raiüws- mmmmm*laxdöqüwhlad
DONDERDAG
13 APRIL.
E R
Ao. 18S2.
No. 1519
2(5stc Ja<irg.i:i£
Bekendmaking.
OHAGER
Dit blad verschijnt drie maal per week Maandag
W'oensdag- en Z>itnrdagarnnd. Bij uizending lot
8 middags 12 ure worden Adrerfenticn in het
ecrstuitkomende nummer geplaatst. Ingezonden
stukken een dag vroeger.
Prijs |>er jaar f 3Franco per [Kwt 3.tii)<
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertentie* vnn een tot vijf regels f 0.75,
iedere regel meer f 0.15. Groote kt';ers wordea
naar plaatsruimte berekend.
zijn, maar veeleer mannen van standvastig
karakter en van onvermoeide vlijt. Wat het
nuttig gebruiken van den tijd door werken
Burgemeester en Wethouders van Scbagen betreft plagt Mozart te zeggen: arbeid is
Gelet op artikel 3.65 der Gemeentewet; een der voornaamste genietingenen Johann
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat Sebastiaan Bach: ik was vlijtig; wie zoo
het door Heeren Gedeputeerde Staten op den onvermoeid werkt als ik, zal het zelfde 8UC-
agen Maart 1882, goedgekeurde kohier van den ccg V(ln zjjn wcvj^ hebben,
hoofdelijken omslag dezer gemeente, en dat voor Nnpoleon erkende in liet goed gebruik
de belasting op de honden, dienst l88a,gedu *n kmcht van
rende vut maanden ter Secretarie der gemeenteu i v
J "i een gebieder en zijne bewonderenswaardige
voor een ieder ter lezing is nedergelegd P,
Bezwaren tegen den aanslag kunnen, binnen ondernemingen en Zijn welslagen moeten niet
3 maanden na den dag der uitreiking van het alleen aan zijn genie worden toegeschreven,
aanslagbiljet, bij den Baad op ongezegeld papier j maar waren evenzeer werken van zijne met
worden ingebragt. moed, beslistheid en volharding gepaard gaan-
Scbagen, den ii April 1882. 1 de buitengewone werkzaamheid. Wellicht heeft
Burgemeester en Wethouders voornoemd, n0oit iemand na hem zijn tijd zoo nuttig
G. LANGENBERG. besteed als hij, want zijne inspanning kende
DEnTis j gcene grenzen en hij trachtte zich zelf den
slaap te ontwennen, door menigen dag in
werkelijkheid niet langer dan tweo uren te
Arttr eiMiP hiïflr.iop tnt flo loors,aPen- Alleen in ing?sPaniien aibci(l yondhij
CCI1C Uljuraöe lOl CIC IC vermaak en ontspanning. Somwijlen hield hij
vail de waarde des tijds. vier secretarissen gelijktijdig bezig tot zij ver-
moeid waren en zijne groots werkzaamheid
Alfieri begon eerst met zijn zesenveer- j werkte tevens bezielend en opwekkend op
tigste jaar de studie van liet Griekscli. Dokterzijn omgeving. Ofschoon zijne voortdurende
Arno ld, een der grootste Britsche school-oorlogen hem buitengewoon veel tijd kostten
mannen en rector aan de school te Bugbv, j omdat hij altijd aan het hoofd van zijn leger
leerden op vrij hoogen ouderdom Duitscli, j stond en zich gewoonlijk persoonlijk overtuig-
0111 den geschiedschrijven Niebuhr in hetde van alle toestanden en behoeften van zijn
oorspronkelijke te kunnen lezen en 0111 soortge- leger, de noodige bevelen zelf gaf zelt eon-
lijke redenen leerde W a 11, de verbeteraar der
stoommachine, toen hij ongeveer veertig ja-
tracten sloot voor leveranties enz., vond hij
toch bij dat alles nog den tijd om de overige
ren oud was, Fransch, Duitscli en Italiannscli, groote en omvangrijke staatszaken te leiden,
0111 in staat te zijn de belangrijkste werken
over de grondbeginselen der wiskunde, die
111 deze talen geschreven zijn, te kunnen be-
studeeren. Handel was achtenveertig jaar oud
eer hij een enkele van zijne groote composities
had uitgegeven
Behalve deze zouden er nog tal van men-
schen kunnen worden genoemd, die al op
vrij hoogen leeftijd somtijds nog een geheel
ja hij voerde zelfs gedureude het groote tijd
vak der oorlogen nog tal van verbeteringen
en verandering in zijn rijk in. Zijn Iievetings-
stelling wasVastberadenheid is de <jrootste
wijsheid" Onmogelijk," zei de hij, „is een
woord, dat alleen voorkomt in het woorden
boek van dwazen." Gaarne liet hij het hoo»
ren; „Ik heb mijne veldheeren uit niets ge
maakt," Menige veldslag heeft hij gewonnen
nieuwen levensweg insloegen en met goed door spoedig te besluiten en do misgrepen
gevolg nieuwe studiën aanvingen. E11 niet al-zijner vijanden terstond te benutten. „Bij A-
tijcl waren het menschen niet groote gaven, J reole," zeide hij eens, „won ik den slag met
die de wereld in beweging brachten en het j vijf en twintig ruitersik bezigde spoedig een
ondernamen de leidslieden van hunnen tijd te 1 oogenblik van verpoozing, gaf elk hunner eene
trompet in de hand en behaalde de overwin
ning niet deze handvol menschen Elk
verloren oogenblik," zeide hij hij een andere
gelegenheid, „biedt aan het ongeluk eenc goede
kans."
Nevens hem verdient Wellington eenc*
plaats, ja deze moet zelfs in nog menig op
zicht nog lioogcr worden gesteld,- want, ter
wijl bij Napoleon roem het hoofddoel was,,
was het bij dezen getrouwen pligtsvervulling.
De grootste moeiten konden Wellington even-
'j min in verlegenheid brengen als vrees aan--
jagen, want zijne energie nam toe, naarmate-
van de door hem te overwinnen hinderpalen"
IHet grootste geduld en de grootste vastbe
radenheid. waarmede hij als veldheer het ver-
I schrikkelijk Tijden en de buitengewone bezwaren
op het Spaanschc schiereiland verdroeg, behoo-
ren tot de zeldzaamste daden, welke [de krijgs-
1 geschiedenis kan aanwijzen,
j \Y arren Hastings, een der buitenge-
I woonste gouverneurs-generaal van Britseh I11-
1 die, (L732.ISIS), stamde af uit eene bc-
'roemde Engelschc familie, die door nood-
lottigo omstandigheden tot armoede was ver
vallen en haar familiegoed Daylesford, dat zij
eeuwen lang bezeten had, verloren had; hij
was een man van vasten wil en onvermoeide
werkzaamheid en de laatste spruit van ditgc-
slacht. Als knaap genoot hij met de bocren-
1 kinderen bet onderwijs op de rforpsehool der
heerlijkheid, die eertijds aan zijne voorvaderen
j had toebehoord; hij speelde op de velden, die
eertijds van zijn voorouders waren geweest en
reeds toen in zijne prille jeugd ging hem het
lot zijner dappere en trouwe voorouders zoo-
aan het hart, dat hij daarover dikwerf in ge
dachte verzonken was. Meer en meer ontvlamde
zijne jeugdige eergierigheid en op zekeren dag,
[toen hij zat aan den oever dor rivier, welke
idoor do voorvaderlijke goederen stroomde en
'die ongelukkige familieomstandigheden weder
zijn jongenshart vervulde, vatte hij was
toen zeven jaren oud do arme knaap het
besluit, 0111 die familicgoederen weder in zijn
bezit te krijgen en de man bracht de ramar.-
I tische gedachten van liet kind tot werkeEjk-
hoid Het voornemen werd hij hem tot een
I hartstocht, waarin zijn eigenlijk leven gegrond
DOOR
GOLD IMDIIll)
55) IX.
„Gij moogt niet weenen," zeide hij zacht,
„nu niet meer; de tijd, toen ik het meest ge
leden heb, ligt reeds ver achter mij. Ik begin
weer te herleven nu onze verbintenis eindelijk
verbroken is, iets wat ik steeds vergeefs be
proefd heb, zoodra ik dat met eer doen kon.
Ter wille van Ulla bedroeft mij de wijze waarop
dit geschiedde.
„Zij draagt mijn naam niet en behoort niet
tot mijn familie; toch gevoel ik mij door deze
gebeurtenis opnieuw vernederd tegenover haar,
die ik zoo diep veracht, en die zich gedurig
weer op mijn levenspad vertoont. Ziet ge, dat
is het eenige bittere gevoel bij deze gebeur
tenis, en het bezef van Ulla's onbeduidend
heid is de eenige smart, die ik daarbij on
dervind.
„Al het overigo is vrijheid, verkwikkende
vrijheid en nieuwe levensmoed. W ij pasten J
niet bij elkaar, wij begrepen elkaar zelfs niet
de enkele keeren wanneer wij elkander zagen;
wij zouden ongelukkig geworden zijn, zelfs
al was ik in het bezit van mijn vroegeren
rijkdom en kracht gebleveu. Thans zie ik een
nieuw leven voor mij, dat, niettegenstaande
mijn treurig lot, mij vrije wensehen, vrije be
sluiten en een vrij hart aanbiedt." N
Wat hij zeide klonk zoo waar, zoo over
tuigend. Toen Eva haar betraande oogen tot
hem ophief zag zij in zijn kalm rustig gelaat,
dat haar vriendelijk toelachte. Haar brief had
hem beroofd, maar hij noemde het bevrijd;
zij gevoelde zich minder schuldig.
„Vrije wensehen, vrije besluiten, en een
vrij hart!" herhaalde zij peinzend, terwijl zij
bedacht dat ook dit haar eigendom was. „Het
klinkt zoo schoon, maar toch ligt het denk
beeld van een zekere eenzaamheid er in op
gesloten. Een vrouw, die den aandrang naar
vrijheid minder en daardoor de behoefte aan
bescherming meer gevoelt, denkt daar wel
anders over. Lieve menschen, die invloed uit
oefenen op onze wensehen, goede vrienden,
uiet wie wij onze gedachten kunnen bepraten
en een hart dat men welgemoed ten offer
brengt, zijn toch ook dierbare bezittingen."
„O, gij denkt aan een schoon, innig fami
lieleven," zeide hij afwerend, maar Ulla beeft
bewezen dat zij daarvoor niet geschapen is.
En bovendien,een blinde, juffrouw Eva, mag
geen hart aan zich ketenen. Er ligt iets zelf
zuchtigs in de begeerte naar geluk, wanneer
een jeudig, opgewekt leven naast ons in som
berheid zou moeten wegkwijnen. Daarom heb
ik Ulla steeds den weg tot vrijheid openge
laten, en wanneer ik mij nu van haar afwend
dat is het omdat zij misbruik maakte van
haar recht en 'zij getoond heeft geen eerge
voel te bezitten.
„Ik ben zoo niet te bek' als ge wel
denkt, vervolgde hij laehenc a een korte
pauze, gij zijt immers nog hierl Werkelijk,
ge moet niet heengaan of de oude hulpc-
