X THEi Ao 1SS2 26 ste Jaargang No 1604 ADYEET1ITÏ ZONDAG 29 OCTOBER. Buitcnlanrfsch Nieuws IS Dit blad verschijnt drie maal per weekMaandag Woensdag- en Zat ar dag avond. Bij inzending lot 's middags 12 lire worden Advertentièn in het eerstuitkomende nummer geplaatst. Ingezonden stukken een dag vroeger. Prijs per jaar f 3Franco per post ƒ3.60 Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertentièn van een tot vijf regels f 0.75. iedere regel meer f 0.15. Groote let';ers worden naar plaatsruimte berekend. Ontwaakto volk van Nederland Genoeg gedommeld en gedut, 't Is tijd, dat men u wakker schudt En wakker houdt met forsche hand Niet voor een loos, een flauw misbaar, Maar voor een werkelijk gevaar! En daarbij bleef het. Met geduld Werd iedere tijding aangehoord Van overval, verzet of moord, En alles door onze eigen schuld Tot dat op 't laatst de wanhoopskreet? u Dat kan zoo niet!" zich hoor en deed! Daar is, aan 't verre Atjeh strand, Met onbezweken heldenmoed, Ten prijs van leven, geld en bloed; De Nederlandsche vlag geplant; En op de vleug'len van de faam Weerklonk toen van der Heijden s naam En toch, hoe vreemd het klinken moog! De man, die zóóveel had verricht, Aan wien men zóóveel was verplicht, Voor wien zelfs de Atchinees zich boog, De man, die nooit zich zelf ontzag, Hij werd beloond meteen ontslag. Die kreet weerklink' met luider stem! Van Oost tot West, van Zyiid tot Noord Worde eensgezind die kreet gehoord, Herhaald, herhaald met kracht en klem! Hij dring' met echte mannentaal Ook door in's Lands Vergaderzaal! Hij dringe ook door tot 'sWorsten troon, Dien vorst, die Neerland's volk bemint, En altijd trouw en welgezind Belang stelt boven schijn vertoon. Dan wordt door ons de leus betracht: iiAlleen in de Eendracht ligt de Macht!" B V i In 't vaderland teruggekeerd, Werd hem een warme ontvangst bereid, En hij door Zijne majesteit Als held en krijgsman gewaardeerd. Maar werd het feit hierdoor gesmoord? Neen! 't bracht zijn wrange vruchten voort. Ze ontbrak, die vaste, ijzren hand, Die krachtig elk verzet bedwong, En weldra zweefde op veler tong Het woord: uverbreking van den band!" En 't vuur, door priesterhaat gevoed, Barstte eensklaps uit in laaien gloed. Was 't wonder, dat uit veler mond; Een bittre klaagtoon werd gehoord, Gepaard aan menig bijtend woord, En de overtuiging ingang vond, Dat krachtig ban dien van den Staat Het eenig middel was voor 't kwaad? (23) Roman van KARL HEIGEL. IFIR AJST KRUK Parijs 25 Oct. Het orgaan van Gambetta ide „Paris" verzekert, dat de regeering alle I daden van een zeer ver vertakt revolutionair ver- I bond in handen heeftgeheel Frankrijk zou in districtsbonden („fédérations regionales")ingedeeld zijnwaarvan het bestuur te Genève in Zwit serland schijnt te zetelen. Parijs 27 Oct. De politie van Courb'voie Parijs rukte gisteren een groot aantal aan- plakbilletten van de murendeze plakkaten wa ren onderteekend door het „Brandstichters Co mité van Parijs" en maakten bekend dat men de huizen en kazernen van Courbervoie in de lucht moest laten vliegen. Dadelijk werd er een onderzoek ingesteld en de bezetting van Cour bervoie zond talrijke patrouilles uit. --- In Montceau werden weder zeven perso- i nen in hechtenis gt nomen. In Macon wordt de prefectuur bewaakt, omdat men bij open brief gedreigd heeft het gebouw der Prefectuur te zul len vernielen. Uit New York wordt het volgende bericht: Een machinist van den Pensylvanië-spoorweg red- 1 „Bat is het loon voor al do foot.jos, dlo wij hom I hebbon gegeven. Waarom maakt go u met die menschen I ook zoo gemeenzaam ?r' De dreigende voorteekenen namen voortdurend in aantal toe en Thea's moedor liet het zoo min als Au- gusta, het dienstmeisje, in haar berichten omtrent de stemming van het publiek aan levendighoid ontbreken. Het meisje, dat het nog niet met zich zelve eens was of ze de vertoornde onschuld spelen en vertrekken of de trouwe deelgenoot uithangen en haar loon .verder trekken zou, wlsseldo haar toon tusschen klagende „Dan moet Goldstein de papieren maar verkoopen." „Bij den tegenwoordigen koers?" „Of breng myn juweelen naar 't pandjeshuis 't 'mjj alles om t even." Om tien uur kwam de knecht van den schouwburg weekhartigheid en verwijtende grofheid af. Mn de voorstelling voor den zelfden en den volgenden t Van toilet maken was dien dag geen sprake, hond af te zeggen. „Wat zeg jij wel van dat ongeluk?" vroeg de wedu- *e hem op 't portaal. De oude man had een stijven nek, maar toch wierp M) het hoofd achterover en bromde, dat zij daar wel ■neer van zou weten dan hij. -Kom een beetje dichter bij, menheer Zapf," ver kilt de weduwe. „Wilt ge een glaasje wijn?" ij de gedachte aan vroegen morgenuurtjes blikte Juf- j frouw Freiberg bedankte or voor om ook zelfs maar één voet op straat te zetten waaralleen tegen haar en i haar dochter saamgezworenen in het zonlicht rond- gingen. Met de