A L G E M E EIV
Advertentie-
DOADERDAG
A I E u w s-
25 OCTOBER.
te schagen,
\o. 1SS3.
Laan, Wijk D, No. 5.
Bekendmaking.
SCRAGENS KI EU WE KERK.
B>c Internationale Tentoon
stelling: te Amsterdam.
27ste Jaargang;.
M 1718.
A G E R
Di^blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken één dag vroeger.
LA X DROL VV B L A D.
UITGEVER:
J. WIKKEL,
Prijs per jaar ƒ3.Franco per post f 3.60
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertêntiën van één tot vijf regels 0 75,
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor-
den naar plaatsruimte berekend,
POLITIE.
Ter Secretarie der gemeente Schagen, zijn
inlichtingen te bekomen omtrent een in die
gemeente onbeheerd gevonden BIG.
Zondagnamiddag ten 3 urenam onder het
klokgelui en het uitsteken der vaderlandsche
driekleur, de feestviering der wijding van de
nieuwe Katholieke Kerk, een aanvang. Des
avonds ten 7 ure trok de commissie van ont
vangst, begeleid door een eereWacht van 2a
ruiters, naar het station en maakte daar hare
opwachting aan Monseigneur den Bisschop
van Haarlemdie met den trein van 7 uur
hier aankwam. In de wachtkamer 2e klasse
werd de Bisschop ontvangen en begroet door
het Kerkbestuur, waarna de Bisschop en zijn
geleide plaats namen in de voor het station
gereed staande rijtuigen en trok men naar de
pastorie, alwaar Z. D. H. verwelkomd werd
door de St. Gregorius-Vereeniging, de Kin
deren der Parochiale School, en Dames Dilet
tanten, die Z.D.II. onderstaand lied, toezongen
Wij groeten U eerbiedig in ons Schagen,
Doorluchtig Opperheer van Haarlems kerk!
IVij bidden: Vader 't moge U behagen,
O schenk uw hooge wijding aan ons werk.
Verrezen is de tempel, God ter eere
Ter eere ook van onzen Christophoor.
Uw wijding gaat zijn glorie nu vermeeren
Zij blijve steeds: de eeuwen door.
Gedurende deze plechtigheid werd van de
nieuwe toren Bengaalsch vuur ontstoken en
het hooge koorraam der nieuwe Kerk geïllu-
mineerd.
Hier zij nog medegedeeld dat de paarden,
die aan den optocht deelnamen, gedekt waren
niet een wit dek, gemonteerd met de paarsche
Bisschoppelijke) kleur en voorzien van de
Schager en Bisschoppelijke wapens.
Ook de pastorie was met het Bisschoppelijk
n"npen versierdgeflankeerd door wapens van
Holland en Schagenterwijl dit alles omgeven
FsimffliMir
Roman van Rosenliial-Ilunin,
Vrij vertaald uil het Uoogduitsch.
(19.) NEGENDE HOOFDSTUK.
De langdurige afwezigheid van vader Börsum baarde
•och ten slotte in Emden allerlei vermoedens.
tr kwamen vele brieven aan, die niet beantwoord
*erden. De zoon kon geenerlei uitslag geven over het
•x-l der reis van z\jn vader, evenmin als hjj wist te
«geen, hoe lang hy zou uitbiyven.
i "isselvorderingen tot een zeer aanzienlyk bedrag
aangeboden. De wissels moesten geprotesteerd
°rden en by het gerecht werden velerlei aanklach-
vjtl tegen den ouden Börsum ingediend. Het gerecht
P-ratste oproepingen aan Hinerk Börsum. Doch
i''jop kwam niet het minste antwoord, en zoo werd
floten zijn vermogen in beslag te nemen, zyn boe
te? ia- on^erzo°ken en geldmiddelen op te sporen tot
rediging zyner schuldeischers. Op zekeren dag ver-
ifc dan °°k de rechter met twee adjudanten in
Iw W0D'ng van Hinerk, en men begon eene pynlijke,
Crjkeurige doorzoeking der vertrekken, vooral van
J^rdoor van den ouden Hinerk. Men vond daar
Eliiks n zorSvu'dig bygehouden, waardoor men dui-
06 overgroot© schuldenlast van den man zag,
üchr ur waa 8een spoor van gelden ook niets wat
H ril V6rspreiden over zyn reis en het verblyf.
uas bü dit onderzoek tegenwoordig, met
<e't'rr" hoofd en hait, en hy hoorde- nauweiyks
4» ':r-0nde, welgemeende woorden, die de rechter,
o Usaard met scherpekloeke oogen, die Heinrich
was door de nationale, Pauselijke en Bisschop
pelijke kleuren.
