AJkMI» WIBWS- DONDERDAG UKBB00WBLID. 0 NOVEMBER. TBB A- Ao 1852 26ste Jaargang No 1609. Bekendmaking. Die lange avonden ÏBASE1 "I -■ O Dit blad verschijnt drie maal per week. Maandag 1 Woensdag- en ZaterdagavondBij inzending tot 'g middags 12 ure worden Adoertentiëu in het I eerstuitkomende nummer geplaatst. Ingezonden Ltukken een dag vroeger. Prijs per jaar ƒ3Franco per post 3.30. Afzonderlijke nummers 0.03. Adoerlentièn van een tot vijf regels f 0.75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. STAATSLOTERIJ, rgemeester en Wethouders van Schagen, ;en ter algemeone kennis, dat, bij resolutie en Minister van Financiën, dd. 5 October j.L, 26, Atll. Registratie, krachtens de daartoe den Koning verleende magtiging is vast- ld, de 311e Staatsloterij, bestaande uit 21000 10500 prijzen en 2 premiën, overeen kom- jet plan aan gezegde resolutie gehecht, schagen, 3 November 1882. Burgemeester en Wethouders voorn. G. LANGENBERG. De Secretaris, DENIJS. II. een vorig opstel heb ik over dit onder- reeda gesproken en daarin gewezen op ;roote bezwaar, de groote moeielijkheid vele ouders ondervindenwanneer zij biddeleu moeten aanwijzen, die kunnen ken, om die lange avonden minder lang lelfs nuttig te doen zijn. Toen heb ik ïboden om te helpen in 't zoeken naar middelen en tevens de hoop uitgedrukt, anderen ook mij weer zouden helpen en me, wat zij wisten, welwillend mochten iden. der, die verder is geweest dan zijn eigen zal moeten bekennen, dat onze kinde- liit den burger- en minder gegoeden stand erstaan bij de zidken in het buitenland, [handenarbeid betreft, en zij, die nooit isd hebben, weten ook, dat de doozen speelgoed en dergelijke kramerijen en sterijen niet in ons land, maar in het hland vervaardigd worden, pe weinigen, zeer weinigen zullen er hier die, wanneer men hun een stukje hout daaruit een voorwerp snijden, dat men t eerste gezicht voor een hond of paard iet. En nu in 't buitenland? Is men in 't Schwarzwald komt en de uw voeten hoog de wegen bedekt en een a kleed over de vaak zeer armoedige "gen heeft uitgespreid, kan men bijna Roman van KARL HEIGEL. volle zaal, een opgewonden publiek mocht men eerste uitvoering in het Apollinotheater ver- d, maar dien avond overtrof de opgewondenheid 1 achter als voor de coulissen den gewonen maat- rZy treedt op!" riepen de medespelers elkander i zü Thea op weg van de kleedkamer naar het -1 tegenkwamen. „Zou ze optreden?" vroegen de jouwers in het parket en in de loges aan elkander, b geschiedenis van den braven Schulden-Kasper n de slechte Thea nog niet kende, kreeg haar lyond zoo dikwijls te hooren, dat ze hem zijn le* ang als een vreeseljjke herinnering bij bleef. Zo °m zoo te zeggen in verschillende uitgaven, voor ten en voor groote menschen, voor verharde en gestemde harten, uitgegeven. In al die voorstel* kwam juffrouw Thea echter onder zulk een licht I at haar geen hoop op een latere „redding" over- fan ''n* van ^en vaandrig alleen, zij had het le* Bei n k'e*lee' korps officieren op haar geweten! n ®e sommen, die de vrouwelijke menscheetster l ler jaar heette te hebben verslonden, hoorde 'der tellen, dan begreep men niet hoe zjj nog tweede soubrette aan een theater van den 'geene woning binnentreden, waar niet de geheele familie bij elkander vereenigd zit te werken: Men houdt zich daar uitsluitend bezig met de vervaardiging van die bekende Schwarz- walder klokjes. Verschillend zijn ze in prijs, Verschillend van bewerking. Daar zijn er, waar van het grove werk de nog niet vaste hand verraadt; daarentegen zijn de meesten goed afgewerkt en toch zijn ze goedkoop. Vader, moeder, kinderen, alles werkt daaraan of kan er aan meewerken. Munt de een uit in het i snijwerk, dat de klok zal versieren; een an- j der maakt de wijzerplaat, een ander schildert Ide cijfers er op, een ander maakt cijfers, een ander wijzers, en zoo doet ieder wat, tot aan den kleinen jongen, die de zij- en andere plaatjes snijdt, of die met verf bestrijkt. Zoo is ieder nuttig bezig, zoo brengt ieder idoor zijne verdienste, 't zij veel of weinig, een aandeel in dc bestrijding der uitgaven en menigmalen komt de voorjaarszon hen waarschuwendat de lange winter wcêr voor bij is, voor dat zij nog het werk af hebben. Beziet eens het speelgoeddat u in doozen te koop wordt aangeboden. Ziet die kegels, huisjes, boomen, hekken, poppetjes, dieren, alle van hout vervaardigd. Behalve de kegels, Idie gedraaid zijn, is alles met de hand ge- jmaakt. Nu kan 't wel gebeuren, dat bieren I daar de vorm of dc kleur beter had kunnen izijn en uwe kritiek uitlokt, maar wanneer gij om een hoekje had staan kijken en gij had gezien, welke kleinewelke kinderhanden daaraan hebben gewerkt, dan zoudt gij uw oordeel wijzigen en alweder moeten erkennen, dat de tijd daargedurende den winter nuttig werd doorgebracht. De verdienste was wel luttel, maar vele kleintjes