ellebogon op de knieën en met het i hoofd in de handen scheen zjj op haar geliefdkoosd laag stoeltje als 't ware vastgegroeid. Zooveel te on-1 rustiger en ongeduriger was Thea. De ty'd die haar, j wanneer zij alleen was. steeds zoo lang viel, drukte j héden met dubbel gewicht als lood op haar schouders. Jnenheer Zapf wel naar de keukendeur maar hij bleef maar zoo dikwijls zij opstaan en de deur uitloopen toch standvastig wilde bicld een onverklaarbare angst haar terug. Biet „Het spnt me,'" zei hü, terwül hij eens slikte," „maar voor de menschen, maar voor een niet vooraf te bere id wjjn zou nu net smaken alsof ze aangelengd kenen ongeval was zij bevreesd. Was. Goede morgen." Als zy dan eens iets ging zitten lezenMaar ze had En weg was hij. Juffrouw Freiberg stormde naar geen boeken. Mijmeren, nadenken dan Het verlede- hca. Maar deze hoorde de boosaardige schimpscheut ne was met te herroepen, de toekomst verschynt steeds hapjes aan. in een ander licht dan wij denken. Als zjj dan eens de Zondag door een buitengewone daad van hel denmoed het leven van 600 passagiers. De man, die het vuur moest onderhouden, had de deur van het fornuis open laten staan terwijl de trein met de verbazende snelheid van 35 mijl in het uur reed. De vlammon uit het fornuis bereikten den locomotiefwagen; de stoker en een machinist vluchtten in een passagierswagen, de maeliino aan haar lot overlatend. De snelheid van den trein nam toe en de trein liep gevaar geheel door de vlammen te worden vernield. De machi nist besloot naar de locomotief terug te keeron; door de vlammen heen kwam hij over de ten der en deed de machine ophouden. Men vond hem letterlijk onherkenbaar geworden door de vlammen; de kleeren hingen hem in flarden aan het lijf, de handen waren verschroeid en op som mige plaatsen geheel Weg. Half bewusteloos werd de man, Joseph Sieg, naar liet hospitaal overgebracht; zijn toestand is hopeloos. Zoodra de trein stilhield, werd de brand zonder veel moeite gebluscht, jEGKYMPTE. Londen, 24 Oct. Het proces Arabi dreigt een eerste causes célèbres van deze eeuw te worden, wanneer niet van Arabische of Engelscbe zijde er plotseling een einde aan worde gemaakt Sedert Arabie met zijne advokaten in boterk- king staat, groeien bewijs- en getuigen materi aal wonderbaarlijk aan. Hij maakt nu een ge denkschrift; dat moet zijn gedrag vanafFebru- ri tot zijne overgave aan de Engelsche rechtvaar digen. Daartoe echter heeft hij eeno groote me nigte bewijsstukken noodig uit het Egyptische Ministerie; tot deze stukken allen gevonden zijn zal er een onnoemelijken tijd verloopen, en vergaat misschien dit Ministerie de lust tot ver ier ver volging, want onder deze bewijsstukken zijner vele zeer onaangename onthullingen voor het ministerie. Zeer waarschijnlijk zal hieruit eeno algemeene Amnestie voortvloeijen; doch de hoofd raddraaiers zouden uit het land verbannen wor den. De geheele geschiedenis is goed onderno men, omdat de Engelschen met de voor het cabinet Gadstone, opmerkelijke onbeslistheid, niet voor de een of andere oplossing uitspraak wilde doen, Yan den beginne wist men, dat do gerechtelijke veroordeeling van Arabi zoo goed als onmogeiijk was, want hij was de werkelijke heerscher van Egypte en het Egyptische volk stond achter hem, terwijl Tewfïk steeds een door vreemde bajonetten teruggeveerde vreem deling is. Om don oorlog te rechtvaardigen, behandelden beschouw in pon en bespiegelingen op zedelijk geheid ging maken? Juffrouw Thea beantwoordde do oersto schuchtere fluisterende stem haars geweten op die vlug ge, eigenaardige manier, welke zjj zich in haar positie aan liet toonool had eigon gemaakt: „Zoover zijn w o nog niet," Dus bleef haar slechts één middel tot verstrooiing over en dat was: Pitty. De hond word op schoot genomen, gekamd, gestreeld, bij de ooren getrokkendaarop moost hjj zijn kunsten vertoonen, pootjes gevon, over een stok springen, ap- porteeren. Maar daar had Pitty helaas het ongeluk terwijl hy in dienst was, oen poppetje van chineesch porcelein, dat byna even zooveel kunsten kon als hij zelfj dat don kop verdraaien en de tong uitsteken kon, aan gruizelmenien te breken, en nu was hij eensklaps in ongenade gevallen. Anders kwam de oene visite voor en de andere na, doch vandaag kwam er geen mensch. 't Was zeker maar toevallig, maar dan toch „oj merkelijk toevallig." 's Middags liet juffrouw Thea Glandine vragen, of zij kwam thee drinken. De blonde vakgeuoote, die sinds eenigo maanden met het Fransche gezantschap in re latie stond, schreef in de taal der diplomaten een briefje, dat zjj door de zorgen voor haar toilet „voor de begrafenis" tot haar leedwezen werd verhinderd van de uitnoodiging harer lieve vriendin gebruik to maken. Dewijl Clandine een soort van fransch schreef, dat alleon voor een Duitsche verstaanbaar was zoo kou

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1882 | | pagina 1