Algeiiees
A I) V E li T E 1 I E-
29 JULI.
A S E l w s-
V X D K O l SS It L V 6>,
HENGELEN.
I
Ao. 1SS3.
27slc Jaargang.
1693
SGIIAGER
ZOA'DAG
Dit blad verschijnt tweemaal per weck ll'oens-
dmf en Zaterdagavond. lïij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertcniicn in het
P
eerstiiitkomend nummer geplaatst,
Ingezonden stukken één dag vroeger.
I
UITGEVER:
J. \VI\kfcL,
T K SOHAGKN,
Laan, Wijk D, No. 5.
Prijs per jnar/3.—Franco per post f 3.GO
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertcntiën van één tot vijf regels f 0 75.
iedere regel meer f 0.15. Grootc letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
Hekcnrima kinken.
P O L 1 T I E.
Vermist:
IMII K SUMAPEtf,
gemerkt met een blaauwe streep over het Schoft.
Zij d ie hieromtrent inlichtingen kunnen ge
ven, worden veracht z:ch te vervoegen ter
Secretarie der gemeente Sc hagen.
A astlioiiden van Kenden.
Burgemeester en Wethouders vanSchagen;
Gezien art. 103 van het politiereglcineut
dezer gemeente.
Brengen bij deze ter algemeene kennis, dat
van af heden tot en met 15 October a. s de
eenden binnen deze gemeente, gesloten of
gehokt zullen moeten worden op de boete bij
het politiereglement bepaald.
Sehagen, den 24 Juli 18S3.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G LANGENBEUG.
De Secretaris,
DENIJS.
f
iii.
lYationalc ABiïiïio.
De Burgemeester van Sehagen, daartoe de
noodige aanschrijving ontvangen hebbende,
brengt ter algemeene kennisdat tot den wer
kt lijken dienst worden opgeroepen, de onder
staande verlofgangers der lichtingen lb80 en
lbSl, te welen:
twlinorenrie tot hot 7o Rppinuwl Tnfan-
CojTlt'llS Jotilerlerin (parui/om Aniaterdaui,) tegeu 14
Augustus a. s.
1 rhnormle tot hot 4o Regiment Ves-
JühaWDCS liüb 1ing--rtill«TiV, (ga rui zoen Helder), te
gen 12 September a. s.
Welke verlofgangers on opgegeven datums
bij hun rorps present zullen moeten zijn vóór
des namiddags 4 ure.
Sehagen, 24 Juli 1SS3.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGEXBERG.
DE GE Z ELS C H A PS J F V P. OU W
Novelle
van
Uu»tav Miickor.
111.
Gedurende de afwezigheid van ziin neef. moest
Fritz dageljjks verslag geven van de aangekomen
brieven.
„Daai isook een brief gekomentante," zeide hij by de
aanvaarding van ziin nieuw ambt,, nadat hy do brieven
betreffende de zaken had voorgelezen, .waarvan het
uiterlijk het karakter van bijzondere zaken dramt.
„Het adres is door een riuiueshand eeschreven. Ik liob
den brief daarom nog niet geopend."
-Zeer discreet en eerljik van n. beste Fritz," zeide
Georgine lachende„maar daar ik ook voor de bijzon
dere niededeeiingen uwe oogen noodig heb, nu gy
mij van die van mejuffrouw Schröier hebt beroofd,
zoo kan my uwe kiescliheid nu geen nut doen. Van
Waar komt de brief?"
„Hy draagt het r ost stem pel der residentie."
„Open hem en lees hem my voor," verzocht de
tante.
Eritz deed zooals hem bevolen werd en begon
,Myn innig geliefde Georcine! Slechts met
„Halt!" viel tante hem hier in do rede. „Zie eorst
®ens naar de onderteekenkig."
Fritz keerde het blad om.
-He schrijfster t.oemt zich: uwe oude trouwe vriendin
Luwe Stein."
„Luise Steinherhaalde de tante driftig. „Het is
penoeg Fritz. Ik wil fc.L ül-cicI meer Looici.. V.'crp
den brief iu bet vuur."
Wanneer we nog eenmaal het onderwerp
nauwkeurig overwegen, dan treft, het onsdat
zoovele spreekwoorden en vaderlandsche ge
zegden aan dit bedrijf ontleend zijn. De goede
vader Cats heeft het hengelen ook niet ver
geten en er menige regel aan gewijd.