Maandagmorgen daaropvolgende, reeds des
morgens ten 7 ure, begon de kerkwijdingplech
tigheid, die alleen door II.H. Geestelijken
werd bijgewoond, terwijl om 9l/3 uur de al
taarwijding plaats hadter aanschouwe en ge-
hoore van parochianen en belangstellenden,
Waaronder de Heer BurgemeesterSecretaris
Raadsleden van hier en Autoriteiten van buiten.
Daarna deed Mgr. de Bisschop den eersten
plechtigen Heiligen dienst, waaronder de feest
rede werd uitgesproken door den Eerw. Heer
SpoornianDeken van Delft.
Gedurende de geheele plechtigheid voerde
het Parochiale Zangkoor, onder de leiding van
den heer Teeuwissende missa nona van Haller,
de Ecce Sacerdos van Constantio Posta, etc uit.
Ongeveer ten 12 ure, was de wijdings
plechtigheid geëindigd.
Des avonds werd den Bisschop onderstaand
afscheidslied toegezongen
IV ij danken eerbiedig van ons Schagen
Doorluchtig Opperheer van Ilaailems kerk
Het mocht IJ goede Vader thans behagen
Den zegen Gods te schenken aan ons werk.
Gezegend is de tempel, God ter eere,
Ter eere ook van onzen Christophoor.
Uw wijding kwam zijn glorie nu vermeeren,
God loone U, de eeuwen door.
Onder klokgelui deed men Z. D. TT. met
de Eerewacht uitgeleide naar het Station.
Toen Z. D. H. vertrokken was, trok de
eerewacht naar de Pastorie, alwaar zij door den
Eerw. Heer Philippona, onder een „Leve de
Bisschop," bedankt werd, voor de door haar
verleende eerediensten.
XX.
22 Oct. '83.
Het bezoek van den Koning en de Koning
in van België heeft eenige afwisseling in het
tentoonstellingsprogramma gebracht.
II ie had gedacht, dat zulk een bezoek ooit
zou plaats hebben?
van zijn jeugd af kende, en hem even als iedereen
deed, oen goed hart toedroeg, tot hom richtte.
De jonge man ging ontstemd naast hem, trok werk-
tuigeiyk al de kasten open en gaf als in een droom ant
woord op de hem gedane vragen.
„Wy kunnen nu het protocol opnemen ,"meendede
rechter, „het zal kort genoeg uitvallen, wilt gij ons
eenige minuten uw'bureau ter beschikking stellen?"
vroeg de beambte aan Heinrich.
Deze boog zich zwijgend en bracht de hoeren naar
zyn kanselarij en plaatste zy'n stoel voor zyn bureau,
De oude heer nam vriendeiyk plaatsvroeg papier
en men schreef.
Daar er een kladvel ontbraktrok hy een openstaande
lade aan de linkerzyde van het bureau open en nam
er een kladvel uit.
De schuiflade wilde niet direct dicht gaan, de rech
ter bukte zich nu voorover om te zien wat er aan
haperde en zyn blik viel op een stuk papier hy
nam het er uit en hield een acte in de hand
hy bladerde het door en riep toen de beide adjudanten.
De heeren hadden gezien dat hy de acte uit de
schuiflade had gehaald.
„Het is het vermiste testament van do weduwe
Möllenhoff", zeide nu de rechter zacht en gaf den hee
ren de acte over.
Dezen bladerden er insgeiyks eenige oogenblikken in
en overhandigden het toen weder den rechter.
De ambtenaar legde het in het protocol en schreef
verder.
