Binnenlandsch Nieuws.
Moesten wij in ons vorig nummer berich
ten dat de menschlievende arbeider, die het Scha-
gensch dienstmeisje had opgenomen, met zijn
geheele gezin aan den typhus leed, nu is Vrijdag
middag de vrouw van dien man ook reeds over
leden, zij zou heden middag worden ter aarde
besteld.
Door de afd. Alkmaar der Hollandsche
Maatschappij van Landbouw is besloten een sub-
sidie van f 100 te verleenen ten behoeve van
de Internationale Landbouw tentoonstelling in
1884.
Ter gelegenheid van de viering van het
-25-jarig ambsfeest van den heer A. Maclaine
Pont, burgemeester van Alkmaar, werden hem
Donderdag .talrijke geschenken aangeboden door
den gemeenteraad en de burgerij.
De geheele stad had een feestelijk aanzien
en 's avonds werd Z. E. A. een serenade ge
bracht door de Liedertafel Arion.
Te Hommerts is een man gestorven, die
2 jaren op den zolder had doorgebracht en enkel
bij nacht dien eens verliet. Door list had men
hem daarvan weten te lokken. Hij werd toen
flink gereinigd, doch stierf kort daarna, oud
50 jaren. Zijn baard was 4 dM. lang geworden.
Men schrijft naar aanleiding en tot aan
vulling van het bericht, overgenomen uit het
D. v. Z -H. omtrent Paschen: In 1845 was
het den 23 Maart Paschenik woonde destijds
te Zaandijk en herinner mij, dat er toen aldaar
en langs de geheele Zaanstreek (wegens de
groote bijzonderheid), de familiën met elkander
paascheieren op het ijs de Zaan gebruikten. Ook
werd er dien dag door de liefhebbers geard.
Een of twee dagen te voren was het begon
nen te dooien, zoodat er min of meer water
op het ijs stond. Het ijs had toen nog een
fameuse dikte, zoodat een en ander, zonder
het minste gevaar, kon plaats hebben en ook
plaats had.
Ook in 1856 viel Paschen nog twee dagen
vroeger in dan dit jaar het geval zal zijn.
De WelEerw. Heer Adriani te Warmen-
huizen is beroepen te Oudkarspel.
Dat land in den tegenwoordigen tijd geen©
zekere bezitting is, blijkt hieruit, dat een huis
met 4 bunders bouwland te Oostwoud, dat in
1877 voor f-22,000 werd verkocht, in de afge-
loopene week voor f 10,100 overgedaan is.
Door de veldwachters der gemeente Naar-
den H. Ragellie en J. Sluijsterburg is, volgens
het Politienieuwsaldaar in den avond van den
9en dezer in bescherming genomen een 17jarie
meisje van Amsterdam, die op een schandelijke
wijze door enkele onderofficieren der infanterie
misleid naar de kazerne is gelokt en aldaar vier
nachten is opgesloten gehouden. Zoodra de ge-
noemde veldwachters het schandaal vernamen
is door hen een onderzoek ingesteld, proceï
verbaal opgemaakt, en de 17jarige op kosten
van de gemeente naar hare ouders, te Amster
dam, teruggebracht. De onderofficieren, in (je
zaak betrokken, moeten de schandalen, door
hen bedreven, reeds hebben bekend.
Met veel ijver en op degelijke wijze hebben
genoemde veldwachters gehandeld, zoodat een
woord van lof hun niet mag worden onthouden. -
De ongelukkige ouders van dit meisje hebben'
naar ons blijkt, hun dank betuigd aan den Bur
gemeester van Naarden en aan de daar geves
tigde rijksveldwachters voor de genomen maat
regelen. (N. v. d.
In de Vleerstraat te 's Hage moet Dins
dagmiddag het volgende zijn voorgevallen. Een
vrouw van ongeveer 45 jaar trachtte daar een
klein kind door een tram te doen overrijden.
Zij legde nl., toen de wagon aankwam, het
wieht op de rails; toen de tram nog bij tijds
stopte, zette zij het op een loopen. De vrouw
werd echter achterhaald en aan de politie over
geleverd. l'ad.
Bij het hoofdcomité is voor de slachtoffers
van de ramp te Muiden ingekomen van Z.M. de
Koning een .gift van f 300 van H. M. de Koningin
f 200. Totaal reeds f 13.189.10.
