11
DE RIDDER VAN YENETIë.
Gemengde berichten.
Uitslag van de verkiezing, voor twee leden
van de Provinciale Staten van Noord Holland
(kiesdistrict Schagen), voor de periodieke af.
treding van de Hevren K. Dreebaart en 11. Kooinen-
Kiezers.
opgek.
Schagen
•77
59
Oud karspel
76
Zuid Scharwoude
4o
'54
63
Noord scharwoude
38
IJ. Hugowaard
171
36
Harinftcarspel
Sint Maarten
io9
58
•67
37
Broek
5t
77
Sint Pancras
36 1
'9
Bergen
80
32
Warmenhuizen
76 l
t3a
43
Koedijk
56
Oude Niedorp
64
i3
Schoorl
Petten
65
22
Wieringen
102
46
Wieringerwaard
77
35
Anna Paulowna
63
38
Barsingerhorn
111
56
Nieuwe Niedorp
94
36
Winkel
98
79
Callantsoog
24
274
5o
Zijpe
a5o
1906
664
Van onwaarde I
Van de 1906 kiezers zijn er dus slechts 664
opgekomen, die hunne stemmen hebben uilge-
bragt als volgt, op de heeren:
KI BREEBAART 5po
H. KOOMEN 584-
C. E. PERK 56.
S. KRAMER 5o enz
Zoo dat de beide aftredende ledenmet
overgroote meerderheid van stemmen, zijn her
kozen.
De Gemeenteraad te Zijpe heeft, naar
aanleiding van een daartoe strekkend verzoek
van de kasteleins en van eenige bewoners van
het dorp Schagerbrug, besloten, dat de kermis
aldaar, die in den laatsren tijd inviel op den
derden Zondag in Augustus, voortaan weder
even als vroeger zal worden gehouden op den
eersten Zondag in Julij en den daarop volgenden
Maandag en Dingsdag, en de paardenmarkt op
Maandag, volgende op den eersten Zondag in
Julij.
Dezer dagen had onder de gemeente
Wognuni nabij Noordermeer de proefmaling
plaats met het ten dienste van den Polder
Achterkogge aldaar gestichte stoomvijzel gemaal
Hetgebouw werd ontworpen en de machineriëu
geleverd door de Ingenieurs W. C. en K. de
Wit, te Amsterdam.
Beiden droegen de volle goedkeuring van het
bestuur en alle overige aanwezigen weg, en de
proetmaling werd met het beste gevolg en ten
genoege van het bestuur volbracht.
Op een hoeve te la Verdière, in het Fransche
departement Var, is de bliksem in een schaapkooi
geslagen, waardoor 80 schapen weiden gedood.
XXX1IL
Savina begon to beven, toen zij van baron vader
sprak en wierp oenen ontstelden blik op den Doge.
„En toch was het, gelijk ik zeide,* hield de Dojte
vol, met neergeslagen oogeu, en de lichaamszwakte,
het doel van het gesprek en wezenlijke aandoening
gaven aan zijne stem iets roerends en smeekends.
