A l> V E II T E T I lv
ALGE m E E
A I E l >v s-
ZO KI) AG
TE SCHAGEN,
rii
1
ft AUGUSTUS.
Bekendmaking.
Vasthouden van Kenden.
RGIXB8
DE GEZELSCHAPSJÖFVRODW.
Gu*tav Hoeker.
Binnen tanscli !\ieuns.
Ao. 1883.
27slc Jaarganp;.
1635
Dit blad verschijnt tweemaal per week nerts-
dag en Zaterdagavond. Bij inzending lot 's
middags 12 ure, worden Advertentien in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stuif,-en één dng vroeger.
UITGEVER:
J. WIXKEL,
Laas, Wijk D, No. 5.
fi A l> B O l >V B A D.
Prijseer jaar 3.Franco per jiost f 3 GO
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advcrtentiën van één tot vijf regels f 0 75.
iedere regel meer f 0.15. Grootc letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en Wethouders vanSchngen;
Gezien nrt. 103 van het politiereglement
dezer gemeente.
Brengen bij deze ter algemeene kennis, dat
van af heden tot en met 15 October a. s de
eenden binnen deze gemeente, gesloten of
gehokt zullen moeten worden op de boete bij
het politiereglement bepaald.
behagen, den 24 Juli 18S3.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G LANGENBERG.
De Secretaris,
DENIJS.
I.
Wanneer wij de oudste geschiedenis na
gaan vinden we daarin reeds vermeldhoe
de niensehen meestal een zwervend leven
leidden, geene blijvende plaats hadden en met
hun vee van de eene plek naar de andere
trokken hoofdzakelijk om goede weiden voor
hun vee te vinden.
later werd dit minder, toen vaste woon
plaatsen in den vorm van dorpen en steden
ontstonden. Toon werden het meer de reizende
kooplieden, die verplicht waren, om van stad
tot stad te trekkenten einde hunne koop
waren aan den man te brengente meer daar
winkels toen nog onbekende zaken waren. In
't Oosten bleven de karavanen eeuwen lang
bestaan en zijn ze nog heden ten dage in ge
bruik.
Nog later geschiedde het reizen en trekken
voor 't grootste gedeelte, om landen te ont
dekken en de aardrijkskundige kennis te ver
meerderen. Spanjaarden1'ortugeezen en niet
minder Nederlanders hebben daarin grooten
roem verworven en hunnen naam vereeuwigd.
W anneer we eeu honderd jaar achteruit
gaan, zien wij hoe velen om handels- of bi-
zondere zaken zich nu en dan op reis bega-
Novelle
van
V.
Fritz bovond zich juist by tante, toen een bediendo
de aankomst van een jonge dame aanmeldde en tege
lijk een briefje overhandigde.
„Van Egbert," zeide Fritz, nadat hij het had inge
zien. „Hij zendt ons een nieuwe gezelschapsjufvrouw."
„Laat mij hooren, wat hij schrijfr," verzocht- Goor-
gine, waarop Fritz de korte, maar zeer hartelijke
regelen voorlas, waarmede Egbert zijr.e beschermeling
by tante aanbeval.
-Hertha Stein. Alweder Stein!" zeide Georgine
mismoedig. „Hoe komt het toch, dat die naam mij
eensklaps lastig valt, nadat jaren lang mijn oor van dien
naam is verschoond gebleven? Roep do jufvrouw
"innen."
Fritz trad do voorkamer binnen, waar Hertha met
kloppend harte wachtte. Op het zien van don jongen
man onderdrukte zij slechts met moeite een luiden
kreet van verrassing, hoewel niet van' opgeruimden
«ard. Zij ging ontsteld een paar schreden achteruit,
nadat zij hem een schuwen, ja,angstigon blik had
megeworpensloeg zij haar oog neder en stond in
*'?ad of zij den Tulponhof dadelijk maar niet wilde
d» -^Rnr de gedachte aan hare ouders on aan
vr|ondelijkeii beschermer, dio haar deze reis had
ven. Aan hoeveel bezwaren waren die tochten
niet blootgesteldZonder non te spreken van
roovers, die vaak de wegen onveilig maakten
waren het niet minder de voertuigen en de
wegen zelve, die zeer veel te wcnschen over
lieten. 't Is bijna niet voor tc stellen, hoe
de rijtuigen bij regenachtig weer nauwelijks
vooruit kwamen dikwijls in den modder bleven
steken en er dagen noorlig waren voor een tocht,
die tegenwoordig bijna evenveel uren vereischt.
