GEMENGD NIEUWS.
B(iitcnl;inrisch Nieuws.
mocht beantwoorden: althans de sluwe oplich
ter werd naar de cellulaire gevangenis gebracht,
vanwaar hij den volgenden morgen naar Mid
delburg is getransporteerd.
Men schrijft uit 's Hage aan de N. B. Ct.
Vrijdag had er een oploopje plaats van werk
lieden zonder werk. Zij waren met een
honderdtal bijeengekomen bij 't paleis van den
Kroonprins aan de Noordeinde-zijde en schreeu
wenden om werk; de oorzaak moest daarin
gezocht worden, dat de Dordrechtscbe aanne
mers van de afbraak van de aanhoorigheden
van het paleis een 300tal Dortsche werklieden
hadden meegebracht. Hieruit bleek, dat er zoo
wel in die stad als te 's Hage behoefte aan
werk bestaat, en men dankt alleen aan de
bezadigdheid der aanwezige politiebeambten,
dat Z. M. de Koning, die juist in den tuin
aanwezig was, gespaard is gebleven voor eene
ontmoeting,, die hem van verre reeds werd
aangekondigd door den kreet: „Geef ons werk!"
Zooals wij mededeelden, heeft de burge
meester van Loosduinen zich uit de voeten
gemaakt. Met zekerheid deelt men nu mede,
dat onder de hem finantiëel benadeelden ook
behoort de bij het ongeluk op het Hollandsche
spoor zoo zwaar gekwetste Israëliet Nathan
Deze ontving van de Holl. Spoorwegmaatschappij
een schadevergoeding van f 14,000, Hij gaf
daarvan f 10,000 in „verzekerde bewaring"
aan den achtbaren heer burgemeester zijner
gemeente, die ook dat bloedgeld medenam naar
Amerika.
In de provincie Friesland is sedert een
paar dagen rondreizende de heer Filippo Vignola,
intendant van den Koning van Italië en gemach
tigde van eenige itaüaansche landbouw-verecni-
gingen. Hij bezoekt die provincie om daar uit
steken! melkvee, hoofdzakelijk behoorende tot
die, welke in het Friesch Rundvee-Stamboek
zijn opgenomen, aan te koopen, tot verbetering
van den Italiaanschen veestapel.
Men hoopt, dat de Friesche veehouders hunne
belangen zullen begrijpen en hunne beste exem
plaren melkvee, de stamhouders van het Frie
sche runderras, zelfs niet tegen hooge prijzen,
naar den vreemde zullen laten vertrekken.
In den tuin van het hotel „Berg- en Spoor -
zicht," te Amersfoort, loopt sinds drie weken
eene hen met zeven kuikens. Moeder en kroost
zien er welgedaan en vroolijk uit, even alsof
de Juni-zon hen bescheen.
Dat de aardappelen tegen het voorjaar zoo
duur zullen worden als enkelen verwachten,
laat zich niet denken. Men moet weten dat
Pruisen nog vol zit. 's Winters als men bloot
staat aan vorstige dagen en nachten durft men
de kartoftelen niet per spoor vervoeren. Thans
evenwel begint de invoer al reeds, terwijl hij
met den dag zal toenemen.
De markt schijnt nog niet gezet te zijnmen
hoort althans niets van den prijs.
Men meldt uit Zeist Alhier woont een
gezin, waarvan de vrouw al sedert geruimen
tijd- sukkelende is. Zij meent dat haar lijdende
toestand aan betoovering te wijten is en wendt
zich tot een mede hier woonachtigen duivel
bezweerder een luiaard en slenteraar van 't
eerste water om hulp. Deze besluit den
ganschen nacht ten harent te waken en ver
maant haar om den volgenden morgen te let
ten oj) den eersten persoon, die iets bij haar
komt leenen, wat zij echter volstrekt niet moet
geven want deze is de schuldige. Des och
tends komt haar mans moeder om den krui
wagen te leen, om wat heide uit hetbosch te
halen en wordt ontvangen met de kreten
„Neen, jou beest, jij zet geen voet meer in huis."
Nu wordt die arme moeder, een door en door
heek den prins onderzoekend aan.
„Hoezoo, in mijne rechten?" vroeg deze kalm en
gelaten.
„Ik heb van nacht op Grawolin geslapen," begon
nu de graaf en verhaalde den prins toen in korto
woorden hetgeen in den nacht was gebeurd.
