A L G E M E EIV Advertentie- DOADERDAG A I E u w s- 25 OCTOBER. te schagen, \o. 1SS3. Laan, Wijk D, No. 5. Bekendmaking. SCRAGENS KI EU WE KERK. B>c Internationale Tentoon stelling: te Amsterdam. 27ste Jaargang;. M 1718. A G E R Di^blad verschijnt tweemaal per week Woens dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentièn in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. LA X DROL VV B L A D. UITGEVER: J. WIKKEL, Prijs per jaar ƒ3.Franco per post f 3.60 Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertêntiën van één tot vijf regels 0 75, iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor- den naar plaatsruimte berekend, POLITIE. Ter Secretarie der gemeente Schagen, zijn inlichtingen te bekomen omtrent een in die gemeente onbeheerd gevonden BIG. Zondagnamiddag ten 3 urenam onder het klokgelui en het uitsteken der vaderlandsche driekleur, de feestviering der wijding van de nieuwe Katholieke Kerk, een aanvang. Des avonds ten 7 ure trok de commissie van ont vangst, begeleid door een eereWacht van 2a ruiters, naar het station en maakte daar hare opwachting aan Monseigneur den Bisschop van Haarlemdie met den trein van 7 uur hier aankwam. In de wachtkamer 2e klasse werd de Bisschop ontvangen en begroet door het Kerkbestuur, waarna de Bisschop en zijn geleide plaats namen in de voor het station gereed staande rijtuigen en trok men naar de pastorie, alwaar Z. D. H. verwelkomd werd door de St. Gregorius-Vereeniging, de Kin deren der Parochiale School, en Dames Dilet tanten, die Z.D.II. onderstaand lied, toezongen Wij groeten U eerbiedig in ons Schagen, Doorluchtig Opperheer van Haarlems kerk! IVij bidden: Vader 't moge U behagen, O schenk uw hooge wijding aan ons werk. Verrezen is de tempel, God ter eere Ter eere ook van onzen Christophoor. Uw wijding gaat zijn glorie nu vermeeren Zij blijve steeds: de eeuwen door. Gedurende deze plechtigheid werd van de nieuwe toren Bengaalsch vuur ontstoken en het hooge koorraam der nieuwe Kerk geïllu- mineerd. Hier zij nog medegedeeld dat de paarden, die aan den optocht deelnamen, gedekt waren niet een wit dek, gemonteerd met de paarsche Bisschoppelijke) kleur en voorzien van de Schager en Bisschoppelijke wapens. Ook de pastorie was met het Bisschoppelijk n"npen versierdgeflankeerd door wapens van Holland en Schagenterwijl dit alles omgeven FsimffliMir Roman van Rosenliial-Ilunin, Vrij vertaald uil het Uoogduitsch. (19.) NEGENDE HOOFDSTUK. De langdurige afwezigheid van vader Börsum baarde •och ten slotte in Emden allerlei vermoedens. tr kwamen vele brieven aan, die niet beantwoord *erden. De zoon kon geenerlei uitslag geven over het •x-l der reis van z\jn vader, evenmin als hjj wist te «geen, hoe lang hy zou uitbiyven. i "isselvorderingen tot een zeer aanzienlyk bedrag aangeboden. De wissels moesten geprotesteerd °rden en by het gerecht werden velerlei aanklach- vjtl tegen den ouden Börsum ingediend. Het gerecht P-ratste oproepingen aan Hinerk Börsum. Doch i''jop kwam niet het minste antwoord, en zoo werd floten zijn vermogen in beslag te nemen, zyn boe te? ia- on^erzo°ken en geldmiddelen op te sporen tot rediging zyner schuldeischers. Op zekeren dag ver- ifc dan °°k de rechter met twee adjudanten in Iw W0D'ng van Hinerk, en men begon eene pynlijke, Crjkeurige doorzoeking der vertrekken, vooral van J^rdoor van den ouden Hinerk. Men vond daar Eliiks n zorSvu'dig bygehouden, waardoor men dui- 06 overgroot© schuldenlast van den man zag, üchr ur waa 8een spoor van gelden ook niets wat H ril