natuur, zijne hatelijkheid bij
voorkomende kleine twisten, zijne onverborgen
nijd tegen hooger geplaatsten, maakte dat men
hem vermeed en het uiterlijk van den jager, bet
geele door een dichten zwarten baard begroeide
gelaat, was de ttouwe afdruk van zijn karakter
In betrekking lot den dienst bad de hout
vester echter nooit over hem te klagen en hij.
bracht altijd strikt het bem opgedragene ten
uitvoer.
Nu stond bij voor Karei Christiaan, maar
nog eer de vorst een woord kon uiten, stormde
de bond met een luid eu woedend geblaf op
den jager los Onwillekeurig bief Philip in toorn
"Ontstollen, den voet Op om bet diertje een schop
te geven, geen denkbeeld hebbende dat de vorst
zeivg bet had medegebracht: llier «Fidei. stila
en de hond gehoorzaamde terstond ofschoon hij
nog in verbeten woede voortknorde.
Pliflip Allendorf," drong Karei Christiaan nu
aan," ik heb wel is waar geen recht, mij met
de private aangelegenheden mijner bedienden
te betnoeijen, niaAr terwijl ik met 11 spreek,
zou, ik gaarpe aan allen een voorbeeld willen
stellen en hen vermanen de spreuk indachtig
te r.ijnHért uwen vader en uwe moeder,
opdat het 11 wel ga op aarde.»
Het geele gelaat van Philip werij nog somberder
hij vermoedde zeker \Vaarop de vorst doelde,
Ofschoon hij van de w ire toedracht der zaak
geen denkbeeld had. Toch was et- iets als hoon
'»c ofiXn 1. 1 jttj *ti. mi .neo iprasnin
en trots in de donkere oogen te lezen.
«Philip Allendorf," vervolgde de vorst, weet
gij, dat jk in het park eerte oude^ erg zieke
yrouw jieb ontmoet en bevel gaf haar naar het
kasteel te vervoeren.
Kr ging een schok door de gestalte van den
jager. »Ja. uwe Genade, antwoordde hij met
eenestem waaraan bij tevergeefs vastheid trachtte
te geven.»
«Terwijl de hulp naderdemaakte eenezachte
dood een einde aan het door zielelijden, door
gebrek en armoede verzwakte leven der ongeluk
kige. Op mos in plaats van in een bed stierf
zij. Met baar hoofH op tnijn knieën rustend,
stierf eene moeder, die gebrek leed en in ellende
omkwam, terwijl een ondankbare zoon die eene
goede betrekking bad zijn leven genoot, eene
moedéf die eindelijk op reis ging ofschoon zij
den dood reeds in hare afgetobde leden voelde
naderen, om bem nog eens te zien en te zegenen
zij bereikte haar doel niet, de zoon zat aan
een rijk bezette tafel j- buiten in het koude
eenzame park brak bet moederhart een
zegenende groet voor hem. En die zoon is Philip
Allendorf," eindigde de vorst, en de doode, die
zoo juist in den leegen slotvleugel werd gedragen,
was zijne moeder.»
Eene beweging van verontwaardiging, ter
nauwernood door des vorsten aanwezigheid
onderdrukt, werd in den verzamelden kring
verneembaar. 7
Philip echter had zijne kalmte en rust terug
gekregen, zelfs was zijne kleur de oude gewordeu
bet was alsof de voist over eene vreemde tegen
hem sprak.
Met moeite bedwong Karei Christiaan zijnen
toorn tegenover die onverschilligheid.
«Ik beloofde aan de stervende u in dienst
te houden, zoo lang gij mij niet door ontrouw
of nalatigheid aanleiding geeft tot bezwaren, ik
zal woord houden, zoek echter door ijver en
trouw de donkere vlek uit te w-isschen die uw
leven bezoedelt eu tracht uw hard gemoed te
verzachten. Gij lieden echter, dus wendde hij
zich met verheffing van stem tot de overigen.
zijnen te zorgen en wordt die last hem te zwaar
nimtner sloot ik het oor voor eene bede die ik
rechtvaardig vond.'
Zonder nog eenen blik op den jager te slaan
verliet de vorst door den kamerheer gevolgd
het vertrek, de hond was niet van zijne zijde
geweken hij moest eene instinctmatige antipathie
tegen den jager hebben opgevat, want nog eens
wendde hij zich om en toonde zijne scherpe
tanden aan Philip.
Koud en onbeweeglijk stond de jager daar na
de verwijdering van den vorst, zijn blik dwaalde
door de ruimte en toen wendde hij zich verach
telijk af, terwijl een spotachtig lachje zijne lippen
vertrok. Afkeer en verontwaardiging was op liet
gelaat van alle aanwezigen uitgedrukt.
N11 schreed hij tnsschen hen door om zijne
oude plaats intenemenmaar onwillekeurig weken
allen voor hem terug.
Slechts een der oude bedienden naderde den
jager en sprak hem aan
Philip, laat ons de doode gaan zien, gaat gij
mede?"
•11 BiKh)/ nlftOOA M i'Wf UillOltl.'
«Neen! Dood is dood, waartoe dient het?«
antwoordde He jager.
De oiule schudde het grijze hoofd
Was zij geene goede moeder voor u vroeg
hij, «heeft zij 11 in uwe jeugd verwaarloosd
«Ik ging vroeg liet huis uit, ik wilde niet
vertroeteld worden, hare liefde was mij dikwijls
tot last zelfs later ik houd nu eenmaal
niet van die dingen maar voer hij heftig
voort, wat kan dat een ander schelen. Wie
heeft recht, mij te bevelen hoe ik voelen of
handelen moet? Niemand, zelfs de vorst niet."
De oude begreep mogelijk de rechtvaardigheid
der opmerking en hij gaf aan de anderen een
teeken oin zich stil te houden en tegelijk een
wenk 0111 zich te verwijderen.
denkt steeds aan de uwen, ik wil niet dat de
bloedverwanten der bedienden van Karei Chris
tiaan gebrek lijden, heeft een uwer voor de
lot groot genoegen der ingezetenen van
Anna Paulowna, heelt de heer A. G. Pareau,
predikant aldaar, bedankt voor het beroep naar
Purnierlaud
Woensdag avond gaf de Rederijkerskamer
«Eensgezindheid" te Oudkarspel, hare laatste
win ter voorstelling.
Zij bracht voor hare kunstlievende leden en
voor een talrijk opgekomen publiek ten gehoore
liet Parelsnoeren gaf als nasiukje ten beste
1 Pakketten voor Dames,* van den geestigen
auteur Justus van Maurik,
De uitvoering dezer beide tooneelwerken was
waarlijk voortreffelijk te noemen en getuigde
van degedijke verlichting en ernstige studie.
Er waren momenten dat de jeugdige artislen.
zoowel mannelijke als vrouwelijke zich zelf
overtroffen.
Spel en zang liepen in éën woord flink van
stapel en leverden hel overtuigend bewijs dat
«Eensgezindheid" uitmuntende werkkrachten
bezit.
Of er dan geen enkel vlekje in de uitvoering
zoude zijn aantewijzen zeker! maar bet weinige
daarvan werd meer dan voldoende door bet
vele goede overschaduwd.
'1 Publiek was blijkbaar voldaan en keerde