Dat was nog de go uien eeuw voor voerlieden
en rijtuigverhuurders en niet minder voor de
herbergen waarin reizigers somtijds zoo door
slechte wegen als andeizins verplicht waren,
eenige dagen to vertoeven, voor ze hunne
reis konden voortzetten.
Langzamerhand kwam daarin verandering.
In 't begin dezer eeuw werden in ons land
de wegen verbeterd door hot aanleggen van
straatwegenmaar dat waren alleen de hoofd
wegen, terwijl op 't platte land weinig ver
andering kwam. Maar 't werd tocli beter. Op
de meeste plaatsenaan de hoofdwegen gele
gen, woonde een postmeesterdie verscheidene
paarden op stal had, om hen, die het konden
betalen, van een nieuw span te voorzien. En
hoe vroolijk reed dar. de voorrijder in het
nette pakje met de mooie kaplaarzen aan,
terwijl hij zoo prachtig zijn zweep liet klappen.
Hoe vloog ieder dan naar buiten, als daar
een postrijtuig met vierspan voorbij vloog en
de postiljon, dien we nu niet meer kennen,
zoo ferm reed. Dat was alleen voor de zeer
aanzienlijken en voor vorstelijke personen.
Maar die spoed vond navolging op kleiner
schaal. Men voerde rijtuigen, reisrijtuigen in,
die, om den spoed aan te duiden, waarmede
zij reden, den naam van diligence kregen. Hoe
heugen ons nog die gele rijtuigen, waarin
negen personen konden zitten en in den winter,
wanneer ieder reiziger met het oog op den
langen tochtin jassen was gcwi'ckeldals
haring in een ton waren gepakt, liet uur van
afrijden was natuurlijk bepaald, maar hoe vrij
gevig was men niet met den tijd? Kwamen
er weinig reizigers opdagendan wachtte dc
dikke konducteur nog wel eenige minuten,
voor hij op den hoogen bok plaats namden
horen in de hand en aan den mond hracht
anngoradon, zegevierde op hare bedenkingen, en
de buitengewone beleefdheid, waarmede de jonge man
haar begroette, terwijl hy het wonderbare toeval prees,
dat hem het „geluk van zulk een onverwacht weder
zien verschafte", verdreef haar wantrouwen. Zyne
uitnoodiging volgende, trad zy liet salon binnen.
Mejuffrouw Haller ontving haar vriondoiyk on begon
op ongedwongen en spoodig vertrouwelyko wyzo met
haar to sprokenhet fyne govoel en do grondige
konnis, die het jongo meisjo by deze gelegenheid aan
den dag legde, maakten op Goorgine den gunstig-
ston indruk en nadat Hertha ook schittorendo proeven
had gegovon van haro bekwaamheid als pianiste, was
zy zeker van do betrokking. Zij mocht dadelijk btyven
en liet haro bagage haar nazenden. Dat Hertha do
dochter van hare voegere vriendin was, vermoeddo
Georgine ovonzoo min als dat Egbert, die haar hot
jonge meisje in huis had gezonden, van dio vroegere
vriendschapsverhoudingen ietsafwist.Sederthy als rent
meester in zyn tante 's correspondentie inzago had
gekregen, was er nooit een brief door zyne handen
gegaan met de onderteekening Luise Stein. Do enkele
tookenen van lovtn, dio Luise s hriflolijk van zich
had gegoven, vielen nog in den tijd van den vroogoren
rentmeester, en deze had zo, blindelings gehoorzamen
de aan'het bevel zyner meesteres, ongelezen verbrand.
Daarentegen was Georgine over de lotsverandering,
die zich in het loven van de zoo hardnekkig verloo
chende vriendin hadden voorgedaanvolslagen on
bekend gebleven. Het kwam haar volstrekt niet in de
gedachte, dat de echtgenoot van den ryken fabrikant
een en dezolfde persoon konde zijn met do vrouw van
den armen boekhouder, wier dochter oeno ondorgc-
schikto en loontrokkende plaats in do maatschappij
moest bekledenja, zy wist niet eens dat haar vroc-
en zijn vroolijk deuntje door de straat deed
weergalmen. En dan de menigvuldige pleister
plaatsen, waar de paar.Ien natuurlijk moesten
drinken en waar voerman en reizigers af- en uit
stappen, om in de gezellige herbeig iets te ge
bruiken voor den dorst. Én zoo ging het voort.
