GEMENGD NIEUWS. B(iitcnl;inrisch Nieuws. mocht beantwoorden: althans de sluwe oplich ter werd naar de cellulaire gevangenis gebracht, vanwaar hij den volgenden morgen naar Mid delburg is getransporteerd. Men schrijft uit 's Hage aan de N. B. Ct. Vrijdag had er een oploopje plaats van werk lieden zonder werk. Zij waren met een honderdtal bijeengekomen bij 't paleis van den Kroonprins aan de Noordeinde-zijde en schreeu wenden om werk; de oorzaak moest daarin gezocht worden, dat de Dordrechtscbe aanne mers van de afbraak van de aanhoorigheden van het paleis een 300tal Dortsche werklieden hadden meegebracht. Hieruit bleek, dat er zoo wel in die stad als te 's Hage behoefte aan werk bestaat, en men dankt alleen aan de bezadigdheid der aanwezige politiebeambten, dat Z. M. de Koning, die juist in den tuin aanwezig was, gespaard is gebleven voor eene ontmoeting,, die hem van verre reeds werd aangekondigd door den kreet: „Geef ons werk!" Zooals wij mededeelden, heeft de burge meester van Loosduinen zich uit de voeten gemaakt. Met zekerheid deelt men nu mede, dat onder de hem finantiëel benadeelden ook behoort de bij het ongeluk op het Hollandsche spoor zoo zwaar gekwetste Israëliet Nathan Deze ontving van de Holl. Spoorwegmaatschappij een schadevergoeding van f 14,000, Hij gaf daarvan f 10,000 in „verzekerde bewaring" aan den achtbaren heer burgemeester zijner gemeente, die ook dat bloedgeld medenam naar Amerika. In de provincie Friesland is sedert een paar dagen rondreizende de heer Filippo Vignola, intendant van den Koning van Italië en gemach tigde van eenige itaüaansche landbouw-verecni- gingen. Hij bezoekt die provincie om daar uit steken! melkvee, hoofdzakelijk behoorende tot die, welke in het Friesch Rundvee-Stamboek zijn opgenomen, aan te koopen, tot verbetering van den Italiaanschen veestapel. Men hoopt, dat de Friesche veehouders hunne belangen zullen begrijpen en hunne beste exem plaren melkvee, de stamhouders van het Frie sche runderras, zelfs niet tegen hooge prijzen, naar den vreemde zullen laten vertrekken. In den tuin van het hotel „Berg- en Spoor - zicht," te Amersfoort, loopt sinds drie weken eene hen met zeven kuikens. Moeder en kroost zien er welgedaan en vroolijk uit, even alsof de Juni-zon hen bescheen. Dat de aardappelen tegen het voorjaar zoo duur zullen worden als enkelen verwachten, laat zich niet denken. Men moet weten dat Pruisen nog vol zit. 's Winters als men bloot staat aan vorstige dagen en nachten durft men de kartoftelen niet per spoor vervoeren. Thans evenwel begint de invoer al reeds, terwijl hij met den dag zal toenemen. De markt schijnt nog niet gezet te zijnmen hoort althans niets van den prijs. Men meldt uit Zeist Alhier woont een gezin, waarvan de vrouw al sedert geruimen tijd- sukkelende is. Zij meent dat haar lijdende toestand aan betoovering te wijten is en wendt zich tot een mede hier woonachtigen duivel bezweerder een luiaard en slenteraar van 't eerste water om hulp. Deze besluit den ganschen nacht ten harent te waken en ver maant haar om den volgenden morgen te let ten oj) den eersten persoon, die iets bij haar komt leenen, wat zij echter volstrekt niet moet geven want deze is de schuldige. Des och tends komt haar mans moeder om den krui wagen te leen, om wat heide uit hetbosch te halen en wordt ontvangen met de kreten „Neen, jou beest, jij zet geen voet meer in huis." Nu wordt die arme moeder, een door en door heek den prins onderzoekend aan. „Hoezoo, in mijne rechten?" vroeg deze kalm en gelaten. „Ik heb van nacht op Grawolin geslapen," begon nu de graaf en verhaalde den prins toen in korto woorden hetgeen in den nacht was gebeurd. Met een sprong was deze