Terwyi dit alles gebeurde, stond Heinrich bij het
venster en staarde, byna gevoelloos voor leed en kom
mer, naar het landschap, dat zich aan zijn blik voor
deed; daar graasde op de groene weiden het vee,
sprongen de schapen, daar stroomde de kanalen, en
in de verte weerkaatste het reusachige watervlak van
den Dollart. Doch hy was ziende blind. Nu was zyn
De tijd heelt allesen dat is gelukkig. Daar
resideerde thans op ons koninklijk paleis de
vorst van een stamverwante natiewreedelijk
van ons afgescheurd, maar sedert aan o is ver
bonden, niet door staatkundige banden maai'
door zulke, die door geen politiek kunnen
worden verbroken. Koning Leopold kon zijne
oogen niet naar de vensters Van zijn tijdelijk
paleis Wenden of zij ontmoetten het gedenk-
teeken ann den volksgeest Van 't jaar '30 ge
wijd, een monument, dat men bij de geheel
gewijzigde verhoudingen tusschen de twee na
ties, nu maar moest afbreken,
De ontvangst Van het Belgisch Koningspaar
door onze burgerij, was allerhartelijkst en ge
tuigde van den goeden geest, Welke tusschen
de beide natiën bestaat.
De galavoorstelling in den stadsschouwburg
Was inderdaad luisterrijk. De bloem derAm-
sterdamsche jufferschap, in rijke toiletten en
glinsterende van diamanten, was in grooten
getale opgekomen; de heeren in gala, maak
ten eene deftige vertooning en de goud-gega
lonneerde wapenrokken van militairen en au
toriteiten verhoogden den luister. De Consul-»
generaal van Frankrijkde graaf de Saint- Foix
was in zijn gcrtlden rok als met een Oostersch
tapijt overtogenen de kostbare eeredegen
ter waarde van 6000 francshem door eenige
fransclle exposanten geschonken, glinsterde
aan zijne zijde. Verheffend was het oogenlilik
toen na de Brabanponne (het Belgische volks
lied) het Nederlandsche werd gespeeld; alle
aanwezigen, ook de Koning en de Koningin
van België stonden op, en de kreten „Leve
België!" en „LeVe Holland!" klonken door
O
elkaar.
Ik zou u nog veel van dat Vorstelijk bezoek
kunnen medecleelcnmaar ik wensch nog een
enkele maal met u de Nederlandsche afdee-
ling onzer tentoonstelling te bezoeken en
een oogenhlik stil te staan, vooreerst bij
een paar liefhebberijen. Belangrijke ontdekkin
gen zijn in den loop der tijden tn snipperuren
gedaan door hen, die zich louter uit liefheb
berij op de eene of andere wetenschap toeleg
den. Ook onze tentoonstelling bevat daarvan
vador ook nog oen bankroetier. Waarheen zo i dit,
ailes voeren? Wat zon er nti nog aan hot licht
komen? Al deze zorgen hielden zyne zinnen ge
vangen. In doTe smart staarde Hoinrich de bloeiende
natuur daar buiten aan,
De rechter had het protocol geëindigd do adj"*
danten onderteekenden liet.
Nu stond hy op en zich tot Heinrich wondende
sprak hy mot kalme, heldere en doordringende stem;
„Doctor Börsum, weet gij, waar zich hot vermiste
testament der weduwe Möllenhof bevindt?"
Heinrich schudde bedroefd het hoofd.
„Ik moet u om e9ii bepaald, gesproken antwoord
verzoeken," zeide nu de rechter, „gy hebt toch myri
vraag verstaan, heer do-ter?"
Nu eerst bemerkte Hoinrich de bijzondere toon waaron
de vriend tot hem sprak, terwyl diens gelaat bleek
was en zyne oogen een smartelyke uitdrukking be
zaten.
„Gij hebt toch myn vraag verstaan ik vroeg naat*
de verblyfplaats van hot testament der weduwe Möl
lenhof, en of gy geweten hebt-, waar het misschien
was te vinden," herhaalde de rechter,
„De verdwijning er van is mij onverklaarbaar, even
als de verblijfplaats er van my geheel en al onbeken<t
is; ik heb te vergeefs daarnaar onderzocht", w;is Hein
rich's kalm antwoord,
„Zoo zie Ik my dan gedwongen, doctor Börsum,"
ging de rechter voort, tot mijn innig leedwezen en
oprechte smart gedwongen krachtens myn ambb
u hiermede in hechtenis te nemen."
Heinrich kromp ineen, zyn blik verduisterde en
hy werd vaal bleek.
Wordt Vervolgd,