Was de weg in den winter glad of dik met
sneeuw bedekt, welnu, men moest zich on
derwerpen en er was geen sprake van boete,
wanneer c'e anders zoo vlugge diligence tweo
of drie uur te laat aankwam.
Weldra werden die voertuigen over 't ge-
heele land verspreid en van Gend en Loos
vervoerden de reizigers van 't eene punt des
lands naar 't andere. Die onderneming kreeg
een enorme uitbreiding; overal waren hare
kantoren en groote sommen werden verdiend
door 't vervoer van goederen en personen.
Zoo ging het te land maar in 't land zelf
waven genoeg vervoermiddelen te water. Dio
goede oude trekschuiten, met die gezellige
roefjes, dat domino en damspel, de lade met
lange goudsche pijpen, en 't onmisbaar kom
foor, dat de schipper meestal in den stuurstoel
had staan. Op een gestadig drafje liep het
jongpnaïd op 't smalle pad langs de trekvaart,
stoorde lver en daar een visscher, die mis
schien juist beet had, terwijl het jagertje een
deuntje floot en zoo onbezorgd daar heen reed.
Zoo kalm en gelijkmatig was de gang der
schuit, dat men van de beweging niets voelde,
heel goed een brief kon schrijven, las, speelde
of babbelde. Wanneer men aan boord ging.
wist men, dat men er somtijds uren in moest
zitten en men bereidde rrich door proviand en
lectuur voor op een lange reis. En dat alles
gaf een getrouwe afspiegeling van bedaardheid
en kalmte, van rust, van vooruitgang zonder
overhaasting.
Baarn.
P. van dc Veltlo Mz.
Wordt vervolgd.
Onze geachte Redacteur, de Heer l\
van de Velde Mz. te Baarn, is dezer dagen
benoemd tot Leeraar aan het Gymnasium to
Deutichem.
gero vriendin eene dochter had.
Wol ia waar, had Egbert in zyn schrijven aan tante
medegedeeld, dat Hertha's familio zich vroeger in
gunstige omstandigheden had bevonden en door schuld
van anderon ongelukkig was geworden, maar de naam
Stein kwam inde residentie zoo menigvuldig voor,
on van de fabrieksfirma Stein, waarvan Luiso's vader
doelgenoot wa3, wist zy zeor nauwkeurig, dat dio nog
in bloei was. Om met Hertha uitvoeriger over ver
houdingen te sproken, die by hot jongo meisjo slechts
weemoedige herinneringen zouden kunnen wakker
roepen, daartoe was Georgine to teergevoelig, "u
Hertha zelve bewaarde over hare familieaangelegenheden
ook die strenge terughouding, dio haar door haar
moeder was aanbovolen. Terwijl tanto Goorgino zMi
mot de gedane keuzo gelukwonschto, en Hertha ook
de teedersto opmerkzaamheid voor haar aan don dag
legde, on ook nimmer eonige klacht over Fritz ovor haar
lippen kwam, schoen ook Hertha met haro uieuwn
betrokking tevreden, on daartoe droog de gezond»
landlucht ook het zijne by, zoodat Egbert, toon hij
van zijn tentoonstoilingsreis torugkeorde, over het
zachte rood liarer vroogor zoo bleoko wangen zeor
verheugd was.
Eren als Hertha in Egbert's oog in het armoedige
vertrek liet zonneschijntje was geweest, zoo scheen
ook do ryko tuiponhol niet to voornaam voor haar, dat
zij niet spoodig hot betooverendo middelpunt was go-
worden. Mocht Egbert haar nu als een lustige fee
zich zien bewegen in do blo9mensalon der tante, of
haar in het park ontmoetenom oen kwartier met
haar te praten, mocht hy haar als zorgzame geleidster
der blindo daar buitonop het veld zien en uit de verte
baar vrieudelyken groet beantwoorden of mocht hi(
des avonds uaar haar meesterlijk piano-pel luisteren