V6rspreiden over zyn reis en het verblyf. uas bü dit onderzoek tegenwoordig, met <e't'rr" hoofd en hait, en hy hoorde- nauweiyks 4» ':r-0nde, welgemeende woorden, die de rechter, o Usaard met scherpekloeke oogen, die Heinrich was door de nationale, Pauselijke en Bisschop pelijke kleuren. Maandagmorgen daaropvolgende, reeds des morgens ten 7 ure, begon de kerkwijdingplech tigheid, die alleen door II.H. Geestelijken werd bijgewoond, terwijl om 9l/3 uur de al taarwijding plaats hadter aanschouwe en ge- hoore van parochianen en belangstellenden, Waaronder de Heer BurgemeesterSecretaris Raadsleden van hier en Autoriteiten van buiten. Daarna deed Mgr. de Bisschop den eersten plechtigen Heiligen dienst, waaronder de feest rede werd uitgesproken door den Eerw. Heer SpoornianDeken van Delft. Gedurende de geheele plechtigheid voerde het Parochiale Zangkoor, onder de leiding van den heer Teeuwissende missa nona van Haller, de Ecce Sacerdos van Constantio Posta, etc uit. Ongeveer ten 12 ure, was de wijdings plechtigheid geëindigd. Des avonds werd den Bisschop onderstaand afscheidslied toegezongen IV ij danken eerbiedig van ons Schagen Doorluchtig Opperheer van Ilaailems kerk Het mocht IJ goede Vader thans behagen Den zegen Gods te schenken aan ons werk. Gezegend is de tempel, God ter eere, Ter eere ook van onzen Christophoor. Uw wijding kwam zijn glorie nu vermeeren, God loone U, de eeuwen door. Onder klokgelui deed men Z. D. TT. met de Eerewacht uitgeleide naar het Station. Toen Z. D. H. vertrokken was, trok de eerewacht naar de Pastorie, alwaar zij door den Eerw. Heer Philippona, onder een „Leve de Bisschop," bedankt werd, voor de door haar verleende eerediensten. XX. 22 Oct. '83. Het bezoek van den Koning en de Koning in van België heeft eenige afwisseling in het tentoonstellingsprogramma gebracht. II ie had gedacht, dat zulk een bezoek ooit zou plaats hebben? van zijn jeugd af kende, en hem even als iedereen deed, oen goed hart toedroeg, tot hom richtte. De jonge man ging ontstemd naast hem, trok werk- tuigeiyk al de kasten open en gaf als in een droom ant woord op de hem gedane vragen. „Wy kunnen nu het protocol opnemen ,"meendede rechter, „het zal kort genoeg uitvallen, wilt gij ons eenige minuten uw'bureau ter beschikking stellen?" vroeg de beambte aan Heinrich. Deze boog zich zwijgend en bracht de hoeren naar zyn kanselarij en plaatste zy'n stoel voor zyn bureau, De oude heer nam vriendeiyk plaatsvroeg papier en men schreef. Daar er een kladvel ontbraktrok hy een openstaande lade aan de linkerzyde van het bureau open en nam er een kladvel uit. De schuiflade wilde niet direct dicht gaan, de rech ter bukte zich nu voorover om te zien wat er aan haperde en zyn blik viel op een stuk papier hy nam het er uit en hield een acte in de hand hy bladerde het door en riep toen de beide adjudanten. De heeren hadden gezien dat hy de acte uit de schuiflade had gehaald. „Het is het vermiste testament van do weduwe Möllenhoff", zeide nu de rechter zacht en gaf den hee ren de acte over. Dezen bladerden er insgeiyks eenige oogenblikken in en overhandigden het toen weder den rechter. De ambtenaar legde het in het protocol en schreef verder. Terwyi dit alles gebeurde, stond Heinrich bij het venster en staarde, byna gevoelloos voor leed en kom mer, naar het landschap, dat zich aan zijn blik voor deed; daar graasde op de groene weiden het vee, sprongen de schapen, daar stroomde de kanalen, en in de verte weerkaatste het reusachige watervlak van den Dollart. Doch hy was