Uit Wieringen wordt geschreven:
Sedert onheugelijken tijd is het zeewater hier
niet zoo laag geweest als in dc vorige week.
Langs den lagen waterrand vertoonden zich boom
stammen, welks herkomst niet twijfelachtig is,
daar ze stellig in ouden tijd op die plaats zei
ven zijn gegroeid. Een andere vraag is de her
komst van den reusachtigen steen aan de Noord
zijde van dit eiland, welke mede bovenkwam
en waarvan reeds een beschrijving voorkomtin
Martinets Catechismus der Natuur. Vermoede
lijk is die colossus met drijfljs aangevoerd van
de rotsachtige kusten van Noorwegen.
De gymnastiek-vereeniging „Voorwaarts''
te West-Grafdijk gaf Zondag j.1. eene uitvoering
te Spijkerboor in het lokaal van den Heer G.
Hop. De verschillende oefeningen en tableaux-
vivants vielen zeer in den smaak bij het talrijk
opgekomen publiek. Een geanimeerd' bal zette
de kroon op den genotvollen avond.
De opbrengst van het concert het door Pur-
merender mannenkoor gegeventen bedrage van
f 130, is onder 121 weduwen en 20 ouden van
dagen verdeeld. De giften varieerden van f 0.75
tot f 1.50.
In den loop dezer week werd te Ursem
eene boerderij met ruim 14 H.A. weiland in
publieke veiling verkocht voor f 33 000 behalve
de onkosten, op deu verkoop vallende.
Woensdag 1-1. werd te Amersfoort een
huwelijk gesloten, bij welke gelegenheid bleek
enorme slopïr.gswerk op zich heeft genomen,
een der grootste aannemers van Parijs, een
man, die de meeste historische gebouwen reeds
heeft doen vallen, van wien.iedereeu den mond
vol heeft.
Wie is dat geweest?
Dat zal ik u zeggen als een bewijs, hoe
ver men 't in de wereld kan brengen.
Achille Picart is den 14en Januari 1847 te
Berrieux bij de stad Laon geboren. Zijne ou
ders bezaten niets en zoo kwam hij in 1865
zonder eenige aanbeveling en zonder geld te
Parijs in bij een slooper, natuurlijk als op
perman bij wien hij 't gewone werk verrichtte
en goed oppaste, maar gepn schatten verdiende.
Welke was de hoofdtrek van zijn karakter?
Een buitengewone energie, eene wilskracht,
die zich door geene zwarigheden laat tegen
houden, ze allen bestrijdt, ze allen overwint.
Zulke menschen beminnen en zoeken hef ge
vaar, alleen uit eene onbedwingbare zucht,
om het te trotseeren en gewoonlijk blijven ze
gespaard. Zoo is 't ook niet Picart gegaan.
Vijf jaar was hij werkzaam, toen de oorlog
met Pruisen uitbarstte. Vaderlandslievend
in hooge mate ging hij naar Soissons en nam
als eenvoudig soldaat dienst onder de vrijwil
ligers en uit de rapporten van die dagen blijkt,
welke helderdadrn hij Ie Soissons en te La-
Fère heeft verricht; blijkt hoe eenparig zijne
officieren zijn in zijnen lof, hoe de jonge vrij
williger beurtelings als soldaat, korporaal, ser-
jant, de ziel was van alle moeielijke en ge
vaarlijke tochten en hoe hij daar den naam
van nsoldaat zonder vrees" had verworven.
Ten bewijze een paar fraaie staaltjes.
Op zekeren nacht dringt hij met eenen
makker door tot 't dichtste der bosschen, om
eenen strooper te vervolgen, die den Pruisen
tot spion verstrekte en gel ukte het hemdien
11a wanhopigen tegenstand te vatten.
Op een anderen keer gaat hij 's nachts
onverschrokken door de vijandelijke linie, om
de noodige bevelen over te brengen tot het
doen springen van de brug van Vierzy.
Te Soissons werd hij gevangen genomen.
Spoedig vindt hij middelom te ontsnappen
en neemt weder dienst bij de vrijkorpsen van
la Fère. Bij eenen uitval wordt hij andermaal
gevangen, ontsnapt op nieuw en wordt nog
maals vrijwilliger.