„Ik was de oudste san twee broeders. Gij kent zonder
twijfel het gebruik van de aanzienlijke familiën van
Venetië, hunne eerstgeborenen tot den ongehuwden
staat te veroordeelen, opdat zij niet onbruikbaar
zouden worden voor de hooge staatsambten, ^aarvoor
de Republiek slechts mannen verlangt, die niet door
vrouw en kind en verwanten aan andere familiën
verbonden zijn. De Venierie hadden reeds twee Doges
in hun geslacht gesteld; mijn vader zag van mijne
vroegste jeugd af in mij de derde. Maar ik vergat
alle eergierigheid wanneer ik in de blaauwe oog en
van Lucretia Dandolo kcekj Nooit werd een woord
van liefde tusschen ons gewisseld, maar haar blozen,
wanneer ik haar naderde, bewees mij, dat baar hart mij
toebehoorde. Onze vaders besliste anders. Anselmo
Dandolo wenschte eene verbintenis met het huis
Pesaro en mijn vader dreigde mij te vervloeken, als
ik zijne wensehen niet gehoorzaamde. Toen kwam
de oorlog tegen de Turken; ik ging heen met onze
vloot en toen ik tehuis kwam, was Lucretia de vrouw-
van Antonio Pesaro.... Zoolang zij loeide, stond zij
tusschen Pesaro <n de hoogste waardigheid in de
Republiek, maar ik geloof, dat zij hem ruimschoots
heeft schadeloos gesteld voor eenen troon, die mij
ongelukkig heeft gemaakt....*
Als in eene pijnlijke alleenspraak had de vorst
deze woorden hortend uitgebracht; peinzend en als
in mijnering verzonken bad Savina geluisterd naar
den man, die hare moeder eens had bemind en in
wiens stem nog. gelijk een verre echo, de herinnering
van die liefde trilde. Maar toen, alsof de mededeeling
van den vorst haar een ontzettend gefceim onthulde,
openden zich hare oogen wijd en zij zeide naauw
In de Rietlanden te Amsterdam wordt men j
tegenwoordig door de muskieten geplaagd. De
insecten zijn dermate toegenomen, dat de werk
lieden in hunne bezigheden worden gehinderd,
en liet gezicht door den muskietenregen wordt
belemmerd. En zonderling mag het wel genoemd
worden, dat het verschijnsel tot den omtrek
beperkt is. Yfcle bezoekers, gisteren en heden
derwaarts gegitnn, alleen om er zicli van te
overtuigen, keerden terug niet de verklaring
nimmer iels dergelijks te hebben gezien.
Een koopman uit een der steden van
Noordelijk Frankrijk kwam onlangs te Parijs
en nam zijn intrek in het Grand Hotel. Eens
op een avond na liet eten begaf hij zich als
gewoonlijk naar de leeszaal; hij was er eerst
een poos alleen toen kwam een elegant gekleede
dame binnen, en begon de tijdschriften door
te bladeren. Weldra knoopte hij een gesprek
met haar aan, zij vertelde hem van allerlei
dat haar echtgenoot afgevaardigde was en hij haar
dien dag 0111 dringende bezigheden alleen had
gelaten- Nadat beiden ongeveer een uur recht
gezellig gepraat hadden, stond de dame op om naar
haar kamer te gaan, en de beleefile koopman
geleiddu haar onder allerlei plichtplegingen naar
de deur, waar zij vriendelijk afscheid namen.
In zijn eigen kamer teruggekeerd, miste hij uit
den zak van zijn overjas een zakboekje met
15,ooo fr. in bankpapieren. Een vermoeden
kwam bij hem op, hij vloog naar heneden naar
het bureau om naar de dame te informeeren,
maar niemand kende haar naam of had haar
gezien. De beleefde koopman was handig be
stolen
Winkels op zee. Te Rremerhaven liepen
twee Engelsche schepen binnen, die een lange
reis hadden gehad. Dadelijk enterde men van
alle kanten de schepen, denkende dat de man
schap na zulk een lange reis van alles zou noodig
hebben. Maar ja wel! Allen waren niet splin
ternieuwe kleercn enz., uitgedost. De kooplieden
begrepen er niets van: De zaak is deze:
Groote Engelsche firma's laten in het kanaal
stoombooten kruisen, die als drijvende winkels
van alles voorzien zijn. Ontmoeten ze nu een
binnenkomend schip dan gaat er iemand van
de boot aan boord en verzoekt de kapitein zijne
waren aan de matrozen te mogen voorleggen
Wordt bet verzoek toegestaan dan verandert
weldra bet scheepsdok in een wel gesorteerden
winkel. Is de handel afgeloopen, dan geeft de
kapitein, tegen aftrek van 10 ii 16 persent voor
zich, den kooplieden een check voor de geheele
som, en de winkelstoomboot gaat verder. 0111 bij
anderen haar geluk te beproeven. Men zeide,
dat de boot aan boord van de bedoelde schepen
alleen aan waren had verkocht ten bedrage van
7 a 8000 mark.
