Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
24stc Jaargang.
Ao 13^0.
i\o 1346.
Dit'tlad veiscti ijni twee maal per week. ff'gau^
dag en Zaturdag avond. Hij nr/cnd mg tot 's mid
dags ra t\re'wórHd&advei'tcnjfcn in liet eerstuitkoirtyud
.Wnigi ÊÊrnm j 1#;i -iti-J 1(,
No. geplaatst, ingezonden slij/ïiep «en dag vroeger.
Abonnementen op dit blad wenden door alle
1 Q; N D 1 6
Prijs per jaar f 3. Franco per post f 3.6o.
A (■ouderlijke nummers f 0.071.
Advertentieu \aij een tot vijl regels f n 7.1; iedere
regel moer J Uil5. Groote lettel* naar plaatsrimule.
I'ósttdiéec leuren en Uoekliaudaiareii aangenomen.
>ib ,d i<i» tj.ftiTMtrrï wil t'.'l ih \h<< >b> i 1
Naar volksheil zonder dpujjd te dingen
Is arbeid aan éed róts te biên.
KOjfSlSJ
Bekendmakingen.
A-' MêLL 'St' ïtnrjjhni n'»
I'OT.lTlG.
G KVONDRN:
ouder du gemeente SCUAGEN,
een kwart iermnts.
fai; «i'j r <i irMn$\» uoi.mti >t m
l)e eigenaar kan zich, ter ternghekotnin;},
aanmelden ter gemeente secretarie aldaar.
GEVONDEN:
ecu kalf,
waarschijnlijk komende van de veemarkt te
Alkuióur van den ïsten Novelnber j I Inlich
tingen zijn ie komen ter Gemeente secretarie van
öchagen
Burgemeester en Wethouders der Gemeente
Scha gen
Gelet hebbende op art 9.64 <1er Wet van 29
Juinij 1851 1Staatsblad No, 85)j 1
Brengen ter openbare kennis, dat het doen
hen voorlgnpig vastgestelde suppletoir kohier,
van den Jloofdelijken Omslag en dat voor de
belasting op de honden voor het loopendc
dienstjaar, gedurer.de veertien dagen, en wel
van Dingsdag den 9 tot en meC Maandag
den 22en November a. s., ter Secretarie dezer 1
gemeentevóór een ieder ter lezing zal neder
liggen.
En zal deze wórden afgekondigd en aange
plakt, waar pulles te doen gebruikelijk is
Schagen den 8en November 1881J.
Burgemeester en Wethouders vourrnl.
G. LANGENBERQ.
De Secretaris
DENIJS.
iels kwaads in het bezoek en deze lijding bereikte
ook Asting.
«riGai' iianr istockliolin gebracht wo'rJen
l7®l?«+orbt'ru Ikiui toe.» llouü oen oog op mijn
goed terwijl ik afwezig hen, budriMau Asting."
»!k laat 11 niet alleen gaan,« antwoordde de,
vriend." Ik weet waarom liet is, Torbern, en
ik ga mede want mijne schuld is niet geringer
dan de uwe en zelfs nog grooter, daur ik liet
eerste sóhot op het heest loste
Met verbazing had de edelman naar de
woordefc van Asting geluisterd. «Wat is dat
van dal- schot" vroeg hij.
»Nu heer antwoordde Asting," kom er maar
regt voor uit. De koning heeft voor kort in
onze hosschen gejaagd, en waarschijnlijk iieefl
de een of ander iiooge Héér of hol jager vernomen
dat Torberii en ik op een wild zwijn hebben
geschotep omdat het mijn rapenland verwoestte
en ai|ders .niet te verjagen was.»
Maar daarvoor heeft de rechter óns immer*
met eóó^' géldbóelu van een mark zilver gestraft"1
antwoordde Torbern Üstierna.
«Imlaen wij het wilde zwijn doodgeschoten
en arfri'-'den boschwachter afgeleverd hadden
(tl
zoo zou ons geen zwaardere boete zijn opge)eg(|.
Ui
VORSTEN LIEFDE,
ai.
Uet antwoord zult gij van andereu hooien
Torbern. Mijn hevel luid eenvoudig, u zonder
legeuspraak naar Stokholm in liet paleis van
deu ivoumg .tii incugeu. liier m do nabylieid
wacht mijn rijtuig voor tikt óógmerk.
«Gij moet uiij uaj»r hel paleis van deu koning
brengen? vroeg de landman lachend. «Lieve
heer dat is zeker eene vergissing; Gij hebt den
verkeerden man voor. Ik hen zoo weinig in liet
Stok hol uier paleis hekend als in liet Mourenland."
indien gij Torbern Üstierna heet en een viiend
hebt, Astityj genaamd, v oor vvien gij acht dagen
geleden tuinwerk venichttetomdat bij ziek
was, en waarbij een vreemde jajyer met u sprak,
zoo zijt gij de rechte, antwoordde de heer ujt
Etokholm. ^j| aai iar gaulÉ
«Nu ik heb geéne reden, om voor deheeren
in het koningspaleis te vreezeuantwoordde
Torbern. «Veroorloof mij, heer edelman mijne
beste kleederen aan te trekken en dan ben ik
tot uw dienst*
Terwijl Torbern zich aankleedde, trad zijn
buurman Asting binnen. De aankomst der prach.
tige koets en liet binnen gaan van den heer in
Torbern's huis was niet onopgemerkt gebleven
in het dorp en had de nieuwsgierigheid van
de menschen opgewekt Spoedig vormden zich
groepeji nieuwsgierige vrouwen, die deze ge
beurtenis tot onderwerp van levendige geda< li-
lt* wisseling maakten. Alleu vooroud#!stelden
Neen, Astnigt ze bobben iets auders met
voor in Stokholm.»
«Ik ga fnede; eViJzë'lfs indien 'zé u in deb
I ft
kerker werpen, laat ik mij slechts door geweld
van u scheiden, «iseide Aoiing" Geloof mij hét
gebeurt oenig en alléén óm het wilde zwijn.
Wat reden had die jager laast om ons aan te
spieken en ijaar ons naam te vragen,
Wat deed liff h/vendiéii 'in ons tjo'r'p lervv ijl
de jaelit gilids in hét woud nog in vollen gang
was? En dan weet gij wel dat de boschwaclitdr
legen u heeft omdat gij liet huwelijk van zijn
lichtzinnlgcn zoon met iivve nicht Svaiichild
belet bel»*. Waarschijnlijk heelt hij 'dwaewehie
denis van het wilde zwijn op de jacht aan Oen
een o! ander jachtopziener Verhaald en liet vóór
wiliidieverij uitgegeven».
«Maar ik was er ook hij en wal wij te zameu
ingebiokkehi hebben, willen wij rok te zamén
opelen. Ik ga mijn zomlagshuis aauliekkeu en
beu terstond weder hier
De tijd die üstierna aan zijne uitrusting be
steedde, scheen den cdermau lang te vallen.
Eindelijk was hij gereed en te gelijkertijd ver
scheen ook Asting weder en verklaaidde aiu
dep edelman dat hij zijn vriend wilde verge
zellen.
«Mijn urder luidt aliecn. Torbern )>iieriia
naar Stokliolm te lirengenzei'.'e deze
«Men kan ons iiiuiuier scheiden.» antwoordde
Asting,» wam wij zijn huren en vrienden geweest
van kindsbeen af en steeds bereid lief en leed
met elkander te deelen.
De. afgezant was niet weinig verlegen want
alle voorstellen dat Asting zijn vneud in de
gegevene «mstsbuHglteden niet vergezellen kon
stuitten op diens hartnekkigheid al. liij zag zicji
mulei de hoede der liuren en vooit ging hel in
(^ali^i .^oc',1' jjó llcHj|(|siad^
f4p bel gesjnek del- beide mannen
over hel outhieihu van üstieiua naar het
koniiigtp'aieis en eindelijk gehikte liet Asting
werkelijk den vriend l« oy.eruiigen dat hel schol
tjp liet wildzwijn de reden was, vooral toen hij
hem lierinnetde" lioe G11 staaf Adolf er van hield
dm dé landlieden tiissclién beiden over een en
an^Jer uil liet dorpsleven te laten ondervragen
en hoe.'hij dit diknijlbook in eigen persoon
deed en zoo ion liet hun niet ïnoeijelijk vallen
zjch tegen de bescliul'liging te verdedigen.
Dv ufgjjvaardigde was niet gesloten oogen in een
hoek van don wagen gaan zitten en deed als
ól hij sliep.
Na een korten ril kwam inen in Stokholm
aan en de helde landlieden stegen met kloppende
Itarten voor het Koninklijk paleis uit. Hun
leidsman bracht ze de breede steenen trappen
op naar eene voprkamer, waar b«j van hen
scheidde- Weinig oogenhlikken later verscheen
een rijk gekleed hofheer om üstierna naar
'den koning te geleiden. Toen de vrienden hein
zagen binnep komen, geloofden ze dat het de
|tpnjpg was en hogen de knieën.
De edelman ontnam hun lachend hunne
dwaling. «Ik heb hcvël, diegene van u, die
Ostje lira heet, naar den koning te brengen,
«zeide hij.» Kom j< tige uian volg mij.
Wees niet bevreesd zijne Majesteit is een
geiiadij} en welwillend lieer.»
Gustaaf Adolf onjving den hoer in zijn kabinet
Torbern hei kendo moei met vrolijke verrassing
dan met angst den vreemdeu jager, die hein
onlangs in den tuin viain Asting had aangesproken
Men had den koning reeds alles wat gebeurd
was medegedeeld en lachend vioeg hij welke
misdaad hebt gij en Asting hedreveu dat gij
straf vreest?»
«Gepilde voor mijn buurman Asting en voor
m «j!- had t orbern op de knieën vallend. «Wij
zullen nimmer weder tegen de jachtwetten
hamlelenen wij hebben het w ilde zwijn niet
doodgeschoten en het ons loegeeigend maar het
slechts door schieten van een rapenland verjaagd.
lts wisi
Gemeiiü'të bcrirhtcn.
ie KolImrii had den 11 November een
treurig voorval plaats.
Hij het laden eener t jalk met geperst stroo
kwant 'een pak in aanraking met een daarbij
wa 1 kzaain zijnd persooii; waardoor deze achter
over Viel, met liet liuold op een bascule, en
oiimiJdeiyk een lijk was.
De ongelukkige laat eene weduwe en kinderen
na. r
Weder loeft te Amsterdam eene
poging
tol diefstal plaats gehad, die door de gevatheid
va'. |Ce"e dienstbode nog gelukkig "verijdeld
Maandag avond vervoegden zich aan hel
in.s No- 2 33 op ,le lleereugraclit een manen
etne mouw De .i,a„ gal voor geheim dieuaai
dus genoodzaakt, hem «Ie toestem mi ng Te tycven 5'u |"»blie te wpzeu, en ie weten dat de
0111 mede te rijden en dreef tot vertrekken aan. j i,'^. ,'°!1 I,ddl i;«v»"deii oorbellen in
De beide jonge mannen stelden hunue hezittiimen-'vioiM» d': l" u^ll, |,0<"8en aan de
hem vergezelde. Of zij dus een