Er zijn zeer vele menschen, die nooit of
zeer zelden een hengel in de hand gehad heb
ben en toch hengelaars zijn. Als we zoo eens
rondzien, dan wordt er ontzettend veel ge
hengeld.
Laat er oene betrekking vacant zijn, dan
is zij de visch, die gevangen moet worden.
at wordt er al niet verschillend aas gebruikt
om 't vischje machtig te worden. Dan komt
het er wel degelijk op aan, om met het visch-
water cn alle mogelijke omstandigheden bekend
te zijn, die op 't vangen invloed kunnen uit
oefenen. Hoe menigeen is er dan niet, die
helaas! achter 't net visciit. Dan komt het
er op aan, om te weten, aan welk soort van
aas de visch de voorkeur geeft. Wat wordt
er door den hengelaar niet gezwoegd en ge
sloofd en geloopen, war al middelen niet aan
gewend, eerlijk of oneerlijk. Dan komt het
er op aan, om vo'liarding te bezitten, niet af
geschrikt te worden door ecne minder vrien
delijke ontvangst hij den heer A, door de verzeke
ring van den heer B, dat de betrekking zoo
goed als begeven is, niet verleid te worden
door de allervriendelijkste ontvangst en toezeg
gingen van den heer C, die er mets van meent
en u in slaap wil wiegen; dan moeten oogen
en ooien wijd open zijn; altijd met nieuwen
moed en 't beste been vooruit, totdat men naar
waarheid tot zich zeiven kan zeggenik heb
gedaan, wat ik kon en volhard tot den einde toe.
In troebel water is 't goed visschen. Hoe
dikwijls ziet men dat ten volle in 't dagelijksoh
leven bewaarheid! Geen voordeeligenvrucht
baarder tijd voor hen, die 't klappen van de
Fritz aarzelde. De naam Steiii had ook op hom eenigen
indruk gemaakt en tantes gedrag had by hom de
nieuwsgierigheid nog geprikkeld.
„Hebt gy my verstaan, Fritz?" vroeg Goorgino on
geduldig. ,.Gy moet den brief verbranden."
„Ik weet wel, tante," zeide Fritz nu, „dat gy niet
zonder goede redenen handelt. Maar de verloochening
van eene oude vriendin staat met uw hart in toch
al te groot contrast. Sta my daarom toe, dat ik u den
briet van Luise Stein voorlees; uien kan immers niet
weten, wat daarin
Het was geen gilhet was geen kreunenmaar het
geluid, dat over tanto's lippen kwamhad toch iets van
beiden. Haar gelaat was bleek, hare lippen bewogen
zich krampachtig en ook hare armen en handen waren
in zenuwachtige beweging, als wilde zy iets met ge
weld van zich afweren waarvoor zij door hare blind
heid anders niet kon vluchten.
„Fritz, spreek in mijne tegenwoordigheid dezon
naain nimmer weder uit!" liep zy met bevende stom,
„en verbrand dien brief, - eegeublikkelijk!"
Zy was opgestaan on wees met haar hand gebiedend
naar de plaats waar zich een open haard bevond.
Met angstige spanning luisterde zy naar de uitvoe
ring van haar bevel, naar de treden van den neef, dio
zich naar deu haard begaf, naar het aansteken van
den lucifer en naaf het geknetter dor vlammen.
„Ziezoo, beste tante." zeide Fritz, „hot autodafé is
voltrokken."
Goorgir.a was nu gerust gesteld, we! is waar zonder
te vermoede"dat baar neef een niotsbeteekeneud
stuk papier had verbrand, dotn den brief zeiven by
zich iiad gestoken, om dien later to Luunta leze;..
He inhoud was als volgt:
„Myn innig geliefde Georgine!"
„.Slechts met sniartelijkon tegenzin schrijf ik deze
regelen neder, nadat gy mijne vroegere brieven nooit
met oen antwoord bebt vereerd. Maar het noodlot is
1 .-
»'»v vO..J «Ju .^011
zweep verstaan, dan tijden van oproer of om
wenteling, inde zoogenaamde troebele tijden!
