Gemengd Nieuws
-en pakken, die men overal ziet, zijn legio, en
er zal heel wat tarra overblijven als men een
maal aan het uitpakken gaat. Waar al dat le
dig goed geborgen zal moeten worden gedurende
den tijd van de tentoonstelling en hoe een ieder
later weder aan zijn eigendom zal moeten ko
men, zal nog te bezien staan.
Ondanks de" oplettendheid die men moet
hebben om niet over voorwerpen te vallen en
de moeielijkheid om hier en daar over iets
heen te klauteren, is zoo'n wandeling door het
gebouw zeer interessant. Overal bedrijvigheid
en drukte en fantastische kleeding en vreemde
taal. Hooren en zien vergaat van het leven,
dat er heerscht, veroorzaakt door het hameren
en timmeren, het verrollen van zware voor-
•werjten, het luid elkander toeschreeuwen, het
geven van bevelen, en zoo nu en dan door het
zingen van een lied. Hier ziet men een expo
sant de grootte van zijn terrein opnemen, daar
werklieden met moeite hun goederen over dat
van anderen naar de plaats brengen en weder
elders dametjes bezig aan het vervaardigen
van draperie voor een afdeeling. Men schaamt
zich bijna zoo rond te loopen wandelen op een
■plaats, waar alles zoo ijverig in de weer is,
maar men wordt tevens aangenaam aangedaan
door den opgeruimden geest, die er onder de
werklieden heerscht.
Een ieder spreekt van op tijd gereedkomen
•en als allen woord houden, dan zal het bij de
opening aan niets haperen.
De toegangsprijs voor de Internationale ten
toonstelling zijn bepaald op bij dag des Dins
dags, Donderdags en Vrijdags één gulden, de
overige dagen vijftig cents per persoonbij
avond des Zondags en Woensdags vijfentwintig
cent, de overige dagen vijftig cent per persoon.
Naar men verzekert, zullen HH. MM. de
Koning en Koningin aanstaanden Zaterdag over
Vlissingen naar den Haag vertrekken en wordt
de Koninklijke trein aldaar te 12 ure ongeveer
verwacht.
Aangaande de uitgeschrevene geldleening,
groot 60 millioen gulden, ten bate van onze
staat, deelt men mede, dat die meer dan 12
maal is volteekend en wel dat er is ingeschre
ven tot een bedrag van 748 millioen. Wel een
bewijs dat Nederland nog een zeer groot crediet
heeft.
Met de Engelsche mailboot kwam dezer
dagen te Vlissingen een passagier aan, die per
boot naar Middelburg vertrok en, na aan het sta-
stion eene .#cène met den stationchef te hebben
gehad, in een der eerste logementen aldaar zijn
intrek nam. Zijne vreemde gedragingen ook
daar gaven den logementhouder aanleiding tot
het vermoeden, dat de gast krankzinnig was
•en deden hem de hulp der politie inroepen.
Deze heeft den man, die blijkens advies van
een geneesheer werkelijk krankzinnig moet zijn
naar het gasthuis overgebracht. De man, die
van een deftigen stand scheen, was netgekleed
en voorzien van passage-billetten 1ste klasse,
doch had geene bagage of geldswaarden bij
zich. Vermoedelijk was het een Amsterdamsch
koopman. V. d. E. genaamd.
Bij afwezigheid dei' moeder, heeft te Gel-
dermalsen een kind van ruim een jaar zich
door 't omverwerpen van een pot heete koffie
zoodanig gewond, dat 't aan de gevolgen is
overleden.
Een dame te Botterdam lid eener zeer
geachte familie, zou gisterenavc n 1 met hare
bloedverwanten de voorstelling in den Groeten
Schouwburg bijwonen. Aan den S houwburg ge
komen, gevoelde zij zich niet wel, zoodat zij niet
naar haar plaats ging maar naar huis terug-
Een onwillekeurig „Ah!" ontglipte aan graafHancke's
mond; dus had die kleine schermutseling toch een
zichtbaar gevolg gehad.
„Het schot zit hem hier in den rug," zeide nu een
der vagebonden.
„In der daad!" riep de graaf uit, terwijl hfj in
zich zeiven er bijvoegde: „Dat zal Looz en Parschner
interesseeren."
„En de Kozakken?" vroeg hij toen, „hebt gij die
kerels gezien?"
Beiden schudden het hoofd.
„Zij waren gisterenavond bij de smederij en hebben
zich sedert dien tyd niet meer laten zien."
„Nu laat u dan maar niet storen t"
Hiermede galoppeerde graaf Hancke weg en reed
onwillekeurig naar Krakau, ontbeet aldaar on ging
naar een bloemenwinkel waar hij een bouquet bestelde.
Toon hy dit huis verliet zag liy- op nóg geen vijftig
schreden afstands een rijtuig stilhouden, waaruit een
zeer slank heer steeg. Graaf Hancke herkende in
hem von Garczinski.
Tegen den middag kwam graaf Hancke weder op
Wicelowiec terug.
Toen hfi op den hof kwam, viel zjjn blik dadelijk
op Marta von Bordowski en op graaf Xaver Tardows-
ki, die langzaam naast elkander voor do branderij liepen.
Graaf Hancke diebepaakl jaloersch was, hinderde dit.
Op het geluid van hot hoefgetrappel keerde Harta
zich om en ziende dat het graaf Hancke was, bleef
zij staan. Graaf Tardowski moest dus ook wel wach
ten. Marta zag er ontevreden uit en scheen met graat
Xaver eene woordenwisseling gehad te hebben, en
zeide nu:
„Ziet gij daar komt iemand, een vreemdeling,
maar een man. Graaf Xaver, neemeen voorbeeld
aan hem. Er is niets zoo vervelend als een ijverzuch
tig minnaar."
Zonder meer keerde Marta zich nu tot graaf Hancke
en wenkte hem met hand en oog toe, terwijl het haar
in het geheim genoegen deed, te weten dat graaf Xaver
keerde, waar zij anderhalf uur later overleed.
In een gemeente in het graafschap Zutfen
kreeg dezer dagen een Raadslid in de Raadszitting
quaestie met den Voorzitter. Toen de Burgemees
ter hem van stijfhoofdigheid beschuldigde, riep
hij in edele verontwaardiging uit:
„A'k mien eigen heufd nêêt volgen zal, wat
döo'k er dan mee!"
Buitenlandse!! Nieuws.
IFiR-ZAlSr KRUK-
Parijs, 16 April. De arbeiclstaking te Mnr-
seille duurt voorteene vergadering van 2000
strike-makers bleeft dezen morgen zonder ge
volg.
GROOT-BEITTAinSriË-
Londen, 15 April. Nadat Bradv is geoor
deeld zal morgen de beurt komen aan Curlev
en aan Timkellv. Het heet dat Patriek Delany
en Maffrev hunne misdaad willen bekennen.
Slechts zeven •„onoverminnelijken" zullen ter
dood veroordeeld worden; de overigen alleen
zijn aangeklaagd van samenzwering en zullen er
met tien jaar tuchthuisstraf afkomen. Vermoe
delijk zal het geheele proces drie weken duren.
De ter dood veroordeelde Brady is zeer kalm.
De algemeene aandacht valt nu weder hoofd
zakelijk op Patriek Joseph Tynan, wiens por
tret door den aanklager Carey werd herkend
als no. 1. Tynans moeder, die als weduwe
een ex-constable huwde, woont in Kinstown
en moet, sedert haar adres is bekend gewor
den, zich getroosten, dat zij door een nieuws
gierigen reporter op het onbarmhartigst on
dervraagd wordt. En zoo vernemen wij dan, dat
dit bloeddorstige genie werd opgevoed in het
graafschap Dublin en op de school voor een
toonbeeld van een leerling doorging. Hij zou
priester worden, doch op zijn 16 jaar had hij
daarin geen lust meer en wijdde zich aan den
koopmansstand, werd reiziger voor een Lon-
densche firma in tapijten, kreeg een zeer hoog
jaargeld, huwde, werd vader van negen kin
deren, die allen in Londen nog in leven zijn,
en verdween toen voor geruimen tijd, zonder
dat zijne moeder of zijne vrouw, die hij nooit
in zijne bijzondere zaken inwijdde, iets van
zijn daden hadden vernomen. Toen hij
eensklaps weder te voorschijn kwam, stichtte
hij in Kinstown een papierhandel. Zijn moe
der is zeer bedroefd, maar hoewel hij haar
kind is, gelooft zij toch, dat hij zijn lot ver
diend heeft. ,,Ik hoop niet" -zeide zij -
„dat ik mijn armen verdwaalden zoon in deze
wereld ooit zal wederzien."
IRTTSIjAÜNriD.
Omtrent het nieuwe uitstel van de kroning
van den Czaar van 27 Mei tot 10 Juni. meldt
men nog nader. Eerst dezer dagen is in over
weging genomen, dat 27 Mei de verjaardag
is van een bloedig voorval in de Russische
geschiedenis. Op dien dag werd de jonge
Demitrius, uit het huis lTurik, door zijn oom
Boris Godunow in de nabijheid van Moskou ver
moord. Re eerste Zondag na 15 Mei, welke
op den 22sfen invalt, is de verjaardag van
den dood van 's Keizers moeder. Dienvolgens
is de kroning op 10 Juni vastgesteld.
in hetzelfde oogenbiik rood en bleek werd van toorn.
Op haar geroep kwam er bediende naderby, die graaf
Hancke's paard overnam en naar den stal bracht
„Uy zijt van morgen vroeg opgebroken; - ik hoorde
u wegryden," zeide zij hem aanziende, tot groote er
gernis van graaf Xaver, „had gij dienst, graaf Hancko
of hebt gü niet goed geslapen?"
„Ikin der daad, genadige freuleik was wat
opgewonden en had behoefte aan frissche lucht.
Korporaal Tarcza die by den staldeur zag hoe ver
trouwelijk graaf Hancke met Marta omging, ergerde
zich hier ten zeerste over; hoe kon'een Keizerlijk offi
cier zich zoo verlagen voor een Poolsch meisje!
„En zijt gij nu uwe booze droomen ontvlucht?" vroeg
Marta spottende.
„Booze droomen! hoos waren zy niet. In te
gendeel, genadige freule," zeide graaf Hancke schert
sende. terwyl graaf Xaver zich op de lippen beet.
„En brengt gij nu behalve uw verkoeld bloed nog
iets anders mede?" vroeg Marta.
„Ik bid u laat ons in huis het gesprek voortzetten!"
riep nu Xaver eensklaps uit, die het niet langer kon
uithouden.
Oogenblikkelyk kéerde Marta zich om en hem aan
ziende, zeide zy:
„Ah! - zyt gij daar, zijt gy nog hier? - Vergeef
my, ik had u geheel en al vergeten. Ik ken uw
zwak gestel en zou niet gaarne willen, dat gij om
mijnentwille u eene verkoudheid op de hals haaldet
Gij zyt ontslagen. Kom, graaf Hancke, heeft u er
genoegen in met my wat naar de schijf te schieten?
Ik wed, dat ik beter schiet dan gij. Tot weer
ziens, graaf Xaver, vat vooral geen koude!"
Zij wenkte hem met de hand toe, hetgeen hem no"
meer verdroot, stak haar arm vertrouwelijk door dien
van graaf Hancke en ging met kleine treden, met
hem naar de brandery.
Wordt vervoltjd.
Iemand berekende onlangs dat een te
zanger aan de Fransche opera 5J frank
eiken noot die hij zong verdiend, had. DenVoc
genden dag kocht de kunstenaar een vaas
een winkelier, die een hartstochtelijk vereej!
van hem was. De vaas, kostte 21 franken
Dat is duur, zeide de kunstenaar. yvel i A
heer, antwoordde de winkelier, en u laat u
54 frank voor een enkelen noot betalen. -
frank sprak de kunstenaar, wel, kan ik
helpen wat de menschen mij betalen
5|
bet
.willes
1 Woftl
Ja maar u is het waard ook, zei thang
beleefde winkelier, wiens kunstliefde
ven kwam. Meent ge dat werkelijk0 J
zeker! - Nu, do-re-mi-fa, zong nu de kunst!
naar, vier toonen a 51 frank maakt 22 Wé
ik behoud de vaas en krijg nog 1 frank tv-?
De eigenaar eener Fransche menagea
had een beeldschoone vrouw, wier trouw "p
echter verdacht. En terecht. Hij onderschor*
een billet-doux, waarin zijn vrouw den
ter tegen dienzelfden avond een rend%
toestond. De beleedigde echtgenoot liet het brief
je aan den hestemden persoon bezorgen en
's avonds op de loer. Daar kwam de sta!®ee*
ter, maar de dierentemmer was er ook en er.*»
den medeminnaar aan. Hij duwde hem de ten
binnen en bracht hem iu een ledig hok, begrens
door twee hokken met wilde dieren, die
dend tegen de tralies opsprongen. De hol
waren sterk, maar de angst van denman,
den ganschen nacht opgesloten bleef, nu
hem krankzinnig. Hij moest den volgenden
gen naar een gesticht worden gebracht.
Aan een erfenis-historie, die sedert een
of tien te Berlijn af en toe druk besproken w
de zoogenaamde „Hollandsche erfenis", is
door het Berlijnsch gerechtshof een eind gei»
Voor dat Hof stond een 78-jarige gebrekl
vrouw terecht, Johanna Charlötte
beweerde erfgename te zijn van Heinrich Se]
fer, in 1764 te Suriname overleden en door
een vermogen vau 40 millioen gulden nagel
werd, waarvan haar naar zij voorgaf, 5 mi
oen door de administrateuren der erfenis
den toegewezen als haar aandeel. Zij verki
de toezegging daarvan door de bemoeiingen v.
den thans overleden Amsterdamsehen zaak
nemer Fongers. Maar de uitbetaling der geil
werd door Nederland geweigerd; de erfgenai
nam nu haar toevlucht tot een proces en trad
te op allerlei wijzen geld te krijgen tot v
zetting daarvan. Verscheidene personen, van
zij onder voorspiegelingen van voordeelen
de gewaande erfenis te zamen 10,000 Marty
ving, dienden nu een aanklacht tegen haar
en er zullen zeker nog wel veel meer z in,
nog zwegen, in de hoop op de voordeelen.
Uit de verhandelingen in het proces is
ken, dat de erfenis van Schaefer in 1802
de wettige erfgenamen in Nederland werd
betaald.
De beschuldigde legde een stuk over w;
de zaakwaarnemer Fongers haar berichtte,
de administrateuren der erfenis tegen
ces opzagen en haar een minnelijke scl
voorsloegen, waarbij zij 5 millioen uit!
zou krijgen. Het Hof oordeelde daarom,
beschuldigde te goeder trouw gehandeld had
sprak haar vrij. Het Openb. Ministerie had
maanden gevangenisstraf geëischt.
Bij bet uitspreken van het vonnis wee-
rechter nog uitdrukkelijk op de leering,
geval voor de talrijke erfenisspeculanten gel
De „Hollandsche erfenis" bracht eenigea
geleden al heel wat hoofden ophol; liet ver
pen van bewijzen van aandeel maakte de
weging nog erger, en oen achttal mannen set
ten zelfs op zekeren nacht de erfgename,
haar in hen macht te hebben. Het ministerj-
buitenlandsche zaken en het Nederlandsen
zantschap moesten toen zelfs formulieren l
drukken, waarin zij de ongegrondheid der
ruchten omtrent de erfenis betoogden, om
eenigzins de beweging te doen bedaren,
zelfs nu nog wordt in de buurt waar da
name" woonde ernstig geloofd aan de 5 m»
die de Rotterdamsche bank en de bül1®
schappij „Nederland" schuldig zouden z#
Een andere vermaarde erfenis, die J
millionair Ott, behoort nu eindelijk ook j-
verleden. De gelden werden, naar men uit
bericht, Zaterdag aan de erfgenamen uit
De administrateur kreeg het niet onaar
rarium van 400,000 fr.
Twee vrienden ontmoetten e!jf J
een lange scheiding in een stad van
was reporter van een aldaar veiaschijo
om het weerzien te vieren liet hij ei
schen wijn aanrukken. Op de vraag
hem geworden was, antwoordde de J
van avond in mijn hotel, dan zal ik u
ding voor uw vriendelijke ontvangu j
stads-nieuwtje voor uw blad rneedet
porter kwam en vond zijn vriend v
Aan zijn jas was een papiertje
waarop geschreven stond: „Dat is
voor u doen kan".
O