Dat alles staat bij dagorder vermeld en
evenzeer is 't waar, dat hij later het kruis
van 't legioen van eer ontving.
Ziehier wat hij deed in den nacht van 24
op 25 November 1870.
In dien nacht kregen 23 dapperen, onder
welke Picart zich natuurlijk bevond, bevel,
om de positie der vijandelijke batterijen te
verkennen, die op 't punt stonden het vuur
op La Fère te openen en de stad te bom
bard eeren.
Bij hunnen terugkeer geraakten ze ingeslo
ten tusschen het water en 't vijandelijke vuur
en onze drie en twintig dapperen waren on
twijfelbaar verloren geweest indien Picart
met zijne gewone stoutmoedigheid, niet een
bootje had weten te bemachtigen, waarmede
hij zijne makkers een voor een trachtte over
te brengen.
Bij de een en twintigste reis werd het
ranke vaartuig door een kogel in den grond
geboord. Er bleven nog 2 menschen over
die gerei moesten worden.
Alweder was het Picartdie na lang zoeken
nog een bootje vond en de redding volvoerde.
Dat alles deed die man Toen de oorlog
was geëindigd, had hij voorzeker wel eenige
aanspraak op belooning, op een post Maar
dit verkoos hij niet. 14 ij keerde naar zijne
oude plaats, onder 't volk terug.
Eenige jaren later trad hij andermaal te
voorschijn, niet als soldaat, maar als de man
aan het hoofd eener zaak. Voorspoedig in 't
geen hij ondernam, vooral 't gevolg van die
groote wilskrachtwas de vrijwi liger Picart
nu de voorname heer Picart en is hij nu zoo
niet de grootste, dan toch een der grootste
aannemers van Parijs.
Zóóver kan men het brengen.
Baarn. P. van de VELDE Mz.
vergaat onder het stof, En dan die menigte her
tenhoornen, boven en onder aan de deuren, die byna
allen half openstonden toen wij den gang overgingen,
terwijl alle gezichten rechts en links verdwenen."
„Ik heb niets anders gezien dan oude kleerenhan-
gers met vuile vrouwenrokken en dergelijk gesnor,
behalve oen prachtige hond, die my met gegrom be
groette."
„Op een gebroken stoel zag ik een blad met kopjes
©n schoteltjes, heerlijk oud zilvergoed daartusschon,
dat een aanzienlijke som vertegenwoordigd zal hebben.
„Het mag er daar buiten uitzien, zooals het wil,
wanneer het hier binnen maar wat bewoonbaarder
wareMaar het ziet er hier uit alsof raven en gie
ren hier gehuisd hebben Trok eens dat gordijn ter
zijde, indien het er namelijk niet afvalt!"
Do luitenant trok voorzichtig aanhet koord,
doch er wa3 geen beweging in te krijgen, en toen liy
de gordijnen met geweld ter zijde schoof, vervulde
een stofwolk het vertrek.
„Dat is Poolsche gastvrijheid!" bespotte de prins.
„En hoe eigenaardig ruikt het hier!"
„Een mengsel van turkschen tabak, koud gewordon
punsch en vet."
De prins opende het venster en keek naar buiten.
Na lang zoeken vond men eindelijk een schel.
„Ah - charmant," riep de prins uit en belde een
paar malon.
Kort hierna werd er geklopt, de dour ging op en
een man, mot een in het oog loopond dik hoofd, keek
naar binnen en richtte zijne levendig vragende oogen
op de lieeren.
Eensklaps stond hij midden in het vertrek, richtte
zijn sluwe, veelzeggende oogen nu op den oen, dan
op den ander, lachte zeer vergenoegd en vroeg in het
Poolsch:
„"Waarmede kan uw onderdanigste knecht de heeren
dienen?..,, Brr! het is hier koud!" voegde hij er snel
bij, keerde zich naar den oven en liet zoo de heeren
zien, dat hij een sterk gekromden rug en c-enhoogon
schouder had.
„Spreekt gij geen duitscli, beste vriend?" vroeg prins
Looz hem.
„Spreek het wel maar mag niet," antwoordde
deze lakonisch.
En ik spreek Poolsch maar wil niet! Hoe-
komen wU dan bij elkander?" vroeg de prins en zag
hem met vasten blik aan.