nu uit zijn bed; zeer rood en zeer opgewonden stond hij nu eensklaps vlak voor den adjudant „Stel u gerust, beste broeder," zeide de prins kal- meerende, „hoeveel leed het mij ook deed, hét zon der u te moetón redden, zeg zelf, zou nictiiet gehoelo wespennest in opschudding zijn geraakt,'-wanneer ik Tareza of uw dienaar tot u in de zaal had gezonden?" „Maar gij hadt mij dan toch ten minste naar buiten kunnen laten roepenDat was plicht, dat was kameraadschappelijk, dat mocht ik toch van u verlan gen!" riep de prins, in hooge mate vertoornd uit. „Mijne troepen hebben gevochten, en ik was er niet bij? dat is onverantwoord! „Niet waar?ik zou u hebben laten roepen zoo midden van tafel dat zou de vreugde niet ver stoord hebben? Oordeel toch zelf, verplaats u nu eens in mijn toestand en vraag dan u zeiven af, of gij anders zoudt hebben gehandeld? Van een gevecht was overigens geen sprake, want het is alles zonder te genstand in zijn werk gegaan, buitendien was het ook maar een gedeelte van uwe manschappen, dat er bij tegenwoordig was." De prins trok haastig zijn kleederen aan en bromde in zich zei ven. „Ik wilde u tevens zeggen, dat uw ritmeester mijn handelwijze billijkte. Het eenige onaangename is, dat de ritmeester zijn merrie Arabella er bij in heeft ge boet," ging de graaf voort. Prins Looz keek den spreker vragend aan. „Ik blijf 1>Ü u, vriend! Wjj hebben een nieuwen kommandant gekregen: majoor Edler is van af heden knappe werkvrouw, door haar eigen zoon en dochter voortdurend uit het huis geweerd, en dit op raad van een man, die o. a. volhoudt dat er op den Heuvel het volksgedeelte van Zeist wel 60 a 70 tooverheksen wonen Wel een schoon vooruitzicht voor de menschen, die hier kamers willen nemen of verhuren! BEL&IE- -Brussf.l, 6 Maart. Bij de Russische studenten hebben nieuwe huiszoekingen plaats gehad en er werden daarbij uitgebreide ver takkingen naar Frankrijk ontdekt. Een student uit Liittich, Schestapolow geheeten, werd aan de Belgische grens in hechtenis genomen; men vond 12000 frs. geldswaarde bij hein. DITITSGHLAFE. Berlijn, 5 Maart. De minister van oor log, von Kameke, heeft zijn ontslag geno men en de Keizer heeft het aangenomen SIFAHSr J~TC. Madrid, 5 Maart. De Anarchistische beweging neemt in Andalusië toe, namelijk in de omsteken van Xeres en Arcos. Het hoofd der bende van de „Zwarte hand" is gisteren in Arcos gevangen genomen. Anarchistische afdeelingen werden ontdekt in Granada en Ma- laga. Bij Xeres heeft men een spoortrein met steenen gebombardeerd, waardoor verscheidene reizigers gekwetst zijn. FRANKBITK- Parijs, 5 Maart. De Royalisten hebben gisteren onder voorzitterschap van Baudry d'Asson in Lille (Ryssel) een vergadering ge houden. Xa een aanspraak van Barber, een der Corypheeën der partij, die eindigde met de oproeping, den eed te herhalen, die in Mortpellich in tegenwoordigheid van den Ge neraal Charette was gebruikt, voor den Koning de wapenen op te vatten, stond de vergade ring op en deed den eed, waarop men zich scheidde onder den kreet: „Leve de Koning!" Sedert eenige dagen komen te Antwerpen bij voormalige weduwnaars, getroost en her trouwd. brieven aan van hunne vroegere we derhelften; eene belangrijke handelsbestelling, voor een vijftiental jaren door een koopman gedaan, wordt thans bericht geëffectueerd te zijnreeds lang bevredigde schuldeischers manen hunne voormalige debiteuren aan; geliefden, voor wie het uur van scheiding was aangebroken en die inmiddels getracht hebben zich te troosten, wis-selen de gloeiendste verklaringen; kiezers worden opgeroepen om ter stembus op te ko men, die al tien jaar gesloten is, enz. enz. Niets bevreemdends is er intusschen in al die vreemde, soms koddige verschijnselen, wanneer men weet, dat een Antwcrpsche brievenbesteller is gestor ven, die eenvoudig eene massa brieven en pak ketten, hem toevertrouwd, in eene kamer op- eenhoopte, waar voor ieder de toegang was verboden en waar die brieven enz. ongeopend en ongeschonden nog lagen zooals zij verzonden werden. De administratie heeft er niets anders op geweten dan den geadresseerden alsnog het hun rechtmatig toekomende te bezorgen. Men kan begrijpen tot welke zotte incidenten dit aanleiding geeft. belast met de leiding van het regiment „AhSacc.ra! niot mogelijk!" riep de prins uit. „Het is helaas, zooals ik u zeg," antwoordde de graaf schouder ophalend. „Dat was ook de reden, waarom ik gisteren nog van hier moest." „Dat is inderdaad het kwaadste van* allo verrassin gen, waarmede gjj mij wekt," zeide de prins en ging .knorrig naar het venstor, „de dag begint veelbelovend!" „Onze overste gaat naar Pest! De majoor „De duivel hale hem!" „Deed die het inaar, maar ziet gjj, de majoor heeft in Weenen te goede connecties; zijn tante is de ver trouwde vriendin van de kamervrouw, vorstin B., en daar die nu bij zekere heeren almachtig is, zoo moet haar talentvollen neef natuurlijk vooruitgeschopt wor den; den overste gaat men voorhij op deze een voudige manier komt men aan de eer!" „Dat is hard! Dat doet iemand den dienst haten!" „Hard? ja, dubbel hard voor mij, beste vriend! Doch men kan er niets tegen doen en het verdra gen. Maar het is hier verduiveld koud!" Do prins schelde. „Weet gfj," zeide lijj nu tot den graaf, „ik zou wel willen wedden, dat de kleine majoor gisteren reeds van deze benoeming afwist, anders had hij zoo gemak kelijk niet van kwartier verwisseld en zou hij niet zoo'vriendelijk geweest zijn, die nul." „Daarom heb ik mij er ook geen gewetenszaak van gemaakt, hem eenige uren op het heugelijk nieuws te laten wachten. De Weener tante zal het hem wel reeds gemeld hebben." Er werd geklopt; Piotr trad binnen. Met een soort van bedroefd gelaat bleef hij in de deur staan en liet de handen hangen even als een kraai in den regen. Was dat billijk?" vroegen zijne oogen, „heeft men dat aan u verdiend?" „Vuur, vriend!" beval de prins hem. „Padam do nóg," zeide Piotr, maakte een wee- Vijf stoombooten brachten Maandag in a vorige week 1344 landverhuizers te New-Yr t aan. De toevloed van landverhuizers is in 47 jaar veel minder dan verleden jaar, en de vra*> naar werklieden is ook gering. Volgens d correspondent van de Times, zijn er nu in Casü Garden ruim 500 man die op plaatsing wachten - Een uitstekend middel. Een ingezeten* van Löbau, had de onloffelijke gewoonte van des voormiddags wat lang in het koffiehuis te blijven en zijn wederhelft met het eten te laten wachten. Toen nu onlangs noch de dienstmeid noch dc kinderen, die als afgezant der huisvrouw verschenen, den plakker naar huis konden lok. ken, kreeg zijne vrouw eensklaps een goed middel in de gedachten. De deur van de herber» ging open, de dienstmaagd trad binnen met een mand, waaruit zij, voor haar verblufte meester iets in 't midden kon brengen, bord en schotel pakte, en op het blllard zette, met de woorden„Omdat mevrouw weet, dat u niet gaarne de lever droog eet, zend zij u het eten hier." Hierna moet de steeds te laat komende echtgenoot, die door zijne vrienden hartelijk werd uitgelachen, gezworen hebben, nooit meer over tijd thuis te komen. Uit Moskou wordt de volgende amusante geschiedenis verhaald. Een luitenant der caval- lerie van het Russische leger, vervolgde sedert het begin der Carnaval-feesten, de dochter van een verver, het schoonste meisje der stad, met zijn liefdesverklaringen. Toen de vader dit in 't oog kreeg, vroeg hij den jongen man, of hij plan had zijn schoonzoon te worden. Hierop ontving hij een ontwijkend antwoord. Toen vermaande de verver den jongen graaf zijn kind voortaan met rust te laten. Voor eenige dagen verscheen de minnaar op nieuw. De verver liep op hem toe, pakte hem bij de kraag en dompelde hem eenige malen in een kuip. Half gestikt, snelde ie luitenant naar huis en bemerkte tot zijn schrik, dat zijn gezicht en handen met blauwe verf waren bedekt, dis hij er niet af kon wasschen. De gouverneur- generaal liet den verver bij zich komen en deze verklaarde op een hoogmoedige toon, dat het een soort van blauw van zijn eigen vin ling was en eerst na verloop van tijd zou slijten. De jonge cavallerist is half waanzinnig 'over zijn toestand. Een boerin te St. Yeit, die eenige dagen geleden een kind gekregen had, zag verleden week op een avond dat haar man van lnm was, plotseling een gestaite voor haar bed staan, niet staart en hoorns enz, die haar toeriep: »lk ben de duivel; geef' mij al tnv geld, of'ik neem uw kind mede naar de hel." De hijgelooMe vrouw drukte haar kind te vaster in hare ar men en wees de plaats waar haar geld gebor gen was. De duivel ging naar de aangewezen kamer, stak een lantaarn aan, nam liet gelden wilde met zijn buit het huis verlaten, toen l.ij plotseling werd tegen gehouden door een gen darme die toevallig langs dit huis komende, opmerkzaam was geworden op het licht in de geplunderde kamer en den dief opwachtte. Deze bleek den man te zijn van een buurvrouw,non wie de man der kraamvrouw gevraagd had, voor deze en haar kind te willen zorgen, ter wijl 11ij van huis ging- De buurvrouw, dm zich daartoe maar al te bereidwillig had getoond, werd nu met haren man achter slot en gren del gebracht. De schrik had aan de kraamt rouff vooral toen zij hoorde, dat haar geld met ver loren was, geen kwaad gedaan. Vóór eenige dagen kwatn eeue zeer def tige, geheel in het zwart gekleede dame van omstreeks zestig jaar in een manufactuurwinkel' te Parijn en betaalde het gekochte met een' moedige beweging met hand en hoofd en ging toen I weder weg. „Wat wil de kerel daarmede zeggen? Aha, lij stelt mjj in zekere mate aansprakelijk voor uwe da den, brave Hancke. Wij hebben het voortreffelijke onti haal met snoode ondankbaarheid beloond; de goedej maaltijd en de zuivere handdoeken legden ons ver plichtingen op. Ik vrees dat men op ons wraak nemen." J Als om s'prinsen vermoeden tot waarheid te make» kwam nu de dienaar van den prins in groote opge wondenheid de kamer binnên. J „Nu wat is er te doen, Frans? Wat ziet gü er uit, mensch vroeg zjjn meester en zag hem a® „Heer Luitenant," stotterde de Ulaan, geheel buit® adem van toorn en ontsteltenis, „zij willen onze p»1' den uit de stallen jagen!" j J „Hoe?!" riep de prins uit, „mijne paarden?! -- wil toch niet hopen, dat zij het wagen durven de te leggen op mijne paarden?!" „De freule kwam in de stal en heeft het b0Vd. en toen wij niet dadelijk wilden gehoorzan en, heen^i zelve ze losgebonden," "verhaalde de dienaar. „De freule?... Welke freule?... En dat duldt kerel? Op mijn eer, dat is sterk!" riep de prö® en trok haastig zijne laarzen aan v_ „Beste prins! Gun u den tijd, ik zal wel naar neden gaan," zeide graaf Hancke. „Dat >s die fraaie dame van gisteren! Gij zijt opgewond®' ben onpartijdig, ik zal de zaak wel weder in orde u gen. Dat is de wraak waarlijk gü h®0 voorspeld!" döJl Graaf Hancke ging nu de kamer uit, g®v°l!YroeÉ den bediende, Frans, terwijl prins Looz zich sp kleedde, den Luitenant von Parschner wekte, 6 toorn lucht gaf in een'ge krachtige woorden. Wordt vervdm

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 2