ziende blind. Nu was zyn De tijd heelt allesen dat is gelukkig. Daar resideerde thans op ons koninklijk paleis de vorst van een stamverwante natiewreedelijk van ons afgescheurd, maar sedert aan o is ver bonden, niet door staatkundige banden maai' door zulke, die door geen politiek kunnen worden verbroken. Koning Leopold kon zijne oogen niet naar de vensters Van zijn tijdelijk paleis Wenden of zij ontmoetten het gedenk- teeken ann den volksgeest Van 't jaar '30 ge wijd, een monument, dat men bij de geheel gewijzigde verhoudingen tusschen de twee na ties, nu maar moest afbreken, De ontvangst Van het Belgisch Koningspaar door onze burgerij, was allerhartelijkst en ge tuigde van den goeden geest, Welke tusschen de beide natiën bestaat. De galavoorstelling in den stadsschouwburg Was inderdaad luisterrijk. De bloem derAm- sterdamsche jufferschap, in rijke toiletten en glinsterende van diamanten, was in grooten getale opgekomen; de heeren in gala, maak ten eene deftige vertooning en de goud-gega lonneerde wapenrokken van militairen en au toriteiten verhoogden den luister. De Consul-» generaal van Frankrijkde graaf de Saint- Foix was in zijn gcrtlden rok als met een Oostersch tapijt overtogenen de kostbare eeredegen ter waarde van 6000 francshem door eenige fransclle exposanten geschonken, glinsterde aan zijne zijde. Verheffend was het oogenlilik toen na de Brabanponne (het Belgische volks lied) het Nederlandsche werd gespeeld; alle aanwezigen, ook de Koning en de Koningin van België stonden op, en de kreten „Leve België!" en „LeVe Holland!" klonken door O elkaar. Ik zou u nog veel van dat Vorstelijk bezoek kunnen medecleelcnmaar ik wensch nog een enkele maal met u de Nederlandsche afdee- ling onzer tentoonstelling te bezoeken en een oogenhlik stil te staan, vooreerst bij een paar liefhebberijen. Belangrijke ontdekkin gen zijn in den loop der tijden tn snipperuren gedaan door hen, die zich louter uit liefheb berij op de eene of andere wetenschap toeleg den. Ook onze tentoonstelling bevat daarvan vador ook nog oen bankroetier. Waarheen zo i dit, ailes voeren? Wat zon er nti nog aan hot licht komen? Al deze zorgen hielden zyne zinnen ge vangen. In doTe smart staarde Hoinrich de bloeiende natuur daar buiten aan, De rechter had het protocol geëindigd do adj"* danten onderteekenden liet. Nu stond hy op en zich tot Heinrich wondende sprak hy mot kalme, heldere en doordringende stem; „Doctor Börsum, weet gij, waar zich hot vermiste testament der weduwe Möllenhof bevindt?" Heinrich schudde bedroefd het hoofd. „Ik moet u om e9ii bepaald, gesproken antwoord verzoeken," zeide nu de rechter, „gy hebt toch myri vraag verstaan, heer do-ter?" Nu eerst bemerkte Hoinrich de bijzondere toon waaron de vriend tot hem sprak, terwyl diens gelaat bleek was en zyne oogen een smartelyke uitdrukking be zaten. „Gij hebt toch myn vraag verstaan ik vroeg naat* de verblyfplaats van hot testament der weduwe Möl lenhof, en of gy geweten hebt-, waar het misschien was te vinden," herhaalde de rechter, „De verdwijning er van is mij onverklaarbaar, even als de verblijfplaats er van my geheel en al onbeken<t is; ik heb te vergeefs daarnaar onderzocht", w;is Hein rich's kalm antwoord, „Zoo zie Ik my dan gedwongen, doctor Börsum," ging de rechter voort, tot mijn innig leedwezen en oprechte smart gedwongen krachtens myn ambb u hiermede in hechtenis te nemen." Heinrich kromp ineen, zyn blik verduisterde en hy werd vaal bleek. Wordt Vervolgd,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1