maken één groot en elk steentje is er een. Ik spreek hier natuurlijk niet van 't werk in dc fabrieken, maar van die bezigheid, die buiten de fabrieken om, in do lange winter avonden wordt vervaardigd, Het hoofddoel 1 zal hier zeer zeker meer zijnbevordering van den welstand van 't huisgezin door ver- eenigde krachten ter vermeerdering der in komsten en nis zoodanig beschouwd, zouden we dan tot de conclusie komen, dat kinderen van minvermogenden geen gelegenheid hebben, om zich in de lange avonden te vervelen, tweeden rang verbonden bleef. Het eerste bedrijf moest onder dergelijke omstan digheden lijden. De aangename, lichte muziek en de weinig beteekenende intrigue waren den sterk gespan nen zenuwen niet voldoende, en toen het tweede be drijf met een liefdesverklaring onder de pannen begon, zag men de toeschouwers met moeite oen geeuw on derdrukken. Het loerendo monster begon te grommen. Eindelijk vereen;gden sopraan on tenor zich tot een trouwbelofte, zooals die in de opera gebruike lijk is. Ik ben dijn Gij zijt mijn. Ach, welk een goddelijke Vreugde! en het scherm viel. Toen dit weder werd opgehaald stelde het tooneel de door de reclama sinds maanden aangekondigde jaarmarkt voor. Netjes gefriseerde koop vrouwen boden een bonte rij van landlieden, saletjon kers, colombines en soldaten, die allen met elkander schenen te hebben afgesproken met pas gewassohen tricots en balschoenen op te treden, allerlei geheimzin nige eert- en koopwaar aan. Komt geloopen om ïe koofen en ook Visch, vleesch, kool en rijst. Kom wat zegt ge? Ga toch looden. 't Is te hoog, Te hoog in prijs! omdat ze bezig moeten zijn. Ik ben er echter zeker Van, dat als we in de woningen der minvermogenden een kijkje nemen, wij die aangenomene gedwongene werkzaamheid niet zouden waarnemen, zelfs niet bij hen, die werkelijk onder de behoefti- gen gerekend worden. Vader zal misschien werken, moeder als ze een goede huisvrouw is, den boel bij elkaar houden en lappen en verstellen, wat nog vatbaar is, om door een draad bij elkander gehouden te Worden, maai de kinderen zullen meestal niets doen. Daar zit zoo die lust, die prikkel niet in. Onze genoemde Maatschappij tot Nüt van 't Algemeen doet inderdaad veel. Zoo menig departement heeft gelegenheden daar gesteld, Waarin de behoeftige om niet teekenen kan Jeeren. Bijna niemand begrijpt ten Volle, Welk onberekenbaar nut, welk voordeel in de toe komst daarin gelegen is. Geen handwerk, waarin een nauwkeurige vorm Van 't voor werp niet een eerste Vereischte is. En dat kan hij om niet leeren en dat is de oorsprong, de eerste, de leidende gedachte Voor ander knutselwerk, voor andere nuttige bezigheid go- durende die lange winter avonden. Waarom zou 't volgende een herschenschim, een onbereikbaar ideaal zijn Een Vader, die zijn centen, zoo zuur over dag verdiend, niet naar de kroeg brengt, om zijn eigen zak lichter en dien van don kroeg houder zwaarder te maken en zijn pijp in zijne woning rookt; terwijl de moeder heeft gezorgd, dat de kamer er netjes en ordelijk uitziet, zoodat de man niet rondkijkt naar een plekje, waar hij zich kan neervlijen en, dit niet vindendenaar de herberg gaatter wijl de moeder de kleedingstukken verstelt, zitten de kindoren met eenig teeken- of knut sel- of brei- of naaiwerk bezig er bij. De leesbibliotheek van 't Nut geeft boeken orit niet en vadef of de oudste kinderen lezen onder den arbeid wat voor. Waar is nu de verveling? Is dit onbereikbaar voor behoeftige huisge zinnen Zouden er niet minder behoeftige huisge zinnen zijn, wanneer ieder door woord en daad en invloed meewerkte, om zoo'n doel te be reiken waren de woorden, die daarbij vraag eu aanbod moes ten te kennen geven. Links vóór op het tooneel gaven Indianen, Chine zen en Turken van beiderlei geslacht te kennen, dat Mannes uit Vuurland en Lappen en Mooren Te zien toch een lust is en ze spreken te hoo ren terw\jl het „volk," zijn afkeer Van land- en volkenkun de lucht gaf in de woorden; Neen, wij waren werkelijk dwazen. Ons verleidt, verleidt men niet. In de hoekhuizen van verschillende, verder op den achtergrond zichtbare straten zaten dames met vrien delijk lachende gezichten aan het venster en lieten haar voeten zeker wel een verdieping lager hangen en verdraaiden haar oogen op ontzettende wijze, niet om de jaarmarkt maar om in de loges d'avant scène te kunnen kijken, Maar al die origineels karakters, al de schilderachtige groepen en zinrijke passages die schepping van een geniovolle verbeeldingskracht waren voor de ondank- baro schouwburgbezoekers alsof ze niet bestonden. Al ler oogf gewapend of niet, richtte zich onmiddelijk en uitsluitend op „Thea op de koord." En als 't ware mat en flauw was liet geraas op het kermistooneel zelf in vergelijking met de uitbarsting van woedo van het

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1882 | | pagina 1