Dan krioelt het van hengelaars, die niet angst
vallig maar in den hoogste n graad vermetel
zijn, die dan hunnen slag weten te slaanDan
is er geen sprake van medelijden inët, .de arme
visschen, die argeloos in de fuik of aan het
aas zijn gekomen. De visscher volgt niet angst
vallig dc op en neergaande beweging van tien
dobber; zonder genade haalt hij open door 't
ttoebele, onheldere water niet tot ontwijken
gereedworden de visschen gevangen. In den
tijd der Commune zoude men al spoedig tot
het resultaat komen dat de hoeren Commu
nisten geene egoïsten zijn, dat ze wulken voor
het algemeen welzijn en hun eigen belang eu
voordeel geheel op den achtergrond stellen; en
toch is 't in dien tijd meer dan eens gebeurd
dat men van die heertjes, van die voorvech
ters voor gelijkheid en broederschap, eenigo
exemplaren heeft in bewaring genomendio
zich hadden verrijkt inet het geld van anderen
en dus geheel en al afweken van de grond
stellingen, die ze aanvoerden. O! in troebel
water weet menigeen uitstekend te hengelen
en met een goede zoo thuis te komen. Gewe
ten komt hierbij minder in aanmerking. Do
visscher, die den haak door den bek of een
gedeelte daarvan van den visch haalt, vraagt
en beredeneert ook niet, of het arme dit r
daardoor wordt gewond en zich bezeert. Zonder
medelijden haalt hij den haak er uit en doet
liet gevangene in zijn netje. Juist zij, die in
die dagen 't hardste schreeuwen over de on
gelijkheid van stand, over 't vermogen, dat
de armen moesten bezitten en niet lubben
doen het meest hun best, om in tijden van
ordeloosheid en regeeringlooslieid, liiiniichan
den uit te steken en zich te verrijken m -t
datgene, wat volgens hunne zoo schoon schij
nende theoriën gelijkmatig tussclien de min
der inet geld bevoorrechten moest worden
verdeeld.
De baron van Münchhausen kon alleraar
digst vertellen en uitmuntend liegen, gelijk
we dit kunnen lezen in zijne wonder!ijko
trots, diepene niet lastig te vallen, dio hom eonniaal
deu rug hebben toegekeerd. Ia dezen toestand bevind
ik my tegenover u, inyne dierbaarste vriendin der
jeugd, wier hart reeds lang gestorven schijnt voor d
innige betrekkingen van het verleden. Maar lieden is
het hulpgoschrei van eene ongelukkige, dat tot u
doordingt, en dit zal zekor den weg naar uw hart vinden.
Laat my zonder omwegen tot de daadzaken overgan'-.
„Sedert myn echtgenoot met zyn bloeder in onmin
geraakte en zich uit de bloeiende compagniezaak teruu-
trok, is het met hem bestendig achteruit gegaan. D«
gunst van het goluk, die de tinna by alle ondernemingen
ter zyde heeft gestaan, gold blijkbaar alleen zyn broe
der, niet mijn man. Niettegenstaande myn man do
eigenlijke ziel der zaak was, gelukte hot hem toen
niet, toen hij voor eigen rekening een dergelijke
fabriekszaak begon. Gy weet in mijne brieveihoe het
ongeluk den armen man heeft vervolgd en hoe J»,J
eindelijk genoodzaakt was, een betrekking als 1 ook-
houder aan to nemon. Wjj moesten ons zeer b dielpe
moesten ontberen, maar wy waren gelukkig, want
nog bezaten wy het hoogste geluk op aarde, zonder
hetwelk zelfs de rijkste ongelukkig is: w;i waren gezonu.
„intussehen gundo het o-i.erzOenlJLo noodlot oii
ook dit goluk niet.
„Myn man kreeg den typhus; wei is waar bleef hij
in hot leven gespaard, maar tot beden is hij nor
zoo zwak, dat hij niet in start is eenig werk-lo
verrichten. Zoo verloor hij zijne betrekking, en wij
staan nu doodarm en hulpeloos op de wereld.
„Reeds heb ik langzamerhand ui het ontbcerlijke ver
kocht. Slechts van enkele voorwerpen, waaraan do
heilige herinneringen van bet ouderlijke huis zi- h
vastknoopen, was het my niet mogelijk te sche
den; doch sedert gisteren zijn zij gebracht ouder hoe
zegel van den executor, want de wet kent alleen de
rechten van de scnuldoischers, niet die van het hart.
„Ach. geliefde Georgine! wieonzc-n tijd de eeuw der
hun:„..:;c:t Sic «as Mfcit ic dc gc-!s£cniifiJ