Met een sprong was deze nu uit zijn bed; zeer rood
en zeer opgewonden stond hij nu eensklaps vlak voor
den adjudant
„Stel u gerust, beste broeder," zeide de prins kal-
meerende, „hoeveel leed het mij ook deed, hét zon
der u te moetón redden, zeg zelf, zou nictiiet gehoelo
wespennest in opschudding zijn geraakt,'-wanneer ik
Tareza of uw dienaar tot u in de zaal had gezonden?"
„Maar gij hadt mij dan toch ten minste naar buiten
kunnen laten roepenDat was plicht, dat was
kameraadschappelijk, dat mocht ik toch van u verlan
gen!" riep de prins, in hooge mate vertoornd uit.
„Mijne troepen hebben gevochten, en ik was er niet
bij? dat is onverantwoord!
„Niet waar?ik zou u hebben laten roepen
zoo midden van tafel dat zou de vreugde niet ver
stoord hebben? Oordeel toch zelf, verplaats u
nu eens in mijn toestand en vraag dan u zeiven af,
of gij anders zoudt hebben gehandeld? Van een gevecht
was overigens geen sprake, want het is alles zonder te
genstand in zijn werk gegaan, buitendien was het ook
maar een gedeelte van uwe manschappen, dat er bij
tegenwoordig was."
De prins trok haastig zijn kleederen aan en bromde
in zich zei ven.
„Ik wilde u tevens zeggen, dat uw ritmeester mijn
handelwijze billijkte. Het eenige onaangename is, dat
de ritmeester zijn merrie Arabella er bij in heeft ge
boet," ging de graaf voort.
Prins Looz keek den spreker vragend aan.
„Ik blijf 1>Ü u, vriend! Wjj hebben een nieuwen
kommandant gekregen: majoor Edler is van af heden
knappe werkvrouw, door haar eigen zoon en
dochter voortdurend uit het huis geweerd, en
dit op raad van een man, die o. a. volhoudt
dat er op den Heuvel het volksgedeelte van
Zeist wel 60 a 70 tooverheksen wonen
Wel een schoon vooruitzicht voor de menschen,
die hier kamers willen nemen of verhuren!
BEL&IE-
-Brussf.l, 6 Maart. Bij de Russische
studenten hebben nieuwe huiszoekingen plaats
gehad en er werden daarbij uitgebreide ver
takkingen naar Frankrijk ontdekt. Een student
uit Liittich, Schestapolow geheeten, werd aan
de Belgische grens in hechtenis genomen; men
vond 12000 frs. geldswaarde bij hein.
DITITSGHLAFE.
Berlijn, 5 Maart. De minister van oor
log, von Kameke, heeft zijn ontslag geno
men en de Keizer heeft het aangenomen
SIFAHSr J~TC.
Madrid, 5 Maart. De Anarchistische
beweging neemt in Andalusië toe, namelijk in
de omsteken van Xeres en Arcos. Het hoofd
der bende van de „Zwarte hand" is gisteren
in Arcos gevangen genomen. Anarchistische
afdeelingen werden ontdekt in Granada en Ma-
laga.
Bij Xeres heeft men een spoortrein met
steenen gebombardeerd, waardoor verscheidene
reizigers gekwetst zijn.
FRANKBITK-
Parijs, 5 Maart. De Royalisten hebben
gisteren onder voorzitterschap van Baudry
d'Asson in Lille (Ryssel) een vergadering ge
houden. Xa een aanspraak van Barber, een
der Corypheeën der partij, die eindigde met
de oproeping, den eed te herhalen, die in
Mortpellich in tegenwoordigheid van den Ge
neraal Charette was gebruikt, voor den Koning
de wapenen op te vatten, stond de vergade
ring op en deed den eed, waarop men zich
scheidde onder den kreet: „Leve de Koning!"