„Ik weet het zal het u zeggen. Panie; - laten
wij fransch spreken, mijnheer?" antwoordde de zon
derlinge dienaar. „Niet veel tjjd!" zeide hij nu in het
fransch, „veel gezelschap in huis, Piotr (Petrus) heden
veel te doen," daarbij krabde hy met do hand achter
het oor.
„U wil zeker vuur hebben. "Wilt gij ook een flesch
wijn of cognak?"
„Dank u, vriend Piotr; wij willen wel vuur, maar
geen drank ;ik bid u, roep onze dienaars."
„Dienaar reeds in de koetsierskamers. O na!"
verzekerde hij met een gewichtigheid alsof het zich
van zelf liet begrijpen en maakte met den hand eone
beweging, alsof hij een lepel aan den mond bracht.
„Zoo! Dat verheugt mij. Verder zou ik ook gaar
ne den huisheer willen sprekenWy willen na
melijk ook wel eten!
„Zoo;.... zoo.... nu dat isgfinakkeliik genoeg!...
Eet allemaal) om 5 uur," verzekerde Piotr met na
druk. „Veel lieden veel bezoek om dezen tyd.
Een woinigje geduld u heeft dadeiyk vuur." zeide
hy nu eensklaps in het Duitscli, als om te toonen,
dat lip die taal wel verstond. Hierna ging hy heen.
Juist was Piotr vertrokken, of do n ajoor kwam bin
nen. Hy was byzonder slecht geluimd.
„Neen, müne heeren dat gaat toch boven alles,
wat bekend was! Zoo heb ik my de Poolsche
gastvrijheid niet voorgesteld," riep hy uit, bibberende
van koude.
„Overigens, kom ik om u te vragen, wat voor reden
er toch bestond voor dat schieten? Gy zult opge
merkt hebben, welk een ongunstigen indruk hot ge
maakt heeft op mijnheer van Bordowski en dezynen,
dat wij ons aldus toegang verschaften. Ik vrees, dat
dit voorval ons verdriet genoeg zal veroorzaken, ook
moet gij den overste hieromtrent ten antwoord
De rederijkerskamer „Oefening Volmaakt"
te West-Graftdijk zal hedenavond (18 Febn
aldaar eene uitvoering geven.
staan, want men zal u aanklagen, heeft men mij ver
zekerd."
„Daarop ben ik voorbereid, lieer majoor," antwoord
de de prins koel en teruggetrokken, „en ik zal mï
verdedigen zoo goed ik kan,"
„Gy hadt het toch eerst wel op oen zachtere manier
kunnen probeerenzeide de majoor nu een weinigs
kalmer, „wy zyn hier niet in liet land van den vijand.
Zooals gezegd is, onze positie tegenover de inwoners
is er niet beter op geworden."
„Nu, dan hadden wy lang kunnen wachten," bromds
luitenant von Parschner.
„Overigens bemerk ik, dat gij al even ongunstigzii'
ingekwartierd, ais ik," ging de majoor voort.
Een luid geklop op de deur verhinderde hem voort
te gaan; de deur ging open en de kleine, origineel»
gestalte van Piotr werd zichtbaar, gevolgd door W
meid en een knecht, die een last hout droeg.
Vriendelyk groetend kwam hy binnen en zeide U
het fransch:
„Hier ben ik, gy zult tevreden zyn, heeren!" F
„Spoedig, spoedig, Minka!" zeide Piotr tot hetnie';
je en berispte den knecht, dat hy het hout met zoov»-
geruisch nederwierp-
„Myne Heeren, wil s, v. p, even in een andere k»
mer gaan, het zal hier dadeiyk gereed zyn," zeide
Piotr tot do heeren.
Toen zy in de andere kamer waren, gaf de maM
zyn verlangen te kennen, ojn aan den heer des B
zes een bezoek te willen brengen. Hoewel de beio
officieren het hem afraadden, stond hy er toch op®
zeide over een half uur de kaartjes te zullen zen*
want, dat de beide officieren hem moesten vergezel j
was eene stilzwygendo conditie. Diensvolgens be„
de majoor zich naar zyn kamer om zich te k'ee
Ook de beide officieren maakten zioh voor hetbez
gereed,
Wordt vervo¥'