Naar wij vernemen, zal Lij de Hollandsehe
Spoorwegmaatschappij het tariel voor kinderen
eenige wijziging ondergaan. Thans moet voor
een kind met geleider in de 2de klasse één
billet iste klasse genomen worden; met de a. s.
zomerdienst daarentegen moer men zich van
een biljet 2de klasse en een biljet 3de klasse
voorzien. Tevens zullen er nu gezelschapsbiljetten
voor alle klassen worden uitgegeven. Aan de
Zandvoortsche laan stoppen gedurende den zo
merdienst dagelijks negen treinen.
hoorbaar
„Haattet pil daarom dus mijnen vader zoo zeer?*
Een zucht ontglipte aan de borst van den vorst
ort zacht sprak hij:
„Ik haatte hem rooit, al maakte ook de dienst van
df>n staar, waarin wo misschien beiden al to veel
belang stelden, ons tot staalkundige vijanden. Bij
uwe moeder ik haatte hem nooit!*
„En toch....* Savina voltooide de verschrikkelijke
aanklacht nier. Maar du Doge had haar begrepen.
Zonder de blikken tot haar gelaat op te slaan, strekte
hij de hand omhoog.
„De dwaze menigte geeft mij de schuld van zijnen
dood ik zweir u hij God bij nwe moe
der dat men mij onrechtvaardig beschul
digt.®
Slechts met geweldige inspanning had de Doge de
laatste woorden uitgestoten en zijne hand daalde
langzaam neder.
Savina scheen eerst aan dat wonderbare niet te
kunnen gelooven. Versuft stond zij bij eene onthul
ling, die voor haar gewichtiger was dan haar eigen
bestaan.
„En als gij hem niet haattet, de schim van den
vermoorde niet hebt te vreezen, waarom wiit gij dan
mij in 't verderf storten?*
Als uit vooruitzichtigheid zag de Doge om, toen
naderde hij haar, zoodat zijn adem bijna aan haar
gezicht kwam:
„Gelooft gij dat ik Valerio in 't verderf wil stor
ten?»
Een hooge blos kwam over Savina's bleeke wangen
en zacht sprak ze:
„Men zeide, dat gij hem als een vader lief hebt
en hij verdient het zonder twjjfel
„Luister dan,* vervolgde de Doge op ernstigen
toon. „Valerio smacht in den diepsten kerker van
het Tribunaal om uwentwil. Gedurende eene
plechtige zitting drong hij de vergaderzaal binnen
en eisohte rekenschap van uw verdwijnen en riep
adel od volk op tot oproer om uwentwil! Zijne
misdaad is groot en het voorbeeld, dat bij gegeven
heeft, in dezen tijd dubbel gevaarlijk....*
I11 den nacht van 9 dezer ontstond teVelp
brand in een huis, bewoond door den eigenaar
aan de eene en een huurder aan de andere
zijde- Weldra liep het gerucht, dat bet eenig
kind van drie maanden, hetwelk door een
weduwnaar te Arnhem bij den eigenaar van
dat huis in den kost was bésteed, in den brand
zou zijn omgekomen. Zeer spoedig werd liet ook
aan den vader van dat kind bekend, dio zich
vol angst fen schrik in allerijl naar Nelp begaf,
doch daar tot zijne vreugde vernam, dat zijn
kind tijdig was gered door de achttienjarige
dochter van den eigenaar van het totaal verbrande
huis die het kind met eigen levensgevaar uit
de wieg opnam en inveiligbeid bracht bij eene
achtenswaardige familie in de nabijheid van den
brand.
De inboedel van den eigenaar van het huis
is geheel verbrand, terwijl dat van den huurder
grootendeels is gered.
De jaarlijksche verhuring der graslanden,
behoorende tot de kerk, pastorie en diaconie te
Oosterwolde, heeft t 8821 of ruim 21 pCt. meer
opgebracht dan het vorige jaar.
De meerdere opbrengst der landerijen van
den Kamperveenschen polder bedroeg ruim 44
pCt.
Mocht de vorige week een der Ongunstigste
heeten voor de Texelsche garnalenvisschers, zoo
zelfs dat velen het vaste plan hadden deze
werkzaamheden tot het najaar te staken, de
nu afgeloopen week was hun zeer voordeelig.
De vloot, uit ruim veertig schuiten bestaande,
ving in die week ongeveer 4oO manden ga malen
en rog. Elk vaartuigje besomde van f 4° tot
f 70. Men hoopt de garnalen visscherij nu
minstens nog een paar weken voort te zetten.
Mochten er evenwel van de Zuiderzee gunstige
berichten worden vernomen oiptrent de vangst
van ansjovis, dan vertrekt het grootste deel der
Texelsche visschersvloot terstond daarheen.
Van de pinkster bloemen, die nog voor
weinige jaren op Texel geur en leven aan het
pinksterfeest medeelden, is weinig meer dan
de herrinnering overgebleven. Uit de meisjes
eener naaischool werd vroeger eene of meerdere,
door het lot daartoe aangewezen, smakeloos met
met goud, zilver en verdere sieraden behangen
en dan door de andere ine.isjes rondgeleid bij
de ingezetenen, terwijl daarbij aan iedereen
gevraagd werd of men niet eens won kijken
naar de pinksterblom. Natuurlijk moest voor
dit kijken iets geofferd worden. De gelden, die
in een groote beugeltascb werden ingeoogst,
werden op den tweeden pinksterdag vrolijk
verteerd.
De meisjes reden eerst het eiland door,*naarna
vermaakten zij zich, onder bet genot van allerlei
versnaperingen, met spel en dans, dikwijls in
bare feestvreugde bijgestaan door de jougeus
uit het dorp, waar zij woonden.
Zulk een feest heette pinksterkriek.
Op de meeste dorpen van Texel boort men
tegenwoordig bijna in 't geheel niet meer van
zulke «krieken» evenmin als van pinkster-
blommen
Te Amsterdam is eene roomboterfabriek
opgericht'waar op machinale wijze door'middel
van stoom als drij f kracht de roomafscheiding uit
De Doge brak af, om do werking waar te nemen,
die zijne woorden hadden teweeg gebracht. Mot
ontzetting had Savina do gevangenneming van Valerio
vernomen en terwijl de angst om den geliefde do
lippen vast op elkander sloot, blonk in bare blikken
blijde trots om zijne daad.
„Laat mij met hem sterven!* bad de vorstendochter
weggesleept door hare aandoening en met smeekend
opgeheven handen.
„LeTon zult gij voor elkander leven!» riep do
Doge. „Hij wilde zijn leven met vreugde voor u ten
offer brengen -- toon nu dat gij zijner liefde waardig
zijt! Het Tribunaal schenkt u zijn leven, onder
voorwaarde, dat gij zijne vrouw wordt en daardoor
de donkere schaduw vernietigtdie valsche beschul
digingen en de liehtgeloovigheid der menigto ^ver u
en ons hadden uitgebracht.*
De Doge strekte de armen uit, om de dochter to
ontvangen. Wel aarzelde Savina, maar een vorst, die
bij de eeuwige gerechtigheid en het aandenken haror
moeder zwoer, kou immers niet liegen. Met innerlij-
ken tegenzin wel is waar, maar met hooghartig
vertrouwen liet Savina haar schoon hoofd leunen
tegen den schouder van den Doge en fluisterde:
„Neem mij als uwe dochter aan daar gij. het
wilt
Ontroerd en toch met zekere siddering sloot do
Doge de aanstaande echtgenoot van zijnen neef in
zijne armen; Nicolo Sagrcdo's werk was voor de
helft gelukt.
Tot Yalerio's kerker was het moorden der Padu-
aansche ruiters, het gekerm der neergesabelden niet
doorgedrongen. Hij hooide niets dan de ruwe stem
van den cipier, die hem walgelijk voedsel door het
hoog boven den vloer aangebrachte gat toereikte, en
het zachte sijpelen vau het lagunewater, dat reeds
tweemaal tot aan het tralievenster van het gewelf
was gedrongen, de ruimte met ziltigen, vochtigen
damp vulde en bijna bestendig door onzichtbare
spleten bij den wand nederdruppelde, om in het
vochtige moeras van. den keldervloer te verzinken.
Bij dit geruisch vluchtten de ratten, die om den
onaangeroerden maaltijd van den gevangene twistten