Sedert eenige dagen komen te Antwerpen
bij voormalige weduwnaars, getroost en her
trouwd. brieven aan van hunne vroegere we
derhelften; eene belangrijke handelsbestelling,
voor een vijftiental jaren door een koopman
gedaan, wordt thans bericht geëffectueerd te
zijnreeds lang bevredigde schuldeischers manen
hunne voormalige debiteuren aan; geliefden,
voor wie het uur van scheiding was aangebroken
en die inmiddels getracht hebben zich te troosten,
wis-selen de gloeiendste verklaringen; kiezers
worden opgeroepen om ter stembus op te ko
men, die al tien jaar gesloten is, enz. enz. Niets
bevreemdends is er intusschen in al die vreemde,
soms koddige verschijnselen, wanneer men weet,
dat een Antwcrpsche brievenbesteller is gestor
ven, die eenvoudig eene massa brieven en pak
ketten, hem toevertrouwd, in eene kamer op-
eenhoopte, waar voor ieder de toegang was
verboden en waar die brieven enz. ongeopend
en ongeschonden nog lagen zooals zij verzonden
werden. De administratie heeft er niets anders
op geweten dan den geadresseerden alsnog het
hun rechtmatig toekomende te bezorgen. Men
kan begrijpen tot welke zotte incidenten dit
aanleiding geeft.
belast met de leiding van het regiment
„AhSacc.ra! niot mogelijk!" riep de prins uit.
„Het is helaas, zooals ik u zeg," antwoordde de
graaf schouder ophalend. „Dat was ook de reden,
waarom ik gisteren nog van hier moest."
„Dat is inderdaad het kwaadste van* allo verrassin
gen, waarmede gjj mij wekt," zeide de prins en ging
.knorrig naar het venstor, „de dag begint veelbelovend!"
„Onze overste gaat naar Pest! De majoor
„De duivel hale hem!"
„Deed die het inaar, maar ziet gjj, de majoor heeft
in Weenen te goede connecties; zijn tante is de ver
trouwde vriendin van de kamervrouw, vorstin B., en
daar die nu bij zekere heeren almachtig is, zoo moet
haar talentvollen neef natuurlijk vooruitgeschopt wor
den; den overste gaat men voorhij op deze een
voudige manier komt men aan de eer!"
„Dat is hard! Dat doet iemand den dienst haten!"
„Hard? ja, dubbel hard voor mij, beste vriend!
Doch men kan er niets tegen doen en het verdra
gen. Maar het is hier verduiveld koud!"
Do prins schelde.
„Weet gfj," zeide lijj nu tot den graaf, „ik zou wel
willen wedden, dat de kleine majoor gisteren reeds
van deze benoeming afwist, anders had hij zoo gemak
kelijk niet van kwartier verwisseld en zou hij niet
zoo'vriendelijk geweest zijn, die nul."
„Daarom heb ik mij er ook geen gewetenszaak van
gemaakt, hem eenige uren op het heugelijk nieuws
te laten wachten. De Weener tante zal het hem wel
reeds gemeld hebben."
Er werd geklopt; Piotr trad binnen. Met een soort
van bedroefd gelaat bleef hij in de deur staan en liet
de handen hangen even als een kraai in den regen.
Was dat billijk?" vroegen zijne oogen, „heeft men
dat aan u verdiend?"
„Vuur, vriend!" beval de prins hem.
„Padam do nóg," zeide Piotr, maakte een wee-
Vijf stoombooten brachten Maandag in a
vorige week 1344 landverhuizers te New-Yr t
aan. De toevloed van landverhuizers is in 47
jaar veel minder dan verleden jaar, en de vra*>
naar werklieden is ook gering. Volgens d
correspondent van de Times, zijn er nu in Casü
Garden ruim 500 man die op plaatsing wachten
- Een uitstekend middel. Een ingezeten*
van Löbau, had de onloffelijke gewoonte van
des voormiddags wat lang in het koffiehuis te
blijven en zijn wederhelft met het eten te laten
wachten. Toen nu onlangs noch de dienstmeid
noch dc kinderen, die als afgezant der huisvrouw
verschenen, den plakker naar huis konden lok.
ken, kreeg zijne vrouw eensklaps een goed
middel in de gedachten. De deur van de herber»
ging open, de dienstmaagd trad binnen met
een mand, waaruit zij, voor haar verblufte
meester iets in 't midden kon brengen, bord en
schotel pakte, en op het blllard zette, met de
woorden„Omdat mevrouw weet, dat u niet
gaarne de lever droog eet, zend zij u het eten
hier." Hierna moet de steeds te laat komende
echtgenoot, die door zijne vrienden hartelijk
werd uitgelachen, gezworen hebben, nooit meer
over tijd thuis te komen.
Uit Moskou wordt de volgende amusante
geschiedenis verhaald. Een luitenant der caval-
lerie van het Russische leger, vervolgde sedert
het begin der Carnaval-feesten, de dochter van
een verver, het schoonste meisje der stad, met
zijn liefdesverklaringen. Toen de vader dit in
't oog kreeg, vroeg hij den jongen man, of hij
plan had zijn schoonzoon te worden. Hierop
ontving hij een ontwijkend antwoord. Toen
vermaande de verver den jongen graaf zijn
kind voortaan met rust te laten. Voor eenige
dagen verscheen de minnaar op nieuw. De
verver liep op hem toe, pakte hem bij de
kraag en dompelde hem eenige malen in een
kuip. Half gestikt, snelde ie luitenant naar huis
en bemerkte tot zijn schrik, dat zijn gezicht
en handen met blauwe verf waren bedekt, dis
hij er niet af kon wasschen. De gouverneur-
generaal liet den verver bij zich komen en
deze verklaarde op een hoogmoedige toon, dat
het een soort van blauw van zijn eigen vin ling
was en eerst na verloop van tijd zou slijten.
De jonge cavallerist is half waanzinnig 'over
zijn toestand.
Een boerin te St. Yeit, die eenige dagen
geleden een kind gekregen had, zag verleden
week op een avond dat haar man van lnm
was, plotseling een gestaite voor haar bed staan,
niet staart en hoorns enz, die haar toeriep: »lk
ben de duivel; geef' mij al tnv geld, of'ik neem
uw kind mede naar de hel." De hijgelooMe
vrouw drukte haar kind te vaster in hare ar
men en wees de plaats waar haar geld gebor
gen was. De duivel ging naar de aangewezen
kamer, stak een lantaarn aan, nam liet gelden
wilde met zijn buit het huis verlaten, toen l.ij
plotseling werd tegen gehouden door een gen
darme die toevallig langs dit huis komende,
opmerkzaam was geworden op het licht in de
geplunderde kamer en den dief opwachtte. Deze
bleek den man te zijn van een buurvrouw,non
wie de man der kraamvrouw gevraagd had,
voor deze en haar kind te willen zorgen, ter
wijl 11ij van huis ging- De buurvrouw, dm zich
daartoe maar al te bereidwillig had getoond,
werd nu met haren man achter slot en gren
del gebracht. De schrik had aan de kraamt rouff
vooral toen zij hoorde, dat haar geld met ver
loren was, geen kwaad gedaan.
Vóór eenige dagen kwatn eeue zeer def
tige, geheel in het zwart gekleede dame van
omstreeks zestig jaar in een manufactuurwinkel'
te Parijn en betaalde het gekochte met een'
moedige beweging met hand en hoofd en ging toen I
weder weg.
„Wat wil de kerel daarmede zeggen? Aha, lij
stelt mjj in zekere mate aansprakelijk voor uwe da
den, brave Hancke. Wij hebben het voortreffelijke onti
haal met snoode ondankbaarheid beloond; de goedej
maaltijd en de zuivere handdoeken legden ons ver
plichtingen op. Ik vrees dat men op ons wraak
nemen." J
Als om s'prinsen vermoeden tot waarheid te make»
kwam nu de dienaar van den prins in groote opge
wondenheid de kamer binnên. J
„Nu wat is er te doen, Frans? Wat ziet gü
er uit, mensch vroeg zjjn meester en zag hem a®
„Heer Luitenant," stotterde de Ulaan, geheel buit®
adem van toorn en ontsteltenis, „zij willen onze p»1'
den uit de stallen jagen!" j J
„Hoe?!" riep de prins uit, „mijne paarden?! --
wil toch niet hopen, dat zij het wagen durven de
te leggen op mijne paarden?!"
„De freule kwam in de stal en heeft het b0Vd.
en toen wij niet dadelijk wilden gehoorzan en, heen^i
zelve ze losgebonden," "verhaalde de dienaar.
„De freule?... Welke freule?... En dat duldt
kerel? Op mijn eer, dat is sterk!" riep de prö®
en trok haastig zijne laarzen aan v_
„Beste prins! Gun u den tijd, ik zal wel naar
neden gaan," zeide graaf Hancke. „Dat >s
die fraaie dame van gisteren! Gij zijt opgewond®'
ben onpartijdig, ik zal de zaak wel weder in orde u
gen. Dat is de wraak waarlijk gü h®0
voorspeld!" döJl
Graaf Hancke ging nu de kamer uit, g®v°l!YroeÉ
den bediende, Frans, terwijl prins Looz zich sp
kleedde, den Luitenant von Parschner wekte, 6
toorn lucht gaf in een'ge krachtige woorden.
